Rhamphosuchus jeden z największych krokodyli

Rhamphosuchus – jeden z największych krokodyli

Współczesne krokodyle występują na Ziemi w niezmienionej postaci od setek milionów lat. Pomimo zmian, jakie zaszły w tym czasie na Ziemi i obecnej dominacji ssaków, krokodyl skutecznie trwa w swej niszy ewolucyjnej. Największy z nich – krokodyl różańcowy niewiele ustępuje długością (przynajmniej jego największe osobniki) swym pradawnym przodkom. Krewniacy krokodyla, zgodnie z dewizą, że kiedyś „wszystko” było większe, postanowili jednak przyćmić współczesne krokodyle swymi rozmiarami i wagą. W kolejnych artykułach przybliżymy następujące gady:

• Rhamphosuchus crassidens
• Sarkozuch (Sarcosuchus)
• Deinozuch (Deinosuchus)
• Purussaurus
• Mourasuchus

Zaczynamy od Rhamphosuchusa.

Rhamphosuchus crassidens

Rhamphosuchus to gad należący do rzędu krokodyli. Występował w okresie miocenu na terenach dzisiejszego Pakistanu. Początkowo uważany za największego krokodyla, jaki kiedykolwiek istniał. Nowsze odkrycia (rok 2000 – kompletna czaszka) umożliwiły jego dokładniejszą rekonstrukcję oraz rewizję (tu jęk zawodu) jego rozmiarów w dół. Początkowo uważano, że jego długość wahała się w granicach 15-18 metrów. Odkrycia z roku 2000 spowodowały zmianę tych szacunków na 8-11 m. Obecnie uważa, się że jego długość była bliższa 12 metrów.

Klasyfikacja w podrodzinie Tomistominae wskazywałaby, że Rhamphosuchus  jest przodkiem współczesnych krokodyli. W rzeczywistości jednak, na podstawie przeprowadzonych badań biochemicznych i molekularnych naukowcy doszli do wniosku, iż gatunek ten jest bliżej spokrewniony z gawialem. Gawial (Gavialis gangeticus) (7 m długości, 1 tona wagi) to gatunek krokodyla charakteryzujący się bardzo długim i wąskim pyskiem, który u samców jest silnie rozszerzony na końcu.

Odkrycie i nazwa

W 1840 roku zespół naukowców, którym kierowali Falconer i Cautley prowadził wykopaliska na terenie Indii. Odnalezione zostały wówczas fragmenty czaszki ogromnego krokodyla. Pomimo licznych dalszych prób, nic więcej nie udało im się znaleźć. Odnalezione fragmenty kości zostały wysłane do muzeum w Anglii.

Sam gad nazwany został Rhamphosuchus, co oznacza „krokodyla z dziobem”, ponieważ jego pysk ma charakterystyczny wygląd przypominający dziób. Uznano wówczas, iż Rhamphosuchus jest największym krokodylem jaki kiedykolwiek został odkryty. Jego wielkość oszacowano, jak pomnieliśmy wcześniej na niemal 18 metrów długości i 20 ton wagi. Jak wielokrotnie wskazywaliśmy – odkrycia mają tendencję do „kurczenia” się z biegiem lat, tak było i w tym wypadku również. Dobrze, że przynajmniej wieloryb (płetwal błękitny) nie poddał się  tej tendencji 🙂

Pomimo współczesnych odkryć, Rhamphosuchus obok takich gadów jak: Purussaurus, Deinozuch (Deinosuchus) czy Sarkozuch (Sarcosuchus) należy do największych krewniaków krokodyla. Stracił jednak od tamtego czasu sporo ze swego rozgłosu. Głównie na rzecz lepiej poznanego Sarkozucha (Sarcosuchus).

Dieta i ofiary

Rhamphosuchus miał bardziej zróżnicowaną dietę niż jego kuzyni z podrodziny Tomistominae. Odżywiał się bowiem nie tylko rybami, lecz polował również na inne zwierzęta. Wśród jego ofiar można znaleźć praktycznie wszystkie zwierzęta, które przychodziły do wodopoju: słonie, antylopy, jelenie, świnie, konie, wielbłądy, nosorożce, krokodyle, orangutany jak również największą małpę człekokształtną Gigantopiteka (Gigantopithecus) – 3 metry wysokości i 540 kg wagi. Tak na marginesie to całkiem sporego mieliśmy tego przodka 🙂

Dieta Rhamphosuchusa zmieniała się najprawdopodobniej z wiekiem. Kiedy był młody, musiał zadowalać się najpewniej rybami i małymi kręgowcami. Z czasem, kiedy jego rozmiary stawały się coraz większe, siła i wielkość szczęk rosła, polował w zasadzie na wszystko co oddychało…

Charakterystyka

Rhamphosuchus świetnie pływał i miał doskonale przystosowany wąski pysk do połowu ryb. Tak dla przypomnienia – Spinozaur (Spinosaurus) również odżywiał się głównie rybami. Wracając do Rhamphosuchusa – był najpewniej wystarczająco szybki, aby złapać nawet szybko poruszające się ryby.

Miał długi i silny ogon przystosowany do efektywnego pływania, a także krótkie, grube łapy, jak wszystkie krokodyle. Rhamphosuchus posiadał również grube, skórzaste płaty skóry, przeznaczone do dodatkowej ochrony przed rywalami, np. innymi krokodylami.

Rhamphosuchus – wymiary

• Długość: 8 – 12 m (wcześniej uważano, że 15 – 18 m)
• Waga: 2 – 3 tony (pierwotnie uważano, że 20 ton)

Występowanie

• 5 – 2 mln lat temu
• Azja – tereny obecnego Pakistanu

Klasyfikacja

• Królestwo: zwierzęta
• Typ: strunowce
• Podtyp: kręgowce
• Gromada: zauropsydy
• Podgromada: diapsydy
• Nadrząd: krokodylomorfy
• Rząd: krokodyle
• Podrodzina: Tomistominae
• Rodzaj: Rhamphosuchus

Polecamy – wielkie krokodyle

• Krokodyle
• Aligator, gawial, kajman i krokodyl
• Kajmany
• Krokodyl nilowy
• Aligator amerykański
• Gawial
• Krokodyl różańcowy
• Sarkozuch
• Deinozuch
• Zaurozuch
• Krokodyl – najstarszy gad