AzjaKotowateSsakiZwierzęta

Pantera mglista – drapieżnik z drzew

Pantera mglista, pantera szara (Neofelis nebulosa)

Pantera mglista, pantera szara (Neofelis nebulosa) – drapieżnik z drzew

W gęstych, mglistych lasach Azji Południowo-Wschodniej kryje się jedna z najbardziej tajemniczych i fascynujących istot świata kotowatych – pantera mglista (Neofelis nebulosa). Znana również jako pantera szara, to średniej wielkości drapieżnik, który swoim wyglądem i zachowaniem od lat intryguje zarówno naukowców, jak i miłośników przyrody. Jej charakterystyczne, chmuropodobne ubarwienie oraz niezwykłe umiejętności wspinaczkowe czynią ją prawdziwym mistrzem kamuflażu i akrobacji wśród koron drzew. Mimo że pantera mglista zamieszkuje rozległe tereny od Nepalu po Indonezję, wciąż pozostaje jednym z najmniej poznanych dużych kotów na świecie. Choć nazwa pantery mglistej pochodzi od plam na jej ciele tworzących charakterystyczny kształt chmur, w rzeczywistości jest to zwierzę bardzo tajemnicze, o którym badacze wciąż mają bardzo niewiele sprawdzonych informacji. Czego do tej pory udało im się dowiedzieć o zagadkowej panterze?

Klasyfikacja

  • Gromada: ssaki (Mammalia)
  • Rząd: drapieżne (Carnivora)
  • Rodzina: kotowate (Felidae)
  • Rodzaj: Pantera (Neofelis)
  • Gatunek: pantera mglista (Neofelis nebulosa)
Pantera mglista (Neofelis nebulosa) zamieszkuje zalesione górzyste tereny do wysokości 2500 metrów n.p.m.

Występowanie

Pantery mgliste zamieszkują Nepal, Indie, Birmę, Bhutan, Tajlandię, Półwysep Malajski, Indochiny oraz Chiny na południe od rzeki Jangcy. W niewielkiej ilości występują one także w północno-wschodniej i południowo-wschodniej części Bangladeszu.

W poszczególnych rejonach występują trzy sklasyfikowane podgatunki Neofelis nebulosa:

  • N. n. nebulosa – żyje w południowej części Chin do wschodniej Birmy
  • N. n. macrosceloides – żyje na terenach od Nepalu do Birmy
  • N. n. brachyura – zamieszkiwał Tajwan, ale obecnie uważany jest za wymarły. Ostatnia obserwacja tego podgatunku miała miejsce w 1989 roku
Pantery mgliste zamieszkują Nepal, Indie, Birmę, Bhutan, Tajlandię, Półwysep Malajski, Indochiny oraz Chiny na południe od rzeki Jangcy.

Pantera mglista uważana była za gatunek wymarły w Nepalu od 1863 roku – stwierdzono tak na opublikowanych wówczas badaniach. Jednak ponad 100 lat później w 1987 i 1988 roku znaleziono 4 osobniki w pobliżu Parku Narodowego Chitwan.

Do niedawna uważano, że Pantera mglista występuje również na Borneo i Sumatrze. Przeprowadzone w 2007 roku badania genetyczne wykazała znaczne różnice. Dlatego pantery żyjące na wyspach zostały uznane za odrębny gatunek, który obecnie sklasyfikowany jest jako pantera borneańska (Neofelis diardi).

Środowisko naturalne

Pantera mglista zamieszkuje zalesione górzyste tereny do wysokości 2500 metrów n.p.m.

Pantery mgliste mają dość krótkie i grube kończyny, zakończone szerokimi łapami – podobnie jak  jaguar.

Charakterystyka

Wygląd

Sierść pantery mglistej jest najczęściej barwy szarobiałej lub popielatej, rzadziej przybiera kolor brunatno-szary, rudawy lub żółtawy. Nogi, brzuch i głowa pokryte są nieregularnymi ciemnymi lub czarnymi masami i cętkami. Dwa ciemniejsze pasma ciągną się także na grzbiecie, a na szyi występują takie trzy.

