DomowePsySsakiZwierzęta

Australian Cattle Dog

Rasy psów – Australian Cattle Dog

Krzyżówka psa domowego z dingo

Prawdziwy żołnierz wśród psów, który swym uporem, charyzmą i wytrzymałością potrafi okiełznać najbardziej oporne zwierzę hodowlane. W stosunku do człowieka może być równie uparty, jednak przy dobrym podejściu właściciela okazuje się oddanym, kochającym towarzyszem i obrońcą ludzkiego stada. Oto połączenie psa domowego z dingo – Australian Cattle Dog.

Klasyfikacja FCI

  • Grupa I: Psy pasterskie i zaganiające
  • Sekcja II: Psy zaganiające
  • Typ: wilkowaty
  • Próby pracy: nie podlega
  • Inne nazwy: ACD, Australijski pies pasterski, Australian Queensland Heeler, Australian Blue Heeler
  • Kraj pochodzenia/Kraj patronacki: Australia
Australian Cattle Dog
Australian Cattle Dog.

Historia i pochodzenie rasy

W wieku XIX do Australii sprowadzano angielskie rasy, które kojarzono z psami dingo. Jednak współczesna forma australijskiego pasterskiego to wynik wielokrotnego krzyżowania rozmaitych ras. Tamtejsi farmerzy potrzebowali bowiem psów niezwykle wytrzymałych, odpornych na bardzo wysokie temperatury oraz przystosowane do ciężkiej pracy na trudnych terenach. Nie nadawały się do tego czyste rasy europejskie, takie jak Old Smooth Collie (nie chodzi o współcześnie znane owczarki szkockie).

Współczesna postać ACD to połączenie dingo z dalmatyńczykami i czarnymi australijskimi kelpie. Niektóre źródła wspominają również o bullterierach.

Hodowlą ACD zajęli się XIX – wieczni osadnicy australijscy. Do głównych zadań psów należeć miało pilnowanie stad półdzikiego bydła, które przez długi czas pasło się na rozległych obszarach. Aby opanować nieco agresywne zwierzęta hodowlane ACD często gryzły i szczypały kończyny swych podopiecznych.

Australian Cattle Dog
Australian Cattle Dog.

Wśród farmerów najbardziej popularną odmianą ACD okazała się błękitna merle (marmurkowa). Otrzymała nawet odrębną nazwę – Blue Heelers. Alternatywne określenie – Queensland (Blue) Heelers – zawdzięczają popularnym w branży bydlęcym trasom w Queensland.

Pod koniec wieku XIX niejaki Robert Kaleski zajmujący się hodowlą rasy, opracował jej wzorzec na podstawie krzyżówki psa domowego z dingo. Wierzył bowiem, że takie połączenie genetyczne najlepiej sprawdza się w pracy na bezkresnych obszarach Australii. Łatwo dostrzec, że poza umaszczeniem, współczesne ACD bardzo przypominają dingo.

Kennel Club of New South Wales zaakceptował wzorzec rasy w roku 1903. AKC zaklasyfikowało ją do grupy ras roboczych w maju 1980 r., jednak w styczniu 1983 r. przeniesiona została do grupy ras pasterskich.

Australian Cattle Dog
Australian Cattle Dog.

Charakterystyka

Wygląd

ACD to pies bardzo silny, zwinny i wytrzymały. Umięśniona, zwarta sylwetka bardzo pomaga mu w ciężkiej pracy. Długość ciała wyraźnie przeważa nad wysokością w kłębie. Na zadzie widoczny jest nisko ulokowany ogon, tworzący delikatny łuk. Przednie kończyny są proste, mocne, zakończone zaokrąglonymi łapami o krótkich palcach. Czaszka jest szeroka, między uszami nieco zaokrąglona. Uszy są natomiast szeroko rozstawione, osadzone niezbyt wysoko ale też niezbyt nisko, ponadto sterczące i bardzo ruchliwe w czasie aktywności.

Sierść składa się z dwóch warstw: gęstego i krótkiego podszerstka oraz prostego, zwartego i przylegającego włosa okrywowego, którego zadaniem jest ochrona przed deszczem. Na spodniej części ciała, udach, głowie i szyi wydaje się dłuższy i gęstszy.

FCI wyróżnia dwie odmiany kolorystyczne:

Niebieską – nakrapiana lub przesiana, czasem ze znaczeniami w kolorze czarnym lub niebieskim (najczęściej są to łaty na głowie oraz podpalanie na kończynach przednich, piersi, spodzie szczęki dolnej i pysku. Podpalanie może również występować na tylnych nogach). Nierzadko spod włosa okrywowego prześwituje płowy podszerstek.

Rudą przesianą – pokrywa równomiernie całe ciało. Zarówno podszerstek, jak i włos okrywowy są tej samej barwy. Ciemniejsze akcenty (symetryczne łaty) widoczne są na głowie, czasem spotyka się ciemnorude łaty na tułowiu.

Australian Cattle Dog
Australian Cattle Dog.

Temperament

Podobnie do innych ras pracujących również ACD charakteryzuje się ogromnymi zasobami energetycznymi, aktywnym umysłem i wyraźną niezależnością. Ze względu na powyższe potrzebuje bardzo dużo ruchu, zadań do wykonania i ludzkiego towarzystwa. Osobniki nie zajmujące się zaganianiem bydła mogą brać udział wielu psich sportach, dzięki którym będą odpowiednio stymulowane fizycznie i umysłowo.

