Moa (Dinornithiformes) – olbrzymie ptaki

Charakterystyka

Szyja – pionowo czy poziomo?

Na większości rysunków stoi z szyją ułożoną pionowo, jednak na podstawie znalezionych kręgów szyjnych udowodniono, że głowa skierowana była do przodu, podobnie jak u kiwi. Kręgosłup przymocowany do tylnej części czaszki sugeruje, że chodził z głową w poziomie, dzięki czemu mógł sięgać niskiej roślinności, w tym traw, a w razie konieczności mógł podnosić głowę, aby zjeść coś z drzewa.

Niezwykłe dźwięki

Tchawica była wspierana przez wiele małych pierścieni kostnych. U co najmniej dwóch rodzajów: Emeus i Euryapteryx organ ten wydłużył się do ok. 1 metra, tworząc swego rodzaju pętlę wewnątrz ciała. Jest to jedyny znany przedstawiciel bezgrzebieniowców posiadający tę cechę, charakterystyczną de facto dla innych grup ptaków, w tym łabędzi, żurawi i perlic. Funkcja ta umożliwiała emitowanie głębokich, niebywale donośnych, rezonacyjnych wokalizacji (dźwięków).

Sylwetka

Sylwetką, prawdopodobnie, przypominał emu, ale nie jest to w 100% pewne. Szeroka stopa wyposażona była w 3 palce, natomiast 4-ty mały palec ulokowany został w tylnej części stępu. W zależności od źródeł uważa się, że pióra były szorstkie i puszyste lub jedwabiście gładkie. Wiadomo natomiast, że samice były wyższe od samców nawet 1,5 raza i ważyły nawet trzykrotnie więcej. Najwyższa przedstawicielka mierzyła ok. 2 m do grzbietu i ważyła ponad 250 kg, choć niektóre gatunki były mniejsze od indyka.

10 lat do pełnoletności

W przeciwieństwie do kości wszystkich współczesnych ptaków, kilka znalezionych szczątków moa pokazuje pierścienie wzrostowe podobne do słoi przyrostu rocznego u drzew. Dzięki wskazówce matki natury wiadomo, że moa rosły bardzo długo dopóki nie osiągnęły ostatecznych rozmiarów.

Wszystkim dzisiejszym ptakom do osiągnięcia pełnych rozmiarów wystarcza zaledwie 12 miesięcy, podczas gdy moa potrzebował ok. 10 lat.

Potężne nogi i brak skrzydeł

Moa posiadały potężne nogi, nie miały za to skrzydeł, nawet w szczątkowej postaci – jest to kolejna wyjątkowa cecha nie występująca u innych poznanych ptaków. Brak skrzydeł sugeruje, że został pozbawiony mięśni piersiowych.

Pióra

Na podstawie znalezionych piór ustalono również, że upierzenie miało odcienie rudości przełamywane biało-czarnymi akcentami. Niektóre pióra mogły mieć żółty pasek.

Wielkość

Ptak, w zależności od gatunku, mierzył od 0,9 – ok. 3,6 m wysokości, ważył natomiast od 14 do 236 kg. Dziób był krótki, głowa mała, a szyja bardzo długa. Pióra pokrywały całe ciało, aż do górnych partii nóg.