LudojadyMorskieRekinyRybyZwierzęta

Rekin ludojad – żarłacz biały

Rekin ludojad, rekin biały, żarłacz biały, żarłacz ludojad (Carcharodon carcharias)

Żarłacz biały – rekin o najbardziej zszarganej opinii. Uznano go bowiem za wyrachowanego ludojada, uwielbiającego naszą krew i mięso. W rzeczywistości jest to mięsożerca polujący na wiele zwierząt wodnych, zwłaszcza na foki. Potężne rozmiary oraz surowy, groźny wygląd żarłacza białego powinny budzić szacunek i strach, ale na pewno nie nienawiść, czy pogardę.

Systematyka

  • Gromada: chrzęstnoszkieletowe
  • Podgromada: spodouste
  • Rząd: lamnokształtne
  • Rodzina: lamnowate
  • Rodzaj: Carcharodon
  • Gatunek: żarłacz biały, rekin ludojad, żarłacz ludojad, rekin biały
Siła nacisku szczęk żarłacza białego wynosi 18 000 N, co jest odpowiednikiem 1,8 tony/cm2

Występowanie

Rekin biały żyje niemal we wszystkich ciepłych wodach przybrzeżnych i na pełnym morzu, w temperaturze od 12 do 24oC. Jedna z najliczniejszych populacji mieści się w wodach oblewających RPA. Właśnie tam wykonuje się badania i obserwacje tych ogromnych ryb. Dosyć dużo pływa ich przy kontynencie północnoamerykańskim, Japonii, Oceanii, Chile, jak również w Morzu Śródziemnym. Jest to ryba występująca w wodach pelagialnych (ok. 200 m od powierzchni wody) blisko stad fok, lwów morskich, itd. Na otwartym oceanie nagrano żarłacza pływającego na głębokości ok. 1200 m, co kwestionuje ich zamiłowanie do płytszych wód.

Rekiny białe spotykano również w zimnych wodach na południe od Australii, nieopodal Nowej Szkocji (Kanada) i Islandii.

Rekin żarłacz biały podczas polowania.

Wygląd i kamuflaż

Ciało w kształcie wrzeciona, pysk spiczasty, wyposażony w kilka rzędów piłowatych zębów, umożliwiających utrzymanie zdobyczy. Jak u wszystkich rekinów, również u żarłacza białego stracone lub zużyte zęby zastępowane są nowymi. Zęby rosną w rzędach „jeden za drugim”, używany jest tylko pierwszy ząb w rzędzie. W razie konieczności jego rolę przejmuje ząb z tylnego rzędu. Atakujący żarłacz unosi nos, wysuwając w ten sposób zęby i wbijając je w ofiarę. Potem rekin wykręca się i odrywa duży kawałek mięsa o masie dochodzącej do 70 kg. Górna część płetwy ogonowej większa od dolnej, płetwa grzbietowa trójkątna, wysoka, sztywna. Małe, okrągłe, czarne oczy umieszczone po bokach głowy.

Spód ciała jasny (biały lub jasnoszary), grzbiet natomiast szary z odcieniem brązu lub niebieskiego. Ubarwienie zapewnia dobry kamuflaż, dzięki któremu potencjalna ofiara żarłacza nie zauważy go. Patrząc na rekina z boku inna ryba nie dostrzeże go, ponieważ ciemny grzbiet „zlewa” się z kolorem morza nawet, gdy oświetla go słońce, brzuch jest stale tak samo jasny, co zaburza widzenie zarysu sylwetki rekina.

Rekin ludojad, rekin biały, żarłacz biały, żarłacz ludojad, (Carcharodon carcharias).

Podobnie jak wszystkie rekiny, żarłacz biały posiada ampułki Lorenziniego, pozwalające na wykrywanie pola elektromagnetycznego emitowanego przez zwierzęta. Jego „radar” jest na tyle czuły, że potrafi wychwycić milionowe części wolta (mniejsze niż impulsy elektryczne w układzie nerwowym zwierzęcia). Nawet bicie serca emituje słabe impulsy elektryczne, ale wykrywalne przez rekina białego. Większość ryb nie ma aż tak dobrze rozwiniętych ampułek Lorenziniego, jednak podobną rolę spełnia u nich linia boczna, którą żarłacz biały także posiada.

Najważniejszym zmysłem żarłacza jest węch. W nosie znajduje się tysiące małych porów, a ośrodek mózgu odpowiedzialny za węch jest dwa razy większy od innych części mózgu.

Rekin żarłacz biały poluje zwykle samotnie, ale zdarza się, że kilka rekinów, zwabionych zapachem krwi ofiary, spotyka się w jednym miejscu.

Dieta i polowanie

Rekin biały jest mięsożercą. Zjada foki, lwy morskie, wydry morskie, żółwie morskie i ptaki. Zdarza mu się także zjeść przedmioty, których nie może strawić. Preferuje zdobycz o wysokiej zawartości tłuszczu, czyli potencjalnie o dużych rozmiarach. Być może dlatego żarłacze białe atakują ludzi. Jednak my, w przeciwieństwie do fok, jesteśmy ubodzy w tłuszcz, zatem żarłacz nie zaspokoi nami swojej potrzeby jedzenia „tłustego zwierza”.

Prawdopodobnie żarłacz je wtedy, gdy jest ku temu okazja, nawet po obfitym posiłku. Po zjedzeniu dużej ilości mięsa, potrafi nie jeść przez kilka dni. Ustalono, że poluje najczęściej w godzinach porannych, ok. 2 godzin po wschodzie słońca, kiedy widoczność jest słaba. Polują z 55% skutecznością. Późnym porankiem polowania nie odbywają się. Żarłacz atakuje od dołu, od tyłu lub z boku, zależnie od rodzaju ofiary. Zaobserwowano, że żarłacz atakuje słonie morskie północne (Mirounga angustirostris) dotkliwie kąsając ich zady, aby doprowadzić do wykrwawienia. Podczas ataku na morświna lub delfina rekin atakuje z góry, od tyłu lub od dołu, aby uniknąć wykrycia przez ich system echolokacji.