Pantera mglista aktywna jest zarówno w dzień, jak i w nocy 95% czasu swego życia spędza na drzewach.

Kły pantery mglistej, które mogą osiągać nawet 4 centymetry długości (niektóre źródła podają 5 cm).

Pantery mgliste mają dość krótkie i grube kończyny, zakończone szerokimi łapami – podobnie jak u jaguara. Jest to wyjątek wśród zwierząt należących do wielkich kotów. Natomiast ich tylne kończyny są dłuższe, co umożliwia panterom oddawanie dłuższych skoków. Dodatkowo kość łokciowa i promieniowa tych zwierząt nie są połączone, co także zwiększa zakres ruchu podczas wspinaczki na drzewa i śledzenia ofiary.

Na uwagę zasługują także dobrze rozwinięte kły pantery mglistej, które mogą osiągać nawet 4 centymetry długości (niektóre źródła podają 5 cm). Właśnie przez tę długość w porównaniu do proporcji całego ciała bywają nazywane „współczesnymi szablozębnymi co nawiązuje do prehistorycznego tygrysa szablozębnego.

Pantery mgliste, pomimo że są drapieżnikami, jedzą także rośliny oraz jaja ptaków.

Dieta i ofiary

Ze względu na niewielką ilość informacji zebranych na temat panter mglistych mało wiadomo także o ich diecie. Najprawdopodobniej polują one zarówno za zwierzęta żyjące na drzewach, jak i te lądowe. Masywna budowa ciała panter mglistych oraz długie kły pozwalają zabijać nawet duże ofiary. Ich łupem padają więc sarny, wieprze, susły, jelenie czy bażanty.

Pantery mgliste, pomimo że są drapieżnikami, jedzą także rośliny oraz jaja ptaków.

Pantera mglista 95% czasu swego życia spędza na drzewach.

Tryb życia

Informacje na temat zachowania panter mglistych w ich środowisku naturalnym są wciąż niepotwierdzone. Wczesne obserwacje wskazują, że jest to zwierzę bardzo rzadkie, skryte, żyjące głównie na drzewach i prowadzące nocny tryb życia. Późniejsze jednak częściowo dementują poprzednie ustalenia, szczególnie, jeśli chodzi o spędzanie większości czasu na gałęziach drzew i nocnego życia panter.

Najprawdopodobniej traktują one drzewa jako dzienne miejsce odpoczynku, ale spędzają  także wiele czasu na ziemi, m.in. polując. Potrafią one ścigać swoją ofiarę, ale także leżeć i czekać aż sama do nich przyjdzie.

Pewne jest jednak, że pantery mgliste są samotnikami, dlatego tak trudno prowadzić obserwację tych zwierząt. Przypuszczalnie zwyczaje tego zwierzęcia zależą od obecności innych drapieżników oraz bliskości siedzib ludzkich.

Pantery mgliste są najbardziej utalentowanymi wspinaczami wśród wielkich kotów.

Zręczni wspinacze

Pantery mgliste są najbardziej utalentowanymi wspinaczami wśród wielkich kotów. W niewoli zaobserwowano nawet osobniki schodzące z drzewa głową w dół.

Są one zdolne do zwisania na gałęzi zaczepione o nią wyłącznie tylnymi łapami i ogonem. Wytrzymują tak do ostatniej chwili przed oddaniem skoku.

Ogon służy im także do balansowania na cienkich gałęziach.

Pantera mglista czy ocelot? Który z kotów jest piękniejszy?

