Owczarek staroangielski, bobtail.
W Wielkiej Brytanii i Australii nazywany Dulux dog, w bardziej oficjalnym nazewnictwie określany słowem bobtail. Choć na całym świecie owczarek staroangielski kojarzony jest z maskotką firmy Dulux, pies ten zasługuje na uwagę nie tylko ze względu na wygląd.
Klasyfikacja FCI.
- Grupa 1: psy pasterskie i zaganiające
- Sekcja 1: psy pasterskie
- Typ wilkowaty
- Nie podlega próbom pracy
Historia rasy.
Rasa posiada długą, choć niepewną historię. Podejrzewa się, że wywodzi się ze starych brytyjskich psów pasterskich, jednak istnieją doniesienia, że swe korzenie ma w europejskich psach zaganiających: owczarku z Bergamo lub owczarku południoworosyjskim Jużaku. Równie dobrze przodkami współczesnych bobtaili mogły być XIX-wieczne Smithfield (lub Cotswold) Cor, które w tamtym czasie dostrzeżono w południowo-zachodniej Anglii. Większość hodowców jest pewna, że na wygląd współczesnej rasy spory wpływa miały geny bearded collie.
Po raz pierwszy zaprezentowano go na wystawie w Birmingham w Anglii w 1873 r. Od tamtego czasu rasa brała udział w wystawach psów. W 1880 r. pojawiły się w USA, a na przełomie wieku XIX i XX 5 z10 najbogatszych amerykańskich rodzin hodowało owczarki staroangielskie. Do dzisiaj rasa jest bardzo popularna jako rasa wystawowa.
Wygląd.
Łatwo rozpoznać tego dużego psa po długim, grubym, pierzastym szaro-białym futrze, które jest długie na całej głowie, zakrywając tym samym oczy i sporą część pyska. Uszy leżą płasko na głowie; ogon powszechnie był skracany, przez co tylna część sylwetki przypomina ciało pandy. Współcześnie jednak obcinanie ogona jest zakazane w wielu krajach. Nieobcięty ogon bobtaila ma kształt sierpowaty i pokrywa go długa sierść.
Wielkość.
Wysokość w kłębie wynosi co najmniej 61 cm, ciało jest krótkie i zwarte, nie określa się jednak limitu przedziału wagowego, jednak duże psy mogą ważyć nawet 46 kg.
Umaszczenie.
Umaszczenie charakterystyczne, często dwukolorowe; przeważają odcienie szarości, ale spotyka się także osobniki czarne, błękitne lub błękitne merle, często występują białe elementy; u psów wystawowych niepożądane są odcienie brązu. Sama sierść jest bardzo dobrą izolacją – podszerstek skutecznie chroni przed przemoczeniem, włos okrywowy jest natomiast szorstki, kosmaty, obfity.
Temperament.
Według wzorca rasy bobtail nie może być agresywny, ani nerwowy. Z pewnością jednak powinien wykazywać inteligencję, wysokie uspołecznienie i umiejętność adaptacji. Niektóre standaryzacje (poza FCI) zaznaczają również, że psy tej rasy mają w sobie dużo energii, którą wyładowują podczas „błazeńskich” zabaw, ponadto mogą próbować przygarnąć człowieka, a nawet przedmiot do swego „stada”.
Idealny owczarek staroangielski lubi otwarte przestrzenie, dlatego najlepszym dla niego miejscem jest wieś i praca w gospodarstwie; właściwe szkolenie potrafi jednak wyciągnąć z nich „lwa kanapowego”. Oznacza to więc, że instynkt stadny, poczucie obowiązku i terytorialność można w nim uśpić lub pielęgnować, w zależności od potrzeb właściciela. Ważne jest jednak, aby bobtail nie był pozbawiony towarzystwa ludzi, ani ciepłego traktowania.
Kondycja zdrowotna.
