Lhasa apso

Psy rasy Lhasa apso uznawane były od wieków za drogocenny skarb Tybetu. Otaczano je  czcią i szacunkiem, a także wierzono, że przynoszą szczęście. Uznawano je za kolejne wcielenia zmarłych mnichów i przebywały w świątyniach buddyjskich lub w rękach arystokracji. Były przekazywane w darze jako dowód uznania i wdzięczności, ale nie można było ich kupić. Lhasa apso, tak jak i inne psy azjatyckie, jest niewielki, lecz pewny siebie. Szybko uczy się czystości i dość dobrze znosi samotność, gdy jego Pan wychodzi do pracy. Choć bywa uparty, to jednak głęboko przywiązuje się do właściciela.

Klasyfikacja FCI

• Grupa 9: Psy ozdobne i do towarzystwa
• Sekcja 5: Rasy tybetańskie
• Bez prób pracy

Historia rasy

Lhasa apso pochodzi z krainy wysokich gór, z dalekiego Tybetu, gdzie panuje surowy klimat, który ukształtował twardy charakter tego małego pieska.

Rasa Lhasa apso ma już ponad 2000 lat. Psy te od zawsze związane były ze stolicą Tybetu – Lhasą, stąd też wywodzi się ich nazwa  – Lhasa. Słowo „apso” pochodzi natomiast od nazwy kozy tybetańskiej o złocistej sierści.

Pieski te hodowane były w buddyjskich świątyniach, gdzie ostrzegały szczekaniem przed zbliżającym się niebezpieczeństwem. Można je było również spotkać w pałacach cesarskich, domach bogatych dworzan i klasztorach. Ze względu na zakaz handlu nimi do Europy trafiły dopiero na początku XX wieku. Pierwsze Lhasa apso dotarły do Anglii w 1928 roku dzięki brytyjskiemu urzędnikowi Baleyowi, który przywiózł ze sobą kilka psów tej rasy. Oficjalny standard rasy został jednak opracowany przez angielski Kennel Club dopiero w 1934 roku.

Urzędnicy i wojskowi wracający z odległych kolonii przywozili te pieski jako cenne pamiątki z dalekiego kraju. W 1933 roku Dalajlama podarował 13 sztuk psów tej rasy Ameryce i wtedy rozpoczęła się hodowla Lhasa apso na szerszą skalę już poza granicami Tybetu.

Dziś rasa Lhasa apso cieszy się dużą popularnością na Zachodzie, a szczególnie w Wielkiej Brytanii i USA.

Pies Lhasa apso jest w Polsce mniej popularny, lecz ma również grono zagorzałych miłośników i także z polskich hodowli pochodzą psy odnoszące duże sukcesy wystawowe.

Charakterystyka rasy

Lhasa apso jest doskonałym psem do towarzystwa dla każdego, kto tylko będzie traktował go z szacunkiem. Całkiem nieźle czuje się w mieście. Może mieszkać w domu z ogrodem lub w mieszkaniu. Polecany jest nie tylko rodzinom z większymi dziećmi i singlom, ale także osobom starszym, które zapewnią mu systematyczną pielęgnację.

Charakter

Lhasa apso to pies o łagodnym usposobieniu, doskonały do towarzystwa. Bardzo mocno  przywiązuje się do właściciela i potrzebuje akceptacji z jego strony. Jest to pies przyjazny w stosunku do ludzi i innych zwierząt. Jest też odważny, ale bywa nieufny wobec obcych, choć nie przejawia agresji.

Nie wymaga długich wędrówek, lecz warto od czasu do czasu zabrać go na dłuższy spacer.

Lhasa apso, jak każdy pies, potrzebuje okazywania mu ciepłych uczuć. Jest idealny dla osób, które nigdy nie miały psa, gdyż jest dość łatwy do ułożenia.

Zachowanie

Lhasa apso jest wesoły i ciekawy świata, inteligentny, spostrzegawczy i samodzielny. Szybko się uczy. Jest odważny i pewny siebie, a czasami nawet uparty. W domu spokojny i niehałaśliwy, jednak bardzo czujny i szczekający na alarm.

Lhasa apso daje się łatwo tresować. W czasie nieobecności właściciela w domu, wyuczony piesek nie będzie nieustannie szczekać i wyć, nie zniszczy też wszystkiego, co mu wpadnie w oko. Będzie za to cierpliwie czekać na powrót swojego Pana.

Wielkość

Pies Lhasa apso ma w kłębie ok. 25 cm, suki są nieco mniejsze. Zazwyczaj psy ważą około 7 kg, a suki około 6 kg.

Umaszczenie

Maść tych piesków jest złota, piaskowa, miodowa, ciemnoszara, łupkowa, dymna, łaciata, czarna, biała lub brązowawa.