Komunikacja

Pantery mgliste podobnie jak lwy, lamparty, tygrysy czy inne wielkie koty nie potrafią mruczeć. Mimo to mają bardzo szeroki zakres wokalizacji: miauczenie, syczenie, warczenie, jęczenie i parskanie. Zbliżając się do siebie dwa osobniki komunikują się właśnie za pomocą dźwięków – jeśli są do siebie przyjaźnie nastawione wydają z siebie niskie parskanie.

Pantery „rozmawiają” ze sobą także na dalekie odległości wydając dźwięki ostrzegawcze dla innych kotów, gdy wkraczają na cudze terytorium.

Ciąża u panter mglistych trwa około 100 dni, a na świat przychodzi od 1 do 5 młodych – najczęściej jednak są to trzy koty.

Rozmnażanie

Pantery mgliste osiągają dojrzałość płciową w około 26 miesięcy po urodzeniu i wtedy pierwszy raz uczestniczą w godach, które odbywają się w grudniu i marcu. Samce wydają wówczas z siebie głośny dźwięk i łapią samicę za szyję, która odpowiada im także donośnym głosem zachęcając do kontynuowania godów.

Ciąża trwa około 100 dni, a na świat przychodzi od 1 do 5 młodych – najczęściej trzy. Podobnie jak inne koty są one ślepe i zupełnie bezbronne. Ważą od 140 do 280 gram. Małe zaczynają widzieć po 10 dniach, zaczynają być aktywne po 5 tygodniach, a od matki zostają odstawione po 3 miesiącach.

Długość życia panter w niewoli dochodzi do 11 lat.

Długość życia panter w niewoli wynosi zazwyczaj ok. 11 lat.

Dane/Wymiary

Pantera mglista (Neofelis nebulosa)

U panter mglisty dość nieznacznie zaznaczony jest dymorfizm płciowy: samice są trochę mniejsze od samców.

  • Długość ciała:
    • samce: od 81 do 108 cm
    • samice: od 68,6 do 94 cm
  • Długość ogona:
    • samce: od 74 do 91 cm
    • samice: od 61 do 82 cm
  • Wysokość w kłębie: od 50 do 55 cm
  • Waga: 11,5 – 23 kg
  • Długość życia: do 11 lat. Rekord w niewoli to prawie 17 lat.
Szacuje się, że całkowita populacja pantery mglistej to zaledwie 10 tysięcy osobników.

Pantera mglista – ciekawostki

  • Najdłużej żyjąca pantera dożyła 17 lat.
  • Matka podczas polowania najprawdopodobniej ukrywa swoje młode wśród drzew.
  • Ludzie z plemienia Rukai na Tajwanie wierzą, że mglista pantera jest ich przodkiem, dzięki któremu trafili do ojczyzny.
  • Szacuje się, że całkowita populacja pantery mglistej to zaledwie 10 tysięcy osobników.
Młode pantery mgliste (Neofelis nebulosa).

Polecamy:


Baza Dinozaurów

101 komentarzy

    1. Bartek, ochrona to nie jest kwestia jednego Parku Narodowego. To cały systemowy zbiór powiązanych ze sobą działań, poczynając od aktów prawnych, poprzez skoordynowane działania wielu organizacji i służb. To złożony całokształt działań, z których często legislacja (prawodawstwo) jest najważniejsza. Nikt z Polski nie będzie jeździł i chronił nosorożców na Borneo – to jest jurysdykcja Malezji, Indonezji i Brunei.

      1. a można chociaż tam pojechać i im pomagać tak jak na przykład doktor Robin Radcliffe na sumatrze
        w parku narodowym wat kambas

        a poza tym to jaki był by to najlepszy park 🙂

        1. Bartek, tak jak Robin Radcliffe to raczej nie (on ma szczególną pozycję 🙂 i finansowanie swojego uniwersytetu), jeśli będziesz profesorem na znanej uczelni, to oczywiście. Napisz do kilku parków i zapytaj, czy chcą przyjąć wolontariuszy do pomocy przy ochronie zwierząt. Pamiętaj o jednym z naszych wcześniejszych komentarzy – jeśli wygrałeś w lotto i Cię na to stać to jedź, ale jeśli nie wygrałeś, to jako wolontariusz sam będziesz musiał sobie zapewnić utrzymanie i jeszcze pomagać – z czego się utrzymasz?

