Rasy psów – Owczarek podhalański
„Stary” przyjaciel ludzi gór, wierny kompan człowieka i mądry obrońca owiec. Owczarek podhalański, jak typowy przedstawiciel psów pasterskich, przejawia bardzo zharmonizowany i interesujący charakter. W górach czuje się pewniej od samych Górali, dlatego Ci zawierzają mu w wielu sytuacjach. Postarajmy się lepiej poznać i zrozumieć owczarki podhalańskie.
Klasyfikacja FCI
- Grupa 1: Owczarki i psy pasterskie
- Sekcja 1: Owczarki
- Nie podlega próbom pracy
Pochodzenie rasy
Nazwa rasy ma związek z miejscem jej powstania – Podhalem. W polskich górach przebywa od setek lat, choć nie znamy dokładnej daty jej wprowadzenia. Nikt nie jest pewien, jaką krew noszą w sobie owczarki podhalańskie, ale niektórzy hodowcy uważają, że pochodzą od mastyfów.
Największą popularnością cieszyły się i cieszą nadal wśród Górali posiadających stada owiec. Ogromne zaufane ludzi gór do tej rasy bierze się z ich wysokiej inteligencji, która przejawiała się w momencie zauważenia drapieżnika. Kiedy pies dostrzeże wilka, zbiera wszystkie owce w „kupę” i stoi przy nich, nie inicjując ataku będącego zachętą dla pozostałych członków watahy.
Bardzo pomocna okazała się również jednolicie biała sierść, skutecznie odróżniająca go od niedźwiedzi czy wilków. Jednak pasterstwo to nie jedyna „fucha” owczarków podhalańskich, często wykorzystuje się je jako strażników firm lub mienia prywatnego, ponadto, dobrze mogłyby odnajdywać się w policji.
Po wojnach światowych rasa stanęła na krawędzi wymarcia, ale FCI nie dopuściło do tego, rozpoczynając hodowlę w latach 60. XX wieku.
Charakterystyka
Wygląd
Średnia wysokość w kłębie psów wynosi 65 – 70 cm, a suk 60 – 66 cm, masa mieści się w przedziale 36 – 59 kg. Charakteryzuje je śnieżnobiałe umaszczenie, sama sierść jest natomiast gęsta i krótka, zwłaszcza na głowie, kufie oraz przedniej stronie kończyn. Szyję i tułów pokrywa długi, prosty (lub delikatnie falowany) i gęsty włos, twardy w dotyku, o obfitym podszerstku. Mocno owłosiony i puszysty jest również ogon.
Głowa proporcjonalna względem sylwetki, zakończona pyskiem średniej długości, przyozdobionym czarnym nosem. Oczy wyraziste, ulokowane lekko ukośnie, średniej wielkości, o brązowej tęczówce. Uszy osadzone na wysokości zewnętrznego kącika oka lub trochę wyżej, stosunkowo grube, trójkątne, mocno owłosione.
Sylwetka zakończona raczej nisko osadzonym ogonem. Pies nosi go poniżej linii grzbietu, ale kiedy jest aktywny, podnosi go powyżej, nie zakręca go jednak. W czasie spoczynku ogon sięga stawu skokowego, na końcu jest często lekko wygięty.
Temperament
Wiele współczesnych zachowań oraz cech owczarka podhalańskiego nadal pozwala na to, aby pełnił rolę pasterza. Przejawia terytorialność, ale jest również bardzo lojalny i opiekuńczy w stosunku do właściciela, w związku z tym jest też dobrym stróżem. Ponieważ bardzo głośno szczeka i reaguje w ten sposób na wszystko, co wyda mu się podejrzane, trudno włamać się na teren, którego pilnuje.
Ważnym jest jednak fakt, że owczarki podhalańskie szkolono na psy ostrożne i nie atakujące dopóki nie okaże się to niezbędne, kiedy w pobliżu owiec pojawi się drapieżnik, dlatego też pies tej rasy nie ugryzie obcego człowieka lub zwierzęcia, chyba, że zostanie sprowokowany. Potrafi być psem rodzinnym, a przy tym spokojnym i niezależnym.
Opieka nad psem
Po kilku wiekach uganiania się za owcami potomkowie pierwotnych owczarków podhalańskich mogą pochwalić się dużym zapasem energii, dlatego potrzebują sporego ogrodzonego podwórka, aby się wybiegać. Rasa absolutnie nie nadaje się do ciasnego mieszkania w bloku, ponieważ potrzebuje przestrzeni, choć w domu nie wykazuje zbyt dużej aktywności; zmienia się to w momencie wyjścia na zewnątrz.