Poluje zwykle samotnie, ale zdarza się, że kilka rekinów, zwabionych zapachem krwi ofiary, spotyka się w jednym miejscu. Ilość zjadanego pożywienie zależy od wielkości rekina, dostępności pożywienia oraz temperatury wody. Im cieplejsza woda, tym głodniejszy osobnik, bowiem w wyższych temperaturach przemiana materii jest szybsza. Duże osobniki mogą być agresywne względem mniejszych żarłaczy białych. Nierzadko dochodzi do aktów kanibalizmu.

Podobnie jak wszystkie rekiny, żarłacz biały posiada ampułki Lorenziniego, pozwalające na wykrywanie pola elektromagnetycznego emitowanego przez zwierzęta.

Zwyczaje – zmiana płci

Po osiągnięciu określonego rozmiaru i wagi rekin biały może całkowicie zmienić swoje zwyczaje. Żarłacz dorastający w górnych warstwach wód opuszcza je, aby na zawsze pozostać w głębinach.

Uważa się, że podobnie jak marlin (Makaira nigricans) i wargaczowate (Labridae), potrafi zmieniać płeć z samca na samicę po osiągnięciu konkretnych rozmiarów.

Podobne artykuły

Nie poznano przyczyn takiego działania. Możliwe, że w ten sposób przyroda chroni gatunek, ponieważ zwierzę duże i zdrowe ma większe szanse na urodzenie zdrowego potomstwa niż osobniki słabsze i mniejsze. Ustalono także, że większość złowionych żarłaczy białych była właśnie samicami.

Uważa się, że rekin żarłacz biały potrafi zmieniać płeć z samca na samicę po osiągnięciu konkretnych rozmiarów.

Żarłacz biały a człowiek

Jest to gatunek bardzo poszukiwany przez wędkarzy sportowych, łapiących go na wędkę. Samo złapanie tak ogromnej ryby jest uważane za wielki sukces. Łatwo go rozpoznać z powierzchni wody: po trójkątnej, wysokiej płetwie grzbietowej oraz po księżycowatej płetwie ogonowej. Żarłacze zabijane są rekreacyjnie – mięso z tego rekina jest niesmaczne, ponieważ mocz wydalany jest bezpośrednio przez skórę, przechodząc przedtem przez mięśnie. W rejonach Oceanu Spokojnego istnieje mnóstwo przesądów na temat żarłacza białego. Jedno z wierzeń mówi, że w głębiach oceanicznych pływa rekin określany mianem „żarłacza-boga”, który czasem wynurza się i pokazuje ludziom.

Niewiele wiadomo o żarłaczu białym. Próby zdobycia informacji kończą się zazwyczaj fiaskiem, ponieważ są to zwierzęta rzadkie i będące w ciągłym ruchu.

Kultura popularna stworzyła obraz ludojada, który z zamiłowaniem poluje na ludzi.

Ataki na ludzi

Kultura popularna stworzyła obraz ludojada, który z zamiłowaniem połyka ludzkie nogi i ręce. Świadczy o tym seria filmów o wiele brzmiącym tytule: „Szczęki” w reżyserii Stevena Spielberga. Nie należymy jednak do „przysmaku” rekina, np. w Morzu Śródziemnym potwierdzono 31 takich ataków na przestrzeni ostatnich 200 lat, spośród których wyraźna większość nie była śmiertelna w skutkach.

Ataki te są prawdopodobnie formą testów sprawdzających „jadalność” upatrzonej zdobyczy. Takie same obrażenia odnoszą boje unoszące się na morzu i inne martwe obiekty pływające, np. deski surfingowe, na których często pływają ludzie. Nie jesteśmy dobry pokarmem dla drapieżników ze względu na zbyt duży stosunek kości do mięśni i tkanki tłuszczowej, z której składają się nasze ciała. Trawienie u żarłaczy białych przebiega powoli, zatem jesteśmy dla nich „ciężkostrawni”, zbyt kościści.

Prawdopodobnie żarłacz biały je wtedy, gdy jest ku temu okazja, nawet po obfitym posiłku.

Rozmnażanie

O rozrodzie żarłaczy białych praktycznie nic nie wiadomo. Uważa się, że samice wydają na świat żywe młode. Uznano je za jajożyworodne. Ciąża trwa 11 miesięcy. U zarodków występuje oofagia – odżywiają się komórkami jajowymi produkowanymi przez matkę. U młodych szczęki rozwijają się od 1. miesiąca życia. Prawdopodobnie dojrzałość płciową osiągają w ok. 15 roku życia. Niewiele wiadomo również o okresie godowym tych drapieżników, zdarzały się jednak badania na ciężarnych samicach.

Orki polują na rekiny. Potrafią zabić nawet żarłacza białego.

Rekiny i orki – mity i fakty

Chcemy rozwiać pewien mit, który narósł wokół rekina żarłacza białego. Żarłacz biały jest mniejszy i wolniejszy od orki. Na dodatek, w przypadku braku pożywienia na danym terenie, orki potrafią zabijać również rekiny, w tym nawet żarłacze białe. Orki wykształciły zdolność do zabijania rekinów poprzez uważną obserwację tych wielkich drapieżnych ryb. Okazuje się bowiem, iż rekin, odwrócony do dołu grzbietem staje się w dużym stopniu bezbronny (stan tanatozy). Ma bowiem trudność z powrotem do normalnej pozycji z grzbietem zwróconym ku górze – podobnie jak żółwie.

Orki wykorzystują tę cechę i i wypracowały kilka metod na odwrócenie rekina. Jedną z nich jest wykorzystanie siły potężnego ogona, którym orka zadaje bardzo silny cios rekinowi.