          Odpowiadaliśmy już na pytanie, który byłby najlepszy 🙂

  1. a jak miał byś bada nosorożce sumatrzańskie to na borneo czy sumatrze

    ———————————————————————————————-

    Czy można chronić nosorożce w obu parkach narodowych czyli w way kambas czy tym na boneo

    1. Nie ma absolutnie znaczenia, gdzie chciałbyś prowadzić badania. Zarówno Sumatra, jak i Borneo stwarzają do tego wspaniałe warunki. Ochrona odbywa się nie tylko w parkach narodowych, lecz jest systemowa i obejmuje obszary obu wysp, poza parkami również.

      1. a moge badać tygrysy sumatrzańskie i nosorożce sumatrzański jednocześnie i w 2 krajach

        ————————————————————————
        czy istnieje sanktułarium dla tygrysów sumatrzańskich jeśli tak to gdzie lub w jakim parku narodowym bądź rezerwacie

        1. Bartek, jak Ty to sobie technicznie wyobrażasz? Rozumiemy, że fascynują Cię oba te gatunki, ale nie rozdwoisz się. Albo skoncentrujesz się na badaniu zachować tygrysów albo nosorożców – w jednym czasie nie będzie w stanie tego zrobić. Nie rozdwoisz się i nie będziesz również przebywał w dwóch krajach jednocześnie.

        2. Hej Bartek, albo z twoim mózgiem jest coś nie tak albo jaja sobie robisz… (?)
          Mówił Ci już ktoś, że jesteś męczący, namolny i monotematyczny…?

  2. a jak bym badał kilka razy w roku tygrysa sumatrzańskiego a kilka razy w roku nosorożca sumatrzańskiego

    1. Bartek, kwestia prowadzenia badań związana jest z finansowaniem tych badań oraz uzyskaniem stosownych pozwoleń. Zazwyczaj pozwolenie są czasowe i ograniczone terytorialnie. Wiąże się to również z uzyskiwaniem wiz krajów docelowych, itp. Jeśli zorganizujesz sobie finansowanie, uzyskasz pozwolenia i wizy to leć i badaj równolegle 🙂 Życie jednak to nie Google Earth, nie skacze się z jednej dżungli do drugiej w mgnieniu oka.

    1. Te nosorożce żyją również na Sumatrze, więc dla wygody wybralibyśmy ten sam park co w przypadku nosorożców sumatrzańskich – moglibyśmy badać oba gatunki (w zasadzie to ten sam gatunek) jednocześnie. Jaki to park – odpowiedź już znasz, gdyż pisaliśmy bowiem o tym wcześniej 🙂

      1. a mógłbyś mi powiedzieć jaki to park narodowy bo nie mogę znaleść go w komentarzach
        ——————————————————————
        i jeszcze jedno ten komentarz który pisałeś wcześniej dotyczył parku narodowego way kambas

    1. Nie pojechalibyśmy badać na Borneo, tylko na Sumatrę, gdyż tam są lepsze ku temu warunki – dlaczego pisaliśmy już o tym. Musisz sam sobie wybrać park na Borneo, jeśli chcesz latać pomiędzy obiema wyspami, tylko po to, aby nie zauważyć różnic w zachowaniu tych zwierząt.

    1. Jeśli uzyskasz zgodę od Władz Sumatry to dlaczego nie. Tylko, czy sądzisz, że prowadząc badania w obu parkach dojdziesz do różnych wniosków? Jeśli chcesz sobie pozwiedzać parki Sumatry, czy Borneo to jedź i zobacz każdy z nich. Obserwacja tygrysów w tym, czy w innym parku nie doprowadzi Cię do różnych konkluzji. Tygrysy wszędzie będą zachowywały się tak samo.

