Park Narodowy Etoszy (Etosha National Park)

Największy park dzikich zwierząt w Namibii, to jedno z najlepszych miejsc w Afryce do ich obserwacji. Ogromne słone jezioro, które wysycha w porze suchej, wspaniałe miejsca do nocnej i dziennej obserwacji zwierząt. Półpustynna roślinność, solankowe baseny, a do tego wiele gatunków afrykańskich zwierząt, znajdziemy w Parku Narodowym Etoszy w Namibii. Ten Park o wielkości zbliżonej do Belgii jest krainą dzikiej przyrody i niesamowitych wrażeń. To jedno z najlepszych miejsc w Afryce do obserwacji zwierząt. Jeśli więc marzy się Wam obejrzenie z bliska słoni, hipopotamów, żyraf albo lwów, to koniecznie dodajcie Park Narodowy Etoszy do obowiązkowej listy miejsc do odwiedzenia.

Lokalizacja

Park Narodowy Etoszy (ang. Etosha National Park) zlokalizowany jest w północno -zachodniej części Namibii. Park znajduje się dokładnie w regionie Kunene i dzieli swoje granice z regionami takimi jak: Oshana, Oshikoto i Otjozondjupa.

Historia i nazwa

Nazwa Parku odnosi się do wyglądu jeziora Etosza (ang. Etosha pan). Jezioro to jest jeziorem okresowym i słonym, a z uwagi na zajmowaną dużą powierzchnię i mętny, biały kolor wody, rdzenni mieszkańcy nazywają je „Oshindonga”, co w tłumaczeniu oznacza „Wielkie Białe Miejsce” (ang. Great White Place).

Odkrywcy Charles John Andersson i Francis Galton byli pierwszymi Europejczykami, którzy potwierdzili istnienie Etosza Pan. 29 maja 1851 r. wymienieni odkrywcy podróżowali z handlarzami rud miedzi Ovambo do północnej części kraju do miejscowości Omutjamatunda  i wówczas wtedy odkryto istnienie jeziora.

W dniu 22 marca 1907 r. Parkowi został mu przyznany status rezerwatu dla zwierząt, a dopiero w 1979 r. został ustanowiony parkiem narodowym. Park zajmuje powierzchnię 22 270 km² – jest jednym z największych parków narodowych, choć nieco brakuje mu do ścisłej czołówki. Największym parkiem na świecie jest Park Narodowy Grenlandii (972 000 km²), dużymi parkami są także Park Narodowy Tasili Wan Ahdżar (72 000 km2) czy Park Narodowy Wrangla Świętego Eliasza (53 321 km²).

Obecny Park Narodowy Etosha przeszedł wiele w swojej historii istotnych i niewielkich zmian granic od czasu jego powstania w 1907 roku.

Regiony geograficzne i flora Etoszy

Solna pustynia

Solniska w Parku Etoszy są jego charakterystyczną, wśród wielu innych regionów, wizytówką W większej części są pozbawione roślinności, z wyjątkiem gatunku halofitycznego (rośliny słonolubne) Sporobolus salsus, czyli charakterystycznej dla sawann trawy bogatej w białko. Obszary wokół Pan Etoszy mają również inną roślinność halofityczną, w tym trawy, tj. Sporobolus spicatus i Odyssea paucinervis oraz krzewy, np. Suaeda articulata.

Lasy sawannowe

Lasy sawannowe zajmują większą część Parku, z wyjątkiem obszarów, znajdujących się w pobliżu jeziora Etosza. Mopane (ang.) jest najczęściej pojawiającym się tutejszym gatunkiem drzewa, a jego szacowana liczba równa się 80% wszystkich drzew, występujących w Parku. Z kolei w  północno-wschodniej części Parku Etoszy wśród flory, dominującym gatunkiem jest akacja (acacia) oraz terminalia.

Savanna

Sawanna to typowy afrykański krajobraz i niezaprzeczalnie jedno z najbardziej spektakularnych miejsc w Środkowej Afryce. Charakterystyczną rośliną dla tego ekosystemu, w parku Etoszy, jest półkrzew (suffutex), występujący na jego terenie w pobliżu jeziora Etoszy. Jest on miejscem życia dla kilku mniejszych gatunków krzewów, w tym halofitycznej Salsola etoshensis. Cierniste krzewy występuje w pobliżu jeziora zazwyczaj na wapiennych i alkalicznych glebach. Jednakże dominującym typem na tym obszarze są różne admiany akacji, takie jak: Acacia nebrownii, Acacia luederitzii, Acacia melliferra, Acacia hebeclada oraz Acacia tortilis.

Łąki sawanny

W związku z występowaniem gleb piaszczystych wokół Pan Etoszy, znajduje się tam wiele rozległych, trawiastych łąk,  typowych dla krajobrazu afrykańskiej sawanny. W zależności od rodzaju gleby, obszary użytków zielonych zajmowane mogą być przez krzewy: miłki (Eragrostis), Sporobolus, Monelytrum, Odyssea czy Enneapogon.

Jezioro Etosza

Choć Park Etosza nie posiada urozmaiconej rzeźby terenu ani spektakularnych krajobrazów, jednak na jego obszarze występują baseny solankowe, charakterystyczne i zarazem wyjątkowe dla jego podłoża geologicznego. Baseny te łącznie zajmują powierzchnię około 5000 km² i rozciągają się na ponad
130 km. Jednak sercem Parku jest słone jezioro Etosza (ang. Etosha Pan), zajmujące prawie 25% (4 760 km²) całkowitej powierzchni Parku. Jezioro to jest okresowe i przez większość roku jest pozbawione wody, a wypełnia się nią dopiero w okresie pory deszczowej. Poza tą porą, jest niczym innym jak solną skorupą z popękanym dnem.

