KotowateLwyMitologiaSsakiZwierzęta

Mitologiczne lwy – Lew nemejski

Lew nemejski – krewny Chimery

Przedstawia go historia o Herkulesie, którego pierwszą z dwunastu prac było zabicie potężnego drapieżnika. Według wielu mitologów postać lwa nemejskiego symbolizowała Gwiazdozbiór Lwa.

Nazwa

Lew nemejski swą nazwę zawdzięcza miejscu, w którym mieszkał – jaskini w Nemei. Inne nazwy: Lew nemejski, Lew z Nemei, Lew kleonajski, gr. Λέων τῆς Νεμέας Léōn tē̂s Neméas, łac. Leo Nemaeus.

Herkules kontra lew nemejski.

Nie do zranienia

Sam był ogromnych rozmiarów i pokrywała go skóra nie poddająca się zranieniom. Zależnie od wersji mitu, lew nemejski był synem Tyfona i pół-kobiety pół-węża Echidny, co klasyfikowało go jako brata Chimery, Sfinksa, Cerbera, Hydry i innych potworów; mógł również być synem Chimery i Ortrosa, o czym wspominaliśmy w opisie tej pierwszej.

W mitologii greckiej

W mitologii greckiej jego matką chrzestną była Hera, prosząca Gaję i Tartara o stworzenie boga/potwora Tyfona będącego przyszłym ojcem Lwa nemejskiego. Hera, zła na Zeusa, wysyła bestię do Nemei, czyli w miejsce, gdzie znajduje się świątynia poświęcona najwyższemu z bogów. Od tej pory każdy, kto chciałby go czcić, musiałby przejść obok gigantycznego, praktycznie niezwyciężonego lwa. Stał się on dla wyznawców prawdziwym problemem, nikt bowiem nie był w stanie go zabić. Mówiono nawet, że był dwa razy większy od zwykłego lwa.

Herkules używający skóry Lwa nemejskiego jako zbroi.

Herkules a Lew nemejski

Wszystko zmienia się, gdy Herakles (Herkules) dostaje misję znalezienia i zabicia potwora. Gdy heros wreszcie trafia na niego, próbuje trafić w niego strzałami, ale nawet nie drasnęły one niebywale mocnej skóry. Silny młodzieniec dopiero po pewnym czasie dochodzi do wniosku, że w ten sposób nie zdoła zabić lwa, bowiem skóry nie da się niczym przebić.

Zamiast jednak uciekać przed rozwścieczonym zwierzęciem, Herkules rzuca się na niego i uderza w głowę, ogłuszając tym samym, po czym dusi go gołymi rękoma. Aby udowodnić swoje zwycięstwo, heros ma przynieść skórę niezwyciężonego lwa do króla Eurysteusza. Choć bestia jest już martwa, jej skóry nadal nie da się przebić, więc po kilku próbach Herkules domyśla się, że jedyną rzeczą, jaka może przerwać jej ciągłość jest lwi pazur. Kiedy w końcu przynosi ją królowi okazuje się, że może ją zatrzymać jako osobistą zbroję.

Gwiazdozbiór Lwa

W kilku wersjach Zeus lub Hera decyduje się stworzyć gwiazdozbiór Lwa, nie wiadomo jednak, dlaczego akurat w takim momencie historii. Większość podań zakłada, że była to forma oddania czci Herkulesowi, jednak wtedy gwiazdozbiór ten powinien nosić jego imię. Legenda głosi również, że Selene – bogini i uosobienie Księżyca – karmiła lwa własną piersią.

Lew nemejski kontra Herkules – pojedynek.

Polecamy


Baza Dinozaurów

8 komentarzy

  1. Historia o Lwie Nemejskim nie musiała być mitem. W czasach wczesnohistorycznych dzikie lwy były jeszcze spotykane na południu Europy,w Anatolii czy Azjii Centralnej.Szczególnie agresywny samotny samiec mógł mieć wyjątkowy apetyt na ludzi (jak słynne lwy-ludojady Ghost i Darkness z Afryki Brytyjskiej) a jego wyczyny zapisały się w pamięci miejscowych i trafiły w końcu do mitologii.
    Nawiasem mówiąc możliwe że inna mitologiczna bestia pokonana przez Heraklesa—Hydra z Lernei – to nic innego jak olbrzymia kałamarnica w rodzaju opisanego tutaj Kalmarca Olbrzymiego (Architeuthis dux) podobnie jak słynnna Scylla z „Odysei”. Starożytni Grecy byli świetnymi żeglarzami daleko pływali i wiele widzieli…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button