AustraliaNielotyPtakiWymarłeZwierzęta

Moa (Dinornithiformes) – olbrzymie ptaki

Charakterystyka

Szyja – pionowo czy poziomo?

Na większości rysunków stoi z szyją ułożoną pionowo, jednak na podstawie znalezionych kręgów szyjnych udowodniono, że głowa skierowana była do przodu, podobnie jak u kiwi. Kręgosłup przymocowany do tylnej części czaszki sugeruje, że chodził z głową w poziomie, dzięki czemu mógł sięgać niskiej roślinności, w tym traw, a w razie konieczności mógł podnosić głowę, aby zjeść coś z drzewa.

Niezwykłe dźwięki

Tchawica była wspierana przez wiele małych pierścieni kostnych. U co najmniej dwóch rodzajów: Emeus i Euryapteryx organ ten wydłużył się do ok. 1 metra, tworząc swego rodzaju pętlę wewnątrz ciała. Jest to jedyny znany przedstawiciel bezgrzebieniowców posiadający tę cechę, charakterystyczną de facto dla innych grup ptaków, w tym łabędzi, żurawi i perlic. Funkcja ta umożliwiała emitowanie głębokich, niebywale donośnych, rezonacyjnych wokalizacji (dźwięków).

Czaszka moa (Dinornithiformes).

Sylwetka

Sylwetką, prawdopodobnie, przypominał emu, ale nie jest to w 100% pewne. Szeroka stopa wyposażona była w 3 palce, natomiast 4-ty mały palec ulokowany został w tylnej części stępu. W zależności od źródeł uważa się, że pióra były szorstkie i puszyste lub jedwabiście gładkie. Wiadomo natomiast, że samice były wyższe od samców nawet 1,5 raza i ważyły nawet trzykrotnie więcej. Najwyższa przedstawicielka mierzyła ok. 2 m do grzbietu i ważyła ponad 250 kg, choć niektóre gatunki były mniejsze od indyka.

10 lat do pełnoletności

W przeciwieństwie do kości wszystkich współczesnych ptaków, kilka znalezionych szczątków moa pokazuje pierścienie wzrostowe podobne do słoi przyrostu rocznego u drzew. Dzięki wskazówce matki natury wiadomo, że moa rosły bardzo długo dopóki nie osiągnęły ostatecznych rozmiarów.

Wszystkim dzisiejszym ptakom do osiągnięcia pełnych rozmiarów wystarcza zaledwie 12 miesięcy, podczas gdy moa potrzebował ok. 10 lat.

Moa (Dinornithiformes) z zachowanymi tkankami miękkimi.

Potężne nogi i brak skrzydeł

Moa posiadały potężne nogi, nie miały za to skrzydeł, nawet w szczątkowej postaci – jest to kolejna wyjątkowa cecha nie występująca u innych poznanych ptaków. Brak skrzydeł sugeruje, że został pozbawiony mięśni piersiowych.

Pióra

Na podstawie znalezionych piór ustalono również, że upierzenie miało odcienie rudości przełamywane biało-czarnymi akcentami. Niektóre pióra mogły mieć żółty pasek.

Wielkość

Ptak, w zależności od gatunku, mierzył od 0,9 – ok. 3,6 m wysokości, ważył natomiast od 14 do 236 kg. Dziób był krótki, głowa mała, a szyja bardzo długa. Pióra pokrywały całe ciało, aż do górnych partii nóg.

Moa (Dinornithiformes) to typowy roślinożerca.

Poprzednia strona 1 2 3 4 5 6Następna strona

Baza Dinozaurów

20 komentarzy

  1. Witam, może to nie na miejscu ale bardzo zainteresował mnie artykuł i chciałabym się dowiedzieć czy istniały ptaki które były równie interesujące i radziły sobie równocześnie z lataniem?

    1. Moa, których szczątki odnaleziono rzeczywiście nie miały skrzydeł. Niemniej ich przodkowie je mieli. Aby odpowiedzieć na Twoje pytanie, trzeba przybliżyć nieloty. Ptaki nielotne w wyniku ewolucji utraciły zdolność do lotu. Przyczyną tego był braku zagrożeń ze strony drapieżników lub też obrania odmiennej strategii przetrwania (np. pingwiny).
      W procesie ewolucji niezdolność do lotu pojawiała się u ptaków wiele razy. Dotyczyła ona gatunków lądowych i wodnych. Najwięcej gatunków ptaków pozbawionych umiejętności latania występuje na Nowej Zelandii, gdzie przed przybyciem człowieka (koło XI wieku) nie było żadnych dużych lądowych drapieżników. W przypadku moa zdolność do lotu nie była więc konieczna. Ich siłą i sposobem na przetrwania była wielkość. Niemniej przodkowie moa posiadali umiejętność latania.

  2. ale fajne tłuste i spasione na maksa bydlę no no…. można by je sklonować to potem by je można było po tyłku poklepać ale by była uciecha no no…

  3. Były różne moa, ale te największe były większe od strusia afrykańskiego. Największe strusie dorastają do 280 cm a najwieksze moa miały 360 cm, albo nawet być może 400 cm.

    1. Więc jest błąd w początkowym opisie, że największa zmierzona samica miała 2 m. Chyba opracowanie zbiorowe i nikt nie doczytał w całości.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button