Cymric – długowłosy Manx
Rasa kota – charakterystyka
Bezogonowe koty o długiej sierści zaczęły rodzić się najpierw na Wyspie Man, a potem w Kanadzie. Swą nazwę zawdzięczają jednak miejscu, z którym nie mają nic wspólnego – Walii.
W Polsce i wielu innych krajach świata rasa ta spotykana jest rzadko. Największą popularnością cieszy się w Wielkiej Brytanii i Ameryce Północnej, a szkoda. Cymric z pewnością przypadłby do gustu wielu Europejczykom ze względu na swe przyjazne usposobienie „przyprawione” czujnością i potrzebą ochrony swych opiekunów.
Klasyfikacja FIFe
- Kategoria III: Koty krótkowłose
- Kod EMS: CYM
- Inne nazwy: Manx długowłosy, Manx półdługowłosy
- Pochodzenie: Wyspa Man, Kanada (program hodowlany)
Historia rasy
Długowłose, bezogonowe koty zaczęły pojawiać się w połowie wieku XX wśród Manxów żyjących na Wyspie Man. Na początku hodowcy nie uznawali tej dziwnej odmiany za „prawdziwe” Manxy. Niektórzy z nich jednak zafascynowali się ciekawie wyglądającymi kociętami.
Pierwszym zarejestrowanym kotem nowej rasy był jednak osobnik z Kanady – tam również zaczęły rodzić się specyficzne Manxy. Miało to miejsce w latach ’60-tych XX wieku. Zainteresowani nimi hodowcy odkryli, że gen odpowiedzialny za długą sierść jest recesywny, a to z kolei oznacza, że aby podtrzymać tę cechę u Manxów, należy je krzyżować z rasami długowłosymi. Wprowadzenie innych kotów rasowych do programu hodowlanego pomogło rozszerzyć pulę genową i wzmocnić cechę charakterystyczną – długie futro. W ten oto sposób powstała oficjalna nowa rasa kota – Cymric.
Cymric niezbyt szybko zdobył popularność, musiało też upłynąć wiele lat, by federacje felinologiczne uznały go za pełnoprawną rasę. Choć zwrócono na niego uwagę już w latach ’20-tych XX w., a rasę opracowano w latach ’60-tych, aż do połowy lat ’70-tych nie zwracano na nią większej uwagi. Współcześnie Cymric jest najbardziej rozpowszechniony w Wielkiej Brytanii (nie uznaje się go tam jeszcze oficjalnie za odrębną rasę) i Ameryce Północnej (uznawany tam jest za długowłosą odmianę Manxa), ale nadal zaliczany jest do ras rzadkich.
Charakterystyka
Wygląd
Cymric to kot o okrągłej głowie wyposażonej w duże, okrągłe oczy. Ciało jest krępe i mocne, klatka piersiowa szeroka, zad krótki i szeroki, łapy przednie krótsze od tylnych. Kończyny tylne są dodatkowo wyposażone w mocne i długie mięśnie udowe, co nadaje kotu nieco króliczy wygląd.
Sierść kota jest długa, miękka, jedwabiście gładka. Składa się z dwóch warstw, a jej kolor może nabierać rozmaitych odcieni. Często spotyka się osobniki pręgowane, trójkolorowe i szylkretowe. Wokół szyi tworzy się kryza, na kończynach tylnych formują się portki. Na brzuchu natomiast sierść jest dłuższa, niż na innych częściach ciała. W uszach i między palcami mogą pojawiać się kępki włosów.
Poza długą sierścią, Cymric znany jest ze zredukowanego ogona. Nie wszystkie jednak osobniki są go całkowicie pozbawione. W obrębie rasy istnieje kilka typów:
- longie – koty posiadające przeciętnej długości ogon
- stumpie – osobniki o krótkich ogonach (3-4 cm)
- rumpy – ogon jest w stanie szczątkowym
- rumpy–riser – w miejscu, gdzie powinien wyrastać ogon, widoczne jest wyraźne wgłębienie
Temperament
Od początku istnienia koty te świetnie sprawdzały się jako łowcy myszy. Dzisiaj cecha ta nie wygasła u kotów rasy Cymric, dlatego poza pięknym mruczkiem będziemy mieć w domu także pogromcę gryzoni. W związku z tym jedną z głównych cech charakteru tego kota jest czujność. Posiada osobowość stróża, który obserwuje otoczenie i reaguje warczeniem na intruza. Może nawet zaatakować, jeśli uzna, że dana sytuacja jest zagrażająca.
Poza ochroną opiekunów przed myszami, psami i innymi zagrożeniami, Cymric jest zwierzęciem bardzo łagodnym w stosunku do człowieka. Ma pogodne usposobienie i lubi czułości, dlatego potrzebuje bliskości. Często zdarza się, że spośród domowników „upatrzy sobie” jedną osobę, za którą będzie chodził jak cień. Będzie również chciał uczestniczyć w aktywnościach domowych.
