Płetwal błękitny (Balaenoptera musculus)
Płetwal błękitny to największe znane zwierzę na Ziemi
Wieloryby zamieszkują wszystkie oceany. Podobnie jak delfiny należą do wodnych ssaków zwanych waleniami. Nie mają skrzeli, więc za każdym razem, gdy chcą zaczerpnąć powietrza, muszą wynurzać się na powierzchnię. Wypuszczaniu zużytego powietrza towarzyszy efektowna fontanna.
Większość wielorybów nie posiada zębów. Odżywiają się niewielkimi zwierzętami morskimi, głównie skupiskami kryla. Dzięki echolokacji znajdują pożywienie i orientują się w przestrzeni.
Wieloryby przez stulecia uważano za ryby, chociaż już w 350 roku przed naszą erą Arystoteles zwrócił uwagę, iż zwierzęta te są pozbawione skrzeli, nie mogą więc oddychać pod wodą, a tym samy nie należą do rodziny ryb.
Walenie, których jest ponad 80 gatunków mają odmienne umaszczenie, różnią się także od siebie kształtem ciała i wielkością. Najbardziej znanym wielorybem jest płetwal błękitny – największe zwierzę, jakie kiedykolwiek zamieszkiwało naszą planetę. Najokazalsze osobniki osiągają ponad 30 metrów długości i prawie 200 ton wagi. Mimo swojego ogromu płetwale nie są agresywne. Żywią się planktonem, który odcedzają z wody dzięki umieszczonym w pysku tzw. fiszbinom. Z reguły żyją samotnie.
Humbak/długopłetwiec (Megaptera novaeangliae)
Innym ciekawym gatunkiem wieloryba jest humbak. Jego niezgrabne, pokryte guzowatymi naroślami ciało nie sprawia zbyt miłego wrażenia. Wyróżnia go jednak bardzo specyficzny sposób zdobywania pokarmu. Gdy humbak napotka ławicę kryla, zaczyna krążyć pod nią wokół, wypuszczając z płuc nagromadzone powietrze. Spłoszone bąbelkami ofiary zaczynają się tłoczyć w jednym miejscu. Humbakowi nie pozostaje nic innego, jak tylko zagarnąć je do swojej paszczy. Wieloryby te mają jeszcze jedną ciekawą cechę. Potrafią… śpiewać. Podobno w ich śpiewie można doszukać się nawet melodii.
Tłuszcz i inne substancje wchodzące w skład ciała wielorybów wykorzystuje się do produkcji leków, smarów oraz kosmetyków, dlatego do niedawna te piękne zwierzęta były zabijane tysiącami. Norwescy rybacy używali do tego celu nawet granatów…
Wędrówki wielorybów
Wieloryby odbywają najdalsze wędrówki ze wszystkich ssaków. Wieloryby zimujące w ciepłych wodach Oceanu Spokojnego, u wybrzeży Meksyku wydają potomstwo. Latem zaś wędrują ponad 10 tysięcy kilometrów ku wybrzeżu Arktyki, gdzie znajdują obfitość pożywienia. Humbaki podobnie, lato spędzają na północy, zimę zaś w okolicach Meksyku, Hawajów lub Bermudów i innych wysp w ciepłych wodach Morza Karaibskiego.
Fontanna wieloryba
Wieloryby potrafią nurkować nawet na głębokość 500 metrów i pozostawać pod wodą do dwóch godzin. Muszą wynurzyć się, aby wziąć oddech i odnowić zapas tlenu w płucach. Przed wzięciem pierwszego oddechu, wypuszczają z płuc zużyte powietrze z dużą siłą. W efekcie powstaje charakterystyczna fontanna, której wysokość może osiągać nawet 15 metrów. W czasie oddechu, wieloryby zazwyczaj wynurzają jedynie nozdrza, same zaś pozostają pod powierzchnią wody.
Śpiew wielorybów
Wieloryby nie wędrują utartymi szlakami. Każdego roku gromadzą się w miejscach, gdzie znajduje się najwięcej pożywienia. Wieloryby przekazują sobie informację o występowaniu planktonu i w ten sposób łączą się we wspólnie żerujące stada. Woda jest wspaniałym nośnikiem fal dźwiękowych, stąd ogromna rola słuchu i dźwięków w przekazywaniu informacji. W ocenach wzrok i węch nie dostarczają bowiem informacji na dłuższe odległości.
