Pitbull amerykański, amerykański pitbulterier
Rasa agresywna
Brak wiedzy na temat tej rasy spowodowały, że współcześnie kojarzy się ona co najmniej nieprzyjaźnie. Silny instynkt walki jest przez wielu podtrzymywany, a nawet wzmacniany nieodpowiednim wychowaniem, np. poprzez angażowanie psa do walk. Mało kto jednak wie, że amerykański pitbullterier może świetnie sprawdzić się jako pies rodzinny.
Istnieją ludzie, którzy chcą poprawić reputację rasy. W 1996 r. The San Francisco SPCA (towarzystwo opieki nad zwierzętami z San Francisco) chciało zmienić nazwę z „pitbull” na „terier św. Franciszka”, aby przekonać ludzi do przygarniania tej ciekawej (ale i bardzo wymagającej) rasy. Pomysł ten, choć oryginalny, okazał się niewypałem, ponieważ wiele z adoptowanych pitbulli zabijało koty. Nie była to bynajmniej wina psów, ale ludzi nierozumiejących ich potrzeb i instynktów.
W tym artykule spróbujemy pokazać, że APBT (skrótowa nazwa rasy) to godny uwagi, ale przede wszystkim potrzebujący szacunku i zrozumienia pies.
Kwestia klasyfikacji
Rasa nie jest uznawana przez FCI, ale została zarejestrowana przez takie federacje kynologiczne jak UKC (United Kennel Club) i ADBA (American Dog Breeders Association).
Historia i pochodzenie rasy
Amerykański pitbullterier, nazywany w skrócie APBT, to krzyżówka teriera staroangielskiego i buldoga staroangielskiego. Nowa rasa miała w sobie łączyć silny instynkt łowiecki teriera z siłą i wytrzymałością buldoga. Psy te hodowano w Anglii, ale transportowano je także do USA. Osobniki amerykańskie stały się bezpośrednimi przodkami współczesnych APBT.
W Anglii rasę angażowano w krwawe walki z bykami. Ta makabryczna rozrywka została jednak zakazana w I połowie XIX w. Nie udało się jednak zapobiec kontynuowaniu walk między psami. Tego rodzaju sport łatwiej można było ukryć, niż te z udziałem dużych drapieżników, takich jak niedźwiedzie czy byki. Przez kolejne dekady, zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i USA, walki psów kwitły, łącząc w sobie krwawą rozrywkę i hazard.
Na początku wieku XX w USA pitbulle zaczęto wykorzystywać jako psy łowieckie, a także prowadzące półdzikie bydło i trzodę chlewną. Bardzo dobrze sprawdzały się również jako zwierzęta gospodarskie i towarzyszące.
W obrębie rasy dokonywano również hodowli selektywnej, aby tworzyć waleczne psy przeznaczone do różnego rodzaju walk. Współcześnie APBT spełnia się jako pies do towarzystwa, pies policyjny, a nawet terapeutyczny.
Charakterystyka
Wygląd
Dysponuje dużą, masywną i szeroką między policzkami głową. Taka budowa czaszki pokazuje, że pies ma dobrze rozwinięte i silne szczęki. Te z kolei podtrzymywane są przez wyraźnie umięśnioną, silną szyję. Wysoko na głowie rosną uszy, które z reguły przycina się, choć nie jest to obowiązek (podobnie z ogonem). Klatka piersiowa jest szeroka, głęboka i mocna. Cała sylwetka charakteryzuje się muskularnością, ale także lekkością – dzięki temu APBT jest jednocześnie silny i zwinny.
Sierść składa się z grubych, krótkich, lśniących włosów. Dopuszcza się wszelkie wzory i kolory z wyjątkiem umaszczenia merle (marmurkowe). Najczęściej spotyka się psy w odcieniach brązów oraz rudości. Najpopularniejsze wzory występujące na futrze to natomiast pręgi, łaty i białe akcenty.
Temperament
Amerykański pitbullterier to rasa posiadająca silną potrzebę zadowalania swojego opiekuna. Wydaje się wręcz, że jest to pies bardzo ludzki, o bogatej emocjonalności, który bywa także racjonalny, ale również irracjonalny. Z pewnością rasa wykazuje agresję w stosunku do innych psów i zwierząt w ogóle, ale dobrze uspołeczniony osobnik nie będzie przejawiał tego typu zachowań.