Owczarek podhalański uwielbia długie i częste spacery, nie jest to zatem pies dla leniuchów. Późną wiosną zrzuca największą ilość sierści, ale przez resztę roku pozostaje czysty, ponieważ sierść sama się oczyszcza, a pies nie wydziela nadmiaru śliny jak wiele innych dużych psów.
Szczegółowe dane i wymiary
Owczarek podhalański
- Wysokość w kłębie:
- psy: 65 – 70 cm
- suki: 60 – 66 cm
- Masa: 36 – 59 kg
- Długość życia: 10 – 12 lat
Owczarek podhalański – ciekawostki
- Właściciele owczarków podhalańskich czasem je golą, a ich włosy wykorzystują do produkcji wełny.
- Górale często trzymają się ogonów swych psów, kiedy te prowadzą ich przez trudne górskie tereny.
- Wiele lat temu popularność rasy pod względem pasterstwa szybko się rozprzestrzeniła po całej Europie, a w latach ’80-tych jeden z urzędników służby zagranicznej (amerykański oficer) wysłał do USA trzy psy tej rasy. Od roku 1981 owczarek podhalański spotykany jest również w Kanadzie.
- Polski owczarek podhalański jest psem zdrowym, nieobciążonym chorobami genetycznymi. Mimo to, podobnie do innych dużych ras, cierpi czasem na dysplazję stawów biodrowych.
- Jak na rasę dużych psów, owczarek podhalański jest psem w pewny sensie długowiecznym. Wiele ras dużych psów żyje bowiem znacznie krócej od niego.
Polecamy.
- Psy domowe
- Rasy psów
- Dogue de Bordeaux
- Owczarek kaukaski
- Doberman
- Bernardyn
- Chow chow
- Sznaucer miniaturowy
- Golden retriever
- Labrador
- Husky syberyjski
- Owczarek niemiecki
- Dog niemiecki
- Rottweiler
- Berneński pies pasterski
- Grzywacz chiński
- Bulterier
- Buldog francuski.
- Cavalier king charles spaniel
- Yorkshire Terrier
- Psowate
- Pies dingo
- Likaon
- Cyjon
- Wilk
Cudowny, uwielbiam takie białe kudłacze 🙂 Moja babcia miała kiedyś owczarka podhalańskiego – niesamowity pies. Bardzo przyjazny i kocha dzieci.
Zgadzam się z Tobą w zupełności. Owczarek podhalański to wspaniały przyjaciel rodziny i taki… duży pluszak 😉
śliczny,cudowny i kochany OWCZAREK PODHALAŃSKI
Zarąbiste psy !!! Kumpel mial takiego na podworku , pomimo , ze nas znal zawsze nas gonil , szczytem odwagi bylo przejscie od furtki do dzwonka przy drzwiach i powrot za furtke . Kilka razy czapnal kumpli i mnie , zycie . Piekna rasa , bardzo dobry pies strozujacy , silny i nieustepliwy .
Szanowna redakcjo dziękuję za bardzo pięknie i rzetelnie opisaną naszą polską rasę psów pasterskich, ale jednak ostatnie zdjęcie, to jest na 95% słowacki czuwacz, a nie polski owczarek podhalański
Nawet wytrawni i doświadczeni sędziowie mają problemy z rozróżnieniem owczarka i czuwacza, jak zatem stwierdziłeś, że na 95% to czuwacz?
Czuwacze maja bardziej przesunięte uszy do przodu niż podhalańczyk i troszkę inny, jakby wizualnie krótszy pysk poprzez ostrzej zakończoną czaszkę. Ale układ uszu na 100% jest inny i porównaj proszę Elu zdjęcie, które jest zamieszczone nad hasłem ” opis” i tym nad hasłem „temperament”.
A swoją drogą ciekawe by było zamieszczenie tutaj takiego zestawienia. Pozdrawiam.
Oczy średniej wielkości, wyraziste, osadzone lekko skośnie. Uszy osadzone na wysokości zewnętrznego kąta oka lub nieco wyżej, średniej długości, raczej grube, trójkątne, dobrze owłosione. Przednia krawędź ucha dotyka głowy. Ogon niezbyt wysoko osadzony, noszony poniżej linii grzbietu, w podnieceniu pies unosi go ponad grzbiet, lecz go nie zakręca. Ogon opuszczony w dół sięga stawu skokowego, na końcu może być lekko wygięty.
na jednym zdjęciu są podhalany…