Wieloryby nie posiadają strun głosowych, mogą jednak wydawać dźwięki poprzez fałdy i zastawki zamykające nozdrza, wydmuchując przez nie powietrze. Sposób wytwarzania dźwięków przez fiszbinowce i zębowce różni się nieco. Wydawane dźwięki mogą przypominać śpiew, kliknięcia, mlaskanie, gwizdy. Służą nie tylko porozumiewaniu się, lecz pełnią również rolę echolokacji – wieloryby odbierają bowiem fale odbite od przedmiotów czy dna morskiego i podobnie jak nietoperze orientują się doskonale w przestrzeni oceanu. Dzięki temu odnajdują również pożywienie.
Wieloryby – ciekawostki – Czy wiesz, że…
• Największy wieloryb został wyrzucony na brzeg Grytviken (brytyjskie terytorium zamorskie Georgia Południowa, na Ocenie Atlantyckim) w 1912 roku, miał 33,6 m długości i ważył 190 ton.
• Podczas wydechu płetwal błękitny wyrzuca fontannę wody sięgającą 15 metrów.
• Wieloryby mogą zanurzać się do głębokości 0,5 km. Pod wodą wytrzymują nawet 2 godziny.
• Płetwale wydają dźwięki słyszane przez inne osobniki tego gatunku z odległości 850 kilometrów.
• Prawdopodobnie jedynym naturalnym wrogiem wielorybów są orki. Choć często można spotkać rysunki lub wizualizacje wieloryba oplecionego mackami kałamarnicy olbrzymiej, to prawda jest taka, że kałamarnica nie jest przeciwnikiem dla wieloryba (konkretnie dla kaszalota, który na nie poluje).
• Mózg płetwala choć duży w stosunku do mózgu ludzkiego, to relatywnie niewielki w stosunku do wielkości jego ciała.
• Mózg płetwali waży ok. 7 kg (6,92 kg), co stanowi jedynie 0.004-0.007% całkowitej masy ich ciała.
• Język płetwala błękitnego osiąga wagę 4 ton (średnio ok. 2.7 tony), a serce 600 kg.
• Aorta płetwala błękitnego ma 23 cm średnicy.
• W pełni otwarta paszcza płetwala jest tak wielka, że może pomieścić 90 ton wody i planktonu.
• Choć paszcza jest ogromna, to przełyk stosunkowo wąski. Płetwal nie może połknąć obiektu większego od piłki plażowej.
• Noworodek płetwala ma około 7 metrów długości i waży 2,5 tony.
• Podczas pierwszych 7 miesięcy życia, młody płetwal błękitny pije dziennie od 380 do 570 litrów mleka matki.
• Mleko płetwala ma wartość energetyczną 4370 kcal/kg.
• Wielorybie dziecko przybiera na wadze średnio 4 kilogramy na godzinę – ok. 90 kg na dobę.
• Płetwal błękitny ma największy penis pośród zwierząt. Jego organ osiąga od 2,4 do 3 metrów długości.
• Dzienne zapotrzebowanie energetyczne płetwala wynosi 1,5 mln kilokalorii.
• W ciągu doby płetwal błękitny potrafi zjeść nawet 3,6 tony pokarmu.
• Największe wieloryby potrafią płynąć z prędkością dochodzącą do 40 km/h.
• Niektóre wieloryby potrafią wyskakiwać ponad wodę, podobnie jak orka czy delfin.
• Jeden z gatunków wieloryba, kaszalot, poluje ogłuszając swoją ofiarę falą dźwiękową.
Płetwal błękitny (Balaenoptera musculus)
• Długość: do 34 m (rekordowy osobnik, wyrzucony na brzeg Grytviken w 1912 roku, miał 33,6 m)
• Waga: do 190 ton.
• Ubarwienie: błękitnoszare, skóra może być cętkowana.
• Pożywienie: ryby, mięczaki, skorupiaki, zooplankton.
