Park Narodowy Gór Skalistych

Park Narodowy Gór Skalistych (ang. Rocky Mountain National Park), jest jednym z najczęściej odwiedzanych parków narodowych w USA. Z majestatycznymi szczytami, dziką przyrodą, wspaniałą fauną wędrującą dolinami, jest miejscem gdzie można przeżyć niezapomnianą przygodę. Położony w północno-środkowej części stanu Kolorado Park, każdego roku odwiedza go 4.5 miliona osób.

Od wszechobecnych jezior z krystalicznie czystą wodą, przez pozostałości lodowców po ostre, skaliste szczyty, a to wszystko w suchym, surowym klimacie. Prawdziwa gratka dla osób lubujących się w chłodniejszych miejscach i malowniczych, górskich krajobrazach.

Lokalizacja

Park Narodowy Gór Skalistych znajduje się około 120 km na północny zachód od Denver (stolicy stanu Kolorado). Park położony jest pomiędzy miastami Estes Park (na wschodzie stanu) i Grand Lake (na zachodzie stanu).

Historia i nazwa parku

Historia Parku Narodowego Gór Skalistych sięga czasów, gdy Paleoindianie przemieszczali się wzdłuż szlaku Trail Ridge Road, prowadząc koczowniczy tryb życia.  Pierwsi osadnicy zaczęli przybywać w drugiej połowie XIX w., zastępując tym samym rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej, których plemiona opuściły te ziemie dobrowolnie do roku 1860. Pasmo Frontowe, znajdujące się w środkowej części stanu Kolorado, zostało nazwane tak przez wędrujących wówczas po prerii osadników, którzy w oddali dostrzegli ogromne pasmo górskie o strzelistych szczytach.

Na terenie Parku, przed jego utworzeniem, prowadzono prace poszukiwawcze złota i srebra. Jednak nie przyniosło to długotrwałych efektów i zdecydowano rozpocząć rozbudowę transportu kolejowego, który na tak zróżnicowanej rzeźbie terenu, był potrzebny do dalszego rozwoju cywilizacji. W okresie lat dwudziestych XX wieku powstało najwięcej schronisk i dróg w Parku. Zakończono wówczas budowę drogi z Trail Ridge Road do Fall River Pass.

Park Narodowy oficjalnie został założony 26 stycznia 1915 r., a ostateczna jego nazwa pochodzi od Gór Skalistych, w obrębie których park jest położony.

Najwyższe szczyty

Park Narodowy Gór Skalistych obejmuje ponad 1074 km² i jest jednym z najwyżej położonych parków narodowych w USA, których wysokości bezwzględne wahają się w granicach od 2396 do 4346 m n.p.m. Najwyższym szczytem Parku jest Longs Peak (4 364 m n.p.m.), którego nazwa pochodzi od nazwiska Stephena H. Longa, prowadzącego w 1820 r. wyprawę pierwszych przybyłych osadników na ziemie amerykańskie.

Park obejmuje część wododziału kontynentalnego Ameryki Północnej, z powodu którego zachodnie i wschodnie części parku mają zróżnicowaną rzeźbę terenu. Część zachodnia Parku charakteryzuje się większą suchością podłoża, na obszarze których znajdują się wysokie pasma górskie ze stromymi ścianami skalnymi. We wschodniej część z kolei dominuje nieco bardziej płaska rzeźba terenu, z rozpościerającymi się po horyzont dolinami górskimi z bujną, zieloną roślinnością lasów mieszanych.

Z kolei w północnej części parku znajduje się najwięcej najwyższych szczytów, w tym m. in.: Hagues Peak (4137 m n.p.m.), Fairchild Mountain (4117 m n.p.m.), Ypsilon Mountaini (4121 m n.p.m.) czy Mount Chiquita (3985 m n.p.m.). W wysokich partiach gór położone są kotliny, w których znajduje się także kilka małych lodowców.

Dokładnie 60 wierzchołków gór w parku sięga powyżej poziomu 3 657 m n.p.m., co umożliwia podziwianie malowniczych, górskich widoków. Z kolei ok. 25% powierzchni parku położone jest ponad poziomem granicy drzew.