Pod opieką mądrego, spokojnego i pewnego siebie opiekuna stanie się zwierzęciem dobrodusznym, lubiącym zabawę, niebywale wiernym i rodzinnym. Może żyć dobrze z dziećmi i dorosłymi, o ile jest odpowiednio prowadzony. Przejawia także daleko idące posłuszeństwo w stosunku do właściciela.
Przy tym wszystkim jest także niezwykle odważnym, aktywnym strażnikiem. Często wykazuje zatem silną potrzebę ochrony swych opiekunów i całego domostwa. Swoje oddanie i odwagę udowodnić może poprzez walkę na śmierć i życie z wrogiem. W zwykłych sytuacjach życiowych powinien jednak być przyjazny. Posiada także coś w rodzaju intuicji, która podpowiada mu, kiedy należy chronić swojego człowieka, a kiedy nie trzeba reagować.
Ze względu na silną osobowość i drzemiące instynkty nie nadaje się dla ludzi łagodnych i uległych. Wymaga silnej ręki, ale nie agresji. Mimo przyjaznego usposobienia, dla większości osób będzie trudnym podopiecznym.
Mało kto bowiem potrafi zrozumieć naturę amerykańskiego pitbullteriera. Trudno bowiem pojąć, że zwierzę o niemal ludzkich cechach może stać się naszym wrogiem. A może tak się stać, jeśli pozwolimy psu robić wszystko, na co ma ochotę. Zapamiętać więc należy, że mimo faktu iż psa tego można nawet przebierać w ludzkie ubrania, jest to nadal zwierzę silne i wymagające, przeznaczone dla osób mądrych i rozumiejących psychikę takich psów.
Z innymi zwierzętami będzie żył w zgodzie, o ile pozna je w okresie szczenięcym. Ponieważ ma wysoki prób bólu, dobrze znosi niezbyt delikatne czułości ze strony dzieci.
Połączenie odpowiednich cech opiekuna z codzienną aktywnością fizyczną oraz treningami z zakresu socjalizacji i posłuszeństwa pomoże wyciągnąć z APBT najlepsze cechy psa do towarzystwa.
Trzeba mieć go zawsze pod kontrolą w obecności innych psów, należy go również nauczyć szacunku wobec ludzi. Powinien bowiem zrozumieć, że nie wolno mu rzucać się na nikogo (nawet w zabawie), ani tym bardziej chodzić przed właścicielem.
Największy pitbull na świecie
Największy pitbull nosi imię Hulk (chyba nie trzeba tłumaczyć dlaczego :)) i waży blisko 80 kg. Hulk mieszka w USA w stanie stanie New Hampshire. Jego właścicielami są Lisa i Marlon Grennan. Hulk został niedawno ojcem szczeniaków. Państwo Grennan otrzymują niebotyczne oferty za wszystkie szczeniaki opiewające podobno nawet na 500 tys dolarów.
Poniżej krótki film na temat Hulka – największego pitbulla
Szczegółowe dane/wymiary
Amerykański pitbulterier / Pitbull Amerykański
- Wysokość w kłębie: 45-53 cm
- Waga pożądana: 15-27 kg (rekord 80 kg – Hulk)
- Długość życia: średnio 12 – 16 lat
Pitbull – ciekawostki
- APBT stanowią większość psów wykorzystywanych w nielegalnych walkach psów w USA. Ludzie ze świata przestępczego angażują je również jako ochroniarzy w czasie przemytu narkotyków oraz jako broń przeciw policjantom.
- W Europie (12 krajów), Australii, Kanadzie, Ekwadorze, Malezji, Nowej Zelandii, Singapurze, Portoryko i Wenezueli amerykański pitbullterier zaliczany jest do ras specyficznych, nierzadko agresywnych. Oznacza to, że wymienione kraje wprowadzają pewne ograniczenia co do posiadania przedstawicieli tej rasy. W Nowej Południowej Walii (stan w Australii) wprowadzono przepis obowiązkowej sterylizacji tych psów. W Wielkiej Brytanii natomiast posiadanie APBT jest całkowicie zakazane, podobnie w Ontario (Kanada).
- W obrębie rasy, częściej niż u innych psów, występuje dysplazja stawów biodrowych. Może ona także cierpieć z powodu uszkodzeń rzepki, chorób tarczycy, alergii i wrodzonych wad serca.
