Amerykański staffordshire terrier – Amstaf
Chyba żadna inna rasa nie ma tak zszarganej opinii jak amstaf. Czy pogląd o jego wysokiej agresji bierze się z surowego wyglądu i usposobienia? Może jednak warto zadać pytanie, na jakich właścicieli trafia z reguły amerykański Staffordshire terrier – niewykluczone, że wtedy znajdziemy odpowiedź, dlaczego psy te uznaje się za niebezpieczne…
Klasyfikacja FCI
- Grupa 3: teriery
- Sekcja 2: teriery typu „bull”
- Nie podlega próbom pracy
Historia rasy
Mimo nazwy, pierwsze Staffordshire teriery zostały wyhodowane w Birmingham w wieku XIX. Regularna hodowla rasy miała jednak miejsce w hrabstwie Staffordshire. Pierwsi przodkowie amstafów pochodzą z Anglii, gdzie wyhodowano też buldogi. Ilustracje z roku 1870, przedstawiające ówczesne buldogi, pokazały, że były one bardzo podobne do współczesnych Staffordshire terierów.
Niektórzy autorzy twierdzą, że rasa to krzyżówka buldoga z terierem staroangielskim, foksterierem lub black and tan terierem.
Hybrydy te miały wiele nazw, m.in. Bull-and-Terrier Dog, Pit Bull, lub Half and Half (“pół na pół”), później jednak w Anglii nazwano je Staffordshire Bull Terrier. W 1870 r. pojawiły się w Stanach Zjednoczonych, gdzie określano je mianem Pit Dog, następnie American Bull Terrier, a jeszcze później Yankee Terrier.
W 1936 r. amstafy zarejestrowano w AKC (American Kennel Club) w księdze hodowlanej jako Staffordshire Terrier, należące do grupy terierów i molosów. Nazwę rasy zmieniono 1 stycznia 1969 r. na American Staffordshire Terrier, ponieważ Amerykanie wyhodowali o wiele cięższe psy od angielskich Staffordshire Bull Terierów. W związku z tym trzeba było stworzyć rozróżnienie w ramach obu ras. Po wybuchu II wojny światowej zainteresowanie tymi psami w USA zaczęło spadać.
Charakterystyka
Wygląd
Jak na swoje gabaryty, amstaf to pies bardzo silny, ponadto, zwinny, mocno umięśniony i krępy o dużej, szerokiej głowie. Pysk średniej długości, zaokrąglony w górnej części, ale opadający pod oczami. Oczy natomiast są ciemne i okrągłe, nisko osadzone w czaszce i szeroko rozstawione. Szczęka bardzo silna, otulona przylegającymi, niezwisającymi wargami. Uszy znajdują się wysoko na głowie, można je przycinać, ale u psów wystawowych raczej nie powinno się tego robić.
Naturalne uszy są w połowie załamane ku przodowi i lekko zaokrąglone na czubkach.
Sierść składa się z grubego, sztywnego, ale błyszczącego włosa. Umaszczenie jest mocno zróżnicowane; może być jednolite lub łaciate, choć wg wymogów AKC kolor biały nie powinien stanowić więcej niż 80% powierzchni ciała.
Wystawcy nie tolerują umaszczenia czarnego podpalanego, czekoladowego, ani białego.
Ogon krótki w porównaniu do długości ciała, nisko osadzony, zwężający się ku końcowi. Kończyny przednie mocne i proste, szeroko rozstawione, co jest raczej konieczne przy dobrze rozwiniętej klatce piersiowej, kończyny tylne wyraźnie umięśnione, łapy średniej wielkości o zwartych palcach.
Temperament
Wg AKC pies najlepiej rozwija się, gdy przebywa z człowiekiem, dlatego może okazać się wspaniałym członkiem rodziny, biorąc pod uwagę zadania, jakie może wykonywać. Choć przeważnie jest przyjazny, wykazuje wysoką lojalność wobec członków rodziny, dlatego będzie ich chronił przed jakimkolwiek zagrożeniem.
Na podstawie badań w roku 2008, mających na celu określić temperament rasy w porównaniu do amerykańskiego pit bull teriera, amstaff i Staffordshire bull terier miały wyższy poziom agresji względem obcych psów, ale niższy wobec ludzi.
