Dzioborożec żałobny/Kalao (Buceros rhinoceros)
Jeden z największych przedstawicieli rodziny, osiąga bowiem rozmiary bliskie rozmiarom łabędzia. Przebywa na Borneo, Sumatrze, Jawie, na Półwyspie Malajskim, południowej Tajlandii. Spotykany przeważnie w nizinnych i górskich (do 1400 m.n.p.m.) lasach tropikalnych i subtropikalnych.
Upierzenie czarne na całej powierzchni ciała, poza białymi nogami i ogonem, który posiada 3 biało-czarne, poprzeczne pasy. Najbarwniejsza jest podstawa dzioba i hełm – przybierają odcienie czerwieni, pomarańczy i żółci, a układ kolorów jest gradacyjny (od najciemniejszego do najjaśniejszego). Reszta dzioba ma bardzo jasny, często biały, kolor. Hełm jest okazały, skierowany ku górze, co powoduje, że wygląda jak róg. Żywi się owocami, orzechami, owadami, małymi gadami, ptakami i gryzoniami, ale – jako gatunek leśny – wybiera najczęściej owoce.
Wymiary:
- Długość ciała: 91 – 122 cm
- Długość ogona: ok. 40 cm
- Rozpiętość skrzydeł: ok. 152 cm
- Masa: 2 – 3 kg
Gatunek bliski zagrożenia wyginięciem z powodu utraty siedlisk i polowania w celu pozyskania ich piór i mięsa oraz hełmu, który sprawdza się jako materiał rzeźbiarski.
