Kot orientalny

Kot orientalny – rasa kota

Brat bliźniak kota syjamskiego, który wyróżnia się różnorodnym umaszczeniem. Jego temperament, usposobienie i styl bycia niemal w 100% pokrywa się z osobowością syjamskiego krewnego. Skupmy się mimo to na kocie orientalnym jako odrębnym, wyjątkowym i pięknym przedstawicielu kota domowego, bo właśnie o nim stworzony został poniższy artykuł.

Klasyfikacja FIFe

• Kategoria IV: Koty orientalne
• Kod EMS: ORL (kot orientalny długowłosy), ORS (kot orientalny krótkowłosy)
• Inne nazwy: Oriental longhair, Oriental shorthair
• Kraj pochodzenia: USA

Historia i pochodzenie rasy

Tajlandia, wcześniej znana pod nazwą Syjam, była miejscem powstania wielu kocich ras, w tym kotów syjamskich. Zwierzęta te ceniono za arystokratyczny wygląd, który idealnie pasował do europejskich pałaców. Pod koniec wieku XIX wiele Syjamów zostało przywiezionych do Anglii.

Brytyjscy hodowcy wykazywali żywe zainteresowanie kotami w typie Syjama, ale szukali rasy, w obrębie której występować będzie więcej odmian kolorystycznych. W latach pięćdziesiątych XX wieku opracowano więc całkiem nową rasę – kota orientalnego. Powstała ona poprzez krzyżowanie kotów syjamskich z brytyjskimi krótkowłosymi i rosyjskimi niebieskimi. Amerykanie szybko stworzyli własną odmianę kota orientalnego krzyżując amerykańskie krótkowłose z Syjamami i Abisyńczykami.

Na początku hodowcy rasy syjamskiej bardzo sprzeciwiali się takim kojarzeniom. Szybko rosnąca popularność kotów orientalnych przygasiła jednak głosy przeciwników. Nowa rasa stała się prawdziwym wydarzeniem. Z czasem rozwinęły się także dwa warianty sierści: długa i krótka.

Charakterystyka

Wygląd

Poza różnicami w umaszczeniu, kot orientalny w niewielkim stopniu różni się od kota syjamskiego. Obie rasy mają szczupłe, długie i muskularne ciała, spiczaste, duże uszy i piękne, migdałowate oczy. Głowa ma kształt klina, pysk zwęża się wyraźnie ku nosowi tworząc trójkąt. Nogi są długie i szczupłe – tylne kończyny są dłuższe od przednich. Łapy mają owalny kształt, ogon jest cienki, biczowaty. Średniej długości sierść jest natomiast gładka i miękka.

Odmiany kolorystyczne

W obrębie rasy spotyka się mnóstwo odmian kolorystycznych. Spośród nich wymienić można hebanową, białą, kasztanową, niebieską, a także wzory typu bi-colour, pręgowany, szylkretowy. W zależności od umaszczenia, tęczówki mogą mieć barwę niebieską, zieloną lub dwukolorową.

Temperament

Ciała kota orientalnego i syjamskiego oraz ich usposobienia są niemal takie same. Upór, „gadulstwo” i potrzeba uwagi to cechy charakterystyczne tych ras. Kot orientalny przepada za ukochanymi ludźmi, uwielbia pomagać domownikom w ich zajęciach i towarzyszyć im w codziennych obowiązkach. Z tego powodu koty te chodzą z właścicielem krok w krok. Kiedy opiekun siada, kot chętnie skacze mu na kolana, a nocą zasypia w łóżku, pod kołdrą, z głową na poduszce.

Wścibstwo, potrzeba bycia z człowiekiem i zwracanie na siebie uwagi to cechy, które dla wielu ludzi tworzą mieszankę wybuchową. Dlatego też kot orientalny, podobnie jak syjamski, nie nadają się dla osób bardzo spokojnych. Kot ten wymaga bowiem sporej aktywności fizycznej, dużo zabawy i czułości. Jeżeli zwierzak dobrze poczuje się ze swym opiekunem, stanie się jego wielkim przyjacielem. Nie może więc zostawać zbyt długo sam, dlatego w sytuacji gdy domownicy znikają z domu na całe dnie wskazane jest, aby orientalny miał swojego własnego przyjaciela, najlepiej innego kota.

Kot orientalny przejawia wysoką inteligencję, zwinność i kondycję fizyczną. Uwielbia się bawić na rozmaite sposoby. Dzięki temu jego mózg jest cały czas aktywny. Nie należy dziwić się, kiedy kot zapragnie wspiąć się na wysokie drzewo – to może być jedna z jego ulubionych zabaw. Jego wścibstwo doprowadza jednak czasem do sytuacji komicznych. Jest on bowiem w stanie nie tylko otwierać drzwi i szafki, ale również grzebać w torebce w poszukiwaniu czegoś ciekawego, najlepiej błyszczącego. Nie zaleca się więc, aby kot orientalny zostawał sam na sam ze sobą, bez dostępu do żadnych rozrywek. W przeciwnym razie zwierzak sam znajdzie sobie zajęcie, np. zacznie bawić się rolką papieru toaletowego, albo będzie skakać po firankach. Jeżeli opiekun zbyt rzadko okazuje mu czułość, kot stanie się osowiały i naburmuszony.

Kondycja zdrowotna

W obrębie rasy spotyka się kilka chorób. Niektóre z nich mogą mieć podłoże genetyczne:

• choroby oskrzeli, w tym astma
• zez
• oczopląs
• zanik siatkówki
• patologiczne poszerzenie światła przełyku (tzw. megaesophagus)
• amyloidoza
• chłoniaki
• kocia hiperestezja – zaburzenie na tle nerwowym, polegające na nadmiernym reagowaniu na nieszkodliwe bodźce, np. obsesyjne wylizywanie sierści po pogłaskaniu przez opiekuna.

Szczegółowe dane

Kot orientalny

• Wysokość w kłębie: 20-25 cm
• Waga: kotki: 2,25-3,65 kg; koty: 3,2 – 4,5 kg
• Długość życia: 12-15 lat

Kot orientalny – ciekawostki

• Współcześnie rasa nie jest akceptowana przez kilka federacji felinologicznych, niektóre natomiast nakazują, aby zaliczać je do kotów syjamskich.
• W obrębie rasy sklasyfikowano ponad 300 kolorów i wzorów sierści.

Polecamy

• Wielkie koty
• Inteligencja kotów
• Kot domowy
• Rasy kotów
• Rasy psów