Pies faraona

Rasy psów – Pies faraona.

Mimo surowego wyglądu pies faraona to ekstrawertyczny, radosny i rumieniący się czworonóg. Należąca do najrzadszych i najdroższych ras, idealnie przystosowana została do kamienistego ukształtowania terenu Wysp Maltańskich, na których pełni rolę myśliwego. Poznajmy bliżej skoczne psy faraona.

Klasyfikacja FCI.

• Grupa 5: Szpice i psy ras pierwotnych
• Sekcja 6: Psy ras pierwotnych
• Nie podlega próbom pracy

Pochodzenie rasy.

Oparte na analizach DNA wnioski głoszą, że rasa nie ma żadnego związku ze starożytnym Egiptem, choć wg popularnej pogłoski psy te wywodzą się od tesemów – jednej z egipskich ras psów myśliwskich. Niektórzy widzą duże podobieństwo między psami faraona, a widniejącymi na ścianach starożytnych egipskich grobowców wizerunkach psów. Jeśli wierzyć tej teorii, psy faraona zostały sprowadzone na Maltę przez Fenicjan, gdzie istnieją od ok. 2000 lat.

Maltański szlachcic Giovanni Francesco Abela napisał w 1647 r. w swym dziele Della Descrittione di Malta isola nel Mare Siciliano: con le sue antichità, ed altre notisie, że jego kraj posiada psy zwane Cernechi, wysoce cenione podczas polowań na króliki na stromych i kamienistych terenach górskich.

W Wielkiej Brytanii pierwsze dwa psy tej rasy sprowadzono z Malty w roku 1920, ale nie wydały na świat żadnego miotu. Kolejną próbę sprowadzenia rasy na Wyspy podjęto na początku lat ’60-tych, a pierwsze szczeniaki przyszły na świat w 1963 r. Kennel Club uznało wzorzec rasy 11 lat później i została nazwana psem faraona, choć stosowało ją już FCI, jako alternatywne określenie dla Podenco z Ibizy. Kiedy FCI zniosło tę nazwę w roku 1977, postawiono pozostać tylko przy hiszpańskim odpowiedniku – Podenco.

Wygląd.

Na pierwszy rzut oka widać, że psy tej rasy są zarówno zgrabne i eleganckie, jak i wytrzymałe. Czaszka w kształcie klina, długa, wysklepiona, zakończona stosunkowo długim i wąskim pyskiem. Oczy owalne, w kolorze bursztynu, z których wypływa spojrzenie ostre, czujne oraz inteligentne. Szyja długa, szczupła i umięśniona, kończyny równie długie. Ogon jest grubszy u nasady, zwęża się jednak ku końcowi niczym bicz, prosty, sięga nieco poniżej stawu skokowego. Gdy pies jest pobudzony, nosi go w górze, co uwidacznia jego zakrzywienie. Uszy bardzo okazałe, sterczą, kiedy ich właściciel usłyszy coś niepokojącego.

Umaszczenie zazwyczaj mieści się w odcieniach od jasnego brązu do kasztanowego, spotyka się też białe akcenty na czubku ogona, na piersi lub ramionach.

Waży zazwyczaj 20 – 24 kg, choć ciężar osobnika zależy od płci i nawyków żywieniowych. Uważa się, że psy są cięższe i większe od suk. Samce mierzą 56 – 63 cm wysokości w kłębie, samice natomiast mieszczą się w przedziale 53 – 61 cm. Rozmiar i waga ma spory związek z ilością ćwiczeń, w jakie dany osobnik jest angażowany.

Szata jest gładka, krótka i lśniąca, choć czasem spotyka się sierść szorstką. Umaszczenie wchodzi często w odcienie czerwieni, ale przeważają wspomniane już brązy. Oczy zawsze są bursztynowe mimo, iż szczenięta rodzą się z niebieskimi tęczówkami. Zmiana pigmentacji zmienia się stopniowo z błękitu przez złoty lub żółty, po czym zaczynają ciemnieć w okresie dorosłości. Nos, wibrysy, pazury, poduszki łap w tym samym kolorze co szata.

Temperament.

Pies faraona to zwierzę bardzo żywiołowe podczas polowań, ale spokojne w domu. Wielu właścicieli ocenia go jako łagodnego, kochającego i dobrze żyjącego z dziećmi. Inaczej sytuacja wygląda w konfrontacji z obcym człowiekiem – pies przejawia wtedy sporą rezerwę, a nawet strach. Znany jest ze swego uporu i waleczności, ale łatwo go wychować. Pies wiecznie podekscytowany i szczęśliwy, idealny dla rodzin i aktywnych osób.

Szkolenie i opieka.

Jako posiadacz niezależnego umysłu, dużego uporu i wysokiej inteligencji psa faraona łatwo szkolić poprzez pozytywne wzmocnienie (nagradzanie). Może odnosić wiele sukcesów podczas pokazów posłuszeństwa, ale nie jest to jego cecha wrodzona, ponieważ rasę wyhodowano do celów myśliwskich, a w tej roli ważna jest niezależność.