W Parku znajdują się jednak inne obszary, gdzie występują pokłady soli oraz gliny. Niektórych odwiedzających wprost urzeka widok wyschniętego zbiornika wodnego.

Dolomitowe Wzgórza

Dolomitowe Wzgórza  (ang. Dolomite Hills) w języku rdzennych mieszkańców noszą nazwę Ondundozonananandana. Nazwa ta pochodzi od lokalnej opowieści, w której młody chłopiec wypasał bydło, aby nigdy nie powrócić, co prawdopodobnie sugeruje dużą liczbę, występujących na tych wzgórzach, drapieżników, takich jak lamparty (stąd też inna nazwa – Leopard Hills).

Dolomitowe Wzgórza  znajdują się przy południowej granicy Parku. Jednakże powszechna nazwa tych wzgórz wzięła się także od występowania tam niewielkich pokładów dolomitów, co stanowi znak rozpoznawczy regionu wśród innych. Wzgórza Dolomitowe pokryte są głazami oraz roślinnością półpustynną, w tym różnymi krzewami ciernistymi.

Ciekawostką jest to, że jest to jedyne miejsce w parku, w którym znajduje się zebra górska (Equus zebra).

Fauna (zwierzęta)

W Parku Etoszy zarejestrowanych jest 114 gatunków ssaków, 340 gatunków ptaków, 110 gatunków gadów, 16 gatunków płazów i 1 gatunek ryby, występującej tam przez cały rok. Jednak podczas powodzi istnieje prawdopodobieństwa pojawienia się aż 49 gatunków ryb.

W obrębie sawanny występują głównie nosorożce, słonie, żyrafy, antylopy, zebry, bawoły afrykańskie oraz drapieżniki takie jak: lew, lampart, gepard, karakal, serwal, szakal, kot czarnołapy, hiena. Występują tam także surykatki, mangusty, guziec czy ratel (miodożer), eland, gnu oraz inne antylopy.

Niektóre gatunki z nich pojawiają się także nad różnymi zbiornikami wodnymi w celu poszukiwania pożywienia. Z kolei w nieco podmokłych terenach Parku Etoszy żyją flamingi, pelikany, żurawie, błotniki czy tkacze (Philetairus socius). Jedno jest pewne: żadne zoo nie jest w stanie zapewnić tak niesamowitych przeżyć jak obserwacja zwierząt w ich naturalnym, dzikim środowisku.

Informacje praktyczne

Najlepszą porą na odwiedzenie Parku Etoszy jest pora sucha, czyli okres od sierpnia do października. Jest to zdecydowanie odpowiednia pora, jeśli chce się zobaczyć dużą koncentrację przeróżnych gatunków zwierząt w ich naturalnym środowisku, ponieważ wówczas największa część z nich wybiera się na polowanie oraz poszukiwanie żywności w pobliżu nieco bardziej podmokłych terenów. O tej porze roku najlepszym sposobem podziwiania dzikiej zwierzyny jest zaparkowanie obok oczka wodnego i zaczekanie na zwierzęta. W tym celu są specjalnie wyznaczone miejsca do obserwacji zwierząt z bliska.

Wodopoje

Najciekawszymi miejscami w Parku Etoszy są niezaprzeczalnie oświetlone w nocy kryjówki nad wodopojami, które w nocy odwiedzają nosorożce czarne. Informacja dla wszystkich miłośników malowniczych krajobrazów: na safari warto wyjechać przed wschodem słońca. Uzyskamy wówczas przepiękną panoramę sawanny w ognistych kolorach wschodzącego słońca.

Szczegółowe dane

Park Narodowy Etoszy

• Angielska nazwa: Etosha National Park
• Powierzchnia: 22 270 km²
• Data założenia: 1907 r.

Wybrane atrakcje

• Jezioro Pan Etosza
• Wzgórza Dolomitowe
• Obszary sawanny, jezior solankowych
• Obserwacja na żywo życia dzikich zwierząt w specjalnie do tego wyznaczonych strefach.
• Rekordy:
• Jest to jeden z największych parków narodowych na świecie.
• Jezioro Pan Etosza jest największym jeziorem słonym wśród wszystkich tam znajdujących się.
• Różne gatunki akacji stanowią prawie 80% wszystkich drzew w Parku Etoszy.

Park Narodowy Etoszy – ciekawostki

• Wszystkie miejsca noclegowe i kempingowe na terenie parku są zarządzane przez Namibia Wildlife Resorts (NWR). W Parku Etoszy znajduje się pięć miejsc, w których można przenocować oraz cztery obszary, specjalnie wyznaczone do biwakowania.
• W 2010 roku park odwiedziło ponad 200 tysięcy turystów.
• Średnia roczna temperatura w Parku wynosi 24°C. Zimą (czerwiec – lipiec) zaś średnie nocne minimalne wartości wynoszą około 10°C, podczas gdy w lecie z dnia temperatury często uzyskają około 40°C. Najwyższe temperatury odnotowuje się w miesiącach od października do marca.
• W miesiącach od maja do września jest całkowita susza i nie ma opadów. Największe opady notowane są odpowiednio w styczniu (130 mm), grudniu (79 mm), marcu (78 mm) i lutym (75 mm).

Polecamy

• Podróże DinoAnimals
• Parki Narodowe
• Wodospady
• Jeziora
• Afryka