Mops

Rasy psów – Mops.

Dla większości ludzi to tylko rozkoszny mały psiak z czarnymi jak węgiel oczami, wewnątrz płonie w nim jednak wielka duma i silna osobowość. Czyżby dlatego tak wielu władców Europy między XVI, a XIX wiekiem uwielbiało mopsy?

Klasyfikacja FCI.

• Grupa 9: psy ozdobne i do towarzystwa
• Sekcja 11: małe molosowate
• Typ dogowaty
• Nie podlega próbom pracy

Historia rasy.

Pierwsze mopsy zostały przywiezione do Europy z Chin w wieku XVI przez Holenderską Kompanię Wschodnioindyjską. Prawdopodobnie stał się oficjalnym psem dynastii Orańskiej-Nassau w 1572 r. dzięki mopsowi imieniem Pompejusz, który uratował życie księciu Orańskiemu, ostrzegając go przed nadchodzącymi zabójcami. Rasa pojawiła się w Anglii wraz z Wilhelmem III Orańskim i Marią II Stuart, kiedy opuścili Holandię, aby objąć tron Anglii w 1688 r. W tym samym czasie rozpoczęło się krzyżowanie mopsów ze starym typem spanieli rasy King Charles, dając początek miniaturowym psom do towarzystwa o tej samej nazwie. Z biegiem czasu mopsy stały się bardzo popularne w innych krajach europejskich, pojawiały się nawet na obrazach autorstwa największych malarzy, w tym Francisca Goi w Hiszpanii, a Włosi oferowali im oddzielne przedziały, ubierając je w wytworne ciuszki. Poza tym jednak były angażowane przez wojsko do śledzenia ludzi i zwierząt, pełniły też rolę stróżów.

XVIII wiek.

Angielski malarz – William Hogarth był właścicielem wielu mopsów, o czym świadczy powstały w 1745 r. autoportret, obecnie wystawiany w londyńskim Tate Gallery. W 1789 r. Hester Lynch Piozii napisała, że małe mopsy, zwane też holenderskimi mastyfami, porzuciły Londyn dla Padwy, a w każdym spotykanym na ulicy wózku można zobaczyć tego niewielkiego psa. XVIII wiek to czas rozprzestrzeniania się rasy we Francji – przed ślubem Napoleona Bonaparte z Józefiną jeden z tych psów imieniem Fortuna przenosił tajne wiadomości z więzienia, w którym przebywała (mops miał, jako jedyny, prawo do odwiedzania swej pani).

Królowa Wiktoria.

Rasa kwitła w XIX-wiecznej Anglii pod patronatem królowej Wiktorii, sama miała bowiem pod opieką aż 5 mopsów. Jej zaangażowanie pomogło zarejestrować rasę w klubie kynologicznym (Kennel Club), utworzonym w roku 1873, sama królowa umiłowała natomiast mopsy o umaszczeniu płowym i brzoskwiniowym. Wiktoria zaraziła swą pasją wielu członków królewskiej rodziny, w tym wnuka Jerzego V i jego syna Edwarda VIII Windsora.

Dłuższe nogi?

Na obrazach i rycinach z XVIII i XIX w. mopsy pojawiają się zwykle z dłuższymi nogami, niżej ulokowanym niż dzisiaj nosem i z przyciętymi uszami. Wygląd współczesnego mopsa zapewne uległ zmianie po roku 1860, kiedy ich „nowa fala” została importowana z Chin. Psy te charakteryzowały się krótkimi nogami i pyskiem zbliżonym do współczesnych przedstawicieli rasy. Brytyjska baronowa Brassey zapoczątkowała modę na mopsy czarne, a przycinanie uszu zostało zakazane w roku 1895.

Migracja do Ameryki.

Mopsy przybyły do USA w XIX wieku, szybko torując sobie drogę do domów rodzinnych i krajowych wystaw. AKC uznało rasę w 1885 r., a w 1931 r. założono Amerykański Klub Mopsa, uznany przez AKC w tym samym roku.

Wygląd i temperament.

Współczesne mopsy to zwierzęta o krótkiej sylwetce, głębokiej klatce piersiowej, dobrze rozwiniętych mięśniach i mocno pofałdowanej skórze na pyszczku. Sierść jest gładka i błyszcząca, w kolorze płowym, brzoskwiniowym lub srebrnym; u jasnych psów występuje często czarna maska. Ogon zazwyczaj mocno skręcony, przekrzywiony w stronę kości biodrowej. Uszy miękkie, małe, aksamitne, mogą mieć kształt płatka róży (załamane i odchylone ku tyłowi) lub guzika (załamane do przody, ich czubki przylegają do czaszki, zakrywając wnętrze uszu). Nogi mocne, proste, umiarkowanej długości, łapki silne, ale niewielkie, palce wyraźnie oddzielone o czarnych pazurach. Zęby z dolnej szczęki wystają poza szczękę górną.

W małym ciele wielki duch, czyli silny charakter mopsów.

Opisywany jako multum in parvo („wiele w małym”), wszystko za sprawą niezwykłej osobowości pomimo niewielkich rozmiarów. Wyróżnia się silnym charakterem, rzadko jednak przejawia agresję, dlatego może zamieszkać z rodziną i dziećmi. Większość mopsów lubi dzieciaki, a ich wysoki poziom energii pozwala na długie zabawy z małym człowiekiem. W zależności od właściciela i nastroju może być cichy i potulny lub żywy i dokuczliwy. FCI określa go też jako dostojnego, inteligentnego i urokliwego.

Kondycja zdrowotna – jedna z najbardziej schorowanych ras świata.