• Dojrzałość płciowa: po przekroczeniu długości 20 metrów.
• Rozród: ciąża trwa około 11 miesięcy, noworodek ma ok. 7 m długości i waży 2 700 kg i przybiera na wadze przez pierwsze 9 miesięcy swego życia z prędkością 4 kg na godzinę.
• Prędkość: do 30 km/h.
• Długość życia: 80 lat.
Porównanie wielkości, długości oraz wagi płetwala błękitnego:_
_
Polecamy:
- Wieloryby
- Wal szary
- Sejwal
- Wieloryb biskajski
- Kaszalot
- Płetwal błękitny
- Humbak
- Finwal
- Wieloryb grenlandzki
- Orki
- Morskie
- Syreny
- Rekiny
- Ryby
- Rekin tygrysi
- Rekin żarłacz biały – rekin ludojad
- Rekin wielorybi
- Rekin młot
- Rekiny zabójcy z oceanów
- Manta – diabeł morski
- Orki
- Kałamarnice
- Ośmiornice
- Ryba piła
Umiecie robić takie porównania wielkości np.porównanie żurawia z przeciętnym człowiekiem?
Macieju co dokładnie masz na myśli – porównanie rysunkowe?
Żuraw indyjski osiąga 180 cm wysokości, byłby zatem porównywalny z dorosłym człowiekiem.
Czy to główne zdjęcie to nie jest przypadkiem Humbak? 😉
Aby nie było wątpliwości, wymieniliśmy to zdjęcie na jednoznaczne 🙂 Dziękujemy za zwrócenie uwagi.
Dlaczego w tytule jest „Płetwal błekitny – król oceanów”, a większość artykułu opowiada ogólnie o wielorybach?
To trochę niezamierzony efekt rozbudowania tego artykułu.
Moze więc zróbcie inny artykuł „serio serio” o płetwalu błękitnym?
Jestem za bo to trochę takie dziwne że artykuł o czym innym a tytuł inny.
Największym zwierzęciem na ziemi był „Argentynozaur
nie płetwal błękitny był większy i cięższy od argentynozaura.
nie większy i cięższy od argentynozaura jest płetwal błękitny.
nie większy i cięższy od argentynozaura jest płetwal błękitny pytam dlaczego sądzisz że argentynozaur był największym zwięrzęciem na ziemi przecież płetwal błękitny jest większy pytam?
Ale spasiony kotlet! 200TON???
Ten ,,Spasiony kotlet” to nie podpis tylko temat 😀
ale wieeeeeeeelki
a taki płetwal jest grożny albo największy płetwal na świecie ile warzył ta ryba to największe zwierze na ziemi?
?
?
Tak Julka, płetwal błękitny to największe zwierzę na ziemi. Płetwal nie jest rybą, ale ssakiem 🙂 Największy znany płetwal błękitny mierzył 34 metry długości i ważył 190 ton.
Uzupełniając, płetwale nie są groźne. To nie są drapieżniki. Groźne mogą być kaszaloty, jak ten z Moby Dicka. Płetwal błękitny to zwierzę spokojne, nie robi ludziom krzywdy.
gigant
przeciętny płetwal błękitny ma 25 metrów aha czemu ludzie tyle „ukrywają” rozmiar
największych zauropodów dobra może płetwal waży swoje,ale długość należy chyba
do dinozaurów-mnie to trochę wkurza:(
W naszych czasach żyje nawet zwierzę dłuższe od płetwala jeśli wierzyć danym a licząc z dinozaurami płetwal zajmuje 11 miejsce jeśli chodzi o długość
1 Amficelias 40-60 m
2 Żeglarz portugalski-meduza 50 m
3 Bełtwa Festonowa 37 m
4 Patagotitan 37 m
5 Alamozaur 35-37 m
6 Argentynozaur 30-36 m
7 Mamenchizaur 35 m
8 Diplodok 33-35 m
9 Superzaur 33-34 m
10 Zauroposejdon 28-34 m
11 Płetwal błękitny 33,6 m rekord
A jeśli chodzi o wielkość to o ile się nie mylę u zwierząt wodnych i wodno-lądowych nie liczy się wzrostu
Jeśli chodzi o wagę Płetwal błękitny zajmuje pierwsze miejsce 2 amficelias 3 Wieloryb Japoński a najcięższe wodne zwierzęta w prehistorii to Leedsichthys 62 tony i Szastazaur 69 ton
Jeszcze wstężnica (Lineus longissimus) – do 55 metrów.
