German rex
Historia powstania, a raczej odkrycie niemieckiej odmiany reksa, nie należy do wesołych. Pierwszego przedstawiciela nieznanej dotąd rasy spotkano bowiem w zrujnowanym Berlinie Wschodnim, tuż po zakończeniu II wojny światowej. Dzięki jednak dobroci pewnego lekarza, czarna kotka uniknęła śmierci na ulicach zniszczonego miasta. Na dodatek stała się ona założycielką niemieckiej rasy reks, charakteryzującej się falistym futrem, przypominającym wełnę.
Klasyfikacja FIFe
- Kategoria III: Koty krótkowłose
- Kod EMS: GRX
- Kraj pochodzenia: Niemcy (dokładniej dawne NRD)
- Inne nazwy: Niemiecki rex, Niemiecki reks
Historia rasy
Powstała ona prawdopodobnie w Niemczech, w II połowie lat ’40-tych XX w. Trudno jednak określić dokładną datę. Przez wiele lat, bo do roku 1951, koty te nie były w ogóle brane pod uwagę przez większość hodowców. Zmieniło się to po odkryciu w roku 1950 rasy Cornish rex.
Pierwszym znanym przedstawicielem rasy niemiecki rex była dzika czarna kocica, którą zauważono tuż po zakończeniu II wojny światowej. Uratował ją dr Scheuer-Karpin, gdy zobaczył ją błąkającą się pośród ruin Berlina Wschodniego. Nadał jej imię Lämmchen, które można tłumaczyć jako jagniątko, baranek. Odnosiło się ono do skręconego futra, powszechnego wśród ras reksów. W roku 1957 Lämmchen została skrzyżowana z jednym ze swych potomków, w wyniku czego na świecie pojawił się pierwszy miot rasy German rex.
W latach ’60-tych XX wieku rasa pojawiła się w USA, kiedy przetransportowano tam dwie kotki: Marigold i Jet. Potem w USA znalazł się jeden czarny kocur noszący zaszczytne imię Krzysztof Kolumb. Trójka niemieckich reksów dała początek tej rasie w Stanach Zjednoczonych.
Charakterystyka
Wygląd
Niemiecki reks ma średnie rozmiary, smukłe nogi o zaokrąglonych, małych łapach i okrągły pysk. Policzki są wyraźnie uwydatnione, uszy duże a oczy delikatnie skośne i pełne czujności. Ogon jest raczej krótki, co w pewnym stopniu również definiuje rasę. Jest bardziej muskularny od Cornish rexa i na dodatek cięższy od niego. Mimo to sylwetka Germana sprawia wrażenie smukłej, długiej i lekkiej.
Znakiem rozpoznawczym rasy, podobnie jak w przypadku innych reksów, jest krótkie, miękkie, falowane lub kręcone futro. W obrębie rasy dozwolone są wszystkie rodzaje umaszczenia, w tym białe. Kolor tęczówek ma związek z kolorem sierści.
Temperament
Szybko dostosowuje się do nowego otoczenia, choć przez pierwszy okres pobytu w nowym domu może stronić od towarzystwa. Wtedy należy uszanować jego wolę i nie przyspieszać procesu adaptacji. Kiedy zwierzę poczuje się jak u siebie, stanie się prawdziwym gospodarzem domu, witającym gości.
Pod nieobecność właścicieli German rex dobrze zagospodaruje swój czas. Nie powinien jednak zostawać sam zbyt długo, bowiem do pełni szczęścia niezbędna jest mu obecność człowieka.
Nic nie cieszy go bardziej niż zabawa z dziećmi. Z pewnością pomaga mu w tym duży poziom cierpliwości. Nie przeszkadzają mu również inne zwierzęta, w tym psy, choć czasem Germany mogą mieć niewielkie problemy z akceptacją szczekającego towarzysza w swojej przestrzeni życiowej.
Koty tej rasy z reguły bardzo lubią czułość i okazywanie miłości. Dlatego też chętnie będą się łasić i dawać głaskać. Trzeba też przygotować się na to, że opiekunowie będą często przez niego niemal zmuszani do zabawy. Drzemią w nim bowiem ogromne ilości energii, które pragnie spożytkować (podobnie jak u ludzkich dzieci – być może dlatego German rex tak bardzo lubi ich towarzystwo?).
Ogólnie rzecz biorąc, pod względem usposobienia German rex jest bardzo podobny do Cornish rexa.
Szczegółowe dane / wymiary
German rex
- Waga: 3,6-5 kg
- Długość życia: 9-15 lat
German rex – ciekawostki
- U German reksów mogą zwijać się wibrysy (wąsy czuciowe na pysku), ale nieco delikatniej niż o Cornishów.
- Dzięki wysokiej inteligencji i oddaniu, German rex może być szkolony niczym pies.
- Rasa nie jest naznaczona chorobami somatycznymi. Pewne schorzenia pojawiają się wraz z wiekiem, co jest procesem naturalnym u wielu gatunków, również ludzi.
- Gen odpowiedzialny za falowaną sierść u German rexów jest recesywny. Oznacza to, że w kolejnym pokoleniu ta cecha pojawi się tylko wtedy, gdy każdy z rodziców będzie posiadać charakterystyczną, wełnistą sierść.
To zdjęcie nad Historią rasy jest piękne
Kotek jest przepiękny na tym zdjęciu 🙂
Droga redakcjo czy będzie artykuł o wapiti?
Będziemy rozwijali tematykę jeleni, więc i wapiti się pojawi 🙂
Cieszy mnie ta informacja.
odpiszecie mi plisior?
droga redakcjo czy będzie cos o white terierach , a zwłaszcza czy sa dla dzieci proszę napiszcie cos o tych psach .
Artykuł na ten temat jest od dawna: West Highland white terrier
dajcie o whitach terierach czy lubiá dzieci popieram Natalie !!!!!!!!!!!!!!!
czy dacie cos o chomikach ?
Katarzyno jeśli chcesz znaleźć artykuł, to korzystaj z wyszukiwarki – jest u góry strony oraz w bocznym panelu. Chomiki masz tutaj: Chomiki.