    1. Bartek, kręcimy się w kółko z tymi pytaniami. Odpowiedzieliśmy Ci już wielokrotnie, że nie ma większego znaczenia, w którym parku prowadzi się obserwację zachowań tygrysów, którą Ty określasz mianem badań. Zachowania tygrysów w każdym parku tygrysów będą identyczne. Odmiennie tygrys może zachowywać się w klatce, ale nie w parku który znajduje się na tej samej wyspie. To gdzie można prowadzić badania najczęściej również nie zależy od naszego widzimisię, czy upodobania, tylko od stosownych pozwoleń, o które trzeba wystąpić. Nie robi tego jednak osoba prywatna, tylko instytut, uczelnia, telewizja, w której dana osoba pracuje. I zapewniamy Cię, nikt szczególnie nie zabiega aby to był ten, czy inny park, gdyż nie ma to absolutnie żadnego znaczenia. Zapytaj o to swego nauczyciela biologii, może wyjaśni Ci to bardziej szczegółowo, niż my to czynimy, bo pomimo wielu naszych wyjaśnień wciąż zadajesz te same pytania 😉

        1. Wybralibyśmy Senepis Tiger Sanctuary zlokalizowany w prowincji Riau na Sumatrze. To 106 tysięcy hektarów, które staraniem The Sumatran Tiger Conservation Foundation (YPHS) udało się po trzech latach prac wydzielić dla tygrysów. Możesz znaleźć ten obszar pod nazwą Senepis Buluhala Tiger Conservation Area – Dumai.

  3. Wiesz bartek, tak czytam te twoje komentarze i odnoszę wrażenie że albo nie czytasz tego co do ciebie pisze redakcja, albo nie rozumiesz tego co jest napisane, albo udajesz wariata? Wyraźnie napisali ci, że nie ma znaczenia gdzie się prowadzi badania, nie dociera to do ciebie? Po rusku mając ci to napisać, czy po chińsku żebyś zrozumiał?

  4. a dlaczego wybrałeś park senepis tiger sanctuary a nie park kerici sebelat w artykule o tygrysie sumatrzańskim wspominałeś że wolisz park kerici sebelat 🙂
    ———————————–
    Czy park snepis tiger sanctyary jest sanktułarium dla tygrysów i czy kerici sebalat też ma sanktułarium dla tygrysów 🙂

    1. Bartek, gdybyś sam czytał uważanie swoje pytania, to rozumiałbyś udzielane na nie przez nas odpowiedzi. Przy artykule zadałeś pytanie czy wolimy A czy B, więc wybraliśmy i uzasadniliśmy Ci jedną z odpowiedzi. Przy tym artykule chciałeś poznać najodpowiedniejszy naszym zdaniem obszar, więc Ci go wskazaliśmy, gdyż jest to naszym zdaniem obecnie najlepsze miejsce do obserwacji tygrysów.

      ________
      W przypadku pytania dotyczącego sanktuarium – naprawdę wystarczy wpisać do wyszukiwarki nazwy obu parków aby wiedzieć, gdzie jest sanktuarium dla tygrysów, a gdzie go nie ma 🙂 Każdy z tych parków ma swoją stronę internetową i szczegółowo prezentuje swoje zasoby.

      Jeśli chcesz jechać na Sumatrę czy Borneo, to bez umiejętności samodzielnego znajdowania informacji się nie obejdzie. Redakcja DinoAnimals się na razie tam nie wybiera 🙂 Oczywiście będąc na Sumatrze zawsze możesz do nas napisać, ale czy tak właśnie postępuje prawdziwy naukowiec ;)?

