Shiba inu
Przedstawiciel japońskich psów pierwotnych, czyli posiadających najwięcej genów wilczych. Jednocześnie Shiba jest najmniejszym reprezentantem japońskich ras takich jak Akita, Tosa, Kai, Kishu i Hokkaido. Ten niewielki, lecz zwinny i szybki pies spełniał się w przeszłości jako myśliwy, dzisiaj zaś towarzyszy rodzinom jako wierny i kochający domownik.
Klasyfikacja FCI
- Grupa 5: Szpice i psy ras pierwotnych
- Sekcja 5: Szpice azjatyckie i rasy pokrewne
- Próby pracy: nie obowiązują
- Kraj pochodzenia / Kraj patronacki: Japonia
- Inne nazwy: Brushwood Dog („pies zaroślowy”, „pies z zarośli”)
- Pseudonimy: Shiba
Historia rasy
Rasa została wyhodowana do celów myśliwskich. Jej zadaniem miało być głównie polowanie na małe zwierzęta i wypłaszanie zwierzyny. Uważa się, że psy w typie Shiba istniały od zamierzchłych czasów na terenie Azji.
Pierwotnie posiadały spiczaste uszy i sierpowaty ogon (współcześnie jest on zazwyczaj zawinięty). Przodkowie dzisiejszych Shiba byli więksi, pokryci na ogół czarną sierścią bez podpalań i białych akcentów. Wraz z przybyciem do Japonii Anglików i ich seterów oraz pointerów, Shiba zmieniały swój wygląd.
Pierwszy ujednolicony japoński wzorzec rasy powstał bardzo późno (w porównaniu do wieku rasy), bo dopiero w latach ’30. XX wieku. Wybuch II wojny światowej naraził te psy na wymarcie. Po zakończeniu wojny wznowiono jednak hodowlę, ratując Shiba przed unicestwieniem. Współczesne psy rasy Shiba Inu pochodzą z trzech linii: Shinshu Shiba, Mino Shiba i San’in Shiba.
Charakterystyka
Wygląd
Dzisiejszy Shiba różni się nieco od swych przodków, o czym wyżej wspomnieliśmy. Znana nam rasa charakteryzuje się muskularną, choć niezbyt dużą sylwetką. Shiba posiada więc mocną budowę, jest jednak zwinny i zgrabny. Oczy są raczej małe, nieco skośne, ciemne. Sterczące dumnie uszy mają trójkątny kształt. Wysoko osadzony ogon może być zwinięty lub sierpowato zakrzywiony.
Sierść składa się z dwóch warstw: prostego i szorstkiego włosa okrywowego oraz miękkiego i obfitego podszerstka. W obrębie rasy występuje umaszczenie rude, czarne, podpalane, a także sezamowe w połączeniu z każdym z wyżej wymienionych. Umaszczenie sezamowe to umaszczenie łączące w sobie równomiernie rozmieszczone białych i czarnych włosów. Odmiana czarna sezamowa występuje wtedy, gdy czarnych włosów jest więcej niż białych.
Urajiro
Jest to element obowiązkowy w obrębie rasy Shiba. Chodzi o białe elementy na kufie (pysku), policzkach, spodzie żuchwy, szyi, klatce piersiowej, brzuchu, spodniej części ogona i wewnętrznych stronach kończyn.
Temperament
Ten mały myśliwy jest bardzo czujny, śmiały i odważny. Przy tym otwarcie okazuje uczucia swoim opiekunom. Lubi zabawę, potrzebuje ruchu i towarzystwa. Dobrze prowadzony świetnie sprawdzi się w rodzinie z dziećmi, innymi psami oraz kotami. Okazać się może idealnym psem dla czyściochów, nie przepada bowiem za taplaniem się w kałużach (choć oczywiście istnieją wyjątki potwierdzające tę regułę). Stosunkowo łatwo go wychować pod warunkiem, że ma do czynienia z opiekunem mądrym i łagodnym.
