Dog z Bordeaux
Pies ten, zwany również mastyfem francuskim, stał się gwiazdą polskiego serialu familijnego „Rodzina zastępcza” – kto oglądał choćby kilka odcinków o rodzinie Kwiatkowskich wie, jak wyglądał i zachowywał się Śliniak. Kochany „brzydal”, który zdobył serca wielu Polaków, to tylko jeden z przykładów pokazujących piękną duszę mastyfów francuskich.
Klasyfikacja FCI
- Grupa 2: Pinczery, sznaucery molosy i szwajcarskie psy do bydła
- Sekcja 2.1: Molosy typu mastyfa
- Typ dogowaty
- Nie podlega próbom pracy
Historia rasy
Psy wyglądające jak krzyżówka bulldoga i mastyfa, są jedną z najstarszych ras Francji. Uważa się, że pochodzą od rasy Alan (głównie Alan Vautre), którą hrabia Gaston Phoebus żyjący w wieku XIV opisywał jako zwierzęta o mocy szczęk większej od trzech chartów razem wziętych; w tym samym czasie pojawia się również określenie „dog”.
Mimo to, w połowie wieku XIX rasy tej praktycznie nie znano poza Francją (a dokładniej Akwitanią). Na tamtejszych terenach dogi angażowano do polowań na zwierzynę grubą, w tym dziki. Poza myślistwem wykorzystywano je też do walk, pilnowania stad zwierząt gospodarskich i domów, pomagały też rzeźnikom. Po raz pierwszy na wystawie psów rasowych mastyfy francuskie pojawiły się w roku 1863, wystawa ta była równocześnie pierwszą organizowaną we Francji i miała miejsce w paryskim ogrodzie botanicznym. Już wtedy psy startowały pod współcześnie znaną nazwą, ale wyróżniono również parę odmian w obrębie rasy (np. dog z Bordeaux, z Tuluzy, z Paryża). Odmiana z Bordeaux dała początek dzisiejszym mastyfom francuskim. Najtrudniejszym czasem były obie wojny (zwłaszcza II W.Ś.), kiedy rasa była o krok od wyginięcia. Ratunek przyszedł w latach ’60-tych, kiedy zaczęto ją odbudowywać.
Charakterystyka
Wygląd
Mastyf francuski wyróżnia się mocną, muskularną sylwetką. Dlatego też, wg wzorca rasy, u psa tego ważniejsza jest rzeźba, niż wysokość w kłębie.
Głowa równie charakterystyczna– kanciasta, bardzo szeroka i pojemna, pełna wyraźnych głębokich fałd skórnych – ich ułożenie zależne jest od nastroju zwierzęcia. Najwyraźniejsza jest zmarszczka przebiegająca od wewnętrznego kącika oka do pyska, najmniejsza jest ulokowana od zewnętrznego kącika oka do podgardla lub pyska.
Oczy małe, szeroko rozstawione, ale obdarzone przyjaznym spojrzeniem. Tęczówka nabiera odcienia od orzechowego do ciemnobrązowego u osobników posiadających czarną maskę. Psy z maską czerwoną lub całkowicie jej pozbawione mogą mieć jaśniejsze oczy.
Uszy raczej niewielkie, trochę ciemniejsze od reszty ciała, zwisające, o zaokrąglonych czubkach; osadzone stosunkowo wysoko, przez co głowa wydaje się jeszcze szersza. Ogon gruby u podstawy, sięga stawu skokowego. Z reguły noszony nisko; wisi, kiedy pies jest zrelaksowany, podczas aktywności podnosi się powyżej grzbietu.
Szata miękka, choć krótka, przyjemna w dotyku, najczęściej w różnych odcieniach płowości (od kasztanowej do złotawo-kremowej), czasem widoczne białe akcenty na piersi i kończynach. Jak już wcześniej wspominaliśmy, u mastyfów francuskich spotyka się kilka rodzajów masek:
- Maska brązowa (czerwona) – krawędzie warg, powieki i nos koloru brązowego/czerwonego
- Maska czarna – niewielka powierzchnia, czarne naloty widoczne na uszach, grzbiecie i szyi. Pies o takiej masce ma czarny nos
- Brak maski – płowy pysk z czerwonawym nosem. Przez sierść prześwituje czerwona skóra
Temperament
Mastyf francuski, choć nie tak efektowny jak pudel czy spaniel, ma w sobie coś, co przyciąga spojrzenie. Jest zarówno groźny, jak i przyjazny, co odzwierciedla też jego charakter. W przeszłości należał do groźnych psów bojowych, które – dzięki selektywnej hodowli – udało się zamienić w sympatyczne, opiekuńcze i rodzinne czworonogi, w związku z tym nadaje się do domu. I, choć nadal wyróżnia się siłą i odwagą, dysponuje też zrównoważoną osobowością, roztropnością i spokojem, dzięki czemu jest w stanie całkowicie oddać się właścicielowi, a nawet pokochać inne zwierzę domowe.
