Nova Scotia Duck Tolling Retriever
Retriever z Nowej Szkocji jest często mylony z golden retrieverem, chociaż jest od niego mniejszy i bardziej aktywny, a także szybciej i efektywniej wykonuje polecenia. Jest to pies bardzo towarzyski i rodzinny. Nie nadaje się do życia w kojcu i nie jest dobrym stróżem, lubi natomiast towarzyszyć właścicielowi we wszystkim, co ten robi. Retriever z Nowej Szkocji jest bardzo ciekawy świata, należy mu więc poświęcić dużo czasu, a także zapewnić ruch i zabawę na świeżym powietrzu.
Klasyfikacja
- Grupa 8 – Aportery, płochacze i psy dowodne.
- Sekcja 1 – Aportery
- Podlega próbom pracy
- Inne nazwy: Nova Scotia Duck Tolling Retriever, Yarmouth Toller, Tolling Retriever, Little Red Duck Dog, Little River Duck Dog
- Nazwy potoczne: Toller, Duck Toller
Historia rasy
Niektórzy uważają, że Wikingowie osiedlając się na terenach Nowej Szkocji przywieźli ze sobą psy, które krzyżowały się z psami miejscowymi.
Odkrywca Nowej Szkocji, Nicholas Denys, opisywał psy wabiące i aportujące ptaki, które jego zdaniem dotarły do Ameryki Północnej wraz z francuskimi imigrantami.
Istnieją też inne hipotezy tłumaczące powstanie rasy retrieverów z Nowej Szkocji. Jedna z nich zakłada, że rasa ta pochodzi od holenderskich płochaczy holenderskich, czyli niewielkich, podobnych do spanieli psów myśliwskich, używanych do wabienia kaczek. Inna teoria mówi o tym, że metodę wabienia kaczek przy pomocy małych, czerwonej barwy psów, przywieźli ze sobą pracownicy osuszający tereny wschodniej Anglii. Najbardziej popularna jest jednak historia pochodzącego z Yarmouth myśliwego, Jamesa Allena, który w 1870 roku dostał brązowego flat-coated retrievera i skrzyżował go z brązowym spanielem, a potem z psami innych ras. Obecny wzorzec opublikowany został w 1987 roku.
Charakterystyka rasy
Retriever z Nowej Szkocji jest psem średniej wielkości, o sierści w odcieniach czerwieni i pomarańczy, silnym i energicznym w działaniu. Jest łatwy w układaniu, bardzo wytrwały, uwielbia pływać i aportować. Lubi też towarzystwo dzieci i jest doskonałym towarzyszem całej rodziny, niemniej potrzebuje wiele uwagi ze strony właściciela.
Charakter
Retrievery z Nowej Szkocji są rasą myśliwską, więc chętnie i dużo pracują. Są to psy ruchliwe, bardzo inteligentne i doskonale sprawdzają się w grach i sportach. Nie są szczególnie szczekliwe, ani stróżujące. Są za to wspaniałymi psami do towarzystwa dla aktywnych właścicieli, którzy mogą zapewnić psom dodatkowe zajęcie na spacerach, np. bieg przy rowerze czy jogging z psem, wycieczki za miasto, pływanie lub aportowanie.
Zachowanie
Retrievery z Nowej Szkocji są bardzo rodzinne i lubią ludzi, nawet obcych, a także dzieci, z którymi chętnie się bawią. Najlepsze miejsce do zamieszkania to dla nich dom z ogrodem, ale gdy mają zapewnioną dużą porcję ruchu, mogą żyć również w mieście. Większość psów tej rasy kocha wodę i wystarczy tylko kałuża lub jeziorko, aby skusiły się na kąpiel. Psy te są bardzo rodzinne i źle znoszą samotność, a pozostawione na długo same mogą stać się nieszczęśliwe.
Wielkość
Retrievery z Nowej Szkocji należą do psów średniej wielkości i są najmniejszymi ze wszystkich ras retrieverów. Są jednak muskularne i bardzo wytrzymałe.
Umaszczenie
Dopuszczalne są wszystkie odcienie czerwonego i pomarańczowego. Na okrywie włosowej zwykle występuje przynajmniej jedno białe znaczenie, często na koniuszku ogona, łapach, przedpiersiu lub jako strzałka na głowie.
Szata
Rasa ta wyhodowana została do aportowania nawet z zimnej wody, pies ma więc wodoodporną, dwuwarstwową szatę. Włos okrywowy ma średnią długość i twardość, a pod nim znajduje się gęsty i bardziej miękki podszerstek. Włos na grzbiecie bywa falisty, ale w innych miejscach jest prosty. Zimą tworzą się długie, luźne kędziory na podgardlu.
Długość życia
Retrievery z Nowej Szkocji należą do psów długowiecznych i w dobrym zdrowiu dożywają nawet 14 lat.
Odżywianie
Psy tej rasy potrzebują zbilansowanej diety bogatej w składniki odżywcze i witaminy. Psa należy karmić dwa razy dziennie, zgodnie z zaleceniami producenta karmy.
Pielęgnacja
Psy te w okresie linienia całkowicie wymieniają okrywę włosową, a mieszkając w pomieszczeniach z centralnym ogrzewaniem tracą sierść przez cały rok, konieczne jest więc regularne jej wyczesywanie. Niezbędne jest też zapewnienie im ruchu na świeżym powietrzu, a spacery powinny być urozmaicone i dość długie (przynajmniej 1,5 godzinne).
Kondycja zdrowotna
Retrievery z Nowej Szkocji cieszą się dobrym zdrowiem. Najczęstsze problemy zdrowotne występujące u psów tej rasy to dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, choroby oczu i autoimmunologiczne.
Szczegółowe dane / wymiary
Retriever z Nowej Szkocji (Nova Scotia Duck Tolling Retriever)
- Wysokość w kłębie:
- pies: 48-51 cm
- suka: 45-48 cm (dopuszczalne odchylenie to 2,5 cm powyżej lub poniżej)
- Masa:
- psy: 20-23 kg
- suki: 17-20 kg
- Długość życia: 12-14 lat
- Liczba młodych w miocie: 6 – 10
- Pochodzenie: Kanada
- Umaszczenie: miedziane, rude, red golden
- Usposobienie: cierpliwy, towarzyski, inteligentny, czujny, oddany
Ciekawostki
- Nazwa rasy pochodzi od wschodnich wybrzeży Kanady (Nowa Szkocja) i od czasownika „to retrieve”, co w języku angielskim znaczy „przynosić/odzyskać/odnaleźć”. Właśnie takie zadania spełniają te psy na polowaniu.
- Retrievery z Nowej Szkocji używane były do polowań na bardzo płochliwe kaczki. Polowanie polegało na tym, że myśliwy bawił się z psem na brzegu jeziora, a gdy zaciekawione ptaki podpływały bliżej, strzelał do nich. Pies aportował potem zestrzelone kaczki na brzeg.
- Istnieje teoria mówiąca, że Indianie Micmac wynaleźli sposób wabienia ptactwa wodnego podpatrując lisy. Poruszali skórą lisa przy brzegu, czym zaciekawiali ptaki, które podpływały bliżej, ułatwiając schwytanie. Osadnicy francuscy widząc zachowanie Indian postanowili stworzyć rasę psa, który będzie w ten sposób pomagał w polowaniu.
- Retriever z Nowej Szkocji (Nova Scotia Duck Tolling Retriever) często mylony jest z golden retrieverem i uważany za mniejszego goldena.
Polecamy