Szata

Włos okrywowy mają długi i ciężki, prosty i twardy, a podszerstek jest  umiarkowany. Należy tak dbać o Lhasa apso, aby obfitość włosa nie przeszkadzała mu w ruchu.

Długość życia

Lhasa apso to rasa długowieczna. Psy tej rasy żyją do 14 lat, choć zdarza się, że niektóre dożywają nawet 18 lat.

Odżywianie

Lhasa apso wymaga posiłków o stosunkowo dużej zawartości tłuszczu zwierzęcego i to niezależnie od wieku pieska. Najlepiej więc podawać mu pełnowartościowe karmy, które zawierają mięso drobiu i ryb. Nie zaleca się podawania wołowiny, kukurydzy, buraków i ziemniaków. Jedzenie można też przygotowywać samodzielnie w domu. Warto jednak wtedy pamiętać o uzupełnieniu pożywienia o suplementy, które pomagają też w utrzymaniu pięknej i zdrowej sierści.

Pielęgnacja

Ze względu na to, że jest to pies długowłosy, Lhasa apso wymaga regularnej pielęgnacji, warto więc od szczeniaka przyzwyczajać go do kąpieli, czesania i strzyżenia. Czynności te powinno się wykonywać kilka razy w tygodniu.

Choć długie i proste włosy nie wbijają się w dywany, jak sierść psów długowłosych, Lhasa apsę czeszemy trzy razy w tygodniu, a przed czesaniem sierść spryskujemy odżywką. Przed kąpielą włosy trzeba dokładnie rozczesać, a po kąpieli nałożyć balsam ułatwiający rozczesywanie, który dodatkowo odżywi sierść. W deszczowe dni należy myć brzuch i łapy psa po spacerach.

Jeśli chcemy, aby nasz ulubieniec brał udział w wystawach psów, musimy włożyć w jego pielęgnację więcej wysiłku i stosować odpowiednie kosmetyki.

Raz w miesiącu musimy też pamiętać o tym, aby przyciąć mu włosy na łapkach.

Do pielęgnacji lhasa apsy możemy używać metalowego grzebienia lub szczotki.

Kondycja zdrowotna

Lhasa apso jest odporny na niesprzyjające warunki atmosferyczne. Nie przeszkadza mu  upał, lecz wtedy nie wolno zapomnieć o zacienionym miejscu przeznaczonym na odpoczynek i o stałym dostępie do wody.

Słabą stroną rasy są oczy. Lhasa apso jest psem o brachycefalicznej budowie czaszki ze skróconymi przewodami nosowo-łzowymi. Dość często zdarzają się więc infekcje spojówek i zatykanie się przewodów nosowo-łzowych, a także suche zapalenie spojówki i rogówki (KCS). Sporadycznie pieski te chorują na dwurzędowość rzęs, zaćmę, dystrofię rogówki, entropium, wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki, jaskrę pierwotną i dysplazję siatkówki.

Lhasa apso ma też predyspozycje do występowania zespołu oddechowego psów krótkoczaszkowych, który stanowi przyczynę bezdechu podczas snu.

U psów tych zdarzają się także: zwichnięcie rzepki, dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, choroba Legga-Calvégo-Perthesa, dysplazja nerek, postępujący zanik siatkówki (PRA), niedobór IX czynnika krzepnięcia (hemofilia typu B).

Szczegółowe dane / wymiary

• Wysokość: psy – około 22-26 cm w kłębie
  • Idealna wysokość psa: 25 cm w kłębie, suki są nieco mniejsze
• Waga:
  • psy: 6 – 8 kg
  • suki: 5 – 7kg
• Długość życia: 12 – 14 lat
• Pochodzenie: Tybet
• Usposobienie: opanowany, radosny, posłuszny
• Umaszczenie: czarne, miodowe, brązowe, złote, sandy, dark grizzle

Lhasa apso – Ciekawostki

• Legenda mówi, że Budda otaczał się małymi lwami, które w sytuacji, gdy potrzebował obrony zmieniały się w duże i dzielnie go broniły. W psach rasy Lhasa apso dopatruje się podobieństwa do tych lwów
• Lhasa apso pochodzi z Tybetu i ze względu na to, że naturalnym środowiskiem jego życia  były górskie rejony, pies ten ma grubą, dwuwarstwową okrywę włosową, która chroni go przed niskimi temperaturami
• W związku z tym, że są bardzo czujne, w przeszłości były używane w klasztorach jako psy stróżujące i alarmujące
• W Polsce Lhasa apso pojawiły się dopiero na początku lat 80. XX wieku.

Polecamy

• Najmądrzejsze rasy psów – TOP 100
• Inteligencja psów
• Agresywne rasy psów
• Najstarsze psy – Top 10
• Najdłużej żyjące rasy psów – TOP 10
• Pies domowy
• Rasy psów – opisy i charakterystyka
• Psowate
• Rasy kotów – opisy i charakterystyka
• Zwierzęta domowe