AfrykaPtakiZwierzęta

Drop olbrzymi (Ardeotis kori)

Rozmnażanie

Sezon rozrodczy odbywa się w różnych okresach w zależności od podgatunku: Ardeotis kori kori rozmnaża się od września do lutego, a Ardeotis kori struthiunculus od grudnia do sierpnia. Rozród jest ściśle powiązany z opadami – w okresach suszy ptaki te odbywają mniej lęgów, albo w ogóle się nie rozmnażają.

Gody

Samce zbierają się w jednym miejscu, aby prezentować swoje możliwości i rywalizować z innymi. Wszystkie dropie uskuteczniają poligynię – jeden samiec kopuluje z kilkoma samicami.

Pokazy samczych umiejętności odbywają się zazwyczaj rano i wieczorem: potencjalny partner podnosi głowę, nadyma policzki, maksymalnie stroszy kołnierz z piór, otwiera dziób wypełniając specjalne torebki gardłowe powietrzem tworząc „balon” – w tym czasie przełyk jest 4 razy większy niż zazwyczaj.

Grzebień na głowie i ogon zostają podniesione (jak u indyka), skrzydła są natomiast skierowane ku dołowi. Z grupy samców zazwyczaj jeden jest dominatorem, pozostałe więc trzymają się od niego z daleka.

Wyboru partnera dokonuje samica, ale nierzadko między rywalami dochodzi do groźnych walk skutkujących dotkliwymi ranami zadanymi dziobem.

Kiedy para spotyka się, samiec nadyma maksymalnie ciało, po czym następuje kopulacja, podczas której dziobie partnerkę w głowę i porusza skrzydłami. Stosunek płciowy trwa zaledwie kilka sekund, po którym oboje partnerzy mają nastroszone pióra.

Drop olbrzymi (Ardeotis kori).

Brak gniazd

Jak u wszystkich dropi samice nie tworzą własnych gniazd, składają je bowiem w płytkim zagłębieniu ziemnym pozbawionym miękkiego materiału wyściełającego. Lęgowisko znajduje się z reguły ok. 4 m od drzewa, krzewu, kopca termitów lub skał. Ze względu na położenie gniazdo jest trudne do znalezienia przez człowieka chyba, że natknie się na nie przypadkiem.

Samica może korzystać z tego samego miejsca przez kilka lat, nie ma jednak dowodów na terytorialność wysiadujących matek.

Lęgi

W lęgu pojawia się od 1 do 3 jaj (średnio 2). Ilość złożonych jaj jest prawdopodobnie uzależniona od dostępnej żywności. Skorupka jest nieco połyskująca, ma kolor ciemnopłowy, brązowy lub oliwkowy, pokryta szarymi, brązowymi lub jasnofioletowymi plamkami.

Drop olbrzymi (Ardeotis kori).

Gniazdowanie

Matka spędza w gnieździe ok. 98% czasu, rzadko je i nie pije, za to od czasu do czasu rozciąga nogi i podnosi skrzydła ponad głowę. Podczas inkubacji trwającej 23 – 30 dni regularnie obraca jaja za pomocą dzioba. Dzięki monochromatycznemu upierzeniu jest dobrze zakamuflowana, dodatkowo może trzymać na grzbiecie opadłe z drzew liście, aby jeszcze słabiej wyróżniać się na tle przyrody nieożywionej. Jeśli musi coś zjeść, porusza się szybko i cicho.

Młode dropie olbrzymie

Świeżo wyklute młode to typowe zagniazdowniki posiadające kamuflujące upierzenie – przeważają brązy i czerń oraz biel. Jak większość piskląt z tej grupy, młode dropie są paskowane. Przez pewien czas matka przynosi im pożywienie, które sprawnie jedzą.

Po narodzinach ważą 78 – 116 g, ale bardzo szybko rosną. Po kilku godzinach od przyjścia na świat zaczynają podążać za mamą, przez następne tygodnie nie odstępując jej na krok.

W „dorosłe” pióra obrastają po 4 – 5 tygodniach, a po 3 – 4 miesiącach zaczynają samodzielnie latać. W ok. 2 roku życia potomstwo opuszczają matkę, ale dojrzałość płciową, zarówno samce i samice, osiągną dopiero w 3 – 4 roku życia. Długość życia nie jest znana, ale uważa się, że mogą dożyć co najmniej 26 – 28 lat w niewoli.

Średnio ok. 67% wylęgów kończy się powodzeniem (dowód na dużą skuteczność zakamuflowanego gniazda). Z reguły jedno z dwóch piskląt dożywa dorosłości.

Samce nie biorą udziału w procesie dorastania młodych (cóż, wygodne są ;)).

Drop olbrzymi (Ardeotis kori).

Poprzednia strona 1 2 3 4Następna strona

Baza Dinozaurów

13 komentarzy

  1. Kocham dropie wszystkich gatunków i jest to mój ukochany ptak.
    Mam pytanie. Jaka była największa udokumentowana rozpiętość skrzydeł dropia, skoro ta tu jest przeciętna ?

    1. Maćku, nie ma na to pytanie jednoznacznej odpowiedzi.

      Jeśli weźmiemy pod uwagę średni ciężar jaki osiągają dorosłe ptaki to dropie są cięższe, jeśli weźmiemy pod uwagę najcięższego zarejestrowanego osobnika to był to jak wiesz polski łabędź.

      W zależności jakie kryteria przyjmiesz taki otrzymasz wynik.

      Zazwyczaj przyjmuje się wagę średnią, nie incydentalną, zatem raczej dropie powinny być uważane za najcięższe ptaki latające.

    1. Najsłabiej latają ptaki nielotne, gdyż nie latają w ogóle 😉
      Tak bardziej serio to np. Geococcyx (Roadrunner) należący do kukułkowatych choć potrafi latać, to czyni to niezwykle rzadko.

      Można przyjąć, że najlepiej latają jerzyki (jeśli dobrze rozumiemy Twoje pytanie). Są to najszybsze ptaki świata, które mogą pozostawać w powietrzu przez okres 2 lat. W powietrzu nawet śpią 🙂

      Wspaniałymi lotnikami są z pewnością albatrosy wędrowne, które potrafią w ciągu doby przebyć dystans 500 km (rekordowy zarejestrowany lot albatrosa to 6000 km w 12 dni).

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button