Paraceratherium, Indrikoterium Baluchitherium

Indrikoterium (Indricotherium transouralicum) – największy lądowy ssak świata

Paraceratherium, Indrikoterium Baluchitherium

Indrikoterium to prehistoryczne zwierzę, które do dziś zachwyca i jednocześnie przeraża pasjonatów dawnych dziejów Ziemi swoimi rozmiarami. Nic dziwnego, skoro aktualnie szczyci się tytułem największego lądowego ssaka, jaki kiedykolwiek zamieszkiwał świat.

Pierwsze znalezione skamieniałości indrikoterium przynosiły jednoznaczne skojarzenie z nosorożcem. W trakcie badań stwierdzono jednak, że to nie jedyne współczesne zwierzę, u którego widać analogię do indrikoterium. Drugim z nich są żyrafy, które podobnie jak prehistoryczny ogromny ssak z łatwością zjadają liście ze szczytów wysokich drzew dzięki długiej szyi.

Klasyfikacja

• Gromada: ssaki (Mammalia)
• Rząd: nieparzystokopytne (Perissodactyla)
• Rodzina: Hyracodontidae
• Rodzaj: Indricotherium
• Gatunek: Indricotherium transouralicum

Problem z nazwą

Pomimo że szczątki tego olbrzymiego ssaka zostały odkryte już na początku XX wieku, wciąż wzbudzają gorące dyskusje wśród paleontologów, którzy nadali mu aż trzy różne nazwy: Indricotherium, Paraceratherium i Baluchitherium. Wszystkie weszły do powszechnego użycia, a aktualnie dwie pierwsze walczą o palmę pierwszeństwa.

Problem z nazwą gatunku powstał przez wyjątkowe podobieństwo dużych, prehistorycznych ssaków. Początkowo Indricotherium, Paraceratherium i Baluchitherium były to trzy osobne gatunki. Później jednak paleontolodzy zaczęli się zastanawiać, czy nie powinno się ich traktować jako jedność.

Ostatecznie sprawa rozwiązała się w 1989 roku, gdy badania przeprowadzone przez S. G. Lucasa i J. C. Sobusa wykazały, że zarówno Indricotherium, jak i Paraceratherium są tym samym gatunkiem. Jako że Paraceratherium opisane było kilka lat wcześniej niż Indricotherium uznano, iż będzie ono obowiązującą nazwą.

To nieco podobna kwestia, do tej którą opisywaliśmy przy okazji artykułu Gdzie się podział brontozaur?

Odkrycie

Szczątki indrikoterium zostały odkryte po raz pierwszy w 1910 roku na prowincji Beludżystan – obecny Pakistan. Odkrycia dokonała angielska ekipa paleontologiczna, której członkiem był sir Clive Forster Cooper z Muzeum Zoologii Uniwersytetu w Cambridge.

Występowanie

Indrikoterium był zwierzęciem endemicznym dla Eurazji i Środkowej Azji w epoce późnego oligocenu, czyli około 25 milionów lat temu. Wyginął we wczesnym miocenie.

Cechy charakterystyczne

Indrikoterium to ogromny, prehistoryczny bezrogi nosorożec, którego od jego współczesnych kuzynów różni brak rogu. Jego tułów był bardzo krępy i masywny. Czaszka indrikoterium – w porównaniu z resztą ciała – jest dość krótka. Mierzyła około 135 centymetrów. Głowa tego olbrzymiego ssaka umieszczona była na długiej szyi – osiągającej w przybliżeniu 2 metry długości. Dzięki temu mógł on bez problemu żerować na koronach drzew. Paleontolodzy sądzą, że zajmował tym samym podobne miejsce w ekosystemie jak żyrafy.

Co ciekawe, jeśli przyjrzeć się uważnie Indrikoterium można dostrzec podobieństwo do …okapi. A ja wszyscy wiemy okapi mają wiele wspólnego z żyrafami.

Nogi indricoterium były umięśnione, jednak bardziej smukłe niż u nosorożców. Ich długość pozwalała na stawianie dłuższych kroków i lepszego wykorzystania zasobów energii w czasie pokonywania długich dystansów.

