DomowePsySsakiZwierzęta

Owczarek środkowoazjatycki

Rasy psów – Owczarek środkowoazjatycki

Ich prawdziwą naturę poznali azjatyccy tubylcy, współpracujący z nimi podczas opieki nad stadami owiec. Dzisiaj owczarek spełnia się jako „pasterz” rodziny, choć lepiej temperować jego instynkty, które niewprawnego właściciela mogą wprowadzić we frustrację.

Klasyfikacja FCI

  • Grupa 2: Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła
  • Sekcja 2.2: molosy typu górskiego
  • Nie podlega próbom pracy
Owczarek środkowoazjatycki.

Historia rasy

Z pewnością jest to jedna z najstarszych ras, rozwijająca się na drodze naturalnej selekcji przez 4000 lat. Owczarki środkowoazjatyckie są potomkami najstarszych, tybetańskich psów stróżujących, które natomiast pochodziły od azjatyckich mastyfów, pilnujących stad, karawan i działek. Na charakter i wygląd rasy wpłynęła niewątpliwie ostra selekcja naturalna spowodowana bardzo trudnymi warunkami klimatycznymi, obecnością drapieżników i walkami z nimi. Dlatego też owczarki to zwierzęta nieustraszone, silne i umiejące gospodarować zasobami energetycznymi. Dopiero w latach ’30-tych XX wieku Związek Radziecki postanowił hodować sztucznie tę rasę.

Pochodzenie rasy

Owczarek środkowoazjatycki pochodzi, najprawdopodobniej, z obszarów między Uralem, Morzem Kaspijskim, Azją Mniejszą, a północno-zachodnimi Chinami. Ludy tubylcze Azji Środkowej można znaleźć do dzisiaj w Kirgistanie, Tadżykistanie, Turkmenistanie, Kazachstanie, Afganistanie, Uzbekistanie, itp. U ludów tych rasa spełniała i spełnia różnorakie role: od pasterzy, przez „ochroniarzy” właścicieli, do zawodników biorących udział w walkach psów, będących w niektórych krajach azjatyckich tradycją narodową.

Rasa jest bardzo podobna genetycznie do innych pierwotnych ras pasterskich Azji, zwłaszcza do owczarka kaukaskiego, anatoliana i akbasza.

Owczarek środkowoazjatycki.

Badania rasy

Rosyjscy biolodzy badali miejscowe populacje owczarka środkowoazjatyckiego od XVIII wieku. Po rewolucji komunistycznej rząd sowiecki skoncentrował się na rasach psów pracujących dla Armii Czerwonej, a najlepszych przedstawicieli importowano do Rosji, jako psy wojskowe i stróżujące. Przez dziesięciolecia praktyki te szkodziły rdzennym populacjom czworonogów, bowiem wprowadzenie nowych ras doprowadzało do krzyżówek genetycznych. Ostatecznie, rasowe owczarki pozostały tylko pod opieką pasterzy, miłośników rasy i hodowców. Mimo to, populacja owczarka środkowoazjatyckiego jest stabilna i ceniona za umiejętności, niezależnie od kraju jego pochodzenia.

Odmiany

Rasa obejmuje wiele odmian, różniących się wielkością, umaszczeniem, kształtem głowy i rodzajem sierści. Co ciekawe, owczarki te mają tendencję do tworzenia grup społecznych, których każdy członek ma inne zadania do wykonania, a w jednym miocie pojawienie się szczeniąt różnych odmian nie jest niezwykłe. Charakterystyczny wygląd, jak również tradycyjne jej określenia dały podstawy do stworzenia wzorca rasy; psy wyróżniają się specyficzną anatomią, elastycznymi stawami, obecnością żeber rzekomych, ułożeniem głowy, bardzo silną szyją i masywnym podgardlem oraz ekspresyjnym, niemal ludzkim spojrzeniem, ukazującym inteligencję.

Owczarek środkowoazjatycki.

Walki psów

Owczarki hodowano w wielu kierunkach, zależnie od przeznaczenia, jakie ich czekało. Zwracano uwagę, aby rasa była przystosowana do walk psów, jednak nigdy nie były one okrutne i zabójcze, jak w krwawych sportach z udziałem pitbulli. Co roku wszyscy pasterze z jednego regionu spotykali się i konfrontowali ze sobą najsilniejsze samce, chodziło jednak nie o krwawą jatkę, a dominację – większość oceniała siebie wzajemnie, a słabsze i bardziej uległe osobniki w ogóle nie próbowały swych sił. Zwierzęta rzadko odnosiły rany, z reguły dochodziło raczej do niewielkich zadrapań. Tylko prawdziwi liderzy musieli pokazać swą siłę za pomocą walki kontaktowej, co w porównaniu do codziennych obowiązków psa (starcia z drapieżnikami i jadowitymi wężami), nie znaczyło zbyt wiele.

Owczarki środkowoazjatyckie to najpotężniejsze psy obronne zwierząt hodowlanych i, choć nieznacznie, są silniejsze od owczarków kaukaskich, anatolianów i akbaszów.

Współcześnie

Współczesne osobniki hodowlane różnią się często od rasy tradycyjnej, hodowanej do walk. Doświadczeni hodowcy odróżniają psy z różnych linii: te związane krwią z psami walczącymi są bardzo agresywne wobec innych psów, ale dla całej rasy wysoki poziom agresji jest nietypowy. Ogólnie rzecz biorąc, owczarki mogą pochodzić z linii psów pracujących, walczących lub obronnych, zatem zachowują się odpowiednio do swego wewnętrznego przeznaczenia, niezależnie od kraju, z jakiego pochodzą. Aby się tego dowiedzieć, wystarczy zwykła analiza rodowodowa i rozmowa z hodowcą, który ujawni, jakich podstawowych instynktów można się spodziewać po danym osobniku.