Podsumowując: to orki polują na rekiny, a nie odwrotnie.
Rekin żarłacz biały zazwyczaj nie przekracza 5 metrów długości i 1100 kg wagi.

Siła nacisku szczęk

Rekin żarłacz biały (Carcharodon carcharias) posiada szczęki o największej sile nacisku, pośród wszystkich współcześnie żyjących zwierząt. Siła nacisku jego szczęk może osiągać w przypadku największych osobników 18 000 N, co jest odpowiednikiem 1800 kg/cm2 (symulacja komputerowa). Na drugim miejscu znajduje się krokodyl różańcowy z siłą nacisku szczęk dochodzącą do 1680 kg/cm2 (pomiar). Dla porównania – nacisk szczęk człowieka to tylko 73 kg/cm2.

Więcej informacji na temat siły nacisku szczęk znajduje się w artykułach: Tyranozaur mity i fakty oraz Hiena.

Megalodon przodek żarłacza białego

Megalodon (Carcharodon megalodon lub Carcharocles megalodon) to prehistoryczny rekin, który występował na Ziemi 28-1,5 mln lat temu na przestrzeni oligocenu, miocenu, pliocenu i plejstocenu. Był „nieco” większy niż dzisiejsze rekiny – jego długość szacowana jest na 16-20 metrów, a waga (w zależności od długości) szacowana jest od 48 do 103 ton. Megalodon posiadał zęby 18 centymetrowej długości, a szacowany nacisk jego szczęk wynosił (w zależności od wielkości) od 11 do 18.6 tony/cm2.

Wg obecnie przyjętej klasyfikacji, megalodon jest przodkiem żarłacza białego.

Skoro więc megalodon jest przodkiem żarłacza białego, to dlaczego jest taki „mały” :)? Cóż, krokodyle także nieco zmalały od czasu kiedy deinozuch czy sarkozuch stąpały po naszej planecie. Więcej na temat wielkości zwierząt w przeszłości i dziś można znaleźć w artykule: Megafauna.

Porównanie wielkości: u góry megalodon, poniżej rekin żarłacz biały oraz człowiek.

Szczegółowe dane/wymiary

Żarłacz biały (Carcharodon carcharias)

  • Długość: 3,5 – 4 m (samce), 4,5 – 5 m (samice), rekord potwierdzony to 7,4 m (niepotwierdzone do ok. 12 m)
  • Waga: 680 – 1100 kg (największy zarejestrowany osobnik ważył 1208 kg choć istnieją doniesienia o żarłaczach ważących 2500 kg)
  • Prędkość: do 40 km/h
  • Długość życia: szacowana na ok. 30 lat
Samice żarłacza białego są większe od samców.

Rekin ludojad – ciekawostki

  • Żarłacz biały nie jest największym rekinem. Największym rekinem jest rekin wielorybi.
  • Żarłacz biały rozróżnia kolory. Najbardziej działa na niego żółć, praktycznie wcale nie reaguje na czerń.
  • Jest w stanie wyczuć 1 kroplę krwi w 5 000 000 kropli wody z odległości 1,5 km.
  • Potrafi rozróżnić szybkość bicia serca, reaguje na zdenerwowanie i przyspieszony puls.
  • Największe osobniki są w stanie ugryźć z siłą nacisku prawie 2 ton na cm2.
  • Żarłacz nie posiada pęcherza pławnego, więc – aby zapewnić sobie tlen – musi pływać z prędkością ok. 3,5 km/h przez całą dobę.
  • Rekin utrzymany w jednym miejscu, albo pociągnięty do tyłu zaczyna tonąć.
  • Samice dominują nad samcami, większe rekiny dominują nad mniejszymi, a osobniki zamieszkujące dany obszar są wyżej od przybyszy.
  • Jest to jeden z nielicznych gatunków rekinów, które regularnie wychylają głowę nad powierzchnię wody w celu obserwacji innych zwierząt lub obiektów. Może być to spowodowane lepszym odczuwaniem zapachu, ponieważ zapach szybciej dociera przez powietrze, aniżeli przez wodę.
  • Prawdopodobnie rekiny łączą się w klany, podobnie do wilków, u których każdy członek ma określoną funkcję do spełnienia. Gdy członkowie z różnych klanów spotykają się, tworzą hierarchię bez użycia przemocy.
Często można spotkać fotomontaże zawierające ataki rekina, czy wyolbrzymiające ich rozmiary. Powyżej jeden z przykładów, na który możecie się natknąć w sieci.

Polecamy:


Baza Dinozaurów

249 komentarzy

  1. Chyba każdy oglądał wiele razy „Szczęki”. Czasami zastanawiam się jak by to było znaleźć się w takiej specjalnej klatce obok której pływają rekiny.

  2. Kupcie dziewczyny bilet do Kebeku, tam za 200$ można ponurkować w klatce z tymi pięknymi rybkami, do tego nawet nakarmić dadzą 🙂

    1. Dziwią mnie takie pytania. Nie dość, że ktoś z redakcji włożył trud aby przygotować interesujący artykuł, który udostępniony jest za darmo, to każdy jeszcze chciałby po najmniejszej linii oporu go sobie skopiować – to do pracy na biologię, to na blog, itp. Wiecie co to są prawa autorskie? A plagiat? Chcesz kopiować – kopiuj sobie Wikipedię, tak jak to wszyscy robią. Pewnie nauczyciel się nie zorientuje, że pół klasy skopiowało. Wyrosło nam pokolenie Ctrl+C, Ctrl+V.

  3. Piszecie że aktualnie żyjącym zwierzęciem z najsilniejszymi szczękami jest żarłacz biały 1800kg na cm2 a drugie miejsce przypada na krokodyla różańcowego 1100kg na cm2.
    A co z :hipopotamem, orką i wielorybami (szczególnie kaszalotem)? Te zwierzaki mają potężniejsze szczęki.

    1. Rzecz w tym, że nikt w kontrolowanych warunkach nie dokonał pomiaru nacisku szczęk tych zwierząt. Jedyne dane, z którymi można się spotkać to amatorskie szacunki bez wiarygodnego źródła.

