MorskieRekinyRybyZwierzęta

Rekin tygrysi – żarłacz z oceanów

Rekin tygrysi (Galeocerdo cuvier) – żarłacz z oceanów

Żarłacz tygrysi uważany jest za jednego z najniebezpieczniejszych rekinów na świecie – i słusznie. To bardzo agresywny drapieżnik, o doskonale wyostrzonych zmysłach. Jego żądza krwi oraz genetyczne zaprogramowanie do atakowania sprawiają, że ofiarami rekinów stają się nie tylko inne zwierzęta, ale nawet… beczki po ropie.

Klasyfikacja

  • Gromada: chrzęstoszkieletowe (Chondrichthyes)
  • Rząd: żarłaczokształtne (Carcharhiniformes)
  • Rodzina: żarłaczowate (Carcharhinidae)
  • Rodzaj: Geleocerdo
  • Gatunek: żarłacz tygrysi (Galeocerdo Cuvier)

Nazwa

Nazwa gatunku pochodzi od ciemnych, pionowych pasków, które znajdują się na ciele młodych rekinów. Wraz z wiekiem stają się one zupełnie niewidoczne.

Żarłacz tygrysi, rekin tygrysi (Galeocerdo cuvier).

Występowanie

Rekin tygrysi to gatunek kosmopolityczny. Można go spotkać w wodach tropikalnych i subtropikalnych na całym świecie. Zamieszkuje Zatokę Meksykańską, okolice plaż Ameryki Północnej i części Ameryki Południowej. Jest również widywany Morzu Karaibskim, Afryce, Ludowej Republice Chin, Hong Kongu, Indii, Australii i Nowej Zelandii.

Środowisko naturalne

Rekiny tygrysi to gatunek migrujący, który podczas zimowych, chłodniejszych miesięcy kieruje się w okolice równika. Często można go spotkać w okolicy raf koralowych, portów i kanałów, co stwarza niebezpieczeństwo dla ludzi. Najczęściej pływa on jednak na głębokości 350 metrów.

Gatunek ten bywa widywany na głębokości nawet 900 metrów, ale rekiny tygrysie znane są z zamieszkiwania płytkich wód, które wydawać by się mogły zbyt płytkie dla ryby takiej wielkości.

Na Hawajach zaobserwowano nawet osobnika pływającego 3 metry pod powierzchnią wody oraz w przybrzeżnych zbiornikach głębokich na maksymalnie 12 metrów.

Żarłacz tygrysi, rekin tygrysi (Galeocerdo cuvier).

Charakterystyka

Rekin tygrysi to jeden z największych gatunków rekinów na świecie. Jego głowa ma klinowaty kształt umożliwiający szybkie skręty w wybranym kierunku. Dobre manewrowanie w wodzie zapewniają mu także długie płetwy boczne. Żarłacz przemieszcza się za pomocą niewielkich ruchów ciała, a dzięki górnej, grzbietowej płetwie może wykonywać nagłe zrywy. Spełnia ona także rolę osi, pozwalającej obracać się rekinowi o 360 stopni.

Zęby tego gatunku mają budowę pozwalającą na odrywanie mięsa, kości, a nawet skorupy żółwia. Tak samo jak u innych rekinów są one zastępowane przez kolejne rzędy kłów.

Ubarwienie rekina tygrysiego stanowi doskonały kamuflaż – szczególnie w ciemniejszych wodach. Jego skóra ma kolor od niebieskiego po jasnozielony, z jaśniejszym – białym lub jasnożółtym brzuchem. Dzięki temu, gdy rekin znajduje się pod ofiarą, jest bardzo słabo widoczny w ciemnej wodzie. W przypadku, gdy polowanie odbywa się z góry, padające promienie słońca są niwelowane przez jasny brzuch.

Żarłacz tygrysi, rekin tygrysi (Galeocerdo cuvier).

Zmysły

Zmysły rekina tygrysiego są bardzo wyostrzone – jak przystało na każdego rasowego drapieżnika. Odblaskowa warstwa siatkówki, czyli tapetum lucidum, umożliwia lepsze uchwycenie przez oko fotonów światła, co z kolei powoduje, że rekin lepiej widzi w niesprzyjających do tego warunkach.

Dzięki niewielkim dołkom w nosie, które nazywane są ampułkami Lorenziniego rekin potrafi wychwytywać słabe impulsy elektryczne, generowane przez inne ryby, co stanowi znaczne ułatwienie w polowaniu.