      1. właściwie to sama nazwa sanctuary oznacza sanktuarium czyli w snepis tiger sanctuary jest sanktułarium dla tygrysów czy mógł bym wiedzieć ile jest tam tygrysów—————–
        i czy moge badać tygrysy w kerici sebalat i snepis tiger sanktuary i wiesz troche ciężko mi znaleść czy w kerici sebelat jest sanktułarium dla tygrysów główny problem to język angielski
        chociaż troche dużo umiem angielskiego to nie moge znaleść powiesz mi ? 🙂

        1. Bartek, nie dawaj tych kresek w komentarzach, bo wyjeżdża to poza layout.
          Odpowiedzieliśmy już na dziesiątki Twoich pytań, a ponieważ na tym świecie nie ma nic za darmo – polajkuj i udostępnij na swoim profilu 100 artykułów DinoAnimals, to odpowiemy 🙂

          W kwestii angielskiego – jak Ty sobie wyobrażasz te badania na Sumatrze bez biegłej znajomości tego języka?

  5. wiesz polubiłem już 101 artykułów czy mógł bym wiedzieć ile jest tygrysów w snepis sanctuary tiger , czy mogę badać tygrysy w snepis tiger sanctuary i kerici sebalat i czy w kerici sebelat jest sanktułarium dla tygrysów

    1. Znajduje się tam 36 dorosłych tygrysów. W Kerinci Seblat nie ma czegoś takiego jak sanktuarium tygrysów. Był jedynie plan malutkiego dla 2 tygrysów. To czy możesz badać zależy od pozwoleń, o które musi wystąpić organizacja dla której pracujesz. Pisaliśmy już o tym wielokrotnie.

      1. nie musisz się martwić na milion procent polubiłem te 101artykółów nie jestem taki kłamczuch więc wolisz badać tygrysy sumatrzańskie w snepis tiger sanctuary a nie w kerici sebalat

  6. a nie uważasz że lepiej chronić tygrysy sumatrzańskie w kerici sebelat bo w prowincji riau bardzo duzo wycieto lasów i ciężko bedzie przetrwac tam żyjącym tygrysom

    1. Niewiele wiesz na temat tej Sumatry. Nie zastanowiło Cię, dlaczego organizacja zajmująca się ochroną tygrysów aż trzy lata starała się aby właśnie w prowincji Riau utworzyć sanktuarium dla tygrysów? Uważasz, że oni nie wiedzą gdzie powinno być ono umiejscowione? Myślałeś jakie czynnik o tym zdecydowały? Zastanów się, nie pytaj, tylko sam znajdź na to odpowiedź. Trochę wysiłku nie zaszkodzi.

  7. a oprócz sanktułarium dla tygrysów sumatrzańskich to gdzie byś je chronił?
    i czy będzie artykuł o nosorożcu sumatrzańskim bo wspominałeś że będzie pod koniec marca w artykule o nosorożcu czarnym?

    1. Z biegiem czasu będzie taki artykuł.

      W kwestii ochrony tygrysów napisaliśmy już tak wiele i odpowiedzieliśmy na niezliczoną ilość Twoich pytań, obecnie odsyłamy Cię na stosowne strony organizacji zajmujących się ochroną tych zwierząt. My nie zajmujemy się ochroną tygrysów bezpośrednio, jedynie przybliżamy świat zwierząt naszym czytelnikom. Wspomniane organizacje są kopalnią wiedzy na temat ochrony, która Cię tak bardzo interesuje. Zbierz wszystkie swoje pytania i napisz do nich. Otrzymasz informacje od osób, które są najbardziej kompetentne w tym zakresie – zajmują się kwestiami prawnymi, organizacją jak i samymi zwierzętami bezpośrednio.

  8. a w jakiej prowincji na sumatrze wycięto najwięcej lasów?
    i jak miał byś badać pantere sumatrzańską to w jakim parku narodowym bądź rezerwacie i czy jest sanktułarium dla panter sumatrzanskich

    1. Bartek, wpisz sobie w wyszukiwarce „Sumatra deforestation”, otrzymasz komplet informacji wraz ze szczegółowymi mapami,nie ma sensu tego powielać tutaj.