      Pamiętajmy, że niekoniecznie wielkość zwierzęcia czyni jego szczęki najmocniejszymi. Hiena bije na głowę lwa i co może się wydać wielu osobom dziwne jaguara (bo to on pośród kotów ma najsilniejsze szczęki).

      Ofiarami kaszalota zaś są najczęściej mięczaki (kałamarnice), a do tego nie potrzeba niezwykle silnych szczęk.

      Wspomniany w pytaniu hipopotam, choć paszczę i zęby ma ogromne, to pamiętajmy, że jest roślinożercą – jaki byłby cel potężnego nacisku szczęk? Nacisk szczęk dorosłego hipopotama (samicy) wynosi ok. 8100 Newtonów co odpowiada mniej więcej 825 kG.

      1. Myśle że jak udało sie zmierzyć sile szczęk rekina to i z orka powinno sie udać.
        Troche nie chce mi sie wierzyc ,że Hipopotam ma słabszy zgryz niż np krokodyl nilowy (kroko 950kg, hippo 825kg hiena 400kg) kilkakrotnie słyszałem że bezproblemu przegryzłby krokodyla na pół to chyba o czymś świadczy.
        Nie wiem jak z wielorybem, kiedyś leciał program ”starcia bestii” gdzie wykonywali modele czaszek różnych zwierząt i sprawdzali siłe ich szczęk, robili to inżynierzy i biolodzy więc jest to w miare wiarygodne, można by tak samo z wielorybem zrobić.
        Są różne programy komputerowe na których można zrobić symulacje siły itd. wyższa fizyka i biologia fakt ale może ktoś sie w to bawi.

        1. Między 950 a 825 to niezbyt duża różnica 🙂 Dane, którymi dysponujemy odnośnie hipopotama pochodzą od dr Barrego Brady „Undercover Hippo,” Dangerous Encounters, National Geographic. Barr zmierzył siłę nacisku szczęk samicy. Nie zdołał dokonać pomiaru siły szczęk samca z powodu jego agresji. Można przypuszczać, że istotnie byłaby większa.

          W kontekście symulacji, oczywiście, że jest to możliwe do przeprowadzania, skoro dokonano tego w odniesieniu do gatunków wymarłych dysponując jedynie czaszkami. Niemniej nigdzie nie natknęliśmy się na takie wyniki. Przeprowadzenie zaś symulacji jest poza naszym zasięgiem.

  4. Żarłacz biały NIE POSIADA szczęk o największej sile nacisku. Mimo iż na pewno jest ona imponująca, to nie ma szans pobić tej należącej do krokodyli. Mało tego, nie posiada nawet najsilniejszego zgryzu wśród rekinów. Najmocniej gryzą żarłacze tępogłowe, osiągają 6 tys. N.

    1. Habegger, Motta, Huber i Dean w swojej pracy podają, iż siła nacisku szczęk żarłaczy tępogłowych może osiągać 6000 N na tylnych zębach i 2000 N na przednich. Z kolei Wroe, Huber, Lowry, McHenry, Moreno, Clausen, Ferrara, Cunningham, Dean oraz Summers dla żarłacza białego podają w przypadku osobników przekraczających 6 metrów siłę nacisku szczęk wynoszącą 18 000 N. Siła nacisku szczęk krokodyla różańcowego osiąga 11 000 N.

      1. Gregory Erickson, Kent Vilet i Brady Barr podają, że siła ugryzienia krokodyla może dojść nawet do 2,5 tony. A mimo to na stronie jest napisane, że osiągają do 1,1 tony. Więc jak to tak?

        1. Niektóre źródła podają, iż potwierdzony rekord dla krokodyla różańcowego wynosi obecnie 16 000 N, ale musimy to zweryfikować w kilku źródłach. Gregory Erickson dokonując ekstrapolacji oszacował, że krokodyl o długości 6,7 metra miałby siłę nacisku nawet 27 500 – 34 400 N, czyli 2,7 – 3,4 tony/cm2.

    2. Wcale tak nie jest. Żarłacz biały posiada najsilniejsze szczęki, tak już jest i tego nie zmienisz. I przestań bronić tych krokodyl.

  5. Naprawdę nie chcę się tu wykłócać, ale czy siła żarłacza białego została w jakiś sposób potwierdzona? Trochę mnie dziwi owa ryba na pierwszym miejscu w rankingu, gdyż wiele źródeł podaje rekina tępogłowego, jako posiadacza silniejszych szczęk. A co do kroka to już kilka razy na National Geo. mówili, że wyciska 1640 kg. Więc może coś w tym jest. Osobiście wydaje mi się to prawdopodobne, gdyż o wiele mniejszy aligator osiąga prawie tysiąc. Pozdrawiam FIRERODAN

    1. Absolutnie nie postrzegamy tego jako wykłócania się. To merytoryczna dyskusja, która pozwala na dodatkową weryfikację danych w oparciu o najnowsze badania i źródła i jest bardzo pomocna.

      Siła ugryzienia żarłacza białego na poziomie 18 000 N została przez wspomnianych autorów oszacowana na podstawie wykonanych modeli 3D w oparciu o symulacje. Podobnie jak dokonał tego Erickson w kontekście krokodyli – choć tu miała miejsca prosta ekstrapolacja. Nikt nie miał dotychczas szansy dokonać pomiaru nacisku szczęk żarłacza białego o długości powyżej 6 metrów.

      1. Pozwolę sobie użyć fragmentu z pewnego artykułu: ,,Maria Habegger z University of South Florida i jej koledzy ze Stanów Zjednoczonych oraz Niemiec przyjrzeli się możliwościom szczęk i ich mięśni u 13 gatunków rekinów i ich bliskich krewniaków, m.in. metrowych ryb z rzędu chimerokształtnych oraz nawet 6-metrowych żarłaczy białych.” I okazało się, że to żarłacz tępogłowy gryzie najmocniej. Więc może nie warto opierać się na modelach 3D, gdyż mogą one mieć daleko do rzeczywistości.