Amphicoelias fragillimus to maraapunizaur i mierzy około 30-35 m
W 2018 roku szczegółowa analiza rozjaśnia amficeliasa, teraz jest to Maraapunizaur. Molina-Perez i Larramendi szacują to na 35 m.
Wszystko pięknie,fajnie,tylko dlaczego na przedstawionych ilustracjach,które obrazują skalę wielkości,człowiek jest większy od autobusu i równy wzrostem t.rexowi?
Kitty, to nie jest skala wielkości – dolne pozycje to wybór elementu do porównania w programie: człowieka, autobusu, tyranozaura, itp. Na górnym rysunku, gdzie masz porównanie nurka, proporcje wielkości są zachowane.
czy w najbiżrzym czasie będzie artykuł o żabnicy
Nie planowaliśmy jej opisywać, ale to może być interesujący temat.
ciekawe to wstalem na kacu i nagle zainteresowanie wielorybami mnie wzielo 😀
Z jakiej strony było wzięte to zdjęcie z porównaniem , proszę o link?
To nie ze strony, tylko z jakiegoś programu są te porównania. Podesłał nam te zrzuty jeden z naszych czytelników, ale nazwy tego programu nie pamiętamy.
Kałamarnica olbrzymia naturalnym wrogiem wielorybów, jakim cudem ?
Orki pewnie, że tak czasami polują na płetwale błękitne ale kałamarnica ???
Cudów nie ma 🙂 Artykuł w początkowym kształcie miał dotyczyć wszystkich wielorybów (w tym kaszalotów polujących na kałamarnice), a ostatecznie został poświęcony głównie płetwalowi błękitnemu. Akapit dotyczący kałamarnicy, to pozostałość, którą skorygowaliśmy, gdyż rzeczywiście mogła wprowadzać w błąd. Dziękujemy za zwrócenie uwagi.
a tam kaszalot lepszy.po co on taki wielki no po co ot tak dla jaj?.
Zaobserwowano kiedykolwiek wieloryba zarażonego wścieklizną?
Nie zaobserwowano, niemniej jako ssaki mogłyby zostać zarażone wścieklizną.
Mi się to podoba nigdy nie wiedziałam o śpiewie wielorybów szkoda że trochę mało o nich napisano ale super
że dowiedziałam się o nich znacznie więcej:)
zgadzam się
Wybierz sobie tutaj dział wieloryby, to znajdziesz mnóstwo artykułów o różnych wielorybach i o śpiewie wielorybów także.
Chyba macie błąd 🙂 Tam gdzie (wg. mnie) powinno pisać „są orki” pisze „oraz orki”. Swoją drogą, grupa orek potrafi zabić 30 metrowego płetwala błękitnego ?
Thx 🙂
Płetwal o długości 30 metrów ważyłby ponad 100 ton, to mało prawdopodobne aby orki będąc przy zdrowych zmysłach pokusiły się o taki atak. Orki atakują płetwale, ale karłowate.
Orki polują na młode płetwali.
czy ogłuchnę od płetwala błękitnego gdybym był nurkiem i bym przy nim płynął bo słyszałem że jego pieśń ma aż 190 decybeli czy to oznacza że ogłuchłbym?
Jeśli to będzie trwało krótko, to nie ogłuchniesz. Dopuszczalny poziom hałasu wynosi między 70-85 dB. Dźwięki między 85-130 dB mogą powodować wiele problemów zdrowotnych, w tym utratę słuchu, przy dłuższej ekspozycji. Wszystkie dźwięki powyżej 110 dB są uważane za szkodliwe dla słuchu.
pytam czy gdybym zrobił krzywdę płetwalowi błękitnemu czy mnie by zaatakował?