Szacuje się, że bobtail dożywa średnio 7 lat, ale według szacunków z USA i Wielkiej Brytanii może żyć 10 – 11 lat. W obrębie rasy spotyka się takie choroby jak: dysplazję stawów, zaćmę, jaskrę, wywinięcie powieki, choroby tarczycy, cukrzycę, głuchotę, alergie i problemy skórne. Nie wiadomo, jaki procent owczarków staroangielskich cierpi na wymienione dolegliwości. Wiadomo natomiast, że główną przyczyną śmierci w obrębie rasy jest rak.
Pasterz i… gwiazda – maskotka Dulux.
Wszyscy kojarzą reklamy Duluxa – firmy produkującej farby. Zapewne duża część społeczeństwa kojarzy również głównego bohatera owych reklam – włochatego owczarka, będącego jednocześnie maskotką firmy. Po raz pierwszy psa „zatrudniono” w reklamach australijskich farb Dulux w latach ’60-tych. Od tego czasu charakterystyczny rasowiec stał się bardzo popularnym „gwiazdorem”, głównie w Australii i Wielkiej Brytanii – w krajach tych bobtail jest nazywany Dulux dog.
Pierwszym psem reklamującym farby był pies o imieniu Shepton Dash, który pełnił swoją rolę przez 8 lat. Jego następcą był Fernville Lord Digby – najsłynniejszy Dulux dog. Ponoć w okresie kręcenia spotów reklamowych, traktowano go jak prawdziwą gwiazdę – do studia przyjeżdżał samochodem z własnym szoferem.
Szczegółowe dane i wymiary.
Owczarek staroangielski, bobtail.
- Wysokość w kłębie: psy: co najmniej 61 cm, suki: co najmniej 56 cm
- Waga: do 46 kg
- Długość życia: 7 – 11 lat
Owczarek staroangielski, bobtail – ciekawostki.
Nazwa.
Bobtail oznacza tyle, co „krótki/przycięty ogon”.
Skracanie ogonów.
Uważa się, że praktykę skracania ogonów u owczarków staroangielskich wprowadzono w wieku XVIII w wyniku przepisów wymagających, aby psy pracujące miały przycięte ogony. Miało to być dowodem, że posiadają status psów pracujących. Współcześnie praktyka obcinania ogonów jest legalna w kilku państwach, jednak zabieg ten przeprowadzany jest wyłącznie ze względów estetycznych.
Owczarek staroangielski, bobtail w filmie.
W filmie fantasy z pt.: „Labirynt” Jima Hensona, z udziałem Davida Bowie’go, pies jednego z bohaterów – Ambrozjusz – należy do rasy bobtail.
Polecamy.
- Psy domowe
- Rasy psów
- Akita
- Amstaf
- Beagle
- Bernardyn
- Berneński pies pasterski
- Border collie
- Buldog angielski
- Buldog francuski.
- Bulmastif
- Bulterier
- Cavalier king charles spaniel
- Chow chow
- Cocker spaniel angielski
- Cyjon
- Doberman
- Dog niemiecki
- Dogue de Bordeaux
- Golden retriever
- Grzywacz chiński
- Husky syberyjski
- Komondor
- Labrador
- Leonberger
- Likaon
- Mastif angielski
- Mastif neapolitański
- Mastif tybetański
- Mops
- Nowofundland
- Owczarek belgijski
- Owczarek kaukaski
- Owczarek niemiecki
- Owczarek podhalański
- Owczarek środkowoazjatycki.
- Pies dingo
- Pies faraona
- Psowate
- Pudel duży
- Rottweiler
- Seter irlandzki
- Sznaucer miniaturowy
- Sznaucer olbrzym
- West Highland White Terrier
- Wilczarz irlandzki
- Wilk
- Yorkshire Terrier
Nie wiem co to jest Dulux… hehe
Mam takiego pieska wabi sie Fionka jest taka kochana i śliczna..to moja mała córeczka….w sumie to pupil mojej całej rodziny .POLECAM tym , którzy chca mieć psa innego od wszystkich ….mimo , iż duzo jest przy niej pracy z czesaniem lecz to zasluga mojej kochanej Mamy , która ciagle ja czesze….i jest zawsze puszysta z piekna kiteczka na przodzie…..to WARTO tego psa miec….