Podobne artykuły

Jako zwierzę domowe wyróżnia się wewnętrzną radością, oddaniem i umiłowaniem zabaw. W konfrontacji z obcym człowiekiem przejawia jednak podejrzliwość. Łatwo to zauważyć po jego spojrzeniu, w którym radość i bystrość zostają zastąpione przez czujność. Z powodu dużej rezerwy w stosunku do obcych świetnie sprawdza się jako pies stróżujący. Umiejętności te warto szlifować za pomocą odpowiedniego szkolenia. Jeżeli jednak chcemy, aby był bardziej przyjacielski w stosunku do znajomych rodziny, wymaga uspołeczniania od najmłodszych lat.

Żyje w zgodzie ze starszymi dziećmi, jednak w kontakcie z młodszymi, ruchliwymi maluchami przejawia zachowania pasterskie (może szczypać pięty malca, aby nim kierować).

Australijski pies pasterski nawiązuje silną więź z właścicielem, dlatego nie ma w zwyczaju oddalać się od niego na zbyt duże odległości. Wykazuje także silną potrzebę ochrony. Choć jest z reguły przyjazny, szybko reaguje na zmiany nastroju swych opiekunów. W związku z tym zdarza mu się reagować obroną bez wyraźnego polecenia.

Australian Cattle Dog
Australian Cattle Dog.

Podgryzanie pięt

Należy pamiętać, że rasa została wyhodowana do zaganiania niechętnego do współpracy bydła, dlatego ma skłonność do podgryzania pięt „nieposłusznym” ludziom. Zachowanie to, lekceważone w okresie szczenięcym, może przerodzić się w groźne zachowania w dorosłym życiu.

Szczekanie

Pracuje w ciszy, ale szczeka kiedy chce przyciągnąć uwagę. Wyróżnia go charakterystyczna, piskliwa barwa głosu. U boku nieodpowiedniego właściciela szczekanie może być objawem znudzenia i frustracji. Wydaje się jednak, że częstsze wokalizacje ACD są spowodowane przebywaniem w hałaśliwym towarzystwie.

Na znajome psy reaguje spokojem, ale jeśli jest ich kilka, spotkanie może zakończyć się agresywnymi próbami ustanowienia hierarchii. ACD nie nadaje się zatem do mieszkania z więcej niż jednym psem. Choć w obrębie rasy zdarzają się przypadki ugryzień i innych ataków na ludzi, jest to znikomy procent podobnych przypadków (ok. 0,1%). O wiele częściej udział w tego typu działaniach biorą Staffordshire bull teriery i owczarki niemieckie.

Australian Cattle Dog
Australian Cattle Dog.

Kondycja zdrowotna

Najpoważniejsze schorzenie występujące w obrębie rasy – głuchota – ma ścisły związek z genami odpowiedzialnymi za biały kolor sierści i skóry. Na podstawie badań wykazano, że ok. 2,5% psów rasy ACD cierpi na głuchotę obustronną, natomiast u ok. 14,5% przedstawicieli tej rasy wykryto głuchotę jednostronną.

Często spotyka się również progresywny zanik siatkówki. Postać tej choroby u ACD charakteryzuje się pogorszeniem widzenia w okresie późnej dorosłości, które prowadzi do ślepoty.

Niezbyt często spotyka się dysplazję biodrową, ale dosyć popularnymi schorzeniami w obrębie rasy są choroby kręgosłupa, niepłodność, choroby macicy, ciąża rzekoma i wspomniana wcześniej ślepota. Według badań z USA i Kanady najczęstszą przyczyną interwencji weterynaryjnej u ACD są złamania kości oraz uszkodzenia więzadła krzyżowego.

Australian Cattle Dog
Australian Cattle Dog.

Szczegółowe dane i wymiary

Australian Cattle Dog

  • Wysokość w kłębie: psy 46-51 cm, suki 43-48 cm
  • Waga: 13-28 kg
  • Długość życia: 11-15 lat
Australian Cattle Dog
Australian Cattle Dog.

Australian Cattle Dog – ciekawostki

  • Stanley Coren umieścił rasę na 10 pozycji w rankingu najinteligentniejszych psich ras. Oznacza to, że australijski pies pasterski jest jednym z najbardziej inteligentnych ras pod względem posłuszeństwa i łatwości uczenia się.
  • Najważniejszy zadaniem australijskiego pasterskiego jest zachęcanie (a raczej zmuszanie) opornego bydła do dalekich podróży. Uważa się, że jest to rasa najlepsza do tego typu pracy. Niektórzy kynolodzy twierdzą jednak, że współczesna odmiana nie jest już tak skuteczna jak w przeszłości, ponieważ do swego krępego ciała ciała posiada zbyt krótkie kończyny.
  • Większość przedstawicieli rasy bardzo lubi wodę i świetnie pływa.
  • Najstarszym znanym psem rasy ACD był niejaki Bluey, który urodził się w 1910 r., a zmarł 29,5 roku później. Historia o tym wiekowym psie nie została jednak potwierdzona dowodami.
  • Poza zaganianiem bydła ACD dobrze sprawdza się jako pies terapeutyczny z osobami niepełnosprawnymi, policyjny i wykrywający narkotyki.
Australian Cattle Dog
Australian Cattle Dog.

Polecamy:


Baza Dinozaurów

Jeden komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button