Pingwin królewski (Aptenodytes patagonicus)
Pingwin królewski (Aptenodytes patagonicus)
Przed nami kolejny nurkujący ptak, dla którego woda to drugi dom. Bliski krewny pingwina cesarskiego, a także jeden z największych przedstawicieli rodziny wyróżnia się nie tylko dużymi rozmiarami, ale również pięknym ubarwieniem i niebywale rodzinnym usposobieniu. Poniższy artykuł poświęcamy pingwinowi królewskiemu.
Klasyfikacja
- Gromada: ptaki
- Rząd: pingwiny, bezlotki (Sphenisciformes)
- Rodzina: pingwiny, bezlotki (Spheniscidae)
- Rodzaj: Aptenodytes
- Gatunek: pingwin królewski
- Podgatunki:
- Aptenodytes patagonicus patagonicus
- Aptenodytes patagonicus halli
Występowanie
Większość pingwinów królewskich przebywa w regionie Subantarktyki, między 45 a 55o szerokości geograficznej południowej.
Poza nią przebywają również na Falklandach, Wyspach Księcia Edwarda, Ziemi Ognistej. Małe populacje występują także w Nowej Zelandii, Australii i Afryce Południowej. Preferują z reguły skaliste tereny. Nie tylko zatem Antarktyda jest ich domem.
Populacja
Całkowitą populację pingwina królewskiego szacuje się na 2,23 miliona par i co ważne, populacja ta cały czas rośnie (cóż, zapewne dlatego, że ludzie jeszcze nie zurbanizowali Antarktydy, ale to zapewne kwestia czasu…).
Najliczniejsze skupisko pingwinów królewskich występuje na Wyspy Crozeta (455 tys. par), 228 tys. par można zaobserwować na Wyspach Księcia Edwarda i ok. 100 tys. par na wyspie Georgia Południowa.
Charakterystyka
Wygląd
Pingwin królewski jest jednym z największych i zarazem najbardziej kolorowych przedstawicieli rodziny. Ubarwieniem przypomina nieco swego większego kuzyna – pingwina cesarskiego z tym, że pingwin królewski ma nieco więcej żółtych oraz pomarańczowych oznaczeń na piersi, karku i w okolicach uszu. Spiczasty, wąski dziób jest pomarańczowo–czarny.
Cała głowa, wierzch skrzydeł i ogon są czarne, natomiast grzbiet może być błękitnoszary ze srebrzystym poblaskiem. Brzuch, podobnie jak u pingwina cesarskiego, jest śnieżnobiały. Pisklęta pokrywają puchowe pióra w kolorze czystego brązu. Różnią się zatem całkowicie od swych rodziców.
Jego smukłe i wydłużone ciało świetnie sprawdza się podczas pływania. Bardzo niskie temperatury może wytrzymać natomiast dzięki niebywale grubemu upierzeniu, składającemu się z aż 4 warstw. Pierwsza, wierzchnia warstwa pokryta jest oleistą substancją zapobiegającą przemoczeniu. Pozostałe 3 warstwy piór spełniają rolę izolacyjną – bardzo dobrze chronią przed wyziębieniem organizmu.
Dieta i zdobywanie pokarmu
W menu tego dużego nielota znajduje się wyłącznie mięso. Żywi się krylem, małymi rybami, kalmarami, rozmaitymi skorupiakami. Większość diety, bo 80-100% stanowią jednak różne gatunki ryb. Wyjątkiem są miesiące zimowe, czyli lipiec i sierpień – w tym czasie stanowią one zaledwie ok. 30% diety pingwinów królewskich. Najchętniej poluje na ryby z rodziny świetlikowatych i gempylowatych, ale nie pogardzi również innymi gatunkami ryb.
Nurkowanie i prędkość
Aby zdobyć swoje ulubione pożywienie, pingwiny te mogą nurkować na głębokość poniżej 270 m (zazwyczaj 100-300 m, choć rekordowe zanurzenie odnotowano na głębokości 343 m w okolicy Wysp Falklandzkich). Większość zanurzeń jest jednak płytsza. W nocy głębokość ich nurkowanie nie przekracza 30 metrów.
Zanurzone mogą wytrzymać nawet 9 minut (odnotowany rekord to 9 minut i 12 sekund spędzone pod wodą), choć najczęściej jest to ok. 5 minut. Pływają ze średnią prędkością 6,5-10 km/h, choć zależne jest to od głębokości.