        1. Trudno o jednoznaczną odpowiedź w tej kwestii. Najlepsze rzeczywiście byłyby wiarygodne pomiary, ale tych niestety w przypadku większości wielkich drapieżników brak. Nigdzie nie spotkaliśmy się dla przykładu z wiarygodnymi danymi na temat siły nacisku szczęk orek, które w przeciwieństwie do rekinów bywają oswajane.

          W kontekście wspomnianego modelowania zamieścimy cytat pochodzący z Journal of Zoology (w języku angielskim): „The notorious jaws of the white shark Carcharodon carcharias are widely feared, yet poorly understood. Neither its bite force, nor how such force might be delivered using relatively elastic cartilaginous jaws, have been quantified or described. We have digitally reconstructed the jaws of a white shark to estimate maximum bite force and examine relationships among their three-dimensional geometry, material properties and function. We predict that bite force in large white sharks may exceed c. 1.8 tonnes, the highest known for any living species, and suggest that forces may have been an order of magnitude greater still in the gigantic fossil species Carcharodon megalodon. However, jaw adductor-generated force in Carcharodon appears unremarkable when the predator’s body mass is considered. Although the shark’s cartilaginous jaws undergo considerably greater deformation than would jaws constructed of bone, effective bite force is not greatly diminished.”

          To zazwyczaj kwestia wyboru narzędzi umożliwiających uzyskanie danych szacunkowych. Modelowanie 3D to bardzo popularna i dające wiarygodne wyniki metoda analiz konstrukcji i raczej jej wyniki (przy poprawnych założeniach) nie powinny być dalekie od prawdy. Co nie oznacza, iż mogły w tym wypadku pojawić się błędy.

          Zawsze szukamy wiarygodnych źródeł przedstawiając naszym czytelnikom dane i tak jest w tym wypadku. Stąd wspomniana wartość 1,8 tony/cm2 dla rekina białego.

  6. Wpycham się do rozmowy i mówię ,że i krokodyl różańcowy i nilowy mają
    większy nacisk szczęk od hipopotama i żarłacza białego.Na wszystkich stronach gdzie o tym czytałem rekordy przyznawane są krokodylowi różańcowemu.Po nim
    jest krokodyl nilowy.Rekin biały jest chyba 3.

    1. Nie te głupie krokoszmile nie mają szans z żarłaczem białym największym drapieżnikiem na ziemi. Więc się nie mądrzyj.

          1. Orka wazy 3990 – 5629 kg (eol). Przecietny zarlacz bialy wazy 522 – 771 kg (Ksiega Rekordow Guinessa 1983 roku)
            Przecietny kaszalot wazy ponad 30 t

          1. Maksymalna predkosc Orki to 48 km/h, a maksymalna predkosc zarlacza bialego to 40 km/h. Przecietna orka wazy 3990 – 5629 kg, a przecietny zarlacz bialy wazy 522 – 771 kg

  7. Ludzie nie lubią tracić immunitetu i pozycji „apex predator’a” na świecie. Stąd potrzeba demonizowania drapieżnych gatunków zwierząt, zdolnych do ukatrupienia przedstawicieli rasy ludzkiej. Żarłacze białe wpadły na czarną listę ludzkości, gdyż mają w nosie nasz samozwańczy status pępka świata. Matka Natura i jej córa „Ewolucja” rzadko się mylą, był powód dla którego rekiny a wśród nich Carcharodon Carharias stali się zabójczymi badass’ami.

  8. Bardzo lubię Wasza stronę i nie chce by było to odbierane jako atak ale czuję się obowiązku do zabrania głosu. Chciałbym odświeżyć dyskusję na temat nacisku szczęk i rzekomego rekordu, który posiada żarłacz biały. Ciekawi mnie dlaczego na pierwszym miejscu stawiacie pomiary komputerowe,symulacje a dopiero później fizyczne pomiary.Od razu mi się przypomniał program „Starcie bestii”, który był emitowany na Discovery. Wydaję mi się, że w podobny sposób dokonywali pomiarów nacisku szczęk, tworzyli modele 3D a na końcu dochodziło do starcia. które wyłaniało zwycięzce. Powiem szczerze, że nie zawsze byłem zadowolony z finału tego pojedynku, walki wydawały mi się naciągane a zachowanie zwierząt absurdalne, w niektórych przypadkach. Po komentarzach Redakcji wnioskuję, że też nie jesteście wielkimi fanami tego programu ale nie o tym chciałem rozmawiać. Wracając do tematu Erickson dokonywał swych pomiarów na krokodylach nie przekraczających 5.2 m długości( na temat wagi nie mam danych ale wydaję mi się,że były to osobniki ważące max.450-500 kg) i z pewnością nie są to rekordziści. Z drugiej strony mamy komputerowego żarłacza białego mierzącego 6,5m to i waga tej rybki przekraczałaby z pewnością tonę . Trochę nie równa walka prawda ? (o ile pomiary komputerowe nie są błędne) Jestem wręcz oburzony, no może bardziej zawiedziony :D, ponieważ nie dokonali pomiarów nacisku szczęk Lolonga, gdy jeszcze żył. Przypomnijmy,że gad ten mierzył 6,17m i ważył ponad tonę ! Tak na chłopski rozum krokodyl, powinien mieć silniejsze szczęki, gdyby nawet porównać tego 6,5 metrowego żarłacza z krokodylem różańcowym o którym wspomniałem powyżej.