Lubi spać na kolanach – jest to jego ulubione miejsce na popołudniową drzemkę. Jeżeli jednak w danej chwili nie może wejść na kolana opiekuna, kładzie się w miejscu, z którego będzie mógł mieć na niego oko.
Cymric reaguje kocimi odgłosami na słowa opiekunów. Można wręcz powiedzieć, że z nimi rozmawia.
Może być towarzyski
Jeżeli od początku będzie konfrontowany z wieloma ludźmi, stanie się bardzo towarzyski i gościnny. Miłych przybyszy witać będzie razem z właścicielem. Stosunkowo szybko przystosowuje się również do nowego domu i rodziny.
Z pewnością zatem Cymric to kot inteligentny, szybko uczący się i elastyczny psychicznie. Ma w sobie sporo psich cech – można go nauczyć chodzenia na smyczy, rzadziej niż inne koty ma lęki związane z jazdą samochodem. Szanuje także zasady, jakie zostaną mu przedstawione przez opiekunów.
Nie ma więc krnąbrnej natury, jak wiele innych mruczków. Jeżeli jednak np. zakażemy mu drapać kanapę, znajdźmy mu jakąś alternatywę, najlepiej w postaci własnego drapaka. Okazujmy mu również wdzięczność i miłość za współpracę oraz za to, jak bardzo opiekuje się nami.
Cymric to rasa bardzo pro ludzka, dlatego wymaga wiele uwagi i obecności właścicieli. Wybierz go więc tylko wtedy, gdy jesteś w stanie zagwarantować mu prawdziwą troskę.
Kondycja zdrowotna
W obrębie rasy spotyka się takie choroby jak:
- Zapalanie kości ogonowej (u kotów ze zredukowanym ogonem)
- Dystrofia i zmętnienie rogówki
- Zespoły wad wrodzonych kręgosłupa, wynikające z jego zbytniego skrócenia. Ponadto wady układu moczowego i organów wewnętrznych, problemy z trawieniem.
Szczegółowe dane/wymiary
Kot rasy Cymric
- Waga: 4-6 kg
- Długość życia: 8-14 lat
- Przeciętna cena: 300-700 USD
Cymric – ciekawostki
- Nazwa rasy pochodzi od słowa Cymru, które jest walijską nazwą określającą mieszkańców Walii lub samą Walię. Powodem nadania akurat takiej nazwy była prawdopodobnie potrzeba stworzenia celtycko brzmiącego określenia rasy.
- „Królicze” tylne kończyny przyczyniły się powstania mitu głoszącego, że Cymric to krzyżówka kota z królikiem (tzw. cabbit).
- Koty tej rasy powoli dojrzewają – pełne rozmiary osiągają w ok. 5 roku życia.
- Zespoły wad wrodzonych, wynikające z redukcji kręgów, dotykają ok. 20% kotów tej rasy, najczęściej typu rumpie i rumpie-riser. Pierwsze objawy takich schorzeń pojawiają się w ok. 4 miesiącu życia zwierzęcia.
Polecamy
- Wielkie koty
- Inteligencja kotów
- Kot domowy
- Rasy kotów
- Rasy psów
- Najmądrzejsze psy TOP 10
- Agresywne rasy psów TOP 10
- Największe psy – TOP 10
Chciałem skomentować koty, a tu pytanie:” jak miał na imię Sienkiewicz – słynny pisarz?” No cóż? Henryk. Ale co ma Sienkiewicz do kotów? Tego nie wiem. Nawet nie wiem czy Kuba Sienkiewicz to do niego jakaś rodzina. Ale w sumie Elektryczne Gitary ujdą. Kuba Sienkiewicz zaczął występować z Zacierem i wspólny kawałek nosi tytuł:”każdy lek niewłaściwie stosowany”. Zacier kojarzy mi się z alkoholem. Może pije a może nie? Jeśli pije to jest pijanistą i dlatego wyśmiewa się z pianistów, na przykład z Chopina, któremu zarzuca pisanie bezsensownych uwertur. Problem tylko w tym, że Chopin nie pisał oper. W ogóle Chopin czyta się Szopę. A on miał szopę na głowie i zarzucał nią na koncertach żeby mu włosy do oczu nie wpadały. Była taka rasa psów, którym sierść wpadała do oczu – chyba owczarek węgierski. Fajny pies ale przeganiał wszystkie koty dookoła. I wróciłem w swoich analizach do kotów. Sorry za małą dygresję. A mój komentarz do tego artykułu – właśnie sobie przypomniałem, że miał brzmieć: ” no w sumie fajne kotki”.
Bardzo ładna rasa kota.
Dopiero teraz zauważyłem że jedyne pytanie które się pojawia podczas pisania komentarzy to „Jak miał na imię Sienkiewicz – słynny pisarz?”, no ale co tam, raz się żyje.