Perkoz Taczanowskiego (Podiceps taczanowskii)
Zwany również perkozem srebrnoczubym, perkozem Junin lub perkozem Puna. Przebywa tylko w najstarszym jeziorze Peru – Junín. Na świat przychodzi w kanałach i zatokach wśród trzcin, poza okresem rozrodczym wybiera otwarte wody z dala od brzegu. Obecna populacja szacowana jest na mniej niż 250 osobników.
Na czubku głowy widnieją pierzaste, ciemnoszare pióra, kontrastujące z dużym czarnym obszarem na karku. Dolna część twarzy, podbródek, szyja i spodnia część ciała są białe, a po bokach głowy zobaczymy srebrzyste, lekko wydłużone pióra. Dziób ma z reguły odcień szarości, stopy bladożółty, a oczy jasnej czerwieni. Ma bardzo smukłą szyję i głowę odpowiednio przystosowaną do nurkowania.
W większości endemity z wrażliwych na zmiany środowisk. Zbyt przystosowane do specyficznych warunków swoich odciętych od reszty świata ekosystemów, aby przetrwać w dynamicznie zmieniającym się świecie zdominowanym przez człowieka. Wolne populacje prędzej czy później wyginą.
Już giną…
Na przestrzeni ostatnich 42 lat – od roku 1970 do 2012 – populacja kręgowców zmniejszyła się o 58%.
W przypadku kręgowców lądowych spadek ten wyniósł 32%, słodkowodnych 81% a morskich – 36%.
Jesteśmy potwory?? tych oceanników jest 50 na wolności i jeszcze raz powtarzam jesteśmy potwory??