    Pozdrawiam

    1. Z pomiarami dotyczącymi siły nacisku szczęk jest ogromny problem, gdyż nie są one precyzyjne nawet w przypadku człowieka (różnice osobnicze). W przypadku zwierząt nie stawiamy komputerowych symulacji na pierwszym planie, choć tak wynikło może z kontekstu i przytoczonych danych. Rzecz w tym, że dane którymi dysponujemy, nie tylko my ile świat w ogóle, są bardzo nieprecyzyjne – nikomu nie udało się dokonać pomiaru maksymalnej siły zgryzu rekina ani krokodyla. W przypadku krokodyli przeprowadzono szereg pomiarów, kiedy krokodyle zacisnęły swojej szczęki na urządzeniu pomiarowym – nikt jednak nie ma gwarancji, że był to najsilniejszy z możliwych nacisk – z pewnością nie był. Osobniki również nie były największe. W przypadku rekinów takich danych jest jeszcze mniej, stąd przywołany przez nas model komputerowej symulacji. Nie możemy również np. znaleźć żadnego wiarygodnego źródła, które powodowałoby nacisk szczęk orek, choć zwierzęta te występują w oceanariach i (przynajmniej w teorii) można by takiego pomiaru dokonać stosunkowo łatwo.

          1. Przecietna Orka wazy 3990 – 5629 kg (eol org). Przecietny zarlacz bialy wazy 522 – 771 kg (Ksiega Rekordow Guinessa 1983 roku). Orka jest madrzejsza i ma wiekszy nacisk szczek.

          2. Przeciez pisalem o przypadkach, kiedy orka Zabila Rekina…
            W 1997, 2000 i 2015 orka zabila rekina

  9. Niemniej jednak gdyby zrobić podobne komputerowe pomiary ponad 6-metrowego krokodyla wynik byłby o niebo lepszy niż w przypadku rekina. Opieram się w tej kwestii na obliczeniach Ericksona. Same obliczenia jednak to za mało, więc trzymam kciuki by naukowcy zmierzyli w ten sam sposób nacisk szczęk krokodyla. Rozwieje to wszelkie wątpliwości, których ja akurat nie mam. Tym samym gad zajmie należyte pierwsze miejsce na DinoAnimals.
    Co do orki też jestem ciekawy jaką siłą dysponuję i w czym tkwi problem aby takich testów dokonać.
    Upieram się przy swoim nie dlatego, że bardziej lubię krokodyle lub je w jakiś sposób faworyzuję (co niektórzy pewnie odnieśli takie wrażenie). Jedynym problemem są pomiary i nie chcę już ich rozgraniczać na komputerowe i te dokonywane na żywych zwierzętach. Pomiary są nieproporcjonalne i krzywdzące jedną ze stron. W symulacji mamy 6,5 m żarłacza białego a nie jest to na pewno średni rozmiar tych ryb.Posłużę się danymi z tej strony,z których wynika,że średnia długość samicy wynosi 4,5-5 m (1,5 m to spora różnica). Z drugiej strony sprawdzanie nacisku szczęk u krokodyli różańcowych mierzących max.5,2 i tu się znów posłużę danymi ze strony średnia długość samca 4,3-5,2 m, gad o takich rozmiarach nie jest niczym nadzwyczajnym. Kończąc porównujemy szczęki napakowanego rekina z średniej długości krokodylem. Dziękuję za uwagę 😉

  10. Ostatnio mam trochę za dużo wolnego czasu 😀
    Dziś trochę poszperałem w necie i odnalazłem dwa ciekawe filmy dokumentalne pt. „Dangerous Encounters with Brady Barr – Bite Force”. Drugiej części (cały program) szukałem dość długo zapominając o naszym ojczystym języku, który pomógł mi ją odnaleźć.
    Sprawa wygląda tak : Pod koniec pierwszej części Dr. Brady Barr dokonuję pomiarów na średniego rozmiaru krokodylu i siła nacisku szczęk rzeczywiści wynosi 1,1 t z hakiem. Jednak sam herpetolog przyznaję, że zwierzę w momencie pomiarów było związane i zmęczone po szamotaninie stąd wynik go nie satysfakcjonuję. W drugiej części zaś Dr. Barr wczołguję się do olbrzymiej nory i dokonuje pomiarów na 5,5m i blisko tonowym osobniku. Wynik jest oszałamiający wynosi bowiem ok. 2,5 t nacisku szczęk. Gdybym ja osobiście miał wybierać między pomiarami Barr’a a Erickon’a wybrałbym tego pierwszego. Barr mierzył siłę nacisku szczęk krokodyli na wolności a drugi pan w większości przypadków( o ile nie we wszystkich) w ogrodach zoologicznych a jest to dla mnie zasadnicza różnica. Mało tego ! Wspomniany krokodyl z pierwszej części mierzył 4,7 m i choć był związany i zmęczony wyciskał tyle co więksi koledzy z ogrodów zoologicznych. Nasuwa mi się tylko jedna myśl : wolny, żyjący w swym naturalnym środowisku a do tego duży krokodyl jest bezkonkurencyjny jeśli chodzi o siłę jego szczęk. Zbliżając się ku końcowi mojej wypowiedzi, może i na temat pomiarów Ericksona jest więcej informacji ale dla mnie wystarczającym jest gdy Dr. Brady Barr odczytuję wynik : „5000 pounds”przecież to nie polityk tylko herpetolog po co miałbym kłamać 😉

    Pozdrawiam.

  11. Drobna uwaga co do megalodona :nacisk szczęk przedstawiony tutaj to 2,4 t a w artykule poświęconym mu wynosi 11-18,6 t . W akapicie Siła nacisku szczęk pojawia się drobna literówka „Na drugi miejscy”.

    1. Dziękujemy – oczywiście poprawne dane wynikające z symulacji komputerowej to 11-18.6 tony (tak jak zaprezentowane zostały w artykule na temat megalodona). Symulacje i badania w tym obszarze przeprowadził zespół z Uniwersytetu Nowej Południowej Walii w Australii, pod kierownictwem Dr Stephena Wroe.

