Hipopotam karłowaty (Choeropsis liberiensis / Hexaprotodon liberiensis)
Podczas, gdy hipopotam nilowy był znany Europejczykom od starożytności, hipopotama karłowatego nie znano w ogóle poza swym zasięgiem występowania (Afryka Zachodnia) aż do wieku XIX. Ze względu na nocny tryb życia i żerowanie w gęstych lasach, nawet w krajach zachodnioafrykańskich wiedziano o nim mało – w Liberii na przykład nazwano go krową wodną. Jak dziś radzą sobie mniejsi kuzyni potężnych hipopotamów nilowych?
Klasyfikacja
- Gromada: ssaki
- Rząd: parzystokopytne
- Rodzina: hipopotamowate
- Rodzaj: Choeropsis
- Gatunek: hipopotam karłowaty
- Podgatunki:
- Choeropsis liberiensis heslopi
- C.l. Liberiensis
- Podgatunki:
Podgatunek nigeryjski
Przypuszcza się, że do co najmniej XX wieku odrębny podgatunek hipopotama karłowatego zamieszkiwał Nigerię, ale jego istnienie jest nadal kwestionowane. Podgatunku nigeryjskiego nigdy nie udało się obserwować na wolności, ani tym bardziej schwytać. Wszystkie badania i obserwowane okazy to hipopotamy z Liberii, zamieszkujące tamtejsze ZOO. Nigeryjski podgatunek został sklasyfikowany jako Choeropsis liberiensis heslopi. Prawdopodobnie przebywał w delcie rzeki Niger, głównie w pobliżu Port Harcourt. Wiele wskazuje również na to, że podgatunek heslopi jest współcześnie wymarły.
Występowanie
Ten przedstawiciel hipopotamowatych zamieszkuje lasy oraz bagna Afryki Zachodniej, głównie Liberii, choć niewielkie populacje spotyka się również w Gwinei, Sierra Leone i na Wybrzeżu Kości Słoniowej.
Charakterystyka
Wygląd
Sylwetką bardzo zbliżony do swego wielkiego kuzyna – hipopotama nilowego (Hippopotamus amphibius), charakteryzuje się zatem beczkowatym tułowiem wspartym na czterech krótkich, ale masywnych kończynach wyposażonych w 4 palce. Hipopotam karłowaty mierzy zaledwie połowę wysokości gatunku nilowego, a jego ciężar stanowi mniej niż ¼ masy potężnego krewnego. Dorosłe hipopotamy karłowate mierzą 150 – 177 cm długości, 75 – 83 cm wysokości w kłębie i ważą od 180 do 275 kg.
Skóra
Skóra ma kolor brązowy lub czarno-zielony, ale spodnia część ciała ma odcień kremowy lub szarawy. Naskórek, podobnie jak u hipopotama nilowego, jest cienki, a skóra właściwa mierzy zaledwie kilka cm grubości.
„Krwawy pot” hipopotama
Skóra wydziela specyficzną różową substancję, która barwi zwierzę na odcień różowawy. Wydzielina ta nazywana jest „krwawym potem”, ale nie ma nic wspólnego ani z jednym, ani z drugim. Substancja ta ma odczyn silnie zasadowy, dlatego uważa się, że ma właściwości antyseptyczne i chroniące przed promieniowaniem słonecznym.
Woda to konieczność
Oba gatunki hipopotamów spędzają większość czasu w wodzie, ponieważ skóra szybko wysycha i pęka.
Hipopotam karłowaty a hipopotam nilowy
Szkielet gatunku karłowatego jest smuklejszy od gatunku nilowego, co oznacza, że kości tego pierwszego są cieńsze. Ponadto, kręgosłup hipopotama nilowego jest ułożony równolegle do podłoża, podczas gdy kręgosłup hipopotama karłowatego jest delikatnie nachylony ku przodowi, co, prawdopodobnie, ma związek z przystosowaniem do przemierzenia gęsto zarośniętych terenów. Pod względem proporcji natomiast, szyja i nogi są dłuższe u hipopotamów karłowatych, a głowa jest mniejsza.
Raczej płytka woda
Nozdrza i oczy są znacznie słabiej zaakcentowane u hipopotamów karłowatych, co świadczy o słabym przystosowaniu do pływania w głębokich wodach. Jak wiemy, hipopotamy nilowe mają bardzo wyraźne nozdrza i oczy, aby lepiej poruszać się na sporych głębokościach. Oznacza to, że hipopotam karłowaty jest lepiej przystosowany do życia lądowego, nie zmienia to jednak faktu, że oba gatunki czują się w wodzie lepiej, niż pozostali przedstawiciele ssaków parzystokopytnych. Świadczą o tym zamykające się uszy i nozdrza, dzięki którym hipopotam może się zanurzać, nie zapominajmy bowiem, że od dostępności wody zależy kondycja skóry tych ssaków.
Dieta
Hipopotam karłowaty należy do roślinożerców, ale mimo umiłowania wody nie spożywa roślin wodnych. Trawę jada rzadko, ponieważ nie ma jej zbyt dużo w gęstych lasach, w których żeruje. Chętnie spożywa za to rośliny liściaste, owoce i paprocie. Żeruje zatem na lądzie, tuż po zapadnięciu zmroku. Podróżuje leśnymi duktami i przez gęstą roślinność. Swoje trasy zaznacza kałem – w momencie wypróżnienia hipopotam używa ogona do rozrzucania odchodów.
Zachowanie
Pod względem trybu życia i usposobienia różni się znacznie od hipopotama nilowego, bliżej mu natomiast do tapirów (Tapiridae), choć jest to efekt tzw. ewolucji zbieżnej, a nie bliskiego pokrewieństwa. Hipopotamy nilowe są zwierzętami społecznymi, ich mniejsi krewni są natomiast samotnikami, czasem spotykanymi w niewielkich grupach – zwykle do grupy takiej należy para lub matka i jej cielę.