      Odpowiedź na drugie z pytań będzie podobna jak ostatnio – odsyłamy Cię na strony organizacji zajmujących się ochroną tych pięknych kotów – od nich uzyskasz najlepszą w tym zakresie informację.

  9. a jak miał byś chronić niedzwiedzie malajskie to w jakim parku rezerwacie bądź sanktułarium.
    i czy będzie artykół o niedzwiedziu malajskim jeśli tak to mógłbym wiedzieć kiedy? 😉

    1. Tak, będzie artykuł na temat niedźwiedzia malajskiego.
      Jeśli interesuje Cię ochrona niedźwiedzi majskich skontaktuj się z Bornean Sun Bear Conservation Centre, mają wolne etaty i poszukują osób do pomocy.

      1. dzięki za odpowiedz mam pytanie czy jak by prawdopodobnie żył taki orang pendek w parku narodowum kerinci sebelat to mógł by zatakowac człowieka i czy człowiek mógłby się ochronić

        1. Gdyby żył…, cóż 🙂 Mógłby zaatakować, a człowiek mógłby się bronić. Czy szympans może zaatakować człowieka? Może. Czy człowiek może się przed nim bronić? Owszem, może. Czy będzie to obrona skuteczna? To będzie zależało od człowieka – dla osoby znającej zwyczaje małp tak, dla nieprzygotowanych osób niekoniecznie – raczej się przestraszą i będą uciekały.

      2. a czy w senepis buhala tiger sanctuary liczebność tygrysów wzrasta czy zmniejsza się i czy w parku narodowym kerinci sebelat jest patrol który chroni tygrysy i czy można do niego się przyłączyć

        1. W sanktuariach zazwyczaj nie ma wielu zwierząt, to nie park narodowy, gdzie liczebność jakoś znacząco może wzrosnąć.

          W kontekście drugiego pytania – tak wiele już na ten temat napisaliśmy, a pomimo tego odnosimy wrażenie, że ciągle się nie rozumiemy. Nie można się ot tak przyłączyć do jakiegokolwiek patrolu, to nie książka dla dzieci i nie bajka tylko realne życie. Miejsca dla turystów i punkty widokowe są gdzie indziej. Naukowcy zaś potrzebują zezwoleń, o których pisaliśmy już wielokrotnie.

          Jeśli interesuje Cię ta tematyka bardziej – wpisz sobie w wyszukiwarkę: Senepis Buluhala Tiger Conservation Area i zgłębiaj temat 🙂

    1. A Ty widzisz jakąś różnicę w sympatyczności pomiędzy nimi :)?

      Poza tym, Bartek prosiliśmy już wielokrotnie i Ciebie i Maćka, aby pytania były tematycznie zgodne z artykułem – nie będziemy odpowiadali na pytania, jeśli nie będą przypisane tematycznie do artykułu. Tak trudno zdobyć się na wysiłek i pytanie o nosorożcu zadać przy nosorożcu jawajskim, a nie tam gdzie akurat przyszło na myśl? Sądzisz, że jeśli ktoś czyta artykuł na temat pantery to interesują go pytania dotyczące nosorożca? I właśnie tu będzie szukał uzupełnienia wiedzy na ten temat? Czy w szkole uczą dziś logiki, czy jest to obszar zupełnie zaniedbany?

    1. Bartek, zapamiętaj – Tajlandia jest dużo większa od Półwyspu Malajskiego. Sam Półwysep Malajski jest w dużej mierze częścią Tajlandii, zatem w Tajlandii jest wszystkiego więcej (zwierząt, roślin, owoców, etc. niż na Półwyspie Malajskim).

