Buldog francuski

Redakcja DinoAnimals.pl29 stycznia 2014

Rasy psów – Buldog francuski

Spojrzenie pełne słodyczy i urocze, sterczące uszy skutecznie maskują pochodzenie buldoga francuskiego. Zanim bowiem został kanapowym pupilem, jego przodkowie walczyli z bykami w trakcie krwawych rozrywek oglądanych przez XIX-wiecznych Anglików. Z potężnych buldogów pozostał mu tylko pomarszczony pysk i nadwyżka kilogramów, nieproporcjonalnie duża w stosunku do małego ciała.

Klasyfikacja FCI

Grupa 9: psy ozdobne i do towarzystwa
Sekcja 11: małe molosowate
Typ dogowaty
Nie podlega próbom pracy

Historia rasy

Współczesne buldogi francuskie pochodzą bezpośrednio od gończych psów starożytnego związku plemion Molossów zamieszkujących Epir (północno-zachodnia Grecja). Psy były rozproszone po całym starożytnym świecie dzięki fenickim handlowcom. Z brytyjskich molosów wywodzi się mastif angielski, a jedną z podgrupy mastifów były bullenbeisery – typ psów, którymi szczuto byki w trakcie krwawych sportów. W Anglii „zawody” te zostały jednak zakazane w 1835, pozostawiając buldogi „bezrobotnymi”. Mimo to nadal je hodowano ze względu na walory pozasportowe, dzięki czemu ich głównym zajęciem z czasem stało się towarzyszenie człowiekowi.

W celu zmniejszenia ich rozmiarów niektóre buldogi krzyżowano z terierami lub mopsami. Tym oto sposobem, od 1850 roku miniaturowe buldogi zyskiwały co raz większą popularność w Anglii, pojawiając się na wystawach psów rasowych od ok. 1860 roku.

W tym samym czasie koronkarze z Nottingham zaczęli przesiedlać się z powodu rewolucji przemysłowej do Normandii we Francji, przywożąc ze sobą wiele psów, w tym miniaturowe buldogi. Francuzi zakochali się w niezwykłej rasie i rozpoczął się import małych buldogów z Anglii, gdzie wiele z nich uważano z odmiany „wadliwe”, ze względu na małe rozmiary i sterczące uszy. Do 1860 roku tylko kilka osobników pozostało na Wyspach, reszta została przeniesiona do Francji.

Z czasem niewielkie psy zaczęto brać pod uwagę jako odrębną rasę, która w końcu została nazwana Bouledogue Francais. Nazwa pochodzi z angielskich słów boule („piłka”) i dogue („mastif” lub „molos”). Miniaturki psów walczących z bykami stały się bardzo modne wśród dam i paryskich prostytutek, kreatorów mody, artystów, w tym pisarzy.

Pierwszy klub stworzony dla tej rasy założono w Paryżu w 1880 roku, natomiast pierwsze rejestracje datuje się na 1885 r., a pierwszy wzorzec rasy przedstawiono w 1898 roku, kiedy to francuskie Société Centrale Canine uznało istnienie nowej rasy. Buldog francuski pojawił się na wystawie psów rasowych w 1887 roku. Od tamtej pory wzorzec modyfikowano wiele razy, współczesny obowiązuje od roku 1994.

Charakterystyka

Wygląd

Sylwetka mocna, muskularna o grubym kośćcu, sierść gładka, miękka, mocno zwarta. Rozróżnia się odmiany pręgowane, płowe, białe z pręgowanymi łatami. Dominuje umaszczenie tygrysie na całej powierzchni ciała, stosunkowo rzadko zdarzają się osobniki o innych wariantach kolorystycznych. Towarzystwa kynologiczne nie uznają żadnych innych wzorów i kolorów poza wspomnianym jednolicie płowym lub pręgowanym, z niewielkimi lub sporymi akcentami białymi. Skóra jest miękka, nie napięta, szczególnie na głowie i ramionach, formująca zmarszczki.

Głowa duża, kwadratowa; górna część czaszki powinna być spłaszczona, ale lekko zaokrąglona. Kufa (pysk) jest szeroka, pomarszczona i spłaszczona, mięśnie policzków dobrze rozwinięte. Nos krótki, nozdrza szerokie, z widoczną linią między nimi. Zarówno nos, jak i wargi powinny mieć czarny kolor, z wyjątkiem jaśniej umaszczonych osobników.

