Kot bengalski

Dzikość w sercu i żywiołowość przyprawiona szczyptą kociego egoizmu tworzą niezwykłą mieszankę, która powstała ze skrzyżowania dzikiego kota bengalskiego z kotem domowym. Kto chciałby mieć w domu małego tygryska :)?

Bangal, obok savannah, to kolejna krzyżówka kota domowego i dzikiego. Tym razem jednak egzotycznym rodzicem jest cętkowany mieszkaniec azjatyckich lasów, który wielkością przypomina kota domowego. Jaka osobowość powstała z połączenia dwóch różnych gatunków? Na to i inne pytania odpowiadamy w niniejszym artykule.

Klasyfikacja FIFe

• Kategoria III: Koty krótkowłose i somalijskie
• Kod EMS: BEN
• Inne nazwy: Bengal, leopardeta
• Kraj pochodzenia: USA

Historia rasy

Najwcześniejsza wzmianka o hybrydzie kota domowego z dzikim kotem bengalskim (Prionailurus bengalensis) pochodzi z roku 1889. Jednak pierwsza potwierdzona informacja na temat tej sztucznej krzyżówki datowana jest na rok 1934.

W latach siedemdziesiątych rozpoczęła się regularna hodowla niezwykłej rasy. Naukowcy zauważyli, że hybryda kota domowego i bengalskiego jest bardzo odporna na kocią białaczkę. Był to jeden z powodów krzyżowania międzygatunkowego. Do zarejestrowania rasy przyczyniła się Jean Mill – dzięki niej została ona zarejestrowana przez TICA w 1983 roku.

Jednymi z pierwszych hodowców nowej rasy byli Greg i Elizabeth Kent, którzy rozwinęli własną linię genetyczną Bengala. Podczas krzyżowania wykorzystywali oni kota egipskiego mau. Połączenie to okazało się bardzo udane, a wielu współczesnych przedstawicieli rasy pochodzi właśnie z tej linii hodowlanej.

Choć z czasem leopardeta (w języku angielskim dziki kot bengalski nazywany jest Leopard cat) stała się popularna, nie wszystkie federacje felinologiczne uznają ją za odrębną rasę. CFA (The Cat Fanciers’ Association – Stowarzyszenie Miłośników Kotów) – jedna z największych organizacji międzynarodowych – nie akceptuje żadnych hybryd, m.in. kota bengalskiego.

Charakterystyka

Wygląd

Kot bengalski umaszczenie odziedziczył po swym dzikim przodku, zatem wygląda jak dziki kotowaty. Na sierści widoczne są duże plamy i rozety; brzuch jest jaśniejszy od reszty ciała, sylwetka zaś muskularna. Charakterystyczne rozetki występują tylko po bokach ciała i na zadzie, na pozostałym obszarze pojawiają się pręgi. Oczy mają ciemną oprawę, a na przednich łapach widoczne są poziome, przeplatające się pasy.

W obrębie rasy dominuje umaszczenie brązowe cętkowane i białe cętkowane, ale spotykane są inne odmiany kolorystyczne. U osobników brązowych spotyka się oznaczenia marmurkowe lub właśnie cętkowane. U odmiany białej, poza cętkami, występują rozmaite odcienie tęczówki, najczęściej niebieskie.

Odmiana długowłosa

Od początku powstania rasy w jej obrębie pojawiały się osobniki długowłose. Aby jednak potomek kotów bengalskich mógł pochwalić się długą sierścią, zarówno ojciec, jak i matka muszą ją posiadać (odpowiada za to bowiem gen recesywny). Koty takie są jednak kastrowane, ponieważ według klasyfikacji felinologicznych nie kwalifikują się jako koty krótkowłose.

O krok dalej poszła jednak organizacja NZCF (New Zealand Cat Fancy), która 21 sierpnia 2013 r. przyznała odmianie długowłosej „wstępnie” status odrębnej rasy. Według NZCF określana jest nazwą Cashmere. Póki co jednak żadna inna federacja felinologiczna nie uznaje jej za pełnoprawną rasę kota domowego.

Temperament

Pokolenia F1 (krzyżówka kota domowego i bengalskiego), F2 i F3 posiadają najwięcej cech po dzikim krewnym. Posiadają niestabilne usposobienie, dlatego życie z nimi jest bardzo trudne. Im jednak większa odległość genetyczna od dzikiego kota bengalskiego (kolejne numery F), tym łagodniejszy charakter zwierzęcia.

Dla przeciętnego miłośnika kotów najodpowiedniejszy będzie bengal z pokolenia F4, u którego dzikie cechy praktycznie wygasają. Osobniki z pokoleń F1-F3 wykorzystywane są zazwyczaj do dalszej hodowli lub są sprzedawane ogrodom zoologicznym oraz osobom posiadającym odpowiednie warunki mieszkaniowe.

Choć wygląda jak dziki kot, jest zwierzęciem przyjaznym, posłusznym i kochającym. Podobnie do innych kotów domowych cechuje go żądza zabawy, towarzyskość i żywiołowość przyprawiona ciekawością w stosunku do otoczenia. Nie straszna mu woda, dlatego często może chcieć towarzyszyć swym opiekunom w kąpieli.

Szczegółowe dane

Kot bengalski

• Wysokość w kłębie: 40 cm
• Waga:
  • samce 4,5-6,8 kg (maksymalnie 9-10 kg ale to koty otłuszczone)
  • samice 3,6-5,4 kg
• Długość życia: 14-16 lat

Kot bengalski – ciekawostki

• Pierwsze pokolenia samców kota bengalskiego są bezpłodne. Samice, niezależnie od pokolenia, mogą się rozmnażać. U samców płodność powraca w dalszych generacjach.
• Bengal lubi błyszczące przedmioty do tego stopnia, że może je kraść i ukrywać.
• Bengal czystej krwi może kosztować nawet 2000 dolarów, kolejne pokolenia 500-1000 USD.
• Kot bengalski świetnie uczy się dzięki metodzie klikerowej.
• Ponieważ swym umaszczeniem przypomina miniaturkę lamparta, nazywany jest czasem leopardetą.
  

Polecamy

• Wielkie koty
• Kot domowy
• Rasy kotów
• Rasy psów