Szczerze mówiąc, napisanie tego akapitu kosztowało nas sporo zdrowia. Nie opisywaliśmy bowiem jeszcze tak bardzo schorowanej rasy jak mopsy.

Mops zajął 2. miejsce w rankingu na najbardziej schorowaną rasę (spośród aż 157 badanych).

Częstym problemem mopsów jest wytrzeszcz oczu i wypadanie gałki ocznej, jak u innych ras ze spłaszczoną czaszką (buldogi). Choroba ta może być spowodowana urazem głowy lub szyi, a nawet nieroztropnością właściciela prowadzącego psa na krótkiej i ciasnej smyczy (dlatego też mopsom najlepiej zakładać szelki). Mimo, iż właściciel sam mógłby, potencjalnie, włożyć oko z powrotem do oczodołu, zaleca się, aby wykonywał to weterynarz. Jeśli wytrzeszcz zdarza się regularnie, pies może wymagać operacji, a w najgorszym przypadku dochodzi do usunięcia oka.

Bardzo wiele mopsów choruje na dysplazję stawu biodrowego, spowodowaną nieprawidłowym kształtem panewki.

Podobne artykuły

• 
  Kangur – skaczący bokser

  12 września 2012
• 
  Hełmogłowik biały i hełmogłowik czarny.

  1 września 2014
• 
  Japonia – dziwny jest ten świat. Ekskluzywne zakupy

  11 września 2019
• 
  Płaszczka – Manta – Diabeł morski

  17 grudnia 2012

Kichanie mopsów.

Podobnie do innych ras o krótkim pysku, mopsy mają wydłużone podniebienie. Kiedy pies jest podekscytowany, często obserwuje się tzw. kichanie wsteczne, podczas którego pies doznaje jakby ataku wdechów. Incydenty tego rodzaju nie są szkodliwe, wystarczy tylko pomasować psa po szyi lub zatkać mu nos, aby zwierzę było zmuszone do oddychania przez usta.

W obrębie rasy występuje tendencja do występowania nużycy (choroba pasożytnicza skóry), której początkowe objawy mogą zostać zbagatelizowane przez właściciela, choć dosyć łatwo z niej wyleczyć. Najbardziej podatne są na nią młode mopsy, a u niektórych osobników może przechodzić w chorobę układową. Ta postać nużycy jest uznawana za problem genetyczny i hodowcy starają się unikać rozmnażania psów z tą tendencją.

Z powodu obecności licznych fałd skórnych na pysku właściciel powinien często je oczyszczać i osuszać, aby uniknąć podrażnień i infekcji. Psy prowadzące siedzący tryb życia stają się otyłe, dlatego ważne, aby angażować je do różnego rodzaju aktywności i raczyć zdrową żywnością.

Mopsy chorują też na cięższe choroby: martwicowe zapalenie mózgu (NME), stany zapalne i zapalenie opon mózgowych. Pierwsza z wymienionych chorób występuje też u innych małych ras: yorków, maltańczyków i chihuahua. Lekarstwa na tę ciężką chorobę nie odkryto, dlatego psy na nią zapadające zazwyczaj są usypiane po kilku miesiącach od wykrycia.

Z powodu spłaszczonej czaszki, podobnie u bokserów i buldogów, wykrywa się często wrodzone deformacje kręgów, czasem prowadzące do paraliżu. Jest to często spowodowane faktem, że poszczególne kręgi nie są ze sobą zbyt dobrze połączone w okresie wzrostu zwierzęcia, co skutkuje nieregularnym kształtem kanału kręgowego, wywierającego przez to nacisk na rdzeń.

Szczegółowe dane i wymiary.

Mops.

• Wysokość w kłębie: 30 – 36 cm
• Masa: 6,3 – 8,1 kg
• Długość życia: do 11 lat

Mops – ciekawostki.

• W 1981 r. mops o imieniu Dhandys Favorite Woodchuck wygrał Westminster Kennel Club Dog Show w USA, jako jedyny przedstawiciel rasy, który zwyciężył w tym pokazie od momentu powstania imprezy, czyli od roku 1877 r.
• Dysplazja stawu biodrowego dotyka prawie 64% mopsów.
• Mops zajął 2. miejsce w rankingu na najbardziej schorowaną rasę (spośród aż 157 badanych).
• Dokument śledczy BBC Pedigree Dogs Exposed ujawnił, że większość mopsów pochodzi z chowu wsobnego – 10 000 psów z UK posiada pulę genową z zaledwie 50 przodków.
• Mopsy są rasą bardzo cenioną w Chinach. Obok mastifów tybetańskich osiągają wysokie ceny.

Polecamy.

• Psy domowe
• Rasy psów
• Pudel duży
• Wilczarz irlandzki
• Cocker spaniel angielski
• Amstaf
• Beagle
• Seter irlandzki
• Akita
• Leonberger
• Border collie
• Mastif tybetański
• Mastyf angielski
• Pies faraona
• Bulmastif
• Sznaucer olbrzym
• Nowofundland
• Owczarek podhalański
• Dogue de Bordeaux
• Owczarek kaukaski
• Doberman
• Bernardyn
• Chow chow
• Sznaucer miniaturowy
• Golden retriever
• Labrador
• Husky syberyjski
• Owczarek niemiecki
• Dog niemiecki
• Rottweiler
• Berneński pies pasterski
• Grzywacz chiński
• Bulterier
• Buldog francuski.
• Cavalier king charles spaniel
• Yorkshire Terrier
• Psowate
• Pies dingo
• Likaon
• Cyjon
• Wilk