Owczarek środkowoazjatycki.

Charakterystyka

Wygląd

Silny, duży pies, o ogromnej sile. Choć jest dość wysoki w kłębie, jego długość jest nieco mniejsza. Sierść krótka lub średniej długości z obfitym podszerstkiem, włos okrywowy sztywny, gęsty i prosty. Uszy z reguły są przycinane w krajach jego pochodzenia, ale pierwotnie są dłuższe, średniej wielkości, grube i w kształcie trójkąta, wiszące i nisko osadzone. Ogon znajduje się stosunkowo wysoko, jest gruby u nasady, szablasty lub wyraźnie skręcony. Gdy pies jest aktywny, podnosi go na wysokość grzbietu lub nieco wyżej, w spoczynku zwisa, ale w krajach pochodzenia i nie posiadających zakazów w tej materii z reguły jest przycinany.

Umaszczenie

Najczęściej spotyka się umaszczenie czarne, białe, łaciate, różne odcienie płowości, od jasnej do ciemnej czerwieni, pręgowane, a niektóre osobniki posiadają czarną maskę.

Głowa solidnie zbudowana, szyja nisko osadzona, krótka, z podgardlem. Cała sylwetka natomiast szeroka, proporcjonalna, a mięśnie są raczej płaskie. Klatka piersiowa wydaje się bardzo długa z powodu rozwiniętych żeber rzekomych. Nogi są proste, długie, a zad szeroki. Z reguły porusza się galopem, ale może również godzinami kłusować.

Podobne artykuły
Owczarek środkowoazjatycki – aby nie było wątpliwości, to ten większy pies 😉

Temperament

Choć mniej niż w przeszłości, nadal jest potrzebny jako pies obronny i pilnujący stad. Może również chronić człowieka przed różnego rodzaju intruzami, do czego przyczynia się również jego silny instynkt terytorialny. Mimo to, dobrze wychowany, nadaje się na towarzysza dzieci, kocha i wykazuje szacunek wobec osób dorosłych i starszych, ponadto, może bronić małych zwierząt przed drapieżnikami, jest natomiast bardzo delikatny w stosunku do członków rodziny. Do cech jego charakteru zalicza się też niezależność, czujność i nieustraszoność.

Dobrze spełnia się w roli psa pracującego ze względu na terytorialność i wysoką inteligencję. Dlatego też nie wymaga skomplikowanego szkolenia, aby zrozumieć zasady panujące w „ludzkim stadzie” i nauczyć się szacunku do domowników, jakim jego przodkowie obdarzali pasterzy.

Owczarek środkowoazjatycki.

Psy pasterskie

Psy te wprowadzono między stada owiec, co okazało się wielkim sukcesem, ponieważ owczarki środkowoazjatyckie mogą współpracować ze sobą w celu ochraniania zwierząt hodowlanych, dlatego, jako stróże, nie mogą przejawiać silnej agresji, bowiem współpraca z innymi psami byłaby niemożliwa.

Niezależny i odpowiedzialny

Hodowany w celu rozwiązywania różnego rodzaju problemów dysponuje niezależnym myśleniem, siłą, odwagą i odpowiedzialnością. Chociaż duży, jest bardzo zwinny, czasem wręcz określany „kotem w psiej skórze”. Ze względu na silny charakter nie poleca się rasy osobom niedoświadczonym w obcowaniu z psami o podobnym usposobieniu. Nie można mu za to odmówić dużej wrażliwości i lojalności oraz umiejętności przywódczych. Dlatego też rygorystyczne, brutalne szkolenie to strzał w kolano właściciela i instruktora, dla owczarka środkowoazjatyckiego liczy się bowiem przyjacielskie nastawienie i szacunek człowieka.

Owczarek środkowoazjatycki.

Szczegółowe dane i wymiary

Owczarek środkowoazjatycki

  • Wysokość w kłębie: psy: powyżej 70 cm, suki: powyżej 65 cm
  • Masa: psy: powyżej 50 kg, suki: powyżej 40 kg
  • Długość życia: ok. 11 lat
Owczarek środkowoazjatycki.

Owczarek środkowoazjatycki – ciekawostki

  • Owczarek środkowoazjatycki potrzebuje dużej przestrzeni do poruszania się, głównie porusza się jednostajnie, ale musi robić to stosunkowo długo w ciągu dnia. Ponadto, aby zaspokoić jego instynkty, powinien dostawać coś, co może chronić. Przydaje mu się również najwyższy punkt obserwacyjny, aby mógł mieć oko na wszystko, co dzieje się w okolicy.
  • Kluby rasy w krajach europejskich rzadko wymagają uczestnictwa w egzaminach Schutzhund czy IPO (Internationale Prüfungsordnung), ponieważ rasa ta nie nadaje się zbytnio do tego rodzaju zawodów. W związku z tym niektóre kraje opracowały specjalne testy dla dużych ras psów, mające na celu ocenienie stabilności wewnętrznej zwierzęcia (np. Mentality Assessment Test w Szwecji).
  • Ze względu na duża wytrzymałość, może mieszkać poza domem cały rok, znosi bowiem temperatury do -25 st. C.
Owczarek środkowoazjatycki.

Polecamy


Baza Dinozaurów

5 komentarzy

  1. Śliczny biały niedźwiadek : ) Cicho liczę, że kiedyś przeczytam u Was coś o bouvierach, sama mam jednego. To raczej mniej popularna rasa, dlatego ciężko znaleźć o nich więcej informacji : ) A to wspaniałe psy. Pozdrowienia!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button