Oprócz tego z boku ciała rekina tygrysiego rozciąga się tzw. linia boczna, czyli organ sensoryczny dający możliwość wykrywania wibracji w wodzie. To pozwala na znalezienie ukrytej ofiary oraz polowanie w ciemnościach.

Dieta

Żarłacz tygrysi to wszystkożerca, a jego menu jest praktycznie nieograniczone. Jego łupem padają ryby, skorupiaki, mięczaki, ptaki morskie, meduzy, węże morskie, delfiny, ssaki płetwonogie, żółwie morskie, a nawet inne rekiny, w tym osobniki własnego gatunku, co wskazuje na występowanie u tego gatunku kanibalizmu.

Rekiny polują także na o wiele większe od siebie zwierzęta, takie jak, np. wieloryby. Na Hawajach zarejestrowano atak 25 osobników na chorego i rannego humbaka.

W żołądkach rekinów tygrysich często znajdowane są szczątki zwierząt lądowych: koni, szczurów, kóz, owiec, psów i kotów. Zdarza im się także spożywać rzeczy zupełnie niejadalne jak beczki po ropie, tablice rejestracyjne czy piłki baseballowe. Z tego powodu nazywane bywają śmietnikami oceanów.

Żarłacz tygrysi, rekin tygrysi (Galeocerdo cuvier).

Rozmnażanie

Samice szukają partnerów do rozrodu raz na trzy lata. Gody na półkuli północnej występują w okresie od marca do maja, a na południowej w listopadzie, grudniu i styczniu. Rekin tygrysi jako jedyny z przedstawicieli swojej rodziny jest jajożyworodny.

Młode wykluwają się w ciele matki, a opuszczają je w momencie, gdy są bardzo dobrze rozwinięte. Cały proces trwa od 13 do 16 miesięcy. Na świat przychodzi od 10 do 80 małych rekinów o długości 51-104 centymetrów i wadze 3-6 kilogramów.

Żarłacze tygrysie żyją nawet 50 lat.

Żarłacz tygrysi i ludzie

Rekiny tygrysie uważane są za jeden z najbardziej niebezpiecznych gatunków na świecie. Choć ataki na ludzi nie występują bardzo często, zazwyczaj kończą się śmiertelnie. W okolicach Hawajów notuje się 3-4 przypadki ataków rocznie.

Żarłacz tygrysi, rekin tygrysi (Galeocerdo cuvier).

Dane/wymiary

Żarłacz tygrysi, rekin tygrysi (Galeocerdo cuvier)

U rekinów tygrysich widać dymorfizm płciowy, jednak to samice są większe – osiągają maksymalnie 5 metrów długości.

  • Długość ciała: od 3 do 4,2 metra
  • Waga: od 385 do 635 kilogramów (rekord 1524 kg)
  • Długość życia: do 50 lat

Dzięki takiej wielkości rekin tygrysi może rywalizować z innym wielkim gatunkiem – żarłaczami białymi.

Żarłacz tygrysi, rekin tygrysi (Galeocerdo cuvier).

Rekin tygrysi – ciekawostki

Do Księgi Rekordów Guinnessa została wpisana samica rekina tygrysiego, która miała długość 5,5 metra i ważyła 1524 kilogramy – najprawdopodobniej była jednak wtedy w ciąży. Natomiast samica złapana w 1957 roku miała mierzyć 7,4 metra i ważyć 3110 kilogramów. Dane te nigdy nie zostały jednak potwierdzone.
Rekin tygrysi stanowi atrakcyjny obiekt w połowach sportowych.
Często łowiony jest także dla oleju pochodzącego z jego wątroby. Powszechnie uważa się, że zawiera on bardzo dużo witamin.
Choć rekiny pływają bardzo wolno – co jeszcze bardziej utrudnia ich zauważenie w wodzie, potrafią błyskawicznie rozwinąć duże prędkości. Ofiara nie ma wówczas możliwości ucieczki.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody zaklasyfikowała rekina tygrysiego jako bliskiego zagrożenia.

Żarłacz tygrysi, rekin tygrysi (Galeocerdo cuvier).

Polecamy


Baza Dinozaurów

8 komentarzy

  1. Ha!Ha! Powinien być tytuł ,, żarłacz tygrysi- morski śmieciożerca”. Kiedyś oglądałem film dokumentalny ,, Nat Geo Wild” [ czyt. nat-dżino-waild], gdzie dostał przezwisko ,, morski śmieciożerca”, a potem został rozerwany na strzępy przez stado orek.

Skomentuj Anonim Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button