Kelpie
Nic Wam to nie mówi? Nie przejmujcie się, Kelpie to postać z mało nam znanej mitologii celtyckiej. Koń ten nawiedzał i zamieszkiwał jeziora oraz rzeki Szkocji i Irlandii. Według legendy wyglądał jak duży kucyk o białym, czarnym lub błękitnym umaszczeniu. Tym razem jednak koń to nie urocza istota, ale oszust namawiający ludzi do wejścia do wody, aby następnie ich zjeść. Kelpie to kolejna postać konia występująca w „Harry’m Potterze”. Jego słowiańskim odpowiednikiem jest utopiec.
Kelpiego widziano jako zagubionego kucyka, którego znakiem rozpoznawczym była niebieska, wiecznie mokra grzywa. Włosie na niej i na ogonie było mimo to nieco skręcone, skóra była lepka i zimna jak u martwego zwierzęcia. Mówiło się, że Kelpie lubił przemieniać się w piękne kobiety, aby łatwiej przyciągać łatwowiernych ludzi w wodne czeluści. Ten przebiegły koń tworzył jednak tylko iluzję, za którą się skrywał. Aby widzieć całą sytuację, ponad powierzchnię wody wystawiał tylko oczy. Zwabiał ludzi zachęcając do wejścia na grzbiet, kiedy jednak dana osoba postanowiła to uczynić, nie było mowy o miłej przejażdżce – skóra Kelpiego stawała się klejąca, a podróż kończyła się pod wodą, gdzie upiór pożerał biedaka, omijając serce lub wątrobę.
We wszystkich regionach Szkocji występuje wspólna opowieść o dziewięciorgu dzieciach, które Kelpie topił na swym lepkim grzbiecie. Ostatnie z dzieci – dziesiąte – nie chciało jednak się „przejechać”. Wściekły koń gonił malca, ale udało mu się uciec. Bardziej makabryczna wersja podania głosi, że ostatnie dziecko głaskało Kelpiego, a gdy ręka przykleiła się do skóry konia, wyjęło z kieszeni nóż i odcięło sobie własną dłoń, a kikuta opaliło nad ogniskiem…
Konie od zawsze wzbudzały moją fascynację. Mają tak wiele piękna i gracji w sobie, zwłaszcza konie w galopie…. Pozdrowienia dla redakcji za wspaniały serwis i trud wkładany w przygotowanie artykułów i odpowiedzi na pytania czytelników.
I LOVE ANIMLS
Bardzo lubię tę stronę i w ogóle kocham konie, pozdrawiam fanów koni 🙂
zróbcie konie w mitologii 2 i opisczie tam koszmary, zmory, konie voodoo, testrale, konie morskie, konie wodne.
PS w harym poterze niebylo kelpi
Były kelpie w Harry Potterze. W sumie jako ciekawostkę możemy przytoczyć, że za największą kelpię uważano nawet Nessie z jeziora Loch Ness. Dla jednych to plezjozaur, dla innych kelpie…
Rany, Creepu, opisując takie stwory zmienimy DinoAnimals w portal fantasy 🙂
Jak buście tak zrobili to?
znam Harrego Pottera, i nie było tam żadnych kelpii. Jak już, to były testrale.
Zarówno w drugim jak i w szóstym roku Harrego Pottera pojawiają się informacje na ten temat. Kelpie otrzymały klasyfikację Ministerstwa Magii na poziomie XXXX, co oznacza, że są groźne, wymagają specjalistycznej wiedzy, ale czarodziej-specjalista może sobie z nimi poradzić 😉 Testrale również się pojawiały. Przewertuj książkę raz jeszcze z uwagą 🙂
aha, czyli że tylko wspominane były?
czytałam HP po 5 razy KAŻDĄ część i nic tam o kelpiach nie było
Kelpie w książkach o Harrym Potterze:
Harry Potter and the Chamber of Secrets (wspomniane)
Harry Potter and the Half-Blood Prince (wspomniane)
Fantastic Beasts and Where to Find Them
Harry Potter: Trading Card Game (Pierwszy raz się pojawiają)
Pottermore (wspomniane)
Wonderbook: Book of Spells
ja uwielbiam konie i bardzo podoba mi się ta strona
Nie przypominam sobie, żeby w HP było coś o kelpie, stwór ten pojawia się natomiast w karciance na podstawie tej książki. Może przeczytaliście o nim w jakimś dodatkowym dziełku autorki?
