Makakowate, koczkodanowate (Cercopithecidae)
Makaki to jedne z najbardziej rozpowszechnionych na świecie naczelnych – oczywiście oprócz człowieka. Są to zwierzęta bardzo inteligentne, żyjące w ściśle zhierarchizowanych społecznościach. Jako, że ich kod genetyczny jest zbliżony do ludzkiego są bardzo pomocne przy badaniach laboratoryjnych nowych szczepionek i leków.
Klasyfikacja
- Gromada: ssaki (Mammalia)
- Rząd: naczelne (Primates)
- Rodzina: makakowate (Cercopithecidae)
- Rodzaj: Macaca
Do rodzaju Macaca zalicza się obecnie około 20 gatunków małp, ich podgatunki oraz hybrydy. Najbardziej typowi przedstawiciele makaków to:
- Makak japoński (Macaca fuscata)
- Makak arunachalski (Macaca munzala)
- Makak czarny (Macaca maura)
- Makak jawajski (Macaca fascicularis)
- Makak wanderu (Macaca silenus)
- Rezus (Macaca mulatta)
Makaki występują na obszarze od Afryki Północnej po Japonię. Jedna kolonia makaków magotów (Macaca sylvanus) mieszka na skałach Gibraltaru – jest to jednocześnie jedyna małpa europejska. Większość gatunków zamieszkuje tereny leśne.
Makaki w pigułce
Oprócz ludzi, makaki to najbardziej rozpowszechnione naczelne na świecie. Charakteryzują się wydłużonym pyskiem i krótkim ogonem lub całkowitym jego brakiem.
Makaki mają bardzo skomplikowaną strukturę społeczną, a ich społeczeństwo jest niezwykle zhierarchizowane. Jeśli najniższy rangą makak w stadzie je jagody, a nic już nie zostało dla osobnika wyższej rangi – może on zabrać mu jedzenie wprost z ust (hmm, to niemal jak nasi politycy…;)). Makaki mają także bardzo dobrze rozbudowany system komunikacji.
Samica wydaje zazwyczaj na świat jedno młode. Pozostaje ono pod opieką matki przez około 18 miesięcy – wtedy samica całkowicie przestaje je karmić. U niektórych gatunków opiekę nad młodymi sprawuje także samiec, ale nie jest to powszechna sytuacja.
Makaki to zwierzęta wszystkożerne, a w skład ich diety wchodzą setki różnych gatunków roślin.
Makaki wykorzystywane są do badań biometrycznych. To dzięki nim udało się odkryć układ grupowy Rh.
Makak japoński (Macaca fuscata)
Makak japoński to gatunek rodzimy dla Japonii i aktualnie występujący tylko w tej części świata.
Najbardziej charakterystyczną częścią jego wyglądu jest różowa twarz pozbawiona owłosienia. Pozostałe partie ciała pokryte są długim futrem, które przyjmuje barwy od szarobrązowej do oliwkowobrązowej.
Makaki prowadzą drzewno-naziemny tryb życia. Samce spędzają więcej czasu na ziemi, a samice na drzewach. Są także doskonałymi pływakami. Jest to gatunek bardzo uspołeczniony – podobnie jak inne makaki żyjący w silnie zhierarchizowanych grupach.
Makaki japońskie uwielbiają brać gorące kąpiele, głównie w czasie zimy, a skoki do gorącej wody są ulubioną zabawą młodych. Małpy te potrafią także lepić kulki ze śniegu i rzucać nimi jak piłką.
Makaki japońskie znoszą mróz do -20°C.
Dane/wymiary
Makak japoński (Macaca fuscata)
- Długość ciała: 47–60 cm; samce przeciętnie 57 cm, samice: 52 cm
- Długość ogona: 7–12 cm; samce przeciętnie 9,2 cm, samice: 7,9 cm
- Waga: samce przeciętnie 11,3 cm, samice: 8,4 cm
- ciąża: 170–180 dni
- liczba młodych w miocie: 1
- dojrzałość płciowa: 3,5–4 lata
- pożywienie: liście, owoce, owady
- Długość życia: przeciętnie 6,3 lat; w niewoli samice do 32 lat, samce do 28 lat
U makaków japońskich występuje dymorfizm płciowy – samice są mniejsze niż samce.
LOL galeria rozwaliłaby wszystkich 😉 .