Polecamy:
Na niektórych zdjęciach wygląda sympatycznie, a na innych przerażająco. Zawsze mnie te psy napawaly lekiem, kiedy je mijam na ulicy, to obchodze wielkim łukiem.
@Jola I bardzo słusznie, bo wielu posiadaczy tego psa w Polsce to dresy i im podobne typy, które robią sobie filmy w głowie. Mają się za twardzieli, ale w rzeczywistości tętnią agresją z powodu kompleksów, i uczą tego samego swoje psy. Lepiej ominąć jednego psa szerokim łukiem i zdziwić jego właściciela, niż się zdziwić samemu, mając kły pitbulla wbite w nogę.
W artykule jest napisane ze psy nie sa agresywne w stosunku do ludzi, wręcz przeciwnie są rodzinne. Agresywne MOGĄ byc w stosunku do zwierzat, ale nie jest to narzucone,
mam pitbula jest tak lagodnym psem ze boje sie iz ktos by mnie mapadl to by sie cieszyl
Szanowni Państwo,
Pomijając wątpliwą merytoryczną treść artykułu, pragnę nadmienić, iż na jednym ze zdjęć opisanych przez Państwa jako fotografia przedstawiająca APT znajduje się Dog de Bordeaux…
AST, APT to psy jak każde inne – prawidłowo socjalizowane i prowadzone są genialnymi psami rodzinnymi. Ciche, niekłopotliwe, nieszczekliwe, nie będące psem „jednego właściciela”, szalenie inteligentne i podatne na szkolenie. Te psy zasadniczo są wspaniałe w stosunku do ludzi, miewając jednocześnie czasem kłopoty w kontaktach z innymi psami – szczególnie osobnikami tej samej płci o podobnych gabarytach.
Sam artykuł na temat rasy jest żenujący, pisany zapewne przez osobę, która na temat psów ma tak dobrą wiedzę, iż nie rozróżnia molosa od bullowatego….
Ocenę artykułu pozostawiamy jak zawsze czytelnikom.
Bardzo łatwo zamieścić złośliwy komentarz, szkopuł w tym, że wszystko o czym wspomina Pani w swoim komentarzu charakteryzując rasę, znajduje się w artykule. Nie ma natomiast w nim stwierdzenia, iż „jest to pies jednego właściciela”.
W kontekście wspomnianej łatwości szkolenia, podeprzemy się zestawieniem najmądrzejszych ras psów opracowanych przez Stanleya Corena, który jest uznanym autorytetem (oczywiście można i jego autorytet kwestionować). W zestawieniu tym, psy wspomnianych ras znajdują się w 3 dziesiątce, zatem nie są zbyt dobrze podatne na szkolenie.
Jednak w artykule znajdują się błędy głównie jeśli chodzi o historię i pochodzenie rasy. Mianowicie do walk z bykami w Anglii był używany głownie Buldog staroangielski a po wprowadzeniu zakazu takich walk postanowiono zapełnić lukę właśnie walkami psów. Jednocześnie potrzebowano nowego rodzaju/rasy psa który łączył by w sobie siłę oraz odwagę Buldoga ale również nieustępliwość i zwinność terriera. W ten sposób po latach selektywnego krzyżowania uzyskano psa którego nazywano w Anglii różnie m.in. pół i pół, bull&terrier ale najczęściej określany jako pitbull. Jednak dopiero w 1937 powstał pierwszy wzorzec rasy (w dodatku od tego czasu wiele się nie zmienił) i zostały zgłoszone do wystaw psów rasowych pod nazwą Staffordshire Bull Terrier a nie jakiś British Staffordshire Bull Terrier. W między czasie dużo tych psów popłynęło do Ameryki gdzie po za walkami tamtejsi farmerzy widzieli w tych psach duży potencjał do pilnowania ich farm, trzody, bydła itd. jednak był ciut dla nich za mały i postanowili krzyżować je z Buldogiem amerykańskim i tak powstał APT.
NIE WIEM ŻE LUDZIE ZACHWYCAJĄ SIĘ RASAMI TAKICH PSÓW.
CHOĆ SAMA UWIELBIAM PIESKI NIGDY BYM TAKIEGO NIE WZIĘŁA ZE
WZGLĘDU NA BEZPIECZEŃSTWO.
