AfrykaAzjaŁasicowateSsakiZwierzęta

Ratel, miodożer – najodważniejsze zwierzę świata

Ratel, miodożer (Mellivora capensis) – najodważniejsze zwierzę świata

Miodożer to zwierzę niezwykłe nie tylko ze względu na umiłowanie miodu. Zwierzę to, choć niezbyt duże, sieje postrach wśród wielkich drapieżników Afryki – kobr, a nawet lwów. W czym tkwi jego siła? Jak radzi się w starciu z najgroźniejszymi myśliwymi świata? Na te i kilka innych pytań postaramy się odpowiedzieć w niniejszym artykule.

Klasyfikacja

  • Gromada: ssaki
  • Rząd: drapieżne
  • Rodzina: łasicowate
  • Rodzaj: Mellivora
  • Gatunek: ratel

W obrębie gatunku sklasyfikowano 12 podgatunków. Wyodrębniono je na podstawie różnic w wielkości oraz umaszczeniu.

Ratel, miodożer (Mellivora capensis).

Występowanie

Większość podgatunków przebywa w Afryce Subsaharyjskiej, ale niektóre z nich spotyka się również poza Czarnym Kontynentem: w Iranie oraz na Półwyspie Arabskim, a także region od Turkmenistanu do Półwyspu Indyjskiego. Wiadomo też, że preferują wysokości dochodzące do 2600 metrów n.p.m. w marokańskim Atlasie Wysokim i nawet do 4000 m n.p.m. na Wyżynie Abisyńskiej.

Ratel, miodożer (Mellivora capensis).

Charakterystyka

Wygląd

Charakteryzuje się wydłużonym ciałem, jest jednak stosunkowo szeroki. Głowa ma niezbyt duże rozmiary, zakończona jest krótkim pyskiem, na szczycie jest wyraźnie spłaszczona, kształtem przypomina nieco borsuczą. Zwierzę wyposażone zostało w małe oczy i ledwo dostrzegalne uszy, przypominające małe uwypuklenia. Prawdopodobnie jest to przystosowanie do unikania groźnych obrażeń w walce z przeciwnikiem.

Skóra

Innym elementem obrony jest bardzo luźna skóra (rozwinięta podskórna tkanka tłuszczowa), dzięki której miodożer może się mocno wykręcać; skóra na szyi mierzy ok. 6 mm grubości, została przystosowana do konfrontowania się z przedstawicielami tego samego gatunku. Skóra na grzbiecie jest gruba i sztywna, stanowi w pewnym sensie tarczę przed ukąszeniami oraz innymi drapieżnikami.

Ratel, miodożer (Mellivora capensis).

Łapy

Ciało wsparte jest na krótkich, ale silnych nogach wyposażonych w 5 palców na każdej stopie. Każdy palec zakończony jest ostrym i mocnym pazurem. Na kończynach tylnych pazury są bardzo krótkie, na przednich natomiast niebywale długie. Ponieważ wykazuje stopochodność (poruszanie się na całych powierzchniach podeszw stóp i dłoni), jego stopy pokryte są miękką, ale grubą skórą.

Umaszczenie

Sylwetka zakończona jest krótkim ogonem, który porasta długa sierść. Boczne partie głowy, spodnia i boczna część ciała pokryte są czarną sierścią, grzbiet od ogona po głowę ma przeważnie barwę białą, wyjątkiem jest podgatunek Mellivora capensis cottoni, który posiada jednolite, czarne umaszczenie.

Wielkość

Dorosłe osobniki mierzą średnio 23-28 cm wysokości w kłębie i 55-77 cm długości bez ogona, który mierzy 12-30 cm. Samce ważą 9-16 kg, a samice 5-10 kg. Samice są mniejsze od samców pod względem wielkości i wagi.

Ratel, miodożer (Mellivora capensis).

Dieta

Podobnie do rosomaków nie jest zbyt wybredny, jeśli chodzi o pokarm, wyróżnia się na tym tle spośród pozostałych łasicowatych. Na terenach niezabudowanych poluje raczej za dnia, ale w miejscach gęsto zaludnionych woli żerować nocą.

Swą nazwę gatunkową zdobył nie bez przyczyny – największym przysmakiem miodożera jest bowiem miód. Sporą część czasu przeznaczonego na łowy spędza na poszukiwaniu uli. Poza słodkim, złocistym płynem lubi również mięso; nie pogardzi żabą, żółwiem, gryzoniem, jaszczurką, wężem, ptakiem czy owadem. Czasem zdarza mu się zjeść jaja. Chętnie spróbuje również roślin, zarówno owoców, jak i warzyw (owoce, bulwy, korzenie). Potrafi zabić dużego i niebezpiecznego węża, np. kobrę, a nawet mambę czarną.

