MorskieSsakiZwierzęta

Słoń morski północny i południowy

Słonie morskie – północny (Mirounga angustirostris) i południowy (Mirounga leonina)

Słonie morskie – na świecie istnieją tylko 2 gatunki tych fokowatych. Samce wyróżniają się pyskiem przypominającym trąbę słonia oraz ogromnymi gabarytami. Między północnym i południowym gatunkiem występują pewne różnice, ale łączy je niezwykłość, siła i charakter godny Spartanina.

Klasyfikacja

  • Gromada: ssaki
  • Podgromada: ssaki żyworodne
  • Infragromada: łożyskowce
  • Rząd: drapieżne
  • Nadrodzina: płetwonogie
  • Rodzina: fokowate
  • Rodzaj: Mirounga
  • Gatunek:
    • słoń morski północny / mirunga północna
    • słoń morski południowy / mirunga południowa
Wyróżniamy dwa gatunki słoni morskich: Słoń morski północny (Mirounga angustirostris) oraz słoń morski południowy (Mirounga leonina).

Występowanie

Słoń morski północny (Mirounga angustirostris)

Północny słoń morski występuje we wschodniej części Oceanu Spokojnego. Żerowiska znajdują się od północnej części meksykańskiej Baja Kalifornii do wyspy Vancouver. Samce migrują w okolice Alaski i Kolumbii Brytyjskiej, natomiast samice podróżują do zachodniej części Hawajów.

Słoń morski południowy (Mirounga leonina)

Gatunek południowy złożony jest z 3-ech subpopulacji zamieszkujących:

  • Skraj Antarktyki, Georgii Południowej, Falklandy, Półwysep Valdes w Argentynie;
  • Obszar Oceanu Indyjskiego: Wyspy Kerguelena, Wyspy Księcia Edwarda;
  • Wyspy Pacyfiku na południe od Tasmanii i Nowej Zelandii (Wyspy Macquire);
Słonie morskie północne Mirounga angustirostris) toczące walkę o dominację.

Charakterystyka

Wygląd

Gatunek południowy jest większy od gatunku północnego. Dotyczy to jednak wyłącznie samców, bowiem samice z obu gatunków posiadają bardzo zbliżone rozmiary, a to skutkuje jeszcze wyraźniejszym dymorfizmem płciowym przypadku słoni morskich południowych. Samce posiadają na pyskach trąby – u osobników z południa są one szersze.

Słonie morskie z Georgii Południowej są cięższe o 30% i dłuższe o 10% od słoni morskich z Wyspy Macquire.

Oczy są duże, okrągłe i czarne. Jak wszystkie fokowate, słonie morskie posiadają płetwy zamiast kończyn. Mają srebrne lub ciemnoszare ubarwienie, które zmienia się na brązowo-żółty.

Płetwa ogonowa jest „stworzona” z kończyn tylnych, posiadających po 5 palców połączonych ze sobą błoną pławną. Dzięki płetwie ogonowej słoń morski pływa bardzo zwinnie, zwiększając swoją prędkość. Płetwy piersiowe są używane w trakcie pływania w minimalnym stopniu. Większy użytek robią z nich na lądzie – słoń może przemieszczać się na nich bardzo szybko.

Samce słoni morskich posiadają na pyskach trąby – u osobników z południa są one szersze.

Na krótkich dystansach na lądzie słoń morski potrafi rozpędzić się do 8 km/h. Nie zatem obawy, nie dogoniłby nas 🙂

Słoń przyspiesza kroku na lądzie, gdy chce dogonić samicę, dotrzeć do wody lub złapać intruza.

Słonie morskie to stworzenia bardzo dobrze przystosowane do zimna. Sieć małych żyłek otacza tętnice, przez co dochodzi do przechwycenia ciepła.

Szczenięta rodzą się pokryte czarnym futrem. Nie jest ono przystosowane do wody, ale chroni przed wpływem zimnego powietrza,

Na pyskach słonie posiadają wibrysy (włosy czuciowe), aby lepiej lokalizować pożywienie w głębinach.

Samice słoni morskich są znacząco mniejsze od samców.

Pożywienie i nurkowanie

Słonie żywią się mięczakami, głowonogami, glonami, krylem, świetlikami (ryby), nototeniowatymi (okoniokształtne). One same mogą stać się pożywieniem dla orek i żarłaczy białych. Szczenięta słoni morskich często są zjadane przez lamparty morskie (Hydrurga leptonyx).

