Chow chow – kochany „miś”

Rasy psów – Chow chow

Ten, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka, kochany „miś” jest w rzeczywistości silnym osobowościowo psem, będącym jednym z najbliższych kuzynów wilka. Choć na takiego nie wygląda, potrzebuje poważnego, stabilnego i, przede wszystkim, odpowiedzialnego właściciela. Poznajmy lepiej niezwykłe połączenie niezłomnej osobowości i „pluszowej” fizjonomii.

Klasyfikacja FCI

• Grupa 5: szpice i psy ras pierwotnych
• Sekcja 5: szpice azjatyckie i rasy pokrewne
• Typ lisowaty
• Nie podlega próbom pracy

Historia rasy

Ta unikalna rasa jest uznawana za jedną z najstarszych. Badania wykazują, że psy te pierwotne są jednymi z pierwszych, które oddzieliły się od wilka. Najnowsze analizy DNA potwierdzają również, że ta wiekowa rasa powstała, prawdopodobnie, na stepach Syberii i Mongolii, a po wielu latach była wykorzystywana w Chinach, Mongolii i Tybecie jako psy stróżujące przy świątyniach. Na podstawie zachowanych pism niektórzy historycy uważają, że chow chowy towarzyszyły mongolskim wojskom w trakcie inwazji na południowe Chiny oraz w momencie najazdu na zachodnią Europę i Bliski Wschód. Znamiennym jest fakt, że płaskorzeźba ze 150 roku p.n.e. (okres dynastii Han), przedstawia psa myśliwskiego podobnego wyglądem do rasy chow chow.

Z czasem chow chow hodowano jako psy pracujące, głównie pasterskie, myśliwskie, pociągowe i obronne.

Chińskie legendy wspominają duże psy bojowe z Azji Środkowej, które przypominały lwy o niebiesko-czarnych językach. Niektóre źródła podają też, że jeden z władców chińskich posiadał na własność 5000 psów rasy chow chow. Generalnie, Chińczycy bardzo cenili te psy i często je angażowali do różnych prac, w tym zaprzęgów, o czym wspominał sam Marco Polo. Niewykluczone również, że psy te (a raczej szczeniak będący pupilem królowej Wiktorii), stały się inspiracją do stworzenia pluszowego misia. Mówi się, że władczyni chodziła z nim wszędzie, przez co zniechęciła do siebie przyjaciół, którzy twierdzili, że królowej nie wypada wszędzie pojawiać się z psem, dlatego zdecydowali się odwiedzić krawcową, która miała za zadanie stworzyć wypchaną wersję czworonoga.

Charakterystyka

Wygląd

Chow chow to pies mocno zbudowany o kwadratowym profilu, szerokiej czaszce i małych, trójkątnych, stojących uszach z zaokrąglonymi końcówkami. Rasa znana jest z bardzo gęstego, dwuwarstwowego futra, które może być długie lub krótkie, zależnie od odmiany. Najbardziej gęsta i długa sierść pokrywa szyję, nadając psu lwiego wyglądu. Spotyka się umaszczenie czerwone, czarne, niebieskie, cynamonowe, białe, kremowe; nierzadko na sierści widoczne jest cieniowanie. Osobniki z nieregularnym lub wielobarwnym umaszczeniem nie mogą brać udziału w wystawach, ponieważ nie są zgodne z wzorcem rasy.

Oczy są głęboko osadzone, zazwyczaj w kształcie migdałów, język ma charakterystyczny niebiesko-czarny kolor, a nogi są proste, przez co chow chow chodzi nieco szczudłowato. Poza niebieskawym językiem, w podobnym kolorze są również usta i jama ustna. Wyróżnia się też kręconym ogonem, ulokowanym wysoko, noszonym nad grzbietem.

Temperament

Współcześnie spełnia rolę psa domowego, mimo to może przejawiać tendencję do rozpoznawania obcych, stając się przy tym zawziętym obrońcą właściciela i mienia. AKC podkreśla jednak, że w obrębie rasy agresywność czy zbyt duża bojaźliwość są niedopuszczalne. W związku z tym, niektórzy opiekunowie chow chow często przypisują mu kocią osobowość.

Nie jest nadmiernie aktywny, co oznacza, że może przebywać w mieszkaniu, ale wymaga codziennego wysiłku fizycznego, aby zapobiec występowania niepokoju i znudzeniu. Pies, któremu dostarcza się wystarczającej ilości aktywności potrafi sam upomnieć się o spacer.