Jego układ pokarmowy strawi praktycznie każą część ciała ofiary (jak Rambo :)) – sierść, pióra, kości i krew. Wydaje się zwierzęciem dość inteligentnym – w poszukiwaniu roślin podnosi kamienie lub odziera drzewa z kory.

Ratel jest odpowiedzialny za większość incydentów związanych z wykopywaniem ludzkich zwłok z indyjskich miejsc pochówku.

Ratel, miodożer (Mellivora capensis).

Tryb życia, usposobienie

Samotnik z wyboru

Ratel to całoroczny samotnik, wyjątkiem jest jednak maj, kiedy zaczyna się okres rozrodczy. W tym czasie można obserwować miodożery polujące w parach. Nie wiadomo jednak zbyt wiele na temat jego cyklu rozmnażania, szacuje się, że ciąża trwa ok. 6 miesięcy, po której na świat przychodzą ślepe bliźnięta. Trudno powiedzieć jak długo żyją ratele, na podstawie obserwacji w niewoli wykazano, że dożywają ok. 24 lat, ale nic nie wiadomo o ich żywotności w stanie dzikim.

Nora

Jak już wspomnieliśmy, miodożer żyje zazwyczaj w samotności. Przebywa we „własnoręcznie” wykopanej norze, choć niektóre osobniki wolą przyjść na gotowe, wybierając opuszczony kopiec termitów czy lęgowisko mrównika. Dzięki silnym, nieco krecim pazurom potrafi wykopać tunel w twardej glebie w ciągu 10 minut. Nora składa się zazwyczaj z jednego, 1-3 – metrowego tunelu zakończonego legowiskiem.

Ratel, miodożer (Mellivora capensis).

Najbardziej nieustraszone zwierzę świata

Charakterem jest bardzo zbliżony do rosomaka i borsuka – wykazuje dużą wytrzymałość i odporność, ale również okrucieństwo. Ratel to zwierzę bezwzględne i brutalne, potrafi bowiem zaatakować niemal każde stworzenie, a kiedy sam zostaje zaatakowany przez znacznie większego drapieżnika (nawet lwa) i nie może przed nim uciec, jest w stanie odeprzeć atak.

Pszczoły nie są w stanie go użądlić, a jeżozwierz ukłuć, ponieważ ma bardzo grubą skórę. Jest na tyle odważny, że atakuje konie, bydło, a nawet bawoła afrykańskiego, jeśli te naruszą jego norę. W walce jest nieustraszony i zapalczywy, dlatego niewiele dużych drapieżników ma odwagę na niego zapolować.

Ratel, miodożer (Mellivora capensis).

Podobny do skunksa?

Podobnie jak mangusty czy hienowate, miodożer posiada przy odbycie specjalny gruczoł wydzielający charakterystyczny, duszący zapach. Prawdopodobnie wydzielina ta pomaga uspokajać pszczoły, kiedy ratel chce zdobyć ich miód. Niemniej miodożer wykorzystują ją również jako narzędzie obronne – w przypadku zagrożenia wystrzykuje w stronę napastnika cuchnącą ciecz, co najczęściej dość skutecznie odstrasza przeciwnika.

Relacje z człowiekiem

Miodożery często polują na drób, a ze względu na ich upór i agresywność nie sposób zapobiec takim sytuacjom. Nie pomoże nawet solidny kurnik, ten drapieżny ssak potrafi zniszczyć nawet bardzo grube deski. Na nic również duży pies – ponieważ miodożer ma bardzo grubą skórę i jest wytrzymałym zwierzęciem, zabicie go to nie lada wyzwanie. Nawet, jeśli pies chwyci go za kark, ratel może szybko się okręcić, zostawiają w pysku czworonoga gruby, skórny płat. Twarda skóra odeprzeć może nawet cios maczety, dlatego najbardziej skutecznym sposobem zabicia jest uderzenie w głowę.

Ratel, miodożer (Mellivora capensis).

Szczegółowe dane i wymiary

Ratel, miodożer (Mellivora capensis)

  • Długość bez ogona: 55-77 cm
  • Długość ogona: 12-30 cm
  • Wysokość: 23-28 cm
  • Waga: samce: 9-16 kg, samice: 5-10 kg
  • Długość życia: ok. 24 lata w niewoli
Ratel, miodożer (Mellivora capensis).