Każde zwierzę, jeśli zrobisz mu krzywdę, może cię zaatakować. Trudno sobie wyobrazić, abyś mógł mu zrobić krzywdę gołymi rękami, ale ostrym narzędziem zapewne. Wówczas płetwal mógłby cię uszkodzić.
ja lubię płetwale i bym oczywiście ich nie atakował po prostu byłem ciekawy czy on w ogóle potrafi atakować.
Jak najbardziej potrafi, choć jako dorosły w praktyce nie musi. Dorastając narażony jest przecież na ataki orek, więc kiedy nie broni go matka, to musi sam to robić.
Płetwale błękitne zazwyczaj nie są wrogimi stworzeniami i starają się unikać konfliktów z innymi zwierzętami. Jednak w przypadku zagrożenia mają pewne zdolności obronne. Orki są jedynym znanym drapieżnikiem, który próbował zaatakować płetwala błękitnego, choć częstotliwość śmiertelnych ataków orków nie jest znana. Chociaż płetwale błękitne nie są znane z walki, mają pewne zalety fizyczne, które można wykorzystać do samoobrony. Na przykład posiadają duży ogon i mogą go używać do wyrządzania poważnych szkód drapieżnikom. Mają również bardzo głośny sposób komunikacji, który może dezorientować drapieżniki, takie jak orki. Nie jest jednak jasne, czy płetwale błękitne byłyby w stanie skutecznie bronić się przed zdecydowanym atakiem stada orek (jeden z takich ataków został zarejestrowany i płetwal był zaskoczony, że ktoś śmiał go zaatakować. Orki ostatecznie odpuściły i odpłynęły).
a od bomby atomowej,petarda,rakiety,broni palnej,sztucznych ogni,fajerwerków,karetki,motocykla bez tłumika no od tych paskudnych nie przyrodniczych odgłosów tylko technicznych czy bym ogłuchł?
Narażenie na hałas na poziomie 85-130 dB może spowodować uszkodzenie słuchu, a narażenie na hałas powyżej 130 dB może spowodować trwałą utratę słuchu. Nie ważne jest źródło dźwięku, tylko przekroczenie 130 dB.
wirunga a dlaczego płetwale błękitne skoro wytwarzają dźwięki o głośności od 180 do 190 decybeli one same nie głuchną przecież są ze swoim ciałem całe życie pytam?
Płetwale błękitne wytwarzają dźwięki o głośności 180 decybeli, co jest znacznie głośniejsze niż większość innych zwierząt morskich. Jednakże, mimo tej ogromnej głośności, płetwale błękitne same nie głuchną z powodu kilku adaptacji biologicznych:
– Otoczka tłuszczowa: Płetwale błękitne posiadają otoczkę tłuszczową wokół swojego ucha środkowego, która pomaga w izolowaniu i ochronie narządu słuchu przed własnymi dźwiękami.
– Regulacja ciśnienia: Ich ucho środkowe jest również przystosowane do regulacji ciśnienia, co pozwala im na dostosowanie się do zmian ciśnienia wody podczas nurkowania na duże głębokości.
– Ewolucyjne dostosowanie: Płetwale błękitne ewoluowały w sposób umożliwiający im przetrwanie w środowisku, w którym generują tak potężne dźwięki, co oznacza, że ich narządy słuchu musiały się przystosować do tego ekstremalnego hałasu.
Dzięki tym adaptacjom biologicznym płetwale błękitne są w stanie wytwarzać tak głośne dźwięki, a jednocześnie zachować zdolność słyszenia.
ej nie mówi się przypadkiem orek a nie orków wirungo?
Oczywiście, że orek, literówka, sorry 🙂
a pytam czy płetwal błękitny wydaję dźwięki o głośności 190 decybeli czy 180 decybeli bo jedni piszą tak a drudzy tak?
Ponieważ źródła naukowe podają zakres 180-190 dB, stąd różne wartości.
A wirungo dlaczego inne zwierzęta morskie nie głuchną od płetwali błękitnych skoro są z nimi całe życie lub połowę życia przecież płetwale wytwarzają dźwięki o natężeniu 190 db pytam?
czy płetwal błękitny jest niebezpieczny i agresywny pytam?