Homoseksualizm wśród zwierząt

Tak jak i u ludzi, u większości (lecz nie u wszystkich) zwierząt wyższych homoseksualizm jest wynaturzeniem, niczym innym. Tam gdzie liczebność populcji jest nadzorowana przez człowieka i nie dochodzi do selekcji naturalnej następuje patologia zachowań społecznych i związanych z instynktem przetrwania. Wielu zwierzętom badanym w kierunku homoseksualizmu podawano hormony by sprowokować je do nienaturalnych zachowań. Problemem jest też coraz mniejsza różnorodność puli genowej w populacjach wielu gatunków zwierząt na świecie. Obserwowane w akwariach zjawisko potwierdza tezę, iż homoseksualizm jest zwykłym wynaturzeniem. Samice skalara (Pterophyllum scalare), w przypadku braku samca często inicjują tarło. Po jego nieudanym przebiegu (brak potomstwa) zwykle dochodzi u nich do ostrych walk. W przypadku pojawienia się samca, samice definitywnie tracą sobą zainteresowanie lub co najwyżej rywalizują o jego względy. Skalary blisko ze sobą spokrewnione często zatracają u siebie naturalne zachowania lub mają je zaburzone. Widać to wyraźnie, gdy połączy się je z osobnikami pochodzącymi z odłowu, które są silniejsze genetycznie i prezentują właściwy behawioryzm dla swojego gatunku. Większość udomowionych zwierząt nie była poddawana selekcji naturalnej, tylko ingerował w nią człowiek, stąd przypadki homoseksualizmu np. u psów – dla porównania – u dziko żyjących wilków (zdrowych genetycznie) takie sytuacje nie mają miejsca. Przypadki kopulacji u samców bizonów często mają miejsce, gdy u samic kończy się okres rui, a hormony samców nadal wskazują na prokreację… poza tym ten gatunek również wykazuje bardzo bliskie spokrewnienie – został odtworzony liczebnie po niemal całkowitym wyginięciu, a naukowcy mogli polegać tylko na ostałej, niewielkiej ilości osobników, o niezbyt dużym zróżnicowaniu puli genetyczej – tyle. Poza tym u niektórych gatunków ptaków płeć jest tak trudna do odgadnięcia, że bez specjalistycznych badań, trudno to ustalić, bazując tylko na samych obserwacjach. Kolejna sprawa – lizanie w świecie zwierząt często ma inne znaczenie, niż w ludzkim odniesieniu do tego terminu. Zwykle jest to inna forma przyjacielskich relacji niż ta przyjęta w ludzkim świecie – większość zwierząt nie posiada bowiem rąk, a będące ich anatomicznym odpowiednikiem przednie łapy/kopyta/płetwy, itp.- mają ograniczone funkcje. Stąd filmy o wzajemnych „pieszczotach” między samcami lwów, lecz brak jakichkolwiek udokumentowanych przypadków kopulacji między dziko żyjącymi samcami tego gatunków. Zdarzają się jedynie w ogrodach zoologicznych, gdzie nie dochodzi do selekcji naturalnej i nie spełniane są czynniki warunkujące prawidłowy behawioryzm tych zwierząt… co ważniejsze – nie potwierdzono jak dotąd żadnych przypadków właściwej penetracji seksualnej między samcami lwów żyjących w niewoli.

Człowiek to najgorsza patalogia na tej pijackiej planecie tez mi wielki pan tego całego świata co najwyżej swoich zwierzęcych instynktów