Amstaf wyróżnia się silnym charakterem, ale i posłuszeństwem oraz odwagą i inteligencją. Dlatego też jest pełen życia w każdej chwili. Na przestrzeni ostatnich 50 lat hodowcy starali się, aby rasa była przyjazna ludziom, godna zaufania i bezpieczna dla dzieci, w związku z tym pies staje się odważnym i wytrzymałym wojownikiem tylko wtedy, gdy zostanie do tego sprowokowany.
Ponieważ amstaf zaciekle chroni terytorium swego pana i rodziny, może walczyć z wrogiem na śmierć i życie, jeśli ten zagrozi nie na żarty jego bliskim i zapędzi obrońcę w kozi róg. Przedstawiciele tej rasy mają bowiem bardzo wysoką tolerancję na ból.
Zwierzę nieuspołecznione może być niebezpieczne i agresywne, dlatego bardzo ważne jest wychowanie oraz konsekwencja, kiedy czworonóg jest jeszcze szczeniakiem.
Rasa może być trudna do nauczenia załatwiania swych potrzeb fizjologicznych na zewnątrz.
Jest świetnym psem obronnym i do towarzystwa, jeśli został odpowiednio wyszkolony i uspołeczniony.
Rasa jednak nie jest odpowiednia dla biernego, łagodnego właściciela, który nie rozumie, że zwierzę to ma instynkt przywódcy stada, do którego zalicza ludzi.
Aby utemperować władcze zapędy, potrzeba człowieka silnego psychicznie, ale nie agresywnego, pewnego siebie i charyzmatycznego.
Celem szkolenia jest zatem osiągnięcie przez właściciela pozycji lidera w psiej hierarchii.
Kondycja zdrowotna
W obrębie rasy występuje kilka chorób dziedzicznych, w tym: wrodzone wady serca, dysplazja stawów łokciowych i biodrowych, zaburzenia pracy tarczycy, ataksja móżdżkowa i zwichnięcie rzepki. Poza tymi poważnymi schorzeniami spotyka się też alergie skórne, zakażenia układu moczowego, choroby autoimmunologiczne oraz choroby zwyrodnieniowe stawów i kręgosłupa (powszechne u psów starszych).
Szczegółowe dane i wymiary
Amerykański staffordshire terrier/Amstaf
- Wysokość w kłębie:
- psy: 46 – 48 cm
- suki: 43 – 46 cm
- Masa: 23 – 36 kg
- Długość życia: 12 – 16 lat
Amstaff – ciekawostki
Najsłynniejszy amstaff
Jednym z najsławniejszych psów tej rasy był sierżant Stubby – najbardziej zasłużony pies w historii wojskowości. Brał udział w walkach przez 18 miesięcy we francuskich okopach podczas I wojny światowej; przeżył 17 bitew, ostrzegał swych kolegów – żołnierzy przed atakami gazowymi, był również odpowiedzialny za schwytanie niemieckiego szpiega w Argonny.
Czy amstafy są agresywne?
Choć w społeczeństwie rasa uznawana jest za agresywną i, tym samym, niebezpieczną, nie występuje ona na liście ras psów uznawanych za agresywne.
Konieczna aktywność fizyczna
Amstaf wymaga dużej aktywności fizycznej, zwłaszcza długich spacerów. Trzeba jednak go uczyć chodzić przy nodze i wchodzić do domu po właścicielu, aby nie czuł się liderem w „stadzie”.
Polecamy
- Psy domowe
- Rasy psów
- Seter irlandzki
- Akita
- Leonberger
- Border collie
- Mastif tybetański
- Pies faraona
- Bulmastif
- Sznaucer olbrzym
- Nowofundland
- Owczarek podhalański
- Dogue de Bordeaux
- Owczarek kaukaski
- Doberman
- Bernardyn
- Chow chow
- Sznaucer miniaturowy
- Golden retriever
- Labrador
- Husky syberyjski
- Owczarek niemiecki
- Dog niemiecki
- Rottweiler
- Berneński pies pasterski
- Grzywacz chiński
- Bulterier
- Buldog francuski.
- Cavalier king charles spaniel
- Yorkshire Terrier
- Psowate
- Pies dingo
- Likaon
- Cyjon
- Wilk
tttttttt…. aaaaa
Creepu, rozczarowałeś nas tymi ostatnimi wulgarnymi komentarzami, które chciałeś zamieścić. Szkoda.
oco wam chodzi?
