Dog argentyński

Dog argentyński, mastif argentyński

Rasa agresywna

Dog argentyński, nazywany również mastifem argentyńskim, to jedna z ras psów uważana za agresywną. W jego charakterze leży jednak wiele innych cech, które czynią z niego kochającego towarzysza i oddanego obrońcę. Posiadanie takiego ochroniarza jest godne docenienia – w razie zagrożenia pies może walczyć z przeciwnikiem na śmierć i życie. To z kolei świadczy także o ogromnej wytrzymałości, ale i lojalności wobec opiekunów. Zanim więc przylepimy mu łatkę potwora, dowiedzmy się, ile w nim owego potwora jest.

Klasyfikacja FCI

• Grupa 2: Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła
• Sekcja 2.1: Molosy typu mastyfa
• Typ: dogowaty
• Próby pracy: nie podlega
• Inne nazwy: dogo argentino, argentine dogo, argentinian mastiff
• Kraj pochodzenia / kraj patronacki: Argentyna

Historia rasy

Za twórców rasy uważa się dr Antonia Noresa Martineza oraz jego brata Agustina. Rodzeństwo opracowało nową rasę w latach ’20-tych XX wieku w Argentynie. Pragnęli oni stworzyć psa towarzyszącego człowiekowi, ale także umiejącego polować i pilnować.

Aby cel osiągnąć, bracia wykorzystali do hodowli takie rasy jak: wilczarz irlandzki, pointer, dog niemiecki, dog z Bordeaux, pirenejski pies górski, bokser, buldog, bullterier, mastif hiszpański oraz współcześnie wymarły bojowy pies zwany Cordoba.

Z tej mieszanki genetycznej powstał pies uparty, odważny i bardzo wytrzymały. Mimo wielu zalet, rasa zdobyła złą opinię, ponieważ ludzie zaczęli ją wykorzystywać w walkach psów, głównie w Wielkiej Brytanii. Dzisiaj posiadanie tego psa jest kontrolowane przez władze, bowiem w kilku krajach (w tym w Polsce) widnieje ona na liście ras psów agresywnych.

Charakterystyka

Wygląd

Sylwetka doga argentyńskiego jest charakterystyczna dla molosów – bardzo umięśniona, krępa i okazała, a jedną z jej najbardziej widocznych cech jest szeroka klatka piersiowa i duża głowa. Szyja jest raczej długa, ale równie umięśniona i silna. Mocne szczęki budzą respekt, choć dobrze wychowany pies nie będzie ich używał bez powodu. Nos ma kolor czarny, brązowe oczy są szeroko rozstawione, skóra wokół nich powinna być natomiast różowa lub czarna. Uszy zazwyczaj przycina się, dlatego mają kształt trójkąta i sterczą.

Gęsta, błyszcząca sierść ma zawsze biały kolor. W niektórych federacjach kynologicznych akceptuje się czarną plamę na głowie.

Suki mierzą zazwyczaj 60-65 cm wysokości w kłębie, psy natomiast 60-68 cm. Waga mieści się w przedziale 40-45 kg.

Temperament

Ze względu na silny instynkt opiekuńczy, dog argentyński wspaniale troszczy się o dom i swą rodzinę. Choć może na takiego nie wyglądać, lubi się bawić i okazuje delikatność w stosunku do dzieci. Przepada za czułością, można go więc całować, przytulać i głaskać.

Posiada wielką inteligencję i siłę fizyczną, łatwo go szkolić, ale musi mieć opiekuna silnego osobowościowo. Z tego też powodu rasa nie nadaje się dla łagodnego, uległego opiekuna. Przy odpowiednim właścicielu sam stanie się łagodny i uległy w stosunku do innych ludzi oraz zwierząt. Potrzebuje zatem człowieka rozumiejącego jego silny charakter i władcze zapędy. Osoba opiekująca się dogiem argentyńskim musi więc stworzyć zbiór zasad, których pies musi przestrzegać. Jeśli postawione granice będą płynne, zwierzę zacznie rządzić członkami rodziny, co w skrajnych przypadkach może okazać się niebezpieczne.

Głównym celem wychowywania doga argentyńskiego jest osiągnięcie przez opiekuna pozycji lidera w ludzkim stadzie (każdy pies traktuje ludzi jak swoje stado, a w przypadku takich ras jak dog argentyński, to pies chciałby być samcem alfa). Aby więc uniknąć nieprzyjemnego rozczarowania i strachu przed własnym psem, cała rodzina powinna pokazać, że nie jest on ich przewodnikiem. To jedyny sposób, aby dog pokazał się z dobrej strony.

Dorosłe dogi argentyńskie mogą przejawiać agresję względem innych psów, ale zazwyczaj nie inicjują konfrontacji. Dotyczy to jednak mądrze wychowanych osobników – psy niestabilne, źle prowadzone mogą szukać zaczepki. W stosunku do zwierząt, z którymi wychowywały się od lat szczeniących przejawiają sympatię.

W przypadku tej wspaniałej, ale również wymagającej rasy niezbędna jest wczesna socjalizacja z innymi zwierzętami, a także szkolenie z zakresu posłuszeństwa.

Przeznaczenie

Mimo że dog argentyński pochodzi od rasy bojowej, jego głównym przeznaczeniem była współpraca z innymi psami w czasie polowań. W walki psów rasa została zaangażowana ze względu na nieustraszoność i stalową wręcz wytrzymałość. Pies okazuje się również oddanym ochroniarzem, który może bronić opiekuna do ostatniej kropli krwi.

Szczegółowe dane/wymiary

Dog argentyński

• Wysokość w kłębie: psy 60-68 cm, suki 60-65 cm
• Waga: psy 40-45 kg, suki 40-43 kg
• Długość życia: 10-12 lat

Dog argentyński – ciekawostki

• Dzięki białemu umaszczeniu więcej ciepła jest oddawane do otoczenia, niż kumulowane w ciele psa.
• Ponieważ w wielu krajach (m.in. na Ukrainie, w Islandii, Australii, Singapurze i Polsce) rasa uznawana jest za agresywną, psy te muszą chodzić w miejsca publiczne w kagańcu, a osoba je prowadząca musi mieć więcej niż 16 lat.
• Geny odpowiedzialne za białe umaszczenie mogą wpływać również na wystąpienie głuchoty jedno- lub dwuusznej. W obrębie rasy spotyka się także dosyć często przypadki dysplazji biodrowych.

Polecamy:

• Rasy psów – opisy i charakterystyka
• Pies domowy
• Najmądrzejsze rasy psów – TOP100
  
• Psowate
• Rasy kotów – opisy i charakterystyka
• Zwierzęta domowe