Ibis szkarłatny (Eudocimus ruber)

Ibis szkarłatny (Eudocimus ruber) – jeden z najpiękniejszych ibisów

Przepiękne ubarwienie, nabiera niesamowitego blasku, kiedy w piękny, słoneczny dzień ibisy szkarłatne brodzą w płytkiej wodzie w poszukiwaniu pokarmu. Choć nie tak majestatyczne, to z pewnością wielu z nas mogą przywodzić na myśli flamingi nad jeziorem Nakuru w Afryce.

Klasyfikacja

• Gromada: ptaki
• Rząd: pelikanowe
• Rodzina: ibisy
• Rodzaj: Eudocimus
• Gatunek: ibis szkarłatny

Występowanie

Zasięg występowania gatunku jest bardzo szeroki, obejmuje duże kolonie w Ameryce Południowej i na Karaibach. Spotkać je można w Brazylii, Argentynie, Gujanie Francuskiej, Gujanie, Surinamie, Wenezueli, Kolumbii, a także na Antylach Holenderskich oraz Trynidadzie i Tobago. Stada ibisów szkarłatnych pojawiają się na terenach podmokłych, głównie błotnistych oraz na skrajach lasów deszczowych.

Upierzenie

Upierzenie dorosłych osobników jest niemal jednolicie szkarłatne (ciemnoczerwone). Jedynie brzegi skrzydeł mają kolor czarny. Barwa ibisa szkarłatnego nazywana jest czasem neonową, niemal świecącą w ciemności, bowiem jest bardzo intensywna, rzucająca się w oczy. Nogi również mają kolor czerwony, dziób jest jednak ciemny, prawie czarny, zwłaszcza na końcu.

Niedojrzałe osobniki są zupełnie inaczej upierzone, pokrywają je szaro–brązowo–białe pióra, które z czasem wypadają na rzecz pięknego, intensywnego koloru, którego nabiera dzięki spożywaniu czerwonych skorupiaków. Zmiana upierzenia wynika z linienia – ptak zrzuca niedojrzałe upierzenie, a na jego miejscu wyrasta nowe. Linienie zaczyna się od grzbietu, stopniowo przechodząc na dalsze partie ciała. Pełnię barw uzyskuje w ciągu ok. 2 lat od rozpoczęcia linienia.

Wielkość

Dorosłe ptaki tego gatunku osiągają 55-63 cm długości ciała (samce są nieznacznie większe od samic, mają również około 20% dłuższy dziób), ważą zazwyczaj 1,4 kg, a rozpiętość skrzydeł wynosi ok. 54 cm. Choć większość czasu spędza na brodzeniu lub spacerowaniu, jest bardzo wytrzymałym lotnikiem. Lubi latać na dalekie dystanse, przemieszczając się w stadach ułożonych w tradycyjny klucz V.

Dziób i dieta

Dzięki charakterystycznemu, zagiętemu, długiemu dziobowi, może łapać zdobycz zakopaną w miękkim błocie lub ukrytą pod roślinami. Wcześniej uważano, że prawie cała dieta złożona jest z krewetek, ale okazało się, że lubi także jeść owady, głównie skarabeusze i biegaczowate (chrząszcze). Najbardziej upodobał sobie jednak skorupiaki, mięczaki oraz ryby.

Skąd czerwona barwa upierzenia?

Wiele z zjadanych skorupiaków produkuje karotenoidy – organiczne związki chemiczne będące kluczowym elementem odpowiedzialnym za wyjątkowe, czerwone upierzenie. W niewoli, dla utrzymania pięknego odcienia, ibisy szkarłatne karmione są burakami i marchwią, które także zawierają karotenoidy.

Usposobienie

Ibis szkarłatny to ptak społeczny i towarzyski. Żyje w dużych wspólnotach, dzięki którym łatwiej znaleźć pożywienie i chronić potomstwo. Stado takie składa się z 30 lub więcej osobników. Grupy współżyją w harmonii, składają się z par, które tworzą gniazda ulokowane blisko siebie, nierzadko na tym samym drzewie. Dla ochrony przed drapieżnikami formują się w większe stada, złożone nawet z kilku tysięcy osobników. Często dołączają się do innych ptaków brodzących, takich jak czaple czy bociany. W czasie żerowania spotykają się również z kaczkami.

Rozmnażanie

Aby przyciągnąć partnerkę, samiec wykonuje złożony rytuał godowy obejmujący ocieranie głowami i dziobem, drżenie i wysokie loty. Po 5-6 dniach od zapłodnienia jaj samica składa je w gnieździe. W jednym lęgu pojawia się 3-5 matowych jaj, które wysiaduje przez następne 19-23 dni. Pary tworzą stały związek partnerski – samiec opiekuje się pisklętami w takim samym stopniu jak samica.

Szczegółowe dane/wymiary

Ibis szkarłatny (Eudocimus ruber)

• Długość: 55-63 cm
• Rozpiętość skrzydeł: 54 cm
• Waga: 1,4 kg
• Długość życia: 16 lat (do 20 lat w niewoli)

Ibis szkarłatny – ciekawostki

• Ibis szkarłatny jest świetnym lotnikiem. Ptaki te masowo migrują i zdolne są do długodystansowych i wyczerpujących lotów.
• Ibisy szkarłatne przemieszczają się w stadach formując klucz w formacji V – podobnie jak żurawie.
• Ibis szkarłatny jest ptakiem narodowym Trynidadu.

Polecamy

• Pelikany
• Żurawie
• Czaple
• Bociany