DomowePsySsakiZwierzęta

Bulmastif, bullmastiff

Bulmastif/Bullmastiff

Podobny do boksera pies stróżujący, którego potencjał i charakter może z niego uczynić wiernego towarzysza człowieka, jak i niebezpieczne zwierzę atakujące wszystko, co żyje. Przedstawiamy kolejną rasę psa silnego, mądrego, ale i upartego. Poznajmy bliżej bulmastify.

Klasyfikacja FCI.

  • Grupa 2: Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła
  • Sekcja 2.1: molosy typu mastyfa
  • Typ dogowaty
  • Nie podlega próbom pracy
Bulmastif, bullmastiff.

Historia rasy.

Wyhodowane zostały przez XIX-wiecznych leśników angielskich, aby pomagały im strzec posiadłości i monitorować sytuację panującą w formacjach leśnych, w związku z tym bulmastify określało się mianem nocnych psów leśniczych odstraszających kłusowników. Pełniły też rolę psów pociągowych.

Rasa powstała z krzyżowania buldogów staroangielskich z mastyfami angielskimi, dając połączenie wielkości, siły i lojalności. Jako rasa bulmastif został uznany w roku 1924 przez Kennel Club, 9 lat później taką sama decyzję podjął AKC, a pierwszy wzorzec rasy zatwierdzono w roku 1935.

Bulmastif, bullmastiff.

Wygląd.

Zwierzę duże, mocno zbudowane, ale proporcjonalne. Głowa szeroka i głęboka, zakończona krótkim pyskiem, szerokim pod oczami i na całej długości, raczej kanciasty, wyposażony w spory nos. Nad pyskiem widoczne średniej wielkości, ciemne oczy o szerokim rozstawie. Oddziela je charakterystyczna bruzda. Niewielkie, załamane uszy mają kształt litery „V”, znajdują się wysoko na głowie i z dala od siebie, przez co głowa wygląda na mocno kanciastą. Na całej powierzchni są ciemniejsze od reszty ciała. Sylwetka zakończona jest grubym u nasady ogonem, który zwęża się ku końcowi, w spoczynku sięga stawu skokowego, pies jednak nosi go prosto lub nieco go zgina.

Sierść twarda, przylegająca i krótka, dlatego dobrze sprawdza się w niekorzystnych warunkach atmosferycznych. Najczęściej występują rozmaite rodzaje umaszczenia pręgowanego, czerwonego i płowego, FCI dopuszcza jednak niewielkie białe elementy na piersi. Na pysku występuje czarna maska, kończąca się przy ciemno oprawionych oczach.

Bulmastif, bullmastiff.

Temperament.

Choć silny i mocny, bulmastif jest również wrażliwy. Może być wspaniałym członkiem rodziny pod warunkiem, że właściciele to ludzie konsekwentni nie tylko w mowie, ale również w działaniu. Zwierzę powinno przejść socjalizacje i szkolenie, ponieważ z natury jest dosyć niezależne – cecha ta dobrze sprawdza się u psów stróżujących, czyli m.in. u bulmastifa, ale psa trzeba nauczyć reagować adekwatnie do sytuacji, musi wiedzieć, kiedy powinien stanąć w obronie właściciela, a kiedy odpuścić. Samo szkolenie musi jednak wyglądać inaczej niż zwykłe „powtórki”, ponieważ psy tej rasy niezbyt dobrze uczą się w podobny sposób. Bulmastify to psy pewne siebie, dlatego nie zawsze bywają posłuszne chyba, że same tak postanowią lub wyczują zagrożenie względem członków rodziny.

Wiele osób boi się go jednak lub – w najlepszym przypadku – nie darzy zaufaniem, a powodem takiego stanu rzeczy jest, jak w większości podobnych przypadków, nieodpowiedzialne zachowanie właściciela. Niewychowany bulmastif lub pozostawiony sam sobie może wykazywać dużą agresję względem obcych ludzi i zwierząt, dobrze kierowany jest jednak nierzadko bardzo cierpliwy względem dzieci, nieoceniona jest również jego inteligencja pomagająca w sprawnym szkoleniu. Wysoki poziom inteligencji zagwarantował mu pracę psa policyjnego i stróżującego. Ponieważ bulmastif to wulkan energii, wymaga trenera silnego osobowościowo, ale opanowanego i czujnego. Jako potomek mastifów w sytuacji zagrożenia może wpadać w niebywale trudną do ujarzmienia furię.

Bulmastif, bullmastiff.

Kondycja zdrowotna.

W obrębie rasy spotyka się kilka schorzeń o podłożu genetycznym, w tym: dysplazję stawów biodrowych i łokciowych, wywinięcie powieki, niedoczynność tarczycy, chłoniaki, progresywny zanik siatkówki, skręt żołądka, zapalenie stawów.

Pod względem wizualnym spotyka się osobniki długowłose i odmianę Dudley ­– nazwa pochodzi od XIX-wiecznego hodowcy buldogów, hrabiego Dudley’a. Psy tej odmiany, nieakceptowanej przez FCI, charakteryzują się brakiem czarnej maski. Zamiast niej spotyka się odcień wątrobiany lub całkowity brak tego elementu umaszczenia.

Bulmastif, bullmastiff.

Szczegółowe dane i wymiary.

Bulmastif/Bullmastiff.

  • Wysokość w kłębie: psy: 64 – 69 cm, suki: 61 – 66 cm
  • Masa: psy: 50 – 59 kg, suki: 41 – 50 kg
  • Długość życia: 7 – 8 lat
Bulmastif, bullmastiff.

Bulmastif – ciekawostki.

  • W krzyżówce genetycznej geny buldoga staroangielskiego stanowiły 40%, natomiast mastyfa angielskiego 60%.
  • Bulmastif szczeka zdecydowanie rzadziej od innych ras, robi sytuacjach, gdy chce wszcząć alarm.
  • Bulmastif przestaje rosnąć dopiero w ok. 3 roku życia.
  • Przed takimi chorobami jak dysplazja stawów może uchronić odpowiednia dieta – pies nie powinien się objadać, a posiłki winny zostać wzbogacone o witaminy. Trzeba za to wycofać wszelkiego rodzaju węglowodany i tłuszcze. Pies wymaga sporo ruchu, jednak nie wolno go karmić od razu po powrocie ze spaceru, ponieważ może to przyczynić się do powstawania wzdęć, bardzo niebezpiecznych dla zdrowia i życia psa, bowiem często prowadzą one do skrętu żołądka.
Bulmastif, bullmastiff.

Polecamy.


Baza Dinozaurów

3 komentarzy

  1. To najcudowniejsza rasa psa ! Spokojne przytulasy , widac ze autor artykulu nigdy nie mial do czynienia z psami tej cudownej rasy !!!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button