Kot balinese, kot balijski
Nazywany długowłosym syjamskim ze względu na swój wygląd oraz usposobienie. Kotu balijskiemu nie można odmówić bowiem żywiołowości, ale także czułości i inteligencji. Obserwując spacerującego kota balijskiego, na myśl przychodzić mogą piękne tancerki z Bali, których delikatne, powabne ruchy hipnotyzują i zachwycają. Kot balijski to zwierzę niebanalne, wnoszące do domu radość i miłość.
Klasyfikacja FIFe
- Kategoria IV: Koty orientalne
- Kod EMS: BAL
- Inne nazwy: Balinese, Long-haired Siamese (syjamski długowłosy)
- Kraj pochodzenia: Stany Zjednoczone
Historia rasy
I wojna światowa przyniosła ze sobą wiele zniszczeń i strat. Na skutek zbrojnych konfliktów wiele ras psów i kotów stanęło na krawędzi wymarcia. Podobnie było w przypadku kota syjamskiego. Hodowcy próbowali wszystkiego, aby uratować rasę. Rozpoczęli krzyżowanie ras, które mogły najlepiej nadawać się na rodziców nowych Syjamów. Na skutek krzyżówek Syjamów w miotach zaczęły pojawiać się koty długowłose. Na początku CFA odrzuciło „odmieńców”, ale w roku 1928 zmieniła zdanie, rejestrując tym samym nową rasę Long-haired Siamese.
Wraz z nadejściem kolejnej wojny kilku hodowców postanowiło zawczasu uniknąć ryzyka wyginięcia nowej rasy. Trzej hodowcy: Marion Dorsey, Helen Smith i Sylvia Holand zaczęły współpracować nad utrzymaniem nowej rasy. Jak można się jednak domyślać, hodowcy tradycyjnych Syjamów nie byli zadowoleni, że nową rasę określa się tym samym mianem. Aby uniknąć spięć i nieporozumień, Helen Smith nazwała ją długowłosym syjamem balijskim – być może na cześć tancerzy z Bali. Zarówno bowiem długowłose syjamy, jak i balijscy artyści wyróżniali się wdziękiem, powabnością i lekkością ruchów.
Charakterystyka
Wygląd
Współcześnie spotyka się dwa rodzaje kotów balijskich (podobna sytuacja ma miejsce u kotów syjamskich). Typ „nowoczesny” ma głowę w kształcie klina, długi pysk, długie, szeroko rozstawione uszy. Ciało jest nieco bardziej wydłużone, niż u odmiany „tradycyjnej”, którą charakteryzuje bardziej zaokrąglona głowa i krótszy pysk, a także nieco mniejsze uszy. Oba typy mają jednak drobny kościec, długie kończyny i ogon, migdałowate oczy oraz spiczaste uszy. Typ „tradycyjny” ma dłuższą sierść.
Umaszczenie
Choć kot balijski nazywany jest syjamem długowłosym, jego sierść jest raczej średniej długości. W dotyku miękka i jedwabiście gładka, pozbawiona została puszystego podszerstka, charakterystycznego dla większości ras długowłosych.
Ogon Balinese powinien przypominać pióropusz lub grzywę, pokrywa go bowiem długa sierść.
W obrębie rasy spotyka się głównie koty o umaszczeniu colourpoint (czyli takie samo jak u kotów syjamskich). Kocięta o tym umaszczeniu rodzą się jednak całkowicie białe lub kremowe. Dopiero po ok. 4 tygodniach na pyszczku, kończynach i ogonie sierść zaczyna ciemnieć. Zauważono jednak, że koty z chłodniejszych stref klimatycznych są ciemniejsze od swych tropikalnych odpowiedników. Kolor tęczówek waha się natomiast od jasnoniebieskiego przez szafir po fiolet. Nasycenie barwy oczu może nieznacznie zmieniać się wraz z wiekiem lub w zależności od prowadzonej diety.
Poza umaszczeniem biało-czarnym colourpoint spotyka się także odmiany czekoladowe, niebieskie, liliowe, czerwone.
Temperament
Pod względem usposobienia kot balijski przez wielu uznawany jest za brata bliźniaka kota syjamskiego. Przepada za towarzystwem ludzi, pragnie być potrzebny i często chodzi krok w krok za swym opiekunem. Często może pałętać się pod nogami, dlatego nie jest on zbyt dobrym kompanem dla ludzi chodzących o lasce lub o kulach. Gdy właściciel siada, kot wskakuje mu chętnie na kolana, w nocy natomiast będzie dążył do spania w łóżku pod kołdrą, z głową na poduszce.
Nie wydaje się tak hałaśliwy jak kot syjamski, obie rasy są jednak tak samo uparte. Balijczyk będzie wytrwale okazywał swoje uczucia i emocje oczekując, że opiekun w końcu spełni jego pragnienia.
Kot balijski to gaduła wśród kotów – lubi komunikować się zarówno z członkami rodziny, jak i z gośćmi.
Przejawia wysoką inteligencję, kondycję i zwinność. Wszystkie 3 wymienione cechy skutecznie wykorzystuje w trakcie zabaw, które wręcz uwielbia. Rozrywka to jedna z najważniejszych aktywności kota balijskiego. Bardzo potrzebuje stymulacji ruchowej i umysłowej, dlatego warto zaopatrzyć się kocie zabawki i drapaki – balijczyk bardzo lubi wspinaczki.
Kot ten może aportować, chodzić na smyczy i uczyć się rozmaitych sztuczek. Nie powinien zostawać sam bez żadnego zajęcia. Jeśli bowiem my nie zapewnimy mu rozrywki, on sam sobie ją zapewni, co może skończyć się zdemolowanymi bibelotami, rozwiniętą rolką papieru toaletowego, odpiętymi firankami itd.
Kot balijski to kot kochający, mądry, czuły, ale także wścibski, pewny siebie, uparty i raczej głośny. Choć można go zostawiać samego na czas pracy, wymaga dużo uwagi po powrocie do domu. Przeznaczony on jest zatem dla osób radosnych, energicznych, czułych i lubiących spędzać czas ze swym zwierzęciem.
Kondycja zdrowotna
W obrębie rasy spotyka się kilka schorzeń – niektóre mogą mieć podłoże genetyczne. Wiele z nich ma związek z pokrewieństwem z kotami syjamskimi.
U kotów balijskich spotyka się między innymi następujące choroby:
- choroby oskrzeli, głównie astmę
- wrodzone wady serca, np. zwężenie zastawki aortalnej
- amyloidozę
- zeza
- chłoniaki
- oczopląs – zaburzenia neurologiczne, powodujące mimowolny ruch gałek ocznych
- zanik siatkówki o podłożu genetycznym
- zaburzenie neurologiczne wywołujące nadmierne czyszczenie sierści, prowadzące do łysienia. Objawy zaburzenia mogą nasilać się, kiedy kot zostanie przytulony lub pogłaskany.
Szczegółowe dane
Kot balinese, kot balijski
- Długość ciała: 60 cm
- Waga: 2-4 kg
- Długość życia: 9-15 lat
Kot balinese, kot balijski – ciekawostki
- Potomstwo dwóch kotów balijskich będzie miało dłuższą sierść, niż koty mające rodziców z rasy syjamskiej i balijskiej.
- Inne rodzaje umaszczenia niż te zawarte w artykule klasyfikują kota do odrębnej rasy – jawajskiej.
Polecamy
