Kot szkocki zwisłouchy, fold

Kot szkocki zwisłouchy, fold

Angielskie słowo fold oznacza miedzy innymi „fałd”, „zgięcie”. W przypadku kota szkockiego zwisłouchego określa ono najbardziej charakterystyczną cechę rasy – załamane/zagięte uszy. Dzięki wyglądowi zwraca ona uwagę wielu miłośników kotów.

Nie tylko wyjątkowa fizjonomia urzeka potencjalnych właścicieli, ale również (a być może przede wszystkim) takie cechy jak wysoki poziom uspołecznienia, inteligencja i wrodzony urok. To jednak nie wszystkie zalety, jakie posiada szkocki kot zwisłouchy.

Klasyfikacja

Kot szkocki zwisłouchy (długowłosy i krótkowłosy) nie jest akceptowany przez FIFe. Mimo to większość federacji felinologicznych uznaje ją za pełnoprawną rasę, która może brać udział w wystawach. FIFe nie akceptuje jej z obawy o ewentualne konsekwencje zdrowotne wywoływane genem odpowiedzialnym za charakterystyczne, załamane uszy. Do konsekwencji tych zalicza się np. postępujące zapalenia stawów.

Historia rasy

Za protoplastkę rasy uznaje się niejaką Susie – białą kotkę o specyficznych, załamanych uszach, która polowała na myszy w szkockim regionie Tayside. Być może nigdy nie byłoby o niej głośno, gdyby w roku 1961 nie została zauważona przez pasterza Williama Rossa, który interesował się kotami. Kiedy kocica wydała na świat miot, Ross zaadoptował jedną samiczkę, którą nazwał Snooks. Po osiągnięciu dojrzałości również ona doczekała się kociąt, spośród których jeden kocur stał się z kolei protoplastą rasy brytyjskiej krótkowłosej.

Dzięki Snooks na świecie pojawiły się koty, które na początku nazywano zwisłouchymi. Z czasem dodano określenie „szkockie”, aby podkreślić ich pochodzenie.

W pewnym momencie hodowlą nowej rasy zainteresowało się więcej osób. Przy okazji ustalono także, że mutacja odpowiedzialna na obwisłe uszy jest cechą dominującą. Oznacza to, że do pojawienia się jej u kociąt wystarczy jeden zwisłouchy rodzic. Inna mutacja odpowiadała natomiast za długą sierść, która również była przekazywana z pokolenia na pokolenie. Niektóre federacje nazywają dzisiejszą odmianę długowłosą Fold Highland.

W USA koty te pojawiły się w roku 1971, a w połowie lat siedemdziesiątych XX wieku rasa została zarejestrowana w większości federacji felinologicznych Ameryki Północnej. Jak na ironię, w kraju pochodzenia – Szkocji – nie została jednak zaakceptowana. Przyczyną takiej decyzji jest obawa, że załamane uszy mogą prowadzić do problemów z chrząstką, licznych infekcji lub głuchoty.

Charakterystyka

Wygląd

Kot średniej wielkości; kocury ważą z reguły 4-6 kg, kocice natomiast 2,7-4 kg. Sylwetka pękata, pokryta grubym, miękkim, pluszowym futrem. Głowa okrągła, co uwydatniają opadnięte uszy. Na pysku widoczne szeroko rozstawione oczy, nadające twarzy słodki wyraz.

W obrębie rasy spotyka się zarówno odmianę krótko-, jak i długowłosą. U obu z nich akceptowane są wszystkie kolory sierści oraz jej wzory.

U odmiany długowłosej występują dodatkowo portki (dłuższa sierść na tylnej części kończyn tylnych), pióropusz na ogonie oraz kępki włosów w uszach. Czasem pojawia się również kryza wokół szyi. Dzięki uszom głowa wygląda jak piłka, a płatki delikatnie odstające na jej czubku przywodzą na myśl sowę.

Istnieje jednak kilka rodzajów zwisu: mogą być to uszy całkowicie położone lub nieco uniesione. Zdarzają się także osobniki posiadające zwyczajne, sterczące uszy.

Mimo, że uszy leżą, nadal mogą odzwierciedlać emocje zwierzęcia (np. gniew) i obracać się w celu namierzenia źródła dźwięku. Choć opiekunowie zauważają zwiększoną produkcję woskowiny, zagięcie płatków uszu nie wpływa na rozwój infekcji. Przypadki głuchoty są zatem wywołane nie kształtem uszu, ale białym umaszczeniem.

Specyficzne ułożenie uszu jest wynikiem mutacji powodującej zmiany wyglądu chrząstki. Choć dodają kotu uroku, mutacja za to odpowiedzialna wpływa również na deformacje kości. Kocięta posiadające tę cechę od obojga rodziców są bardziej narażone na wystąpienie osteodystrofii powodującej zniekształcenia i powiększenia kości, które z kolei skutkują kalectwem.

Temperament

Poza specyficznymi uszami fold wyróżnia się również sposobem układania ciała. Często kładzie się płasko na podłożu niczym żaba, a siada podobnie do obserwujących otoczenie surykatek. Lubi również leżeć płasko na grzbiecie z łapami wyciągniętymi ku górze.

Wykazuje wysoką inteligencję, lubi się bawić, ale nie rozrabiać. Przepada za zabawkami sprawdzającymi jego inteligencję, np. rozmaitymi zagadkami. Najbardziej jednak interesują go zajęcia związane z opiekunem. Chętnie uczestniczy w życiu swych właścicieli, ponadto lubi zwracać na siebie uwagę.

Ze względu na wysokie uspołecznienie nie znosi dobrze wielogodzinnej samotności. Nie nadaje się zatem dla ludzi przebywających całe dnie poza domem. Można to jednak „ominąć” poprzez zakup drugiego kota, który będzie towarzyszył foldowi w czasie nieobecności opiekunów. Koci przyjaciel nie zastąpi jednak potrzeby zabawy i spędzania czasu z człowiekiem, dlatego trzeba liczyć się z tym, że po powrocie z pracy fold zapragnie wejść na kolana lub pobawić się choć przez chwilę.

Kondycja zdrowotna

Zarówno koty czystej krwi, jak i mieszańce z foldem mają kilka problemów zdrowotnych, również o podłożu genetycznym. W obrębie rasy najczęściej spotyka się:

• Kardiomiopatię przerostową – chorobę polegającą na rozroście mięśnia sercowego. Nie zalicza się jej do chorób genetycznych
• Chorobę zwyrodnieniową stawów (in. osteoartroza) – występuje głównie w obrębie ogona, w stawach skokowych oraz kolanowych. Choroba wywołuje ból lub problemy z poruszaniem się.

Szczegółowe dane

Kot szkocki zwisłouchy, fold

• Wysokość w kłębie: 20-25 cm
• Waga: 2-6 kg
• Długość życia: 12-15 lat

Kot szkocki zwisłouchy, fold – ciekawostki

• Wszystkie współczesne szkockie zwisłouche są spokrewnione z Susie.
• 50% wszystkich kociąt posiada gen odpowiedzialny za załamane uszy.
• Wszystkie kocięta rodzą się ze sterczącymi uszami, ale po ok. 3 tygodniach zaczynają one opadać u osobników posiadających dominujący gen.
• Podobnie jak szczątkowy ogon u Manxa, załamane uszy u folda są wynikiem naturalnej mutacji genetycznej.

Polecamy

• Wielkie koty
• Kot domowy
• Rasy kotów
• Rasy psów