Krokodyl błotny (Crocodylus palustris)

Krokodyl błotny (Crocodylus palustris)

Lepiej nie spotkać go na swej drodze, bowiem może okazać się niebezpieczny dla człowieka. Wydaje się jednak, że nie atakuje nas tak chętnie jak jego kuzyn – krokodyl różańcowy. Poza agresją i stosunkowo groźnym usposobieniem, krokodyl błotny przejawia wiele cech świadczących o wysokim uspołecznieniu, a także inteligencji. Gad ten dba bowiem o swoje młode, komunikuje się z innymi krokodylami, a nawet tworzy przynęty na ptaki. Poznajmy zatem nieco lepiej zwyczaje krokodyla lubiącego chłodzić się w błocie.

Klasyfikacja

• Gromada: gady
• Rząd: krokodyle
• Rodzina: krokodylowate
• Rodzaj: Crocodylus
• Gatunek: krokodyl błotny

Występowanie

Ojczyzną krokodyla błotnego jest subkontynent indyjski. Zakres jego występowania rozciąga się od Pakistanu do Sri Lanki.

Zamieszkuje nie tylko stawy, jeziora i bagna, ale również sztuczne zbiorniki wodne, np. kanały irygacyjne. Może także wpływać w morskie laguny.

Krokodyl błotny preferuje raczej płytkie wody, nieprzekraczające 5 m głębokości. Ponadto unika wartkich rzek i strumieni, woli wody powolne lub stojące.

Gad słynie z tego, że w porze suchej, gdy temperatura jest bardzo wysoka, zakopuje się w błocie – stąd także jego nazwa zwyczajowa.

Charakterystyka

Wygląd

Bardzo szeroki pysk krokodyla błotnego sprawia, że łatwo go pomylić z aligatorem, ale duże, wystające zęby nie pozostawiają wątpliwości, że mamy do czynienia z krokodylem. Jeśli ktoś jest zainteresowany różnicami pomiędzy tymi gadami, to odsyłamy do artykułu: Krokodyl, aligator, kajman i gawial – podobieństwa i różnice.

Głowa jest spłaszczona, w jej górnej części znajdują się oczy, nos i uszy. Dzięki temu zwierzę jest w stanie obserwować to, co dzieje się nad wodą nie wynurzając się przy tym. Oczy wyposażone zostały w trzecią powiekę, aby gad był w stanie patrzeć pod wodą. Płatem skóry pokryte jest także wejście tchawicy. Chroni on gada przed uduszeniem, gdy ten atakuje ofiarę w wodzie.

Łapy krokodyla są błoniaste, ale nie używa ich zbyt intensywnie podczas pływania. W akwenach porusza się za pomocą spłaszczonego bocznie ogona, który stanowi jego siłę napędową.

Osobniki niedojrzałe płciowo mają kolor jasnobrązowy z czarnymi pasami. Z wiekiem kolor zmienia się – czarne pasy zanikają, a ciało nabiera odcieni szarości lub brązów.

Rozmiary

Krokodyle z tego gatunku są zaliczane do średnich. Maksymalna długość jaką mogą osiągnąć wynosi 4-5 m. Samce (większe od samic) osiągają średnio 3,5 m, natomiast samice mierzą średnio 2,45 m.

Dieta

Spożywa głównie ryby, żaby, skorupiaki, ptaki, ssaki. Zdarza mu się upolować sporą zdobycz, np. małpę czy wydrę. W praktyce każda istota, która pojawia się przy jego zbiorniku wodnym może stać się jego posiłkiem.

Ofiarę chwyta swymi zębami, a następnie wciąga pod wodę aby utonęła, następnie łapczywie ją pożera. Jest na tyle silny, że potrafi dopaść sporego sambara indyjskiego, a nawet bawoła domowego. Nie zdarza mu się to jednak często. Tego rodzaju ofiarę chętniej spożywa za to krokodyl różańcowy – jeden z 3 gatunków krokodyli występujący w Indiach, a zarazem największy współcześnie żyjący gad świata.

Nocą krokodyl błotny czasem poluje leżąc na ziemi i czekając na przechodzące zwierzę. Zazwyczaj kładzie się na leśnych szlakach. Ze względu na swe usposobienie, może on być niebezpieczny dla ludzi, ale nie aż tak jak jego potężny krewny – krokodyl różańcowy właśnie.

Zachowanie

Krokodyl błotny, podobnie do większości przedstawicieli rodziny, jest bardzo dobrze uspołeczniony. Uspołecznienie to przejawia się w komunikacji wewnątrzgatunkowej, zachowaniach stadnych i terytorialnych oraz ustalaniu dominacji. Dorosłe osobniki używają innych dźwięków kontaktując się z dorosłymi znajomymi, a innych w kontakcie z młodymi. Wachlarz wokalizacji jest bardzo szeroki.

Większość zachowań społecznych można obserwować w sezonie rozrodczym. Kiedy samce ustalają między sobą hierarchię i pokazują przewagę w czasie zalotów, uderzają ogonami i podnoszą pyski.

Rozmnażanie

Około miesiąc po kopulacji samica składa jaja w samodzielnie wykopanym gnieździe. Zazwyczaj jedna samica korzysta z tego samego lęgowiska przez wiele lat. Składanie jaj ma miejsce między lutym i kwietniem. W jednym lęgu znajduje się średnio 28 jaj, ale może ich być mniej (ok. 10) lub więcej (do 48). Inkubacja trwa raczej krótko, 55-75 dni. Kiedy młode wylęgają się, matka (a czasem nawet ojciec) przenosi je do wody.

Młode krokodyle błotne żyją w luźnych grupach z osobnikami dorosłymi przez około rok. Po tym czasie rozpraszają się.

Samice stają się dojrzałe płciowo po osiągnięciu 1,7-2 m długości (po ok. 6 latach), samce natomiast po przekroczeniu 2,6 m (po ok. 10 latach).

Szczegółowe dane/wymiary

Krokodyl błotny (Crocodylus palustris)

• Długość ciała: maksymalnie 4-5 m (rekord 5,2 m); samce średnio 3,5 m, samice 2,45 m
• Waga: 200-250 kg, maks. 500 kg
• Długość życia: 20-40 lat na wolności, śr. 28 lat w niewoli

Krokodyl błotny – ciekawostki

• Krokodyl błotny ma najszerszy pysk spośród wszystkich współcześnie żyjących krokodyli (długość w stosunku do szerokości ma proporcję 1,5).
• Krokodyl błotny jest ściśle związany z kulturą Indii, jest również indyjskim symbolem religijnym. Często wykorzystuje się także jego części ciała do tworzenia tradycyjnych leków.
• W niewoli zdarza się, że krokodyl błotny wyprowadza 2 lęgi rocznie. Nie wiadomo jednak, czy podobne zachowania mają miejsce na wolności.
• Krokodyl błotny potrafi polować za pomocą… narzędzi. Istnieją udokumentowane przypadki tworzenia przez niego przynęt na zdobycz taką jak ptaki. Gad układał na głowie gałęzie, którymi wabił ptaki poszukujące dobrego materiału do budowania gniazd. Podobną taktykę łowiecką uskutecznia aligator amerykański.

Polecamy

• Krokodyle
• Największe krokodyle Top 10
• Krokodyl, gawial, aligator, kajman
  
• Krokodyl różańcowy
• Krokodyl nilowy
• Aligator
• Kajmany
• Gawiale