Lodowce, jeziora, tundra i skaliste szczyty

Park narodowy Gór Skalistych wręcz obfituje w wiele pięknych i malowniczych szczytów górskich, jezior, strumieni i szlaków wśród bujnej, leśnej roślinności. Przez Park przebiega droga nr 34 (ang. Highway 34) zwana inaczej Drogą Szlakowego Grzbietu (ang. Trail Ridge Road). Jest to najwyżej położona nieprzerwana droga w USA. W najwyższym punkcie sięga ona do wysokości 3713 m n.p.m. Ze względu na częste i intensywne opady śniegu, droga ta jest zamknięta od października do maja, przez co uniemożliwia pokazanie tego pięknego miejsca w okazałej śnieżnej scenerii.

Góry Skaliste

Góry Skaliste (ang. Rocky Mountain) są głównym pasmem górskim  w zachodniej części Ameryki Północnej. Rozciągają się na ponad 4 800 km od zachodniej części Kanady do Nowego Meksyku (południowo-zachodnie Stany Zjednoczone).

Góry Skaliste w ostatecznej formie ukształtowały się w okresie od 80 milionów do 55 milionów lat temu podczas orogenezy Laramide (końcowy okres kredy). Za wszechobecne doliny i kształt szczytów Gór Skalistych odpowiada aktywność płyt tektonicznych oraz erozja spowodowana przez przemieszczające się w dawniejszych czasach historycznych lodowce.

Ze stromych i skalistych zboczy gór korzystają najchętniej miłośnicy sportów ekstremalnych tj. wspinaczki, kolarstwa górskiego, narciarstwa czy snowboardu.

Fauna i flora

W stanie Colorado występuje jedno z najbardziej zróżnicowanych środowisk naturalnych w Stanach Zjednoczonych, co wynika głównie z dużych różnic temperatur powietrza, spowodowanych przez różne poziomy wysokościowe oraz ukształtowanie terenu.

Park ten charakteryzuje się typowym górskim krajobrazem, w którym dominują jeziora (w liczbie ponad 150) i drobniejsze strumyki (ok. 724 km), będące pozostałościami po okresie zlodowacenia. W związku z tym Park Gór Skalistych posiada pięć ekosystemów, z których każdy wyróżnia się innym krajobrazem.

Region pierwszy

Pierwszy region powszechnie jest znany z występowania łosia i przestrzennych, zielonych łąk, a znajduje się w zachodniej części Parku Gór Skalistych. Dominującym elementem krajobrazu w tym regionie jest alpejska tundra, w której występuje wiele krystalicznie czystych jeziora tj. Jezioro Verny (ang. Lake Verna) czy Jezioro chmur (ang. Lake of the Clouds). Jedną z najbardziej znanych części tego regionu jest Paradise Park, zasadniczo chroniony, dziki obszar, ale niestety nie ma tam jakichkolwiek wytyczonych i zadbanych szlaków.

Region drugi

Z tego, co ma do zaoferowania region drugi ucieszą się najbardziej osoby poszukujące mocnych wrażeń. Znajdują się tam bowiem specjalnie wytyczone trasy tundrowe na wysokogórskim obszarze, znanym głównie ze spektakularnych widoków. Punktem centralnym każdej wyprawy jest góra Ida (ang. Mountain Ida), ze stromymi zboczami i przestronnym widokiem na Wzgórza Specimen (ang. Specimen Mountain).

Region trzeci

Kolejny z ekosystemów (północna cześć Parku) posiada łagodniejszą rzeźbę terenu, który pokrywają faliste pagórki z rosnącymi na nich lasami iglastymi. W obrębie północnej części regionu przebiega pasmo górskie the Mummy Range, będące jego główną atrakcją. Niektóre stoki pasma są lekko zlodowaciałe, co nadaje krajobrazowi śnieżny charakter. Ze względu na mało urozmaiconą topografię, na obszarze tym występują największe skupiska stad dzikich zwierząt.