Rasa charakteryzuje się dużą lojalnością wobec bliskich osób. Często również przejawia nadopiekuńczość w stosunku do jednego lub dwóch głównych członków rodziny. W jego naturze leży spokój i ułożenie, choć uwidacznia się często odporność na szkolenie, a wszystko przez wrodzony upór, który z wiekiem narasta. Dlatego bardzo istotne jest, aby psy tej rasy trenować w okresie szczeniącym, dzięki czemu nabywają szacunku do właściciela.

Aby uniknąć agresywnych i nadopiekuńczych zachowań w dorosłym życiu, pies wymaga sprawnej socjalizacji, aby umiał dostosować się do otoczenia. Po osiągnięciu dojrzałości odrzuca władzę właściciela, który nie zdołał wzbudzić w nim podziwu swą charyzmą.

Niewychowany, niewyszkolony chow chow może stać się agresywny (co jest znakiem rozpoznawczym nieuspołecznionych psów tej rasy), ale zdarzają się też osobniki łatwe do ułożenia, czasem powściągliwe czy wręcz wycofane. Wydaje się, że najczęściej obiektem agresji staje się inny chow chow, często tej samej płci.

Ze względu na silny instynkt łowiecki zaleca się, aby psa separować od kotów i małych psów, wymagana jest też smycz i kaganiec w trakcie spacerów.

Nielichy charakter wymaga więc szlifowania poprzez wczesne i konsekwentne uspołecznianie przy współpracy z obcymi zwierzętami. Od początku pies bardzo niechętnie wchodzi w interakcje z nieznajomymi ludźmi, w czym również pomaga szkolenie. Posiadanie chow chowa może też skutkować podniesieniem kosztów ubezpieczenia domu, ponieważ niektóre firmy ubezpieczeniowe uważają je za psy wysokiego ryzyka. Nie wskazują na to jednak badania – w czasopiśmie American Veterinary Medical Association wykazano, że spośród 238 zgonów (zarejestrowanych między rokiem 1979, a 1998), spowodowanych przez pogryzienie psa chow chow był odpowiedzialny za 8.

Kondycja zdrowotna

Doskwiera im często podwinięcie powieki (entropiom), jaskra, młodociana zaćma, chłoniaki, pęcherzyca, rak żołądka, dysplazja stawów biodrowych i cukrzyca. W obrębie rasy mamy do czynienia z podwyższonym ryzykiem zapadalności na choroby autoimmunologiczne, będące przyczyną czerniaka (rak skóry). Ze względu na grube futro chow chow może mieć spore problemy z pchłami.

Szczegółowe dane i wymiary

Chow chow

• Wysokość w kłębie:
  • psy: 48 – 56 cm
  • suki: 46 – 61 cm
• Waga:
  • psy: 25 – 32 kg
  • suki: 20 – 27 kg
• Długość życia: 9 – 15 lat

Chow chow – ciekawostki

• W północnych Chinach nazywany jest Songshi Quan (rodzaj lwa chińskiego, a dokładniej puffy-lion dog). Rasę nazywa się też Tang Quan – „pies Dynastii Tang”. Uważa się również, że chow chowy to jedna z psów wykorzystywanych jako pierwowzór wspomnianych chińskich lwów (in. psów Fo/Foo) – tradycyjnych kamiennych strażników znajdujących się przed buddyjskimi świątyniami i pałacami.
• Psy te, prawdopodobnie, były tuczone i spożywane jako jedno z głównych źródeł pożywienia chłopów z rozdrobnionych terenów wiejskich w okresie głodu w Chinach.
• Niektórzy badacze uważają, że chow chow to bezpośredni przodek samojeda, elkhunda szarego, szpica miniaturowego i szpica wilczego.
• Współcześnie AKC rejestruje ok. 10 000 chow chowów rocznie, a CKC (Canadian Kennel Club) rejestruje ich ok. 350.
• Gen odpowiedzialny za kolor języka wydaje się być genem dominującym, ponieważ prawie wszystkie mieszane rasy pochodzące od chow chow mają również niebiesko-czarny język. Nie jest to jednak reguła.
• Właścicielem psa rasy chow chow imieniem Jo-Fi był Zygmunt Freud. Zwierzak uczestniczył we wszystkich sesjach terapeutycznych swego pana, ponieważ posiadał szczególny zmysł pozwalający dokładnie ocenić charakter człowieka. Sam psycholog przyznał, że określenie stanu psychicznego pacjenta było zależne od Jo-Fi.

Polecamy

• Najmądrzejsze rasy psów – TOP 100
• Inteligencja psów
• Agresywne rasy psów
• Najstarsze psy – Top 10
• Najdłużej żyjące rasy psów – TOP 10
• Pies domowy
• Rasy psów – opisy i charakterystyka
• Psowate
• Rasy kotów – opisy i charakterystyka
• Zwierzęta domowe