Boa dusiciel (Boa constrictor).

Wąż boa dusiciel (Boa constrictor).

Boa dusiciel to jeden z najbardziej znanych gatunków węży z podrodziny boa. Spokrewniony z największym odkrytym dotychczas wężem wszechczasów – titanoboą.

Klasyfikacja.

• Gromada: gady
• Rząd: łuskonośne
• Rodzina: dusiciele
• Podrodzina: boa
• Rodzaj: Boa
• Gatunek: boa dusiciel

Istnieje 10 podgatunków boa dusiciela.

• Boa constrictor amarali – boa krótkoogonowy – Boliwia, Brazylia
• Boa constrictor constrictor – boa czerwonoogonowy – Brazylia, Ekwador, Trynidad i Tobago
• Boa constrictor imperator – boa cesarski – Meksyk, Peru
• Boa constrictor melangaster – boa czarnobruchy – Ekwador
• Boa constrictor nebulosa – Dominika
• Boa constrictor occidentalis – boa argentyński – Argentyna, Paragwaj
• Boa constrictor orophias – wyspa Santa Lucia
• Boa constrictor ortoni – Peru
• Boa constrictor sabogae – wyspa Saboga
• Boa constrictor sigma – wyspa Marias

Występowanie.

Zamieszkuje Amerykę Północną, Środkową i Południową, jak również niektóre wyspy Karaibskie. Przebywa wilgotnych lasach na półpustyniach. Preferuje dżungle ze względu na wysoki poziom wilgotności i temperatury powietrza, jak również na obfitość pokarmu. Żyje z reguły wzdłuż rzek i strumieni. Zajmuje nory ssaków, w których chowa się przed drapieżnikami.

Charakterystyka.

Gatunek „lubiany” przez terrorystów, o bardzo zróżnicowanych wzorach i kolorach. Samice są na ogół większe od samców. Największe rozmiary osiąga w niewoli. Samce słyną natomiast z dłuższego niż samice ogona, ponieważ chowają w nim narząd rozrodczy – półprącie.

Wygląd.

Boa dusiciele mogą się między sobą bardzo różnić kolorystycznie, w zależności od obszaru występowania. Zazwyczaj przeważa brąz, szarość i beż. Łaty na łuskach są brązowe lub czerwonawe, a ich zarys staje wyraźniejszy wraz ze zbliżaniem się do ogona. Ubarwienie i wzory są świetnym kamuflażem w dżunglach i lasach. Zdarzają się jednak osobniki wykazujące zaburzenia w tej materii, cierpiące na bielactwo. Osobniki tego rodzaju są niezmiernie rzadkie w naturze, ale dosyć częste w niewoli.

Głowa boa dusiciela przypomina nieco grot strzały. W przeciwieństwie do anakondy zielonej (Eunectes murinus), głowa boa jest pokryta łuskami, a nie tarczkami. Posiada kilka pionowych pręg. Jedna przebiega od wierzchniej części pyska do karku, inne biegną od pyska do oczu i od oczu do szczęki. Odczuwa ciepło za pomocą specjalnych receptorów przy ustach. Posiada dwa płuca, z czego mniejsze (lewe) nie funkcjonuje, a powiększone (prawe) działa w pełni. Jest to spowodowane budową ciała – organy wewnętrzne musiały bowiem dopasować się do zwężonej i wydłużonej sylwetki węża.

Tryb życia.

Prowadzi samotniczy tryb życia, wyjątkiem jest okres godowy. Jest aktywny w nocy, w ciągu dnia wygrzewa się na słońcu, gdy w nocy temperatury są zbyt niskie. Jest to gatunek na wpół nadrzewny, młode osobniki wspinają się na drzewa i krzewy, im starszy i cięższy osobnik, tym częściej przebywa na ziemi. Jako dusiciel nie posiada jadu, ale jest w stanie boleśnie ugryźć, jeśli poczuje się zagrożony. Osobniki z Ameryki Środkowej wydają się bardziej agresywne i kapryśne: głośno syczą i energicznie się poruszają, kiedy ktoś zakłóci ich spokój. Łatwiej oswoić przedstawicieli gatunku z Ameryki Południowej.

Dieta.

W diecie znaleźć można małe i średnie ssaki oraz ptaki. Najchętniej chwyta gryzonie, ale potrafi zjeść większe jaszczurki czy nawet oceloty. Młode żywią się małymi myszami, ptakami, nietoperzami, jaszczurkami i płazami. Poluje poprzez zasadzkę. atakuje, gdy ofiara podejdzie wystarczająco blisko. Najpierw chwyta zdobycz zębami, a następnie przechodzi do duszenia. Gdy ofiara umrze, boa połyka ją w całości. Zęby są dosyć ważnym elementem w trakcie konsumowania, ponieważ pomagają przesuwać pokarm w kierunku żołądka. W zależności od wielkości zdobyczy, trawienie trwa od 4 do 6 dni. Po obfitym posiłku wąż może nie polować przez kolejne tygodnie czy miesiące ze względu na bardzo powolny metabolizm.

Rozmnażanie.

Jako żyworodny wąż, boa dusiciel rodzi żywe młode. Gody odbywają się w porze suchej, od kwietnia do sierpnia. Nie tworzą par, są poligamistami. Samiec może kopulować z wieloma samicami. Podczas okresu rozrodczego samica wydziela zapach z kloaki, przyciągający samców. Zwabiony samiec okręca swój ogon wokół samicy, półprącie wysuwa się, a następnie zostaje umieszczone wewnątrz ciała samicy. Kopulacja trwa od kilku minut do kilku godzin i może mieć miejsce kilka razy w ciągu kilku tygodni. Ciąża trwa od 100 do 120 dni. Na świat przychodzą młode mierzące od 38 do 51 cm. W jednym miocie pojawia się od 10 do 65 młodych (średnio jest ich 25). Wewnątrz ciała matki mogą pozostać niezapłodnione jaja lub nierozwinięte zarodki zwane „ślimakami”. Nowo narodzone boa dusiciele są od początku niezależne i rosną bardzo szybko przez pierwsze lata życia. Zrzucają skórę 1 – 2 razy w ciągu 1 – 2 miesięcy. Dojrzałość płciową osiągają w 3 – 4 roku. Skórę będą zrzucać przez całe życie. Im starzy wąż, tym większe odstępy czasowe między pojedynczymi linieniami.

Dane/wymiary.

• Boa dusiciel osiąga 0,91 do 4 m długości (w zależności od regionu występowania i dostępu do pożywienia).
• Samice mierzą od 2,1 do 3,0 m długości, samce – 1,8 do 2,4 m.
• W niewoli samice przekraczają 3 m długości.
• Największe okazy ważą nawet 27 kg: samice osiągają 10 – 15 kg, ale niektóre osobniki przekraczają 45 kg, choć jest to rzadkość.

Polecamy:

• Węże
• Czarna mamba
• Najbardziej jadowite węże świata
• Tajpan pustynny – najbardziej jadowity wąż świata
• Kobra królewska
• Grzechotnik
• Anakonda
• Pyton
• Titanoboa