Zebroid – krzyżówka zebry z koniem

Zebroid

W świecie zachodnim zebroidy traktowane są jako duża atrakcja ogrodów zoologicznych. W wielu państwach docenia się ich umiejętności przetrwania i wytrzymałość. Dodatkowym atutem jest interesujący wygląd, który przyciąga spojrzenia wszędzie tam, gdzie zebroid się pojawi. Dzięki niniejszemu artykułowi dowiemy się wielu ciekawych rzeczy na temat tych niezwykłych hybryd.

Klasyfikacja

• Gromada: ssaki
• Rząd: nieparzystokopytne
• Rodzina: koniowate
• Rodzaj: Equus

Pochodzenie

Określenie „zebroid” odnosi się do wszystkich koniowatych krzyżowanych z zebrą. Hodowla odbywa się sztucznie, a potomstwo takich hybryd jest zazwyczaj bezpłodne. W większości przypadków mianem zebroida określa się potomków samca zebry i samicy konia lub osła, choć hybryda zebry z osłem jest bardzo rzadka.

Różna ilość chromosomów

Osły i dzikie konie posiadają różną liczbę chromosomów (osioł posiada 62 chromosomy, koń domowy 64, natomiast zebra, w zależności od gatunku, dysponuje 32-46 chromosomami), ale hybrydyzacja obu tych gatunków jest możliwa.

Zebroidy powstałe z takiego połączenia posiadają liczbę chromosomów mniejszą od osła, ale większą od zebry. Zjawisko zmiennej liczby chromosomów wpływa na niski poziom płodności samic oraz na bezpłodność samców zebroidów. Hybrydy te posiadają maksymalnie 54 chromosomy. Potomstwo zebroidów ma cechy obojga rodziców.

Zebroidy pierwotnie hodowano w Afryce w celu stworzenia zwierzęcia odpornego na choroby przenoszone przez muchy tse tse. Zebry posiadają naturalną odporność na tę choroby (m.in. na naganę), podczas gdy afrykańskie osły i konie są jej pozbawione.

Współczesne zebroidy

Hybrydyzacja zebr z końmi i osłami stała się popularna na początku wieku XX, kiedy zapotrzebowanie na konie pociągowe zaczęło się zmniejszać wraz ze wzrostem produkcji samochodów. Przez długi czas zaprzestano podobnych eksperymentów, aż do lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Od tamtego czasu powstało wiele zebroidów pełniących funkcję zwierząt pociągowych, jeździeckich oraz będących atrakcją w ogrodach zoologicznych.

Charakterystyka

Wygląd

Zebroid swym wyglądem przypomina rodzica innego niż zebra, jednak po tym ostatnim dziedziczy paski. Paski na ogół nie pokrywają całego ciała, mogą się one ograniczać do nóg, grzbietu lub jedynie szyi i głowy. Jeśli rodzic nie będący zebrą zaliczał się do rasy wzorzystej (np. Pinto, Appaloosa, koń gniado–srokaty zwany Skewbald), umaszczenie to może pojawić się u potomka. W takim przypadku pasy zebry nie występują na białych rejonach ciała.

Zebroidy przypominają czasem wymarły podgatunek zebry zwany kwagga właściwa. Ich wygląd wynika z połączenia zebry z koniem kasztanowym. Hybrydy zebry i osła posiadają zazwyczaj pasy na tylnych partiach grzbietu i na brzuchu. Generalnie rzecz biorąc umaszczenie zebroida jest w znacznym stopniu uzależnione od koniowatego nie będącego zebrą.

Zebroid jest bardziej efektywny we współpracy z człowiekiem aniżeli zebra. Można na nim jeździć, ponieważ kształt ciała dziedziczy po klaczy konia lub osła. Temperamentem zbliżony jest jednak do zebry, dlatego może być trudny do ułożenia. Zdarza się również, że zebroid, podobnie do zebry, wykazuje dużą siłę fizyczną, ale i agresję.

Współczesne wykorzystanie zebroidów

Zebroidy hodowane są dzisiaj do jazdy oraz jako cyrkowe i zoologiczne osobliwości. Hybrydy konia i zebry spotykane są w Afryce i używane podczas wspinaczki na Górę Kenia. Zebra daje takiemu potomstwu dużą odporność na naganę – pasożytniczą chorobę ssaków, wywołaną przez świdrowce. Ponadto, zwierzę takie jest bardziej wytrzymałe od konia domowego, dlatego jest chętnie wykorzystywane jako zwierzę juczne w czasie długich podróży w góry.

W 2001 r. w Anglii powstało źrebię Zetland – połączenie zebry i kucyka szetlandzkiego.

Zazwyczaj dochodzi do kojarzenia ogiera zebry z klaczą konia domowego lub osła, ale w 2005 r. na Barbadosie skojarzono klacz zebry stepowej (Equus quagga burchellii) o imieniu Allison z samcem osła. Ich potomstwem jest urodzona 21 kwietnia 2005 r. zebryna o imieniu Alex. Do skojarzenia ogiera z klaczą zebry doszło w roku 2007. Dzięki temu na świecie pojawił się zebroid Eclyse, charakteryzujący się niezwykłym umaszczeniem. Podobne przedsięwzięcia miały miejsce wiele razy w różnych rejonach świata, np. w Gruzji (2010 r.), Chinach (2011 r.) czy we Włoszech (2013 r.).

Szczegółowe dane i wymiary

Zebroid

• Wysokość w kłębie: 130-163 cm
• Waga: 227-450 kg
• Długość życia: 15-30 lat
• Długość ciąży: 11 miesięcy
• Wiek osiągnięcia dojrzałości płciowej: 1-2 lata

Zebroid – ciekawostki

• Z połączenia klaczy zebry i ogiera konia powstaje tzw. zebryna, natomiast z ogiera zebry i klaczy osła rodzi się zebrula.
• Krzyżowaniem zebry z osłem interesował się sam Karol Darwin.
• Często zdarza się, że hybryda zebry z innym koniowatym obciążona jest karłowatością.
• W Afryce spotkać można pół-dzikie zebroidy, jednak prawie wszystkie powstałe hybrydy zebry zamieszkują ogrody zoologiczne lub inne instytucje tego rodzaju.
• Sporo zebroidów wykorzystywanych jest do pracy, głównie w części Ameryki Północnej oraz w Afryce.
  
• Potomstwo pochodzące z takich krzyżówek jest zwykle bezpłodne, choć to nie stanowi to reguły.

Polecamy

• Konie
• Zebry