Aktywny i energiczny Shiba to pies zwinny i szybki. Posiada ogromny potencjał do bycia psem rodzinnym, ale nieodpowiednio prowadzony może wykazywać zbytni dystans do obcych. Od szczenięcia trzeba go więc uspołeczniać. Mimo niepozornych rozmiarów Shiba potrzebuje mądrego i charyzmatycznego przewodnika. Jeśli wyczuje w człowieku słabość, uzna siebie za lidera, starając się wprowadzić własne reguły. Trzeba również uważać na jego kontakty z mniejszymi od siebie zwierzakami – jako urodzony myśliwy może przejawiać silny instynkt łowiecki.
Wydaje się, że Shiba to dobry kompan w podróży. Nie boi się bowiem zmian otoczenia (pod warunkiem, że został dobrze uspołeczniony). Wymaga dużo ruchu w ciągu dnia, dlatego należy chodzić z nim na spacery, bawić się z nim – ogółem angażować się w jego rozwój psychofizyczny.
„Krzyk Shiby” – Shiba scream
Kiedy Shiba zostanie zdenerwowany, gdy poczuje się do czegoś zmuszony lub porzucony, wydaje z siebie głośny, wysoki krzyk. Podobny odgłos wydaje z siebie jako przejaw radości, szczęścia, np. w momencie, gdy po długiej nieobecności opiekun wraca do domu, bądź w czasie odwiedzin kogoś, kogo bardzo lubi.
Szczegółowe dane / wymiary
Shiba Inu
- Wysokość w kłębie:
- psy: 35-43 cm
- suki 33-41 cm
- Waga:
- psy 8-11 kg
- suki 6-9 kg
- Średnia długość życia: 12-15 lat
Shiba Inu – ciekawostki
- Shiba Inu jest najmniejszą z japońskich ras rodzimych.
- Shiba Inu jest jedną z najpopularniejszych ras w Japonii.
- Tajemnicza nazwa – wiadomo, że słowo „inu” oznacza psa w języku japońskim. Nie wiadomo jednak dokładnie skąd pochodzi nazwa „Shiba”.
- W roku 1936 rasę uznano za japoński „pomnik przyrody”.
- Shiba Inu to rasa zdrowa. Jeśli pojawiają się jakieś choroby, dotyczą one stawów (dysplazje, wypadanie rzepki), oczu (zaćma, jaskra, entropium) i skóry (alergie).
- Pieseł (ang. doge) Wow z memów, to jeden z przedstawicieli rasy Shiba.
- Słowo Inu to japońskie określenie psa. Występuje ono przy każdej japońskiej nazwie psiej rasy.
- Przed II wojną światową istniały trzy rodzaje tych psów – Mino, Sanin i Shinshu.
- II wojna światowa niemal całkowicie wymazała rasę Shiba Inu. Większość psów zginęła podczas bombardowań lub z powodu wysoce zakaźnej infekcji wirusowej u psów po wojnie. Programy hodowlane, które rozpoczęły się po wojnie, pomogły odbudować tę rasę.
- Pod wieloma względami psy rasy Shiba Inu przypominają bardziej koty niż psy. Są niezależne i mogą być trudne do wyszkolenia. Spędzają także wiele czasu pielęgnując się i są wyjątkowo czystą rasą.
jak nazywa się grupa psów?
Grupa psów to sfora.
Super wygląd na tym drugim zdjęciu na czarnym tle 🙂
Większość czytelników zna tą rasę jako „pieseł” czyli taki internetowy mem 😉 .
Nawet osobiście słyszałem że w japonii jest takie stoisko w którym można kupić różne małe i proste żeczy do jedzenia,lub nawet papierosy,a sprzedawcą będącym oczywiście shiba inu,którego można nawet nakarmić,i nawet podpisać się i napisać opinię na kartce 😉 .
Ten piesio to misio z charakterkiem