  12. szczerze to rekiny najfajniejsze nie są, bo żrą fajne zwierzaki, miejmy nadzieję, że uciekinier z obrazka nr.9 uciekł na czas-lepiej nawet nie myśleć, co by się stało gdyby…

    1. Gdyby nie było rekinów, foki i lwy morskie stały się tak liczne że trzeba będzie wtedy zabijać Foki, by nie zabiły za dużo ryb, rekiny bowiem ,,Regulują” populacje płetwonogów ?

  13. Jednak chyba odwrotnie tzn. N jest ok, natomiast w źródłowym tekście z Journal of Zoology opisującym wspomnianą symulację komputerową nie ma mowy o nacisku na cm2. Odnośnik do tekstu znaleźć pod przypisem nr 34 pod hasłem great white shark w angielskiej wersji wikipedii.

    1. @jori Tak widzę, że są same Newtony w tym opracowaniu „Three-dimensional computer analysis of white shark jaw…”, ale co to niby oznacza? Na jaką powierzchnię ma oddziaływać ta siła nacisku (bite force) – mm2, cm2, m2? Nie do końca to rozumiem. przeczytałem wprawdzie definicję Newtona i kgf, ale określanie siły nacisku w samych Newtonach bez podania powierzchni nie jest dla mnie do końca zrozumiałe.

  14. zacząć należałoby od tego że N/cm2 czy kG/cm2 to są jednostki ciśnienia a nie siły. wobec tego według mnie wspomniane 18000 N to jest ogólna siła jaka jest w szczękach natomiast to z jakim naciskiem/ciśnieniem będzie działać na naszą załóżmy rękę to zależy od powierzchni kontaktu. tak samo stojąc na ziemi oddziałujemy na podłoże z siłą załóżmy 80kG czyli 800 N, a od powierzchni naszych stóp zależy jakie wywieramy ciśnienie. zatem przeliczenie 18000 N na 1800 kg/cm2 nie ma sensu. jeżeli przyjąć tą wartość to znaczy że wraz ze wzrostem powierzchni kontaktu rosła by łączna siła w szczękach, czyli przy 1800kg/cm2 jeśli powierzchnia styku byłaby 3 cm to mięśnie musiałyby dostarczyć 48000 N siły itd.itp.

    1. Włączę się do dyskusji. Siła nacisku nie jest jednorodna – np. u człowieka większa jest na trzonowcach niż na przednich zębach, ale to pewnie dla wszystkich oczywiste. Tym samym też siłę rekina pewnie trzeba by podawać w pewnym zakresie. Ale swoją drogą to lepiej jakoś przekonuje mie zapis xxx kg/cm2 niż yyy Newtonów czy kgf.

  15. Lubię waszą stronę ale są niestety małe błędy w tym artykule. A dokładnie samica żarłacza białego co ma ponad 6 metrów długości może mieć koło 50 lat. A samiec żarłacza białego może mieć ponad 5 m gdyż w „Badacze rekinów” badaczom trafił się samiec żarłacza białego który miał prawie 5,5 m długości. Więc polecam badaczy rekinów gdyż można się czegoś dowiedzieć np. o ich rozmiarach.

    1. W artykule jest przecież rekord potwierdzony 7,4 m, a to więcej niż podawane przez ciebie 6 m. W czym więc rzecz?

  16. Przepraszam bardzo ale jeszcze jedna uwaga nacisk szczek człowieka dochodzi tylko do 12 kg a nie 73 kg bo lew ma dużo silniejsze i mocniejsze szczęki od człowieka a przecież nacisk szczęk lwa wynosi 60 kg.

    1. Michał, wybacz skąd ty bierzesz te dane?
      Siła nacisku szczęk człowieka mieści się w zakresie 25 – 127 kg (przednie zęby mają słabszy nacisk, niż trzonowe). Przeciętnie wynosi 73 kg.

  17. Czy jest udokumentowany atak w drugą stronę, tzn. rekina białego na orkę ( np. młodego osobnika), z góry dziękuję za odpowiedź.

  18. Cześć wszystkim! Chwilę mnie tutaj nie było i się stęskniłem 😀 Dla interesujących się rekordami w świecie zwierząt, warto wspomnieć o „Deep Blue” prawdopodobnie największym żyjącym żarłaczu białym na świecie. Jeśli znalazła się wzmianka o nim a dokładnie o niej w jakimś z artykułów, to wybaczcie moje przeoczenie 😉

        1. Dzięki Krzysztof. To spory ten rekin – mógłby grać w filmie Szczęki 🙂 Niemniej orki bywają większe.

          1. Bo orki są w stadzie a rekin sam i dlatego orki zjadły by rekina. Sama oria nie ma szans z żarłaczem białym.

  19. Gdzieś przeczytałem że orka ma nacisk szczęk o sile około 8700 kg czy to prawda a jeśli nie to jaki nacisk szczęk posiada orka?

  20. Ale rekin by wygrał bo jest rybą mógłby zanurkować i orka by go nie złapała, a ponadto ma większe i silniejsze szczęki większe zęby i jest mądrzejszy. Wygrana żarłacz biały 75% orka 25%.

    1. Tom, orki polują na żarłacze białe, nie odwrotnie, i żarłacze przegrywają. Orki są większe i mądrzejsze od rekinów.

    2. Sila szczek jest wieksza u orek, orka jest jednym z najmadrzejszych zwierzat swiata, mozg rekina to 1/2496 jego ciala
      Orka wazy kilka razy wiecej niz rekin!!

      1. Wtrące się do tej rozmowy. W filmie szczęki 2 rekin zabił orkę sądzę że tak byłoby też w rzeczywistości.

          1. W rzeczywistosci Orki poluja na zarlacze biale.
            Przecietna orka wazy 3990 – 5629 kg (eol org). Przecietny zarlacz bialy wazy 522 – 771 kg (Ksiega Rekordow Guinessa 1983 roku). Czyli Przecietna orka wazy 4,8 – 10,8 razy wiecej niz przecietny zarlacz bialy.