Słonie morskie nurkują wielokrotnie w ciągu dnia, za każdym razem na ok. 20-30 minut. Nurkują na głębokości 400 – 1000 metrów w poszukiwaniu kalmarów i ryb. Sekwencja nurkowań, ich czas oraz głębokość są efektywniejsze niż sposób działania większości waleni. Wynika to z niestandardowych zmian fizjologicznych, wspólnych dla wszystkich ssaków morskich, jednak u słoni morskich są one najlepiej „dopracowane”. Strategie nurkowanie oparte są na zwiększeniu ilości przechowywanego tlenu oraz na zmniejszeniu jego zużycia.

Samice nurkują na pełnym morzu, w strefach pelagialnych, samce natomiast pływają zarówno w strefie pelagialnej, jak i w strefie dennej. Co roku wracają na te same tereny łowieckie.

Rekordowa zaobserwowana głębokość nurkowania samcy słonia morskiego wynosiła 2000 metrów, czas trwania zaś 2 godziny.

Młody słoń morski.

Zachowanie społeczne, gody i rozmnażanie

W sezonie lęgowym (od grudnia do stycznia) słonie wychodzą z wody i przemieszczają się na siedliska lądowe. Samce pojawiają się wcześniej, aby walczyć o prawo do stworzenia haremu. Im większy samiec, tym większe przywileje i wyższa ranga w społeczności. Tylko największe samce będą miały dostęp do samic.

Dominujący osobnik tworzy harem złożony z kilku lub kilkunastu samic (przeciętnie od 30 do 100 krów w jednym haremie). Najsłabsze samce nie mają prawa do swoich haremów, ale mogą próbować kopulować z samicami należącymi do haremu innego samca, który oddalił się od swych „partnerek”.

Samce przybywają na siedliska lądowe i przebywają tam przez ok. miesiąc, aby pilnować swych terytoriów. Wiąże się to z miesięczną głodówką, w trakcie której substancje odżywcze pobierane będą z grubej warstwy tłuszczu. Samce nie walczą ze sobą na śmierć i życie, ale ich starcia są bardzo krwawe, co skutkuje głębokimi ranami i licznymi bliznami. Często zdarza się, że słabsze, mniejsze, młodsze i mniej charyzmatyczne samce są wypędzane bez walki.

Szczenięta często giną pod naciskiem ciężkich ciał walczących ze sobą samców.

Opieka nad młodymi

Przez 5 tygodni samice przybyłe do siedlisk rodzą młode, pielęgnują je i karmią przez ok. 4 tygodnie (laktacja trwa ok. 23 dni). W ostatnich dniach laktacji samice wchodzą w okres rui. Ciąża trwa 11 miesięcy. Po porodzie samica może stać się bardzo agresywna, broniąc swoich młodych przed innymi samicami.

Matki zajmują się młodymi przez ok. miesiąc, potem nagle odstawiają je od piersi na 2 miesiące przed opuszczeniem szczeniąt. Porzucone młode zbierają się w grupy i pozostają na miejscu przez ok. 12 tygodni. W tym czasie uczą się pływać i polować, stopniowo oddalając się od siedlisk. Zmienia się ubarwienie i struktura sierści. Młode osiągają do 40 kg wagi w momencie urodzenia.

Do czasu odstawienia od piersi ich masa może osiągnąć do 120 – 130 kg. Za to matki w tym czasie tracą swoje kilogramy, ponieważ nie jedzą w okresie laktacji.

Największy samiec słonia morskiego ważył 5 ton i mierzył niemal 7 metrów długości.

Komunikacja

Słonie morskie potrafią się porozumiewać. Samce parskają na siebie, wydając dźwięki zbliżone do silnika, aby przestraszyć rywala. Samice wydają specyficzne dźwięki, odpowiadając na zawołania młodych. Pulsujący odgłos oznacza, że samica czuje się zagrożona przez inną samicę, samca lub obce szczenię. Młode wydają dźwięki do matki lub szturchają ją, aby ta umożliwiła im ssanie mleka.

Słonie morskie emitują dźwięki o niskiej częstotliwości. Dzięki nim hierarchia w zatłoczonych stadach zostaje utrzymana.

Jak wszystkie fokowate, słonie morskie posiadają płetwy zamiast kończyn.

Dalekie podróż

Słonie morskie zdolne są do odbywania bardzo dalekich podróży. Na podstawie przeprowadzonych obserwacji, wiadomo, iż są wstanie w ciągu 11 miesięcy przepłynąć dystans ok. 29 tysięcy kilometrów.