Oczy szeroko rozstawione, nisko osadzone w czaszce, oddalone znacząco od uszu, okrągłe, średniej wielkości, zapadnięte lub wypukłe, o ciemnej tęczówce. U psów wystawowych nie toleruje się fałd wokół oczu, ani jasnej tęczówki. Uszy mają mieć natomiast kształt jak u nietoperzy – szerokie u podstawy, wydłużone, zaokrąglone na końcach i wysoko osadzone na głowie, niezbyt blisko siebie, skierowane do przodu.

Szyja gruba, wysklepiona, pokryta luźną skórą. Kończyny przednie krótkie, grube i proste, szeroko rozstawione. Całe ciało raczej krótkie i zaokrąglone, brzuch podciągnięty, niezwisający. Kończyny tylne mocno umięśnione, dłuższe od kończyn przednich, dlatego też biodra są wyżej od ramion. Ogon prosty lub lekko skręcony, krótki, w spoczynku noszony nisko.

Temperament

Jako pies do towarzystwa wymaga bliskich kontaktów z ludźmi. Choć ma raczej małe potrzeby pod względem aktywności fizycznej, zaleca się przynajmniej jeden spacer dziennie. Ze względu na cienką sierść nie może żyć poza domem. Duża masa i spłaszczony nos naraża układ oddechowy na uszkodzenia z powodu niemożności regulacji temperatury ciała. Ponieważ, jak na niewielkiego psa, waży sporo, ma problemy z pływaniem, a podczas panującej wilgoci lub upału może cierpieć na uderzenia gorąca.

Te urocze zwierzęta są idealnym towarzyszem dla spokojnych ludzi; rzadko szczekają, ale jeśli już to robią, pragną zwrócić na siebie uwagę, aby podkreślić, że czegoś potrzebują lub są nieszczęśliwe. Wyróżniają się dużą cierpliwością i miłością do swych właścicieli, zwłaszcza do dzieci, do których największe uczucia żywią suki, chroniąc je niczym swoje młode. Mogą żyć w zgodzie z innymi rasami, pod warunkiem dobrego uspołecznienia obu stron.

Kondycja zdrowotna

Wskutek spłaszczonych dróg oddechowych buldogi francuskie mogą mieć problemy ze skuteczną termoregulacją, dlatego wiele z nich może czuć nadmierne ciepło. W związku z tym należy je chronić przed skrajnymi temperaturami, powinny mieć również stały dostęp do świeżej wody i cienia.

Rasa wykazuje brachycefalię (spłaszczenie głowy prowadzące do tego, że jej szerokość jest prawie równa długości), dlatego wiele linii lotniczych wydało zakaz transportowania tej rasy ze względu na przypadki śmierci podczas lotu. Powodem takiej sytuacji jest mocno zadarty nos, przez który trudno oddychać, zwłaszcza w połączeniu z uderzeniami gorąca (podczas startu w przestrzeni ładunkowej temperatura wzrasta nawet do 30 st. C), przez co psa ogarnia ogromny stres.

Wiele buldogów francuskich cierpi na choroby kręgosłupa, które w większości są spowodowane selektywną hodowlą prowadzącą do nienaturalnej karłowatości. Dosyć powszechne są także zwichnięcia rzepki (płytkie stawy).

Innym problemem zdrowotnym są problemy z oczami, głównie tzw. cherry eye (wrodzone zaburzenia pracy migotki – trzeciej powieki) lub wywinięcie trzeciej powieki, co jest równie powszechnym schorzeniem u buldogów angielskich i mopsów. Czasem występuje także zaćma, dysplazja siatkówki, owrzodzenia rogówki. Bardzo ważne, aby fałd skóry pod oczami był regularnie czyszczony i osuszany. Powszechne są tzw. plamy łzowe, widoczne zwłaszcza u jasno umaszczonych psów.

Szczegółowe dane i wymiary

Buldog francuski

Wysokość w kłębie: ok. 30 cm
Masa: 8 – 14 kg
Długość życia: 10 – 12 lat