          2. Dożyliśmy czasów, w których ludzie kwestionują naukę, kwestionują fakty i dane. Kiedy im dane i fakty nie pasują, to tym gorzej dla danych i faktów. To przywołają sobie film fantastyczny jako argument, to wypowiedź jakiegoś yotubera albo polityka, albo wzruszą ramionami i stwierdzając, że oni tak uważają i koniec 🙂

            Dobrze, że są takie serwisy jak ten i tacy komentujący, którzy jednak przywołują rzeczowe argumenty i dane naukowe.

          3. Ten film to wcale nie jest film Fantasy bo tak jest w rzeczywistości.

          4. Ja ci tez przywolam dane naukowe.
            4 pazdziernika 1997 roku 5-metrowa orka unieruchomila 3 – 4 metrowego zarlacza bialego. Orka trzymala rekina do gory pletwami przez 15 minut, powodujac uduszenie. A potem zaczela jesc rekina.
            Jesli nie wiezysz, to zobacz prace naukowa „Predation on a white shark (Carcharodon carcharias) by a killer whale (Orcinus orca) and a possible case of competitive displacement”.

          5. Podaj mi prace naukowa, gdzie jest napisane, ze zarlacze biale poluja na Orki.

          6. W 2000 roku zapach martwego rekina, ktorego zabila orka spowodowal, ze wszystkie zarlacze biale w okolicy zniknely. Jeden rekin (z nadajnikiem) zanurkowal na glebokosc 500 m i poplynal na Hawaje.

        1. Rekin o dlugosci 2.5 m ma nacisk szczek 3131 N. Mozna obliczyc, ze rekin o dlugosci 4.5 m (przecietny zarlacz bialy) ma nacisk szczek 10144 N. Orka ma nacisk szczek 19000 psi = 13100 N

  21. Redakcjo, piszecie, ze megalodon jest przodkiem zarlacza bialego, ale naleza do roznych rodzin

        1. Przeczytaj powyższy artykuł to się dowiesz. Orka ma nacisk szczęk o sile 1336kg a żarłacz biały ma nacisk szczęk o sile 1800kg.

          1. Taki nacisk szczek ma rekin o dlugosci 6 m. Przecietny zarlacz bialy ma dlugosc 4.5 m.

    1. 2015 roku odnotowano spadek liczby żarłaczy białych przez orki
      Podsumowując twoje argumenty nie przesadzają bitwy orka pokona żarłacz białego może kiedyś na blogu o tym popisze ale zrozum że orka pokona rekina

    2. Orka jest inteligentniehszu szybsza i cięższy od zarlacza białego czego nie rozumiesz nawet w 2015 roku odnotowano spadek liczby rekinów białych

        1. W 2015 roku odnotowano spadek żarłaczy białych z powodu orek

          Orka jest większa szybsza i silniejsza

          Orka może wyrwać rekinów wątrobę

          Jest dużo udokumentowanych ataków orek na rekiny białe i inne

          Nie rozumiesz że orka pokona rekina?

  22. Orka od przeciętnego rekina jest kilka razy cięższy jest szybsza i inteligentniejsze zrozum to orka może wyrwać rekinów wątrobę

  23. Orka jest silniejsza od zarlacza bialego.
    Przecietna orka ma dlugosc 6.5 m. Przecietny zarlacz bialy ma dlugosc 4.5 m.

    Przecietna orka wazy 3990 – 5629 kg. Przecietny zarlacz bialy wazy 522 – 771 kg.

    Orka osiaga predkosc 48 km/h. Zarlacz bialy osiaga predkosc 40 km/h.

    Orka ma nacisk szczek 1336 kg/cm2. Zarlacz bialy ma nacisk szczek 1034 kg/cm2.

    Orka jest madrzejsza od zarlacza bialego. Jest jednym z najmadrzejszych zwierzat.

    W 1997, 2000 i 2015 roku orka zabila zarlacza bialego.

    1. Żarłacz biały ma najsilniejsze szczęki ze wszystkich zwierząt na naszej planecie, jak mi nie wierzysz to przeczytaj sobie powyższy artykuł. Czego nie rozumiesz.

      1. Typie mało ci dowodów? Orka jest postrachem oceanów. Nawet jeżeli ma większy zacisk szczęk to co skoro jest 5 razy lżejszy?
        Przykładowo załóżmy że na lądzie jest krokodyl i słoń to co krokodyl wygra bo bo ma większy zacisk? Nie

      2. Ty jak mi nie wierzysz to spytaj redakcję.
        Bo w artykule jest powiedziane że orki polują na rekiny i jeszcze ja i Anchiornis ci mówimy to Ty ciągle swoje.

        1. Wiktor, żarłacz biały pokona krokodyla. Jest cięższy, szybszy, silniejszy i mądrzejszy. Ponad to ma silniejszy nacisk szczęk.

          1. Z tą mądrością to bym polemizował. Zarówno rekin jak i krokodyl mają ptasie móżdżki 🙂

      1. Wiadomo że baribal. Oglądałem kiedyś film jak wargacz leniwy pokonał tygrysa bengalskiego. A przecież wargacz leniwy jest mniejszy od baribala.

  24. Baribal potrafi rozróżniać kolory i kształty, otwierać drzwi i słoiki. Jest zwierzęciem lepiej przystosowanym ponieważ, je rośliny nie tylko mięso.

    1. Ale w walce to mu ta inteligencja nie bardzo pomoże. Liczy się siła, pazury, zęby i determinacja. W tym pojedynku, to na dwoje babka wróżyła, ale przy podobnej wadze, obstawiam tygrysa.

    1. Naucz się używać przycisku Odpowiedz, bo twoje posty są bez związku z tematem. To nie jest trudne i nie boli Bear.

    1. A jeżeli już tak bardzo chcesz nowy post to chociaż powiedz kto wygra i daj NICK użytkownika który to pisał i jeszcze napisz jaką to walka np. Orzeł vs pyton

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button