Region czwarty

Sercem całego parku jest region czwarty, słynący z okazałych pozostałościach lodowca Tyndall. Region ten jest miejscem, w którym krzyżuje się ze sobą najwięcej szlaków turystycznych, do których dostęp jest bardzo łatwy. Najbardziej popularnym nich jest Flattop Mountain, czyli tundrowa wędrówka i najłatwiejsza wycieczka do kontynentalnej części parku. W międzyczasie pokonuje się aż trzy strefy klimatyczne, przemierzając m.in. lodowiec Tyndall, aby na koniec wędrówki wejść na szczyt Hallett Peak.

Region piąty

Ostatni z ekosystemów znajduje się w południowej strefie Parku, a jego wizytówką są wodospady oraz wąskie strumyki wśród wielu przełęczy. Najsłynniejszymi z nich są: Estes Cone, Twin Sisters, Boulder-Grand Pass czy Granite Pass. Zaraz po regionie czwartym, jest to najczęściej odwiedzany zakątek Parku Gór Skalistych, głównie ze względu na obecność Longs Peak.

Zwierzęta

Park Narodowy Gór Skalistych jest miejscem życia dla ponad 70 gatunków ssaków, w tym drapieżników takich jak ryś kanadyjski (Lynx canadensis), lis, ryś rudy (Lynx rufus), puma płowa (Puma concolor couguar), kojoty, niedźwiedzie grizzly, niedźwiedzie czarne i prawie 300 gatunków ptaków, np. kruki i sokoły preriowe. Jednak niektóre z gatunków ssaków, tj. szary wilk,  rosomak, niedźwiedź grizzly czy bizon nie występują obecnie na terenie Parku z powodu samoistnej migracji w inne rejony.

Atrakcje dla turystów

W Parku Narodowym Gór Skalistych zostało utworzonych 577 km szlaków, a każdy turysta znajdzie coś dla siebie.

Wiosną i latem, jadąc Trail Ridge Road, można podziwiać uroki alpejskiej tundry. Ci, którzy uwielbiają przebywać w pobliżu wody, mogą skorzystać z uroków jezior polodowcowych, płynąc kajakiem w ciszy i spokoju. Z kolei osoby, preferujące nieco aktywniejszą formę spędzania czasu, chętnie uprawiają trekking lub wspinaczkę, wśród ośnieżonych szczytów Gór Skalistych i trawiastych dolin. Czasami podczas samotnej wędrówki turyści napotykają na swej drodze łosia, świstaka, a nawet owce kanadyjskie.

Nie ma znaczenia, którą część Parku Narodowego Gór Skalistych się wybierze. Nigdzie nie zabraknie tam zapierających dech w piersiach krajobrazów ani świeżego, górskiego powietrza, a topografia terenu umożliwia spędzanie czasu w każdej formie.

Szczegółowe dane

Park Narodowy Gór Skalistych

• Angielska nazwa: Rocky Mountain National Park
• Powierzchnia: 1 074 km²
• Data założenia: 26 stycznia 1915 r.
• Wybrane atrakcje:
  • Longs Peak
  • Bear Lake
  • Trail Ridge Road
  • Jezioro Emeraldy (ang. Esmerald Lake) i szczyt Halletta (ang. Hallet Peak)
• Rekordy:
  • Najwyższy szczyt: Longs Peak (4346 m)
  • Pierwsi kolonizatorzy osiedlili się tam w ok. 1820 r.

Park Narodowy Gór Skalistych – ciekawostki

• W Parku znajduje się najwyżej na świecie położona nieprzerwana droga asfaltowa, którą jest Trail Ridge Road (w najwyższym punkcie 3 713 m).
• Na obszarze, znajdującym się w strefie suchego klimatu, średnia temperatura spada o 9,8 stopni Celsjusza przy każdym wzroście o 1000 metrów.
• Park ten w 1976 r. został uznany przez Światową Organizację Narodów Świata za Światowy Rezerwat Biosfery w celu ochrony jego zasobów naturalnych.
  

Polecamy

• Podróże DinoAnimals
• Parki Narodowe
• Wodospady
• Ameryka Północna