Ratel, miodożer (Mellivora capensis) – ciekawostki

  • Miodożer to największy naziemny łasicowaty Afryki.
  • Mózgoczaszka ratela jest szersza od psiej.
  • Kilka razy zaobserwowano, że ratele potrafią tworzyć i korzystać z narzędzi, co świadczy o dużej inteligencji.
  • Niechęć większości drapieżników w stosunku do polowania na miodożera doprowadziła do stworzenia teorii głoszącej, że kocięta geparda mają podobne do nich umaszczenie, aby odpędzać groźnych napastników.
  • Miodożer może być odporny na jad wielu węży. Ugryziony w pysk przez żmiję sykliwą osobnik cierpiał z powodu silnego bólu, ale doszedł od siebie po ok. 5 godzinach (prawie jak Chuck Norris – nie wiemy co się stało ze żmiją :)).
  • W Kenii miodożer jest głównym nosicielem wścieklizny.
  • Miodożer widnieje w Księdze Rekordów Guinessa jako najbardziej nieustraszone zwierzę świata.
Ratel, miodożer (Mellivora capensis).

Polecamy


Baza Dinozaurów

29 komentarzy

  1. Myślę że rosomak śmiało stawiłby mu czoła, ale poza tym to wspaniały zwierzak, po prostu ma lepszy PR od rosomaka 🙂

  2. Ładnych parę lat temu TV wyswietlała parokrotnie film pt … czy Bóg jest szalony – The God must be crazy.. jednym z bohaterów filmu jest właśnie ratel, choć w polskim tłumaczeniu wystepuje jako borsuk. jestem ciekawy jak realizatorom udało sie skłonic tego zwierzaka do zagrania kilku scen filmowych. scenki z uziałem ratela potwierdzają jego waleczność i upór.

  3. Oglądałem film pt Mistrz chaosu produkcji Brytyjskiej z 2004 roku o tym niezwykłym zwierzaku który był zrealizowany gdzieś w Afryce. To co ten Ratel wyprawia jest nie do uwierzenia , przede wszystkim waleczny , czupurny a przy tym bardzo inteligentny . Polecam ten film jest wart oglądnięcia.

    1. Nie mówi się „oglądnięcia”, tylko wart „obejrzenia”!
      Można coś oglądać, a nie oglądnąć.
      Można się za siebie obejrzeć, a nie oglądnąć.
      Ten polska język to trudna rzecz, he, he!

  4. Zarówno Ratel jak i Rosomak są z tej samej rodziny łasicowatych, więc i ich cechy osobnicze podobne.

    1. Jest ostrożny, jak każde zwierzę w starciu z jadowitym wężem, ale daje sobie radę bez większego trudu. Obejrzyj sobie film na YT „Incredible Honey Badger VS Snake”, to zobaczysz jak ratel poluje na mambę.

  5. Ciekawie układają się relacje między Ratelem-Miodożerem a ptaszkiem z rodzaju Indicatore zwanym honey-guide bird czyli miodowodem.
    Miodowód gustuje w larwach pszczół i woskowych plastrach ale sam nie potrafi dobrać się do ich gniazda.Znalazłwszy takowe ogląda je dokładnie a następnie wyrusza na poszukiwanie Ratela z którym chce ubić pewien interes…Ćwierkając i podskakując sygnalizuje Miodożerowi obecność pszczelego gniazda prowadząc go na cel jak po sznurku.Ratel świetnie rozumie „mowę ciała” ptaka podąża za nim i rozgrzebuje gniazdo pazurami zlizując miód z plastrów.Wściekłe pszczoły atakują Ratela całkiem ignorując Miodowoda który spokojnie konsumuje larwy i pozostałości woskowych plastrów.Tak oboje mogą się najeść tym co lubią najbardziej…
    Co ciekawe podobne związki zachodzą ponoć między miodowodami a łowcami-zbieraczami takimi jak Buszmeni czy Hotentoci.To wskazywałoby na to że ptak jest tu stroną aktywną wykorzystując zmysł obserwacji i kojarzenia faktów /duży zwierz lubi miód ja lubię wosk-pokaże dużemu gdzie szukać miodu a sam dostanę w nagrodę wosk/.
    Jest to typowy przykład zjawiska zwanego mutualizmem międzygatunkowym.

    1. Rosomak jest nieco większy, ale uważam, ze ratel miałby całkiem spore szanse w starciu z rosomakiem. Z pewnością tanio by swojej skóry nie sprzedał.

    1. Są filmy pokazujące, jak ratel broni się przed lwami i lwy odskakują, ale są też filmy, na których mały pies obszczekuje lwy i one także się oddalają. Jednak nie ma najmniejszych wątpliwości, że ani pies ani ratel nie ma ostatecznie szansy w starciu nie tylko z samcem lwa ale i lwicą również. To tylko brak determinacji ze strony lwa powoduje, że odpuszczają. Niemniej ratelowi należy oddać, że w jego niewielkim ciałku drzemie wielki duch walki i rzeczywiście potrafi dzięki niemu odeprzeć atak lwa a nawet lwów jak widać na filmach. To naprawdę niezwykle odważne i waleczne zwierzę.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button