Co ciekawe, hipopotamy karłowate mają tendencję do ignorowania osobników tego samego gatunku, dlatego walki między obcymi sobie osobnikami nie występują.
Hipopotam karłowaty większość dnia spędza pod powierzchnią wody, w jednym miejscu spędzając kilka kolejnych dni, po czym przenosi się w nowe miejsce. Niektóre hipopotamy karłowate korzystają z nor innych zwierząt lub tworzą własne tuż przy brzegu rzeki. Nie wiadomo jednak na pewno, czy potrafią samodzielnie owe otwory wykopywać (nigdy nie zaobserwowano takiego działania wśród hipopotamów karłowatych), ani jak często z nich korzystają.
Rozmnażanie
Nie zaobserwowano jeszcze zachowań rozrodczych w środowisku naturalnym, natomiast te zarejestrowane w niewoli mogą znacznie różnić się od zachowań mających miejsce w naturze. Sugerując się jednak wynikami obserwacji hipopotamów karłowatych w niewoli, można wywnioskować, że dojrzałość płciową osiągają między 3, a 5 rokiem życia (najmłodsza znana samica urodziła mając 3 lata i 3 miesiące, przebywała w szwajcarskim Ogrodzie Zoologicznym w Bazylei).
Ruja u samic pojawia się średnio co 35 dni, natomiast sama ruja trwa 24 – 48 godzin. W ogrodach zoologicznych łączą się w monogamiczne pary, kopulacja ma miejsce w wodzie lub na lądzie (hipopotamy nilowe kopulują i rodzą tylko w wodzie) i w okresie płodności powtarzana jest nawet 4 razy. W niewoli młode rodzą się we wszystkich miesiącach, ciąża trwa 190 – 210 dni, po której na świat przychodzi zazwyczaj 1 młode, choć zdarzają się bliźnięta.
Młode rodzą się na lądzie lub w wodzie, potrafią natomiast pływać praktycznie od razu po urodzeniu. Noworodki ważą z reguły 4,5 – 6,2 kg (samce są nieco cięższe od samic). Matka odsuwa je od mleka między 6, a 8 miesiącem życia. W okresie laktacji nie towarzyszy jej w podróżach, matka wraca do kryjówki około 3 razy na dobę, wołając potomstwo na posiłek Samica karmi młode, leżąc na boku.
Szczegółowe dane i wymiary
Hipopotam karłowaty (Choeropsis liberiensis / Hexaprotodon liberiensis)
- Długość ciała: 150 – 177 cm
- Wysokość w kłębie: 75 – 83 cm
- Waga: 180 – 275 kg
- Długość życia: 30 – 55 lat w niewoli, na wolności może żyć o wiele krócej, ale nie jest to informacja potwierdzona.
Hipopotam karłowaty – ciekawostki
- Gatunkiem siostrzanym hipopotama karłowatego może być słabo poznany, wymarły hipopotam karłowaty madagaskarski (Hexaprotodon madagascariensis lub Hippopotamus madagascariensis).
- Hipopotam karłowaty jest jednym z zaledwie dwóch żyjących przedstawicieli rodziny hipopotamowatych (Hippopotamidae) (drugim jest wspomniany w artykule hipopotam nilowy).
- Hipopotam karłowaty spędza na żerowaniu ok. 6 godzin dziennie.
- Po raz pierwszy hipopotama karłowatego przywieziono do Europy w roku 1873, po zdobyciu Sierra Leone przez Brytyjczyków, jednak zwierzę zmarło niedługo po przetransportowaniu. Przedsięwzięcie zakończyło się sukcesem dopiero w roku 1911; najpierw pojawiły się w Niemczech potem w Ogrodzie Zoologicznym w Bronxie (Nowy Jork).
- Hipopotam karłowaty jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem z powodu utraty siedlisk (wylesianie na rzecz rozwoju rolnictwa). Ponieważ nie przejawia agresji, staje się łatwym celem dla myśliwych, którzy polują na niego dla wysokiej jakości mięsa. Nie bez znaczenia są także liczne wojny wybuchające w Afryce Zachodniej, choć nie wiadomo, w jaki konkretnie sposób wpłynęły na populację tych rzadkich zwierząt.
- Szacuje się, że na wolności żyje ok. 3000 osobników.
Polecamy
jaki słodki :>
może paść ofiarą dorosłego krokodyla nilowego?
Oczywiście, że tak. Ofiarami krokodyli padają nawet zwierzęta ważące pół tony, więc taki hipopotam byłby łatwym kąskiem dla dużego gada. Dodatkowo hipcie muszą uważać również na lamparty, a te nieduże nawet na pytony.
Coś trochę się nie zgadza z wagą. Nie może być 1/4 masy hipopotama nilowego. Ten osiąga powyżej 3 ton, a sama jego głowa waży niemal tyle, co dorosły hipopotam karłowaty.
W artykule jest napisane, że stanowi mniej niż 1/4 masy.
one są bardzo słodkie i takie dziwnie gładkie
wolę hipopotamy nilowe od hipopotamów karłowatych bo co to ma być hipopotam musi być duży a ten hipopotam karłowaty jest w wielkości świni domowej hipopotamy powinny być większe od świni domowych a ten hipopotam karłowaty ma taki sam rozmiar jak świnia domowa dlatego wolę hipopotamy nilowe bo są wielkie a hipopotamy powinny być wielkie więc nie wiem dlaczego matka natura wymyśliła te małe hipopotamy karłowate.