NIECH MI NIKT NIE MÓWI ALE ONE NA WYGLĄD SĄ JUŻ GROŻNE I OD TAKICH PSÓW RACZEJ STRONIĘ, WOLE MAŁE KTÓRE MOŻNA PRZYTULIĆ I WIEM ŻE TO SĄ TAKIE – PRZYTULANKI .
POZDRAWIAM
Duże też kochają przytulanki i zabawy. Taki to dopiero jest fajny-można się w niego wtulić lub oprzeć o niego jak o poduchę.:)
Tylko jeśli nie ufasz swojemu psu na tyle by wiedzieć, że cię nie pogryzie i wybierasz małego psa, żeby w tej złości kiedyś nie robił ci krzywdy, to po co ci w ogole taki fałszywy przyjaciel? Nie widzę sensu posiadania psa z takim podejściem.
Później ta rozpieszczona przytulanka szczeka na inne psy i prowokuje ich do obrony swojego właściciela…
I to ja muszę mieć psa na smyczy i w kagańcu, bo Pani/Pan ma małego „niegroźnego” psa, który tylko szczeka…
NIE WIEM ŻE LUDZIE ZACHWYCAJĄ SIĘ RASAMI TAKICH PSÓW.
CHOĆ SAMA UWIELBIAM PIESKI NIGDY BYM TAKIEGO NIE WZIĘŁA ZE
WZGLĘDU NA BEZPIECZEŃSTWO.
NIECH MI NIKT NIE MÓWI ALE ONE NA WYGLĄD SĄ JUŻ GROŻNE I OD TAKICH PSÓW RACZEJ STRONIĘ, WOLE MAŁE KTÓRE MOŻNA PRZYTULIĆ I WIEM ŻE TO SĄ TAKIE – PRZYTULANKI .
OMIJAM TE PSY WIELKIM ŁUKIEM POZDRAWIAM
Ten kto pisał ten artykuł nie ma pojęcia o tej rasie np pies Hulk to nie jest żaden Pitbull tylko zwykły kundel na sterydach,nawet na fotce się znalazł American Bully
Zgadzam się. Facet chudy jak patyk postanowił wzmocnić psa kulturystycznymi anabolikami a tak szczerze sam powinien je zażywać. Ten pies to żaden Pit bull !
1 fakt, nie pitbull. Mieszaniec 2 nie wzmocnił 3 nie jak patyk 4 nie powinien
Bandito Ma rację całkowitą rację
ten hulk waży 10 razy za dużo
Brzydkie psiory.
nie
czy pitbull jest popularny w Polsce?
Pitbull nieszczególnie, ale amstaff jest dość popularny (w pierwszej dziesiątce najpopularniejszych ras).
pitbull + idiota=panika
czy pitbull może być cały biały?
Tak, bywają całe białe pitbulle.
a można je wystawać?( na wystawach psów)
Można, dopuszczone jest każde umaszczenie wyjątkiem merle (marmurkowego).
ogólnie pitbull3 (o to mi chodzi)
*pitbulli
czy pitbulle można wystawiać?
Można, ale nie w Polsce. FCI nie uznaje takiej rasy.
Śmieszne. Pit bul to rasa która była przed amstafem.
Moim zdaniem bardzo dobry artykuł. Posiada w sobie dużo szczegółów. Od zawsze marzyłam o pitbullu i dzięki temu dużo się o nich dowiedziałam. Każdy pies zasługuję na szansę posiadania kochającej rodziny. Każdy pies jest wyjątkowy i śliczny, a także żaden pies nie jest idealny tak samo jak ludzie. Miło też się czytało, ponieważ dużo osób jest na tyle naiwna, że wierzą w to, że kupią sobie takiego psiaka, myśląc, że będzie on przytulanką. „PIES TO NIE JEST ZABAWKA” i każdy powinien o tym wiedzieć. Co jest kompletnie bez sensu to to, że ludzie tworzą jakąś rasę do walk po czym chcą by jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki stały się milutkie i kochane.
Pozdrawiam
Do Rafała: błąd. Pitbulle można wystawiać w Polsce jeśli dany oddział FCI się zgodzi
Hulk to podobno mieszaniec
Hulk to mieszaniec pitbulla i angielskiego buldoga.