W przeszłości psy tej rasy ochraniały kupców, były angażowane podczas działań wojennych, walczyły z lwami, niedźwiedziami i bykami, pilnowały stad bydła i brały udział w polowaniach na grubą zwierzynę. Wydawać by się zatem mogło, że krwawa przeszłość dyskwalifikuje rasę jako przyjaźnie towarzyszącą człowiekowi. Na przestrzeni lat udało się jednak zmienić jego zabójcze instynkty, tworząc skutecznego obrońcę i stróża groźnego, ale o wiele mniej agresywnego.
Współczesny dog z Bordeaux jest nadal odważny i zdecydowany, ale pozbawiony złości i gwałtowności. W codziennych sytuacjach potrafi zachować się z wyczuciem, reagując zarazem na niebezpieczeństwo, co jest znakiem rozpoznawczym rasy; umie praktycznie bezbłędnie odróżnić prawdziwe zagrożenie od pozornego, jeśli zatem zaatakuje, będzie miał ku temu powód.
Kondycja zdrowotna
Ze względu na spłaszczoną czaszkę psy te, podobnie do buldogów i bokserów, mogą mieć problemy z oddychaniem. Dlatego też niektóre osobniki mogą nie tolerować zbyt dobrze ciepła i wysiłku fizycznego. Specyficzny kształt głowy sprzyja też chrapaniu i dusznościom oraz wywinięciu dolnej powieki, prowadzącemu do infekcji skutkujących zapaleniem spojówek.
Jak w przypadku innych dużych ras, długość życia mastyfów francuskich jest raczej krótka, bo wynosi średnio 5 – 6 lat.
W obrębie rasy spotka się przypadki zwężenia zastawki aortalnej. O chorobie świadczyć może niechęć do wysiłku, omdlenia spowodowane tymże oraz nagły zgon zwierzęcia. Jedno z badań sugeruje, że rasa jest bardzo podatna na tę chorobę. Innym problemem związanym z pracą serca jest kardiomiopatia rozstrzeniowa, prowadząca do osłabienia mięśnia sercowego, jego powiększenia, przez co nie jest w stanie skutecznie pompować krwi. Niektóre psy dotknięte tą chorobą również umierają nagle, bez wcześniejszych objawów.
Szczegółowe dane i wymiary
Dog z Bordeaux / Dogue de Bordeaux
- Wysokość w kłębie: psy: 60 – 68 cm, suki: 58 – 66 cm
- Waga: psy: 50 – 70 kg, suki: 45 – 60 kg
- Średnia długość życia: 5 – 6 lat (rekord 12 lat)
Dog z Bordeaux – ciekawostki
- Pies jest na tyle silny i wytrzymały, że może ciągnąć wózki i bardzo ciężki przedmioty
- Najstarszy zarejestrowany mastyf francuski dożył 12 lat. Kluby rasy starają się również sumiennie „wyłapywać” psy mające 7 lat i więcej.
- Szacuje się, że ok. 5% dogów może mieć problemy z nadmiernym rogowaceniem skóry nosa i poduszek łap.
- Dogue de Bordeaux znany jest z występów filmowych, między innymi z polskiego serialu „Rodzina zastępcza” jako Śliniak, czy filmu z Tomem Hanksem: „Turner i Hooch” (1989 r) jako Hooch.
Polecamy
- Psy domowe
- Rasy psów
- Owczarek kaukaski
- Doberman
- Bernardyn
- Chow chow
- Sznaucer miniaturowy
- Golden retriever
- Labrador
- Husky syberyjski
- Owczarek niemiecki
- Dog niemiecki
- Rottweiler
- Berneński pies pasterski
- Grzywacz chiński
- Bulterier
- Buldog francuski.
- Cavalier king charles spaniel
- Yorkshire Terrier
- Psowate
- Pies dingo
- Likaon
- Cyjon
- Wilk
Kiedy dacie artykuł o królestwie zwierząt ptaków?
Najwcześniej w kwietniu. Na marzec mamy już zaplanowane artykuły.