Prędkość zanurzania i wynurzania wynosi 2-5 km/h.
Na lądzie poruszają się chwiejnym krokiem lub suną po brzuchu, odpychając się nogami i skrzydłami.
Rozród
Dojrzałość płciową osiąga w ok. 3 roku życia, ale pierwsze zaloty przeprowadza w ok. 6 roku.
Przejawiają tzw. seryjną/okresową monogamię – mają jednego partnera w roku i pozostają mu wierne w okresie rozrodczym.
Cały okres rozrodczy (od złożenia jaj do zmiany upierzenia piskląt) trwa średnio 14-16 miesięcy. Z tego też powodu pary lęgowe rozmnażają się raz na 2 lata. Cykl rozrodczy rozpoczyna się we wrześniu, kiedy ptaki wracają do swych kolonii, aby tam przetrwać pierzenie poprzedzające zaloty. Następnie kierują się do morza i przez kolejne 3 tygodnie żyją w wodzie. Między listopadem i grudniem wracają na ląd.
Samice składają 1 białe jajo o wadze ok. 300 g. Na początku jego skorupka jest miękka, ale z czasem twardnieje i ciemnieje, nabierając odcieni zieleni. Zarówno samiec, jak i samica zajmują się wysiadywaniem go. Trwa ono ok. 55 dni, a każdy z rodziców wysiaduje je bez przerwy przez 6-18 dni. Wykluwanie może trwać natomiast nawet 2-3 dni.
Cykl rozrodu w postaci graficznej, łącznie z wędrówką tych ptaków i ciekawostkami znajdziecie w artykule: Pingwiny królowie Antarktydy.
Gniazdowniki bez gniazd
Pisklęta pingwina królewskiego są typowymi gniazdownikami, co oznacza, że są całkowicie zależne od rodziców, a ich ciało pokryte jest cienką warstwą puchu. Po wykluciu młode będzie spędzało czas na stopach rodzica, ogrzewane będzie fałdem brzusznym (pingwiny królewskie nie budują gniazd). Matka i ojciec zajmują się tym na przemian, każde przez około 3-7 dni. W czasie, gdy jeden z rodziców opiekuje się potomkiem, drugi wyrusza na poszukiwanie pożywienia.
Na opierzenie się mały pingwin potrzebuje 30-40 dni. Kiedy nabierze odpowiednich rozmiarów, a młodzieńcze upierzenie pojawi się w całej okazałości, pisklę łączy się w grupę z innymi młodymi. Dzięki temu rodzice są w stanie swobodnie polować. Młode karmione są rybami – rodzic wymiotuje pokarm wprost do dzioba potomka. Do kwietnia pingwinki są niemal w pełni rozwinięte, ale tracą sporo kilogramów w czasie zimy. Wiosną (we wrześniu) jednak znów przybierają na wadze.
Zanim młode zacznie pływać, minie około 14-16 miesięcy. Latem, gdy jedzenia jest pod dostatkiem, potomkowie stają się na tyle dojrzali, że mogą opuścić rodziców.
Szczegółowe dane/wymiary
Pingwin królewski (Aptenodytes patagonicus)
- Wysokość ciała: 70-100 cm
- Waga: 11-16 kg
- Długość życia: 15-20 lat
- Jaja: waga – 300g, wymiary: 10 cm x 7 cm.
Pingwin królewski – ciekawostki
- Pingwin królewski jest drugim co do wielkości, największym pingwinem na świecie. Na szczycie tej listy stoi pingwin cesarski.
- Puszyste, brązowe pisklęta pingwina królewskiego są tak odmienne od swych rodziców, że w przeszłości klasyfikowano je jako odrębny gatunek – pingwin włochaty.
- Największa populacja lęgowa – ok. 455 000 par – znajduje się na Wyspach Crozeta.
- Całkowita populacja pingwina królewskiego szacowana jest na 2 230 000 par. Liczba ta stale rośnie.
- Drapieżnikami polującymi na pingwiny królewskie są między innymi: lamparty morskie, orki, uchatki antarktyczne. Jaja pingwinów są zaś przysmakiem pochwodzióbów żółtodziobych i wydrzyków.
Polecamy