Ponieważ ma bardzo wrażliwą skórę, szampony dla ludzi i psów mogą wywoływać reakcje alergiczne. W związku z tym najlepiej myć go łagodnym szamponem dla psów i nawet nie myśleć o użyciu kosmetyków dla ludzi (psy mają inne pH). Sama pielęgnacja jest raczej nieskomplikowana, wystarczy użyć ręcznika lub rękawicy kąpielowej do oczyszczenia futra. Nie potrzebuje jednak częstych kąpieli, ponieważ rasa słynie z czystości, ponadto, nie zrzuca zbyt dużo sierści oraz nie wydziela intensywnego zapachu (chyba, że pies jest mokry lub dopiero wrócił ze spaceru).

Równie aktywne jak charty przejawiają podobne zachowania, w tym potrzebę ruchu. Aktywność nie powinna jednak być nadpobudliwością. Duży wpływ na temperament ma instynkt łowcy i umysłowy indywidualizm, które wymagają od właściciela używania smyczy w miejscach niebezpiecznych dla zwierzęcia (ulice, obce zabudowania, itp.). Ponieważ są świentymi skoczkami, dobrze sprawdzają się w sportach psich typu agility. Czasem klasyfikowane jako charty uczestniczą w dyscyplinach dla nich przeznaczonych.

Porasta je krótka sierść, a podskórna tkanka tłuszczowa jest cienka, dlatego psy faraona są wrażliwe na zimno. Nie wolno zatem pozostawiać ich zbyt długo poza domem w klimatach surowych. W państwach północy i regionach chłodnych konieczne jest wręcz używanie psich kurtek, a ponieważ psy tej rasy cieszą się śniegiem, utrzymują ciepłotę organizmu również poprzez bieganie, zabawę i kopanie.

Kondycja zdrowotna.

Rasa jest bardzo rzadka poza Wyspami Maltańskimi, dlatego uniknęła nieodpowiedzialnych metod hodowlanych. Hodowcy nadal próbują zapobiegać chorobom dziedzicznym, co raczej im się udaje. Należy jednak pamiętać, że – podobnie do chartów – są wrażliwe na działanie barbituranów stosowanych do usypiania przedoperacyjnego. Cienkie uszy są podatne na odmrożenia w zimnym klimacie, a średnia długość życia wynosi 12 – 14 lat.

Szczegółowe dane i wymiary.

Pies faraona.

• Wysokość w kłębie: psy: 56 – 63 cm, suki: 53 – 61 cm
• Waga: 20 – 24 kg;
• Średnia długość życia: 12 – 14 lat

Pies faraona – ciekawostki.

• Współczesna sycylijska rasa Cirneco Dell’Etna jest bardzo podobna pod względem budowy do psów faraona, różni je wielkość (43 – 51 cm wysokości w kłębie). Poza nią istnieje wiele ras łudząco podobnych do opisywanej, wszystkie pochodzą z obszaru Morza Śródziemnego, a do „sobowtórów” tych należy Podenco z Ibizy, Podenco kanaryjski i Podenco portugalski.
• Pies faraona posiada unikalną cechę, dzięki której… rumieni się. Kiedy jest podekscytowany i zadowolony, uszy oraz nos zmieniają kolor z brązowego na różowy.
• Pies faraona to wspaniały skoczek, dlatego zaleca się, aby ogrodzenie przydomowe miało więcej niż 1,52 m wysokości, a nawet więcej niż 1, 82 m! Wysokie skoki wykorzystuje podczas polowań na gryzonie podziemne. Kiedy wyczuje królika, wykonuje wysoki skok pionowy na 4 nogi, aby sprowokować potencjalną ofiarę do wyjścia z nory lub przemieszczenia się;
• Rasa ta, nazywana również Kelb tal-Fenek, nie jest jedyną rasą specyficzną dla Wysp Maltańskich. Istnieje też Kelb tal-But („kieszonkowy pies”), Kelb tal- Kaċċa („pies myśliwski”, rasa wykorzystywana do polowania na ptaki) oraz rodzaj wymarłego mastyfa, nazywany Kelb tal-Ġlied (in. bulldog maltański/mastyf maltański).
• Psy faraona znajdują się w pierwszej dziesiątce najdroższych psów na świecie. Ich cena zazwyczaj waha się w przedziale 2,5 – 6,5 tys. dolarów.

Polecamy.

• Psy domowe
• Rasy psów
• Sznaucer olbrzym
• Nowofundland
• Owczarek podhalański
• Dogue de Bordeaux
• Owczarek kaukaski
• Doberman
• Bernardyn
• Chow chow
• Sznaucer miniaturowy
• Golden retriever
• Labrador
• Husky syberyjski
• Owczarek niemiecki
• Dog niemiecki
• Rottweiler
• Berneński pies pasterski
• Grzywacz chiński
• Bulterier
• Buldog francuski.
• Cavalier king charles spaniel
• Yorkshire Terrier
• Psowate
• Pies dingo
• Likaon
• Cyjon
• Wilk