Badacze podejrzewają, że jedną z cech indrikoterium były wyjątkowo umięśnione wargi, które pozwalały mu obracać i manipulować żywnością zanim dostała się ona do pyska. Potwierdzeniem takiej tezy jest kształt przedniej części czaszki, który zbliżony jest do tego występującego u zwierząt mających taką umiejętność. Indrikoterium posiadał również dwie pary powiększonych siekaczy.

Dieta

Mimo swojej pokaźnej postury i dość groźnego wyglądu indrikoterium to zwierzę wyjątkowo łagodne – żywiące się w 100% roślinami. Dzięki swojej pokaźnej posturze i długiej szyi bez problemu mogło żerować w koronach drzew, zjadając liście, do których inne zwierzęta nie miały dostępu.

Tryb życia

Ze względu na swoje rozmiary dorosłe osobniki nie musiały obawiać się prehistorycznych drapieżników. Młode przebywały najprawdopodobniej pod opieką matki, aż do czasu, kiedy potrafiły radzić sobie samodzielnie.

Według badaczy większe ssaki mają także dłuższy czas życia. Na tej podstawie można stwierdzić, że długość życia indrikoterium wynosiła nawet 100 lat.

Możliwe że indrikoterium było zwierzęciem stadnym, jednak nie jest to poparte twardymi dowodami.

Wymarcie

Jako główny powód wymarcia indrikoterium uważa się drastyczną zmianę klimatu, która miała miejsce w epoce miocenu. Zmiany te spowodowane były przez wypiętrzanie się Himalajów i spowodowały zanik ekosystemów leśnych, obniżenie temperatury i postępujące pustynnienie obszarów zielonych.

Wymiary

Indrikoterium to największy lądowy ssak, jaki kiedykolwiek zamieszkiwał świat. Jego wysokość w kłębie to około 5 metrów, a długość ciała 10 metrów. Waga wahała się w przedziale od 10 do 20 ton.

Paraceratherium vs Palaeoloxodon namadicus

Na podstawie najnowszych badań Palaeoloxodon namadicus mógł osiągać ponad 5 metrów wysokości oraz wagę dochodzącą nawet do 22 ton. Tym samym mógłby zdetronizować bohatera dzisiejszego artykułu, który od wielu lat zajmował pierwsze miejsce na podium. Problematyczne jest jednak dokładne stwierdzenie, który z tych gigantycznych ssaków był większy, ze względu na niewystarczający materiał kopalny. Z dużym prawdopodobieństwem były to zwierzęta porównywalne.

Dane/Wymiary

Indrikoterium (Indricotherium transouralicum)

Wymiary

• Długość ciała: około 10 metrów
• Wysokość w kłębie: 5-5,5 metra
• Waga: 11-16 ton
• Długość czaszki: 135 centymetrów
• Długość szyi: około 200 centymetrów

Występowanie

• Eurazja i Środkowa Azja
• Żył: 25 milionów lat temu

Odkrycie

• Prowincja Beludżystan – obecny Pakistan
• Odkryty: 1910 rok
• Odkrywca: Clive Forster Cooper

Indrikoterium – ciekawostki

• Indrikoterium pojawiło się w trzecim odcinku serialu emitowanego przez BBC – „Walking with Beasts” (dosłownie tłumaczone jako „Spacer z bestiami”)
• Sylwetka indrikoterium stanowiła inspirację dla twórców „Gwiezdnych Wojen”. To właśnie na niej wzorowana były AT-AT Walkers (All Terrain Armored Transport (AT-AT).
• Nazwa indrikoterium ma bardzo ciekawą etymologię. Została ona nadana temu zwierzęciu na cześć Indrika. Był to potwór pochodzący z mitologii rosyjskiej i jednocześnie najsilniejsza istota na Ziemi i praojciec wszelkich zwierząt.
• Druga – oficjalna – nazwa tego zwierzęcia także ma związek z bestią. Paraceratherium oznacza dosłownie „bezrogą bestię”.

Polecamy:

• Wymarłe
• Mamut
• Elasmoterium
• Nosorożec
• Żyrafa
• Okapi