Chrząszcze, tęgopokrywe (Coleoptera)
Owady będące uosobieniem boskości, siły i mocy. Choć opis ten dotyczy tylko jednego rodzaju chrząszczy – skarabeuszy, wszyscy przedstawiciele rzędu posiadają unikalne cechy wyglądu i usposobienia. To przecież najsilniejsze owady, a jeśli porównać ich siłę względem masy również najsilniejsze zwierzęta na świecie, o czym więcej w głębi artykułu. Przedstawiamy czołgi wśród owadów – chrząszcze, zwane również tęgopokrywymi.
Chrząszcz brzmi w trzcinie w Szczebrzeszynie,
W szczękach chrząszcza trzeszczy miąższ,
Czcza szczypawka czka w Szczecinie,
Chrząszcza szczudłem przechrzcił wąż,
Strząsa skrzydła z dżdżu,
A trzmiel w puszczy, tuż przy Pszczynie,
Straszny wszczyna szum…
Klasyfikacja
- Typ: stawonogi
- Podtyp: sześcionogi
- Gromada: owady
- Podgromada: owady uskrzydlone
- Rząd: chrząszcze
W obrębie rzędu sklasyfikowano 4 podrzędy chrząszczy:
- Archostemata
- Myxophaga
- Chrząszcze drapieżne (Adephaga)
- Chrząszcze wielożerne (Polyphaga) – najbardziej zróżnicowana grupa chrząszczy; stanowi ok. 90% wszystkich odkrytych dotychczas przedstawicieli rzędu. Do chrząszczy wielożernych należy najbardziej rozpoznawalny rodzaj skarabeusz (Scarabaeus), zwany też poświętnikiem.
Występowanie i liczebność
Chrząszcze zamieszkują niemal wszystkie możliwe siedliska. Znajdziemy je zarówno w wodzie słonej, jak i słodkiej, w miejscach zadrzewionych, w kwiatach, na liściach, a nawet pod ziemią, blisko korzeni roślinnych.
Do tej pory sklasyfikowano ok. 500 rodzin i podrodzin chrząszczy, różnorodność gatunków jest niezwykle szeroka, obejmuje bowiem 350 000-400 000, w zależności od szacunków. W samej Australii występuje ok. 23 000 gatunków z 3265 rodzajów i 121 rodzin, choć według innych obliczeń w faunie australijskiej żyje 80 000-100 000 gatunków. W Polsce stwierdzono występowanie ok. 6200 gatunków.
Niektóre szacunki mówią nawet o całkowitej liczbie gatunków opisanych i nieopisanych sięgającej 100 milionów. Niemniej dość powszechnie przyjmuje się, iż liczba ta sięga co najmniej jednego miliona.
nazwy podrzędów nie piszemy pismem ukośnym (kursywą). dlaczego tu tak zrobiliście?
Na czym opierasz swoją wiedzę o zasadach takiej pisowni? Czy aby nie dlatego, że w Wikipedii przyjęto taką notację zapisu, która zresztą budzi wątpliwości samych autorów encyklopedii i traktowana jest jako archaiczna?
Międzynarodowy Kodeks Nomenklatury Botanicznej dla przykładu nie reguluje wprost sposobu zapisu naukowych nazw taksonów. Jednak w całym dokumencie wszelkiej rangi taksonów roślinnych zapisywane są kursywą.
Z kolei International Code Of Zoological Nomenclature zaleca pisanie nazw naukowych rodzajów i gatunków wraz z jednostkami pomocniczymi (podrodzaj, podgatunek, forma itp.) odmiennym krojem czcionki od stosowanej w tekście, nazwy te zwykle zapisywane są kursywą, która nie powinna być stosowana przy zapisywaniu nazw taksonów wyższej rangi. Niemniej środowisko naukowe jest nieco podzielone w tej kwestii i nie należy traktować odmiennego sposobu zapisu w kategoriach błędu, jak Ty to podnosisz przy niektórych artykułach. Wiele uznanych autorytetów czyni to bowiem odmiennie. To kwestia przyjętej konwencji nie zaś istoty rzeczy.
Z naszego punktu widzenia użycie kursywy wskazuje wyraźnie na nazwę naukową i jest łatwiejsze do wychwycenia przez czytelnika. Nie zawsze jest to konsekwentne, gdyż artykuły tworzone są przez kilku autorów i niektórzy używają nomenklatury podobnej do Wiki, inni zaś nie. Tworzenie jednak z tego przedmiotu dyskusji za każdym razem gdy taki element się pojawia uważamy za zupełnie bezprzedmiotowe dla całości artykułu.
Dlaczego w ciekawostkach słowo „stonki” jest podlinkowane do biedronek?
Nie żebym się czepiał, ale „klatka piersiowa” to w odniesieniu do owadów nietrafne określenie 😉
Wszystko zależy od formy „czepiania” 🙂 Dziękujemy za zwrócenie uwagi.
Dowiemy się ile mierzy największa żaba
Jakoś ciężko mi uwierzyć w te siły. Z tego co widzę ten Herkules wagowo dochodzi do 115g. 850 swojej wagi daje prawie 100kg. Tyle to ja sam nie uniosę. ^^
Jakieś potwierdzenie tych liczb?