Czarny terier rosyjski
Czarny terier rosyjski to z pewnością nie rasa dla każdego – jeśli poszukujemy psa, który będzie godzinami wylegiwał się na słońcu lub posłusznie leżał w kojcu, nie będzie to właściwa decyzja. Czernysze są określane jako psy do zadań specjalnych, oznacza to, że świetnie sprawdzą się jako opiekunowie i obrońcy naszej rodziny.
Psy te uważane są za jedną z najlepszych ras do szkolenia – bezproblemowo współpracują z człowiekiem i dzięki wysoko rozwiniętej inteligencji szybko uczą się wszystkich poleceń. Czarne teriery rosyjskie wymagają regularnej tresury, ponieważ w ich naturze nie leży samodzielne działanie. Jeśli odpowiednio je wyszkolimy, zyskamy w domu niezwykle posłusznego stróża.
Ze względu na rodzaj sierści, który posiadają, psy te wymagają szczególnej pielęgnacji – należy je regularnie strzyc, kąpać, czesać, a także prawidłowo odżywiać, dzięki czemu przez wiele lat będą cieszyć się zdrowiem i swoją nieposkromioną żywotnością.
Klasyfikacja FCI
- Grupa 2: Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła
- Sekcja 1.4: Czarny terier rosyjski
- Próby pracy: do uznania krajów członkowskich
- Kraj pochodzenia: Rosja
- Użytkowość: Pies służbowy, stróżujący, polujący i do towarzystwa
- Inne nazwy: Black Russian Terrier, Russkiy Tchiorny Terrier, Русский Чёрный Терьер, Schwarzer Russischer Terrier
Historia rasy
Początki tej rasy sięgają przełomu lat 40. i 50. dwudziestego wieku. W latach pięćdziesiątych w Związku Radzieckim rozpoczęto prace hodowlane nad stworzeniem rasy psa służbowego, który byłby przystosowany do funkcjonowania w najcięższych warunkach klimatycznych. Ze względu na fakt, iż działania zostały podjęte w okresie stalinowskim, czernysze nieoficjalnie nazywane są „psami Stalina”
Stworzono wtedy kilka interesujących ras, takich jak wodołaz, czy dog moskiewski, jednak największym zainteresowaniem cieszyła się krzyżówka rottweilera, sznaucera oraz airedale teriera – to głównie z tych ras wywodzi się Czarny Terier Rosyjski, choć rasa ta może wyróżnić niemal 17 różnych przodków.
Protoplastą rodu stał się sznaucer olbrzym (co wyraźnie widać w podobieństwie wyglądu obu ras), choć istotne cechy przekazały również ogromne owczarki kaukaskie i nowofundlandy.
Z początku psy te znacznie różniły się wyglądem od tych, które obecnie możemy spotkać, z biegiem czasu istniała bowiem coraz mniejsza potrzeba posiadania psa typowo służbowego i obronnego ze względu na koniec wojny i warunki, w jakich przyszło nam żyć. Rasa ta została uznana przez FCI dopiero w 1984 roku.
Charakterystyka
Wygląd
Czernysze to potężne psy, które z wyglądu bardzo przypominają sznaucera, charakterystyczny jest ich wydłużony tułów i atletyczna budowa – są niezwykle umięśnione. Ich głowa jest dosyć duża i masywna, a pysk długi i lekko zwężający się ku nosowi, przez co jest dosyć kanciasty. Psy te mają ciemne, szeroko osadzone oczy i wiszące uszy o trójkątnym kształcie.
Ogon czarnych terierów rosyjskich jest gruby u nasady i wysoko osadzony, nazywany także ogonem „wiewiórczym”. W Rosji jest on tradycyjnie przycięty, jednak jego kształt, ani długość nie mają tu większego znaczenia. Zarówno tylne, jak i przednie łapy są średniej długości i dobrze umięśnione, dzięki czemu możemy obserwować u tej rasy swobodny i pewny chód.