Natomiast rdzeń różdżki Harry’ego wykonany był z pióra feniksa, co miało dość konkretny wpływ na fabułę.
Mnie w sumie zabrakło koni z ruskich podań, np. motywu niepozornego lub kalekiego konia, który okazuje się być cenny i pomocny (jak konik garbusek albo parszywy źrebak, którego Maria Moriewna otrzymała od Baby Jagi).
fajnie byłoby zrobić o Garbusku
Oprócz ogiera należącego do Odyna, również prorok Mahomet posiadał, z tego, co pamiętam, specyficznego rumaka, składającego się z nadliczbowej ilości nóg, a także głów i oczu.Ludzkich chyba. W dzeiciństwie jego opis stanowił dla mnie wyobrażenie jakiejś potwornej hybrydy.
Koń Mahometa nosił nazwę Burak (Al-Burak). Mahomet udał się nim w podróż do nieba oraz z Mekki do Jerozolimy. Burak był niewielki (nieco większy od osła), u jego nóg były białe skrzydła. Przedstawiany jest różnie – czasami z kobiecą twarzą i ogonem pawia. Przed Mahometem koń ten służył innym prorokom.
Nazwa arabska to Bark, oznacza błyskawicę/piorun.
w jednej starej bajce jest o koniu siedmionogim, bajka nazywa się właśnie tak.
Rdzeniem różdżki Harrego było pióro feniksa!
W tym zestawieniu brakuje jeszcze upiornego rumaka Zmory(Czasem uznawanej za Czarnego Jednorożca) Ksantusa i Baliosa(Rumaki Achillesa) Mięsożernych Koni Diomedesa oraz Incitatusa konia wyścigowego Cesarza Kaliguli, który został wszak mianowany rzymskim senatorem. Mimo wszystko, spoko artykuł.
Dziękujemy za uzupełnienie. W artykule zaprezentowaliśmy jedynie wybrane konie z mitologii oraz legend, rzecz jasna można go będzie w przyszłości rozszerzyć lub napisać część drugą.
Nie ma jeszcze nocnej mary a w Harrym Potterze z ważniejszych koni były jeszcze Testrale ale artykuł świetny
Ja nie mogę , ile błędów. Tak się składa, że doskonale znam ksiązki o Harrym Potterze i włos jednorożca bynajmniej nie był rdzeniem różdżki Harry’ego, tylko Dracona. Nie sadzę też, by Bucefał miał niebieskie oczy i skoro twierdzisz, że był czarny, to dlaczego wstawiasz fotę przedstawiającą skarogniadego konia? Fota zamieszczona w drugim artykule bynajmniej nie przypomina hipogryfa, skoro ów statuetka posiada koński łeb, a nie orli i z całą pewnością hipogryfy nie posiadają wyłącznie tułowi klaczy, skoro mają możliwość normalnego rozmnażania się. Z kolei kelpie nie występowały w „Harrym Potterze”, a były jedynie wspomniane w tej książce i mogą one przybrać dowolną postać, choć najczęściej są przedstawiane jako widmowe konie. Krótko rzecz ujmując, ten artykuł to po prostu porażka.
Harry Potter na jakiś czas przejął różdżkę Dracona znawco
Kiedyś czytałem opowiadanie grozy o demonicznym koniu który zabijał ludzi i tam chodziło o to że ten koń należał do rycerza Zawiszy. Fajny temat z tymi legendarnymi końmi
ale Harry Potter miał rdzeń swojej różdżki z pióra feniksa a nie jednorożca 🙁
szkoda tylko, że dajecie tu opowieść o koniu tylko z jednej mitologi bo na przykład jednorożec występował w różnych kulturach i marynarze mówili ,że galopuję po wodzię.