Słoń morski – największy drapieżnik

Przyjmując, iż słoń morski jest zwierzęciem wodno-lądowym i pomijając drapieżniki typowo morskie (rekiny czy orki), możemy bez wahania stwierdzić, iż słonie morskie to największe i najpotężniejsze drapieżniki – patrz: Największe drapieżniki TOP 10. Dwukrotnie cięższe od największych krokodyli (krokodyl różańcowy), pięciokrotnie cięższe od niedźwiedzia polarnego, siedmiokrotnie cięższe od największego niedźwiedzia brunatnego (kodiak) i aż 14 razy cięższe od tygrysa syberyjskiego.

Rekordowy samiec południowego słonia morskiego ważył 5 ton i mierzył niemal 7 metrów długości (6.85 m).

Słonie morskie potrafią nurkować nawet na głębokość 2 kilometrów. Najdłuższe zarejestrowane nurkowanie trwało 2 godziny.

Szczegółowe dane/wymiary

Słoń morski północny (Mirounga angustirostris)

  • Długość: 4 – 5 metrów (samce), 2,5 – 3,5 m (samice)
  • Waga: 1500 – 2300 kg samce), 400 – 900 kg (samice)
  • Długość życia: do 14 lat (samce), do 20 lat (samice)

 Słoń morski południowy (Mirounga leonina)

  • Długość: 4,2 – 5,8 m (samce), 2,6 – 3 m (samice)
  • Waga: 2200 – 4000 kg (samce), 400 – 900 kg (samice). Rekordowy samiec mierzył 6.85 m długości i ważył 5000 kg
  • Długość życia: do 14 lat (samce), do 20 lat (samice)
Oczy słoni morskich są duże, okrągłe i czarne.

Słoń morski – ciekawostki

  • Dominujące samce są w stanie zapłodnić do 50 samic w jednym sezonie;
  • Dominujący samiec spłodzi w swym życiu ok. 500 młodych;
  • Szczenięta często giną pod naciskiem ciężkich ciał walczących ze sobą samców;
  • Zdarza się, że osierocone szczenię zostaje adoptowane przez obcą samicę;
  • Słonie morskie z Georgii Południowej są cięższe o 30% i dłuższe o 10% od słoni morskich z Wyspy Macquire;
  • Słoń morski może rozpędzić się na lądzie do 8 km/h na krótkich dystansach.
Słoń morskie południowe (Mirounga leonina) występują między innymi na wyspach Pacyfiku, na południe od Tasmanii i Nowej Zelandii (Wyspy Macquire).

Polecamy:


Baza Dinozaurów

8 komentarzy

    1. Czy mógłbyś przestać pisać te komentarze co jest dla ciebie fajniejsze pod różnymi nickami, bo tylko zaśmiecasz te komentarze. Napisz coś sensownego a nie nic nie wnoszące teksty w rodzaju „dla mnie dziwny’, dla mnie słodki, dla mnie fajniejszy.

  1. Nie wiem, jak można go uważać za największego drapieżnika lądowego. Jedyne, co on robi na lądzie, to odpoczynek, ew. walki. Co z tego, że duży, skoro na lądzie, z jego prędkością, nic nie złapie. Trudno porównać go do chociażby niedźwiedzia polarnego.

    1. Szymon, przecież to założenie, trudno słonia morskiego jednoznacznie zakwalifikować. Niemniej gdyby miał walczyć na lądzie z niedźwiedziem, to niedźwiedź raczej byłby bez szans, można wiec przyjąć, że przy takim założeniu jest największym lądowym drapieżnikiem. Jeżeli komuś taka kwalifikacja nie odpowiada, to go pomija i przypisuje jednoznacznie do wody. Słonie morskie to zwierzęta wodno-lądowe i jednoznaczne ich przypisanie do któregokolwiek środowiska zawsze będzie rodziło czyjeś obiekcje. W artykule jest przecież wyraźnie napisane, że „Przyjmując”.

        1. Oglądałem film, na którym biały niedźwiedź próbował atakować młode, a samiec słonia morskiego bez trudu go przepędził i niedźwiedź nawet nie próbował zaczynać z nim.

          1. Nie podejmował ryzyka myślę że jak by mu przyszła ochota na walkę to by bez problemu pokonał nieporadnego słonia morskiego

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button