Najbardziej charakterystyczna jest jednak ich sierść: czarna, gęsta, szorstka, która składa się z twardej i lekko pofalowanej okrywy oraz miękkiego podszerstka, pozostawiona w stanie naturalnym osiąga długość maksymalnie 15 centymetrów. Warto jednak dbać o jej estetyczny wygląd, podkreślając tym samym siłę i majestatyczność czernyszy. Psy te osiągają zazwyczaj około 70 centymetrów wysokości i ważą średnio 50 kilogramów.
Temperament
Czarne Teriery Rosyjskie to świetny materiał na wiernego przyjaciela człowieka, potrafią być opanowane, szybko reagować, są pojętne, a także gotowe do obrony w każdym momencie. Są psami niehałaśliwymi i zrównoważonymi pod warunkiem, że odpowiednio je wyszkolimy. Każdy właściciel czernysza potwierdza, że darzą one domowników wielką miłością i bardzo przywiązują się do człowieka.
Ich zdecydowanym atutem jest duża odporność na choroby – Czarne Teriery Rosyjskie rzadko chorują, ponieważ zostały przystosowane do funkcjonowania w niezwykle ciężkich warunkach klimatycznych. Należy jednak wiedzieć, że jest to rasa nastawiona na ciągłe działanie – jeśli więc szukamy psa, który będzie naszym pieszczochem i maskotką, nie będzie to najlepszy wybór. Owszem, potrafią okazywać dużo uczuć, lecz muszą w pełni komuś zaufać.
Czernysze kochają być w ruchu, musimy więc liczyć się z tym, że częste, długie i intensywne spacery należy wpisać sobie w rozkład dnia codziennego. To typowy pies użytkowy, który przez cały czas musi mieć zajęcie, możemy zatem ćwiczyć w ten sposób rozmaite komendy, sztuczki, a także szkolić je do pilnowania.
Kondycja zdrowotna
W przypadku Czarnych Terierów Rosyjskich możemy spotkać się z problemami zdrowotnymi typowymi dla ras olbrzymich, najczęstszymi schorzeniami są więc dysplazja stawów biodrowych oraz łokciowych, dlatego tak ważne jest, aby dbać o ich kondycję i zdrowie od samego początku.
Ponadto posiadają dosyć wrażliwy układ pokarmowy oraz moczowy – nierzadko mogą występować wymioty, problemy z trawieniem, czy powstawanie kamieni na nerkach. Niezbędne jest więc tutaj właściwe odżywianie, czyli podawanie wyłącznie pełnowartościowej żywności wysokiej jakości.
Ze względu na stale oklapnięte uszy, możemy raz na jakiś czas zmagać się z infekcjami, długie włosy na brodzie mogą także prowadzić do grzybicy w okolicach pyska. Regularna pielęgnacja tych okolic pozwala jednak przez długie lata cieszyć się ich dobrym zdrowiem i niespożytą energią.
Szczegółowe dane/wymiary
Czarny terier rosyjski
- Wysokość:
- psy: 72-76 cm (czasami do 78 cm)
- suki: 68-72 cm
- Waga:
- psy: 50-60 kg
- suki: 45-50 kg
- Długość życia: 9-14 lat
Czarny terier rosyjski – ciekawostki
- Czarne Teriery Rosyjskie w kraju swojego pochodzenia wykorzystywane są do pracy w wojsku, służbach medycznych, służbach granicznych, a także ośrodkach terapeutycznych.
- Czernysze w kontaktach z obcymi osobami są bardzo nieufne i trzymają je na dystans, lecz mimo to pozwalają się pogłaskać i zbliżyć do siebie bez objawów agresji, czy niepokoju.
- Psy te nie preferują dzielenia się terenem z osobnikami, które są zbliżone rozmiarem do nich samych.
Polecamy:
Imponujący – taki sznaucer na sterydach 🙂