    1. Nie Creepu, to inny rodzaj. Pantera mglista to rodzaj Neofelis, zaś Lampart to rodzaj: Panthera. Brzmi to nieco dziwnie, ze względu na łacińskie nazewnictwo, niemniej pantera nie jest lampartem 🙂

  10. Zawsze mi się wydawało, iż Pantery Mgliste mają takie smutne spojrzenie. Szkoda tego gatunku, zresztą jak każdych zagrożonych wyginięciem istot.

    1. Pantera mglista mogłaby oczywiście zrobić człowiekowi krzywdę, ale to nie jest duży kot – waży mniej niż 30 kg i raczej nie zaatakuje człowieka, chyba że zmuszony do obrony.

  11. czy u innych wielkich kotów jest też tak jak u pantery mglistej że ogon samicy jest krótszy od ogona samca czy są równe ? A jeśli nie są równe to o ile % ogon samicy jest mniejszy

    1. Samice są mniejsze od samców, więc zawsze mają krótsze ogony od samców, to oczywiste. Ogon samicy jest średnio o tyle procent mniejszy o ile procent samica jest mniejsza od samca.

        1. Wilczek, proszę cię 🙂 A o ile procent kobieta jest mniejsza od mężczyzny? Znasz odpowiedź na to pytanie? Nie znasz, pomimo tego, że ludzie są zdecydowanie lepiej zbadani i pomierzeni od dzikich zwierząt. Zależy to od rasy (tak ludzie dzielą się na rasy), miejsce zamieszkania (miasto/wieś/zachód/wschód), jakości pożywienia i wielu innych czynników.
          Wracając jednak do twego pytanie – jeżeli samica jest mniejsza o 10%, to jej ogon też będzie krótszy najczęściej o 10%. Dlaczego najczęściej a nie zawsze? Otóż dlatego, że to nie produkcja, tylko żywy organizm. I tak jak są ludzie którzy są proporcjonalnie zbudowani (mniej więcej równa długość tułowia i nóg), tacy, którzy mają dłuższe lub krótsze nogi, tak i może zdarzyć się np. samica która choć mniejsza ma dłuższy ogon i odwrotnie.
          Jeżeli oczekiwałeś odpowiedzi typu samice są o 18.98% mniejsze od samców i mają ogon – 17.96% krótsze, to jej nie dostaniesz, bo to zawsze będzie przedział a rzadko dostaniesz medianę, ze względu na niewielki zakres badań osobników i ich różnorodność.

          1. czyli skoro dinoanimals mi powiedziało że samice są 20 procent mniejsze to ogon też będą miały 20 procent mniejszy dziekuje nara

  12. Wilczek, pytasz się czemu nikt Ci nie odpowiada.
    Odpowiedź : BO ZADAJESZ ZA DUŻO PYTAŃ?
    więc co się dziwisz, nikt za Twoimi pytaniami nie nadąża poza tym wpisz w Wikipedie to znajdziesz odpowiedz???

    1. Nie wiadomo, jak to wygląda na wolności. W niewoli samce nie walczą o samice, ale zdarza się, że zarówno samce jak i samice rywalizują o pokarm. Jak przebiega taka walka – podejrzewam, że podobnie jak u każdego nieco większego kota. Nie widziałem jednak takiego starcia, więc nie odpowiem ci dokładnie jak przebiega.

        1. Taki sam, jak każdy kot. To są subtelne różnice pomiędzy kotowatymi. Musiałbyś się zająć studiami walk kotów, aby wyłowić jakieś znaczące różnice, jak te które dotyczą tygrysów, które potrafią siedzieć na tylnych łapach i walczyć dwiema przednimi łapami. Ze znanych mi opracowań naukowych, nikt się takimi aspektami walk nie zajmował.
          W przypadku panter mglistych, te zaobserwowane walki o pożywienie, to były krótkotrwałe – nic specjalnego.

    1. To są porównywalne wagowo zwierzęta, więc pojedynek byłby wyrównany, ale mogłoby się panterze mglistej udać pokonać pawiana. Nie wyszłaby jednak z tego bez szwanku.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button