Wiesz doskonale.
nie, nie wiem o co wam chodzi! Wytłumaczcie mi co tu się działo jak brat siedział na kompie!
Skoro to brat…;) to powinieneś zapytać go o to. Napisał kilka niecenzuralnych komentarzy. Nam to przypomina raczej historię Dr. Jekyll and Mr. Hyde.
dobrze, pogadam z nim. A potem trzeba to mamie powiedzieć.
a w jakim artykule pisał takie słowa?
Pod tym artykułem.
czymodrużnić pitbulla od amstaffa
Będzie to bardzo trudne, gdyż korzenie tych ras są wspólne. W USA np. te psy mogą być rejestrowane podwójnie, jako American Staffordshire Terrier i American Pit Bull Terrier. Oczywiście możemy wymienić tu kwestię różnic wielkości, czy umaszczenia, ale w powyższym kontekście nie mają one większego znaczenia. Pit Bull jest rasą, która potrafi zatracić się w walce. Amerykańscy hodowcy Amstafów z kolei próbują doprowadzić do sytuacji, w które te psy są bardziej łagodne.
Zapraszamy oczywiście hodowców do opisywania, które cechy ich zdaniem te rasy dzielą.
Przepraszam że tak późno odpowiadam, ale pitbulle są wyższe od amstaffów i mniej krępe. Pitbulle też mogą być całe białe a amstaffy nie. Pitbulle wykazują wrodzoną agresję wobec zwierząt(można je tego oduczyć) amstaffy, nie.
Ja sama mam Amstafa, bardzo polecam je dla rodzin z dziećmi. Świetnie się sprawdza jako pies domowy, wcale nie jest groźny, ma przyjazne usposobienie. Wystarczy dobrze wychować tą rasę na psa takiego jak każdy to od nas zależy jaki on będzie. Ja mam mojego cudownego aniołka. Ta rasa jest piękna, ruchliwa, najważniejsze potrafi okazywać uczucia.
Oczywiście że nie są groźne. Mój kuzyn ma takiego. Zwykły duży kundel może być groźniejszy jeśli będzie zaniedbany. Amstaffy to wspaniałe psy a nie zabójcy 🙂
Te psy stanowią zagrożenie dla innych psów i ludzi – nie powinna istnieć taka rasa.
Tak jak kiedyś tępiło się gatunki zagrażające ludziom tak teraz powinno się tępić bulterriery,amstafyy, i inne rasy mogące stworzyć zagrożenie zwłaszcza w siedliskach ludzkich.
Tłumaczenie że psa można ułożyć traci sens kiedy pies kogoś zagryzie „nie wiadomo dlaczego ,był taki grzeczny – póżniej mówią właściciele” …
Miałem takiego psa i przez całe życie nic złego nie zrobił ale trzeba go było pilnować.Większość właścicieli psów tego nie robi.
mam 3 takie psy w domu w uk są spokojne nie lubi żyć zmieszane ja mam 1 suke i 2 psy jeden to pies którego se zostawiłem z 1-ego miotu . choduje je w anglii są to spokojne kochane psy .
nie rozumiem po co ludzie plują w te psy ? ta rasa i ten pies ma wyglądać groźnie a naprawdę jest pudelkiem w skórze lwa .wszyscy którzy mają te psy wiedzą o co chodzi .
pies jest łagodniejszy od suki i łatwiej go dobrze ułożyć . jestem niepełnosprawny i mój pies alfi przeszedł szkolenie jako jedyny pies stafford dostał pozwolenie na pełnienie roli psa przewodnika .potrafi odebrać poczte -czasami jak zamocno złapie mam przekute koperty na wylot umie otworzyć i wyjąć ciuchy z pralki oczywiście chodzi po sklepach pomaga w zakupach . wy w Polsce macie czasami podejście do zwierząt jak zwykłe wieśniaki ale tego nie da się wam wytłumaczyć logicznie bo żadne argumęty nie docierają . mój pies wyczuwa moje nadchodzące ataki epilepsji które wyczuwa jakieś 30 do 60 minut przed atakiem wtedy pies jest potulny nie odchodzi od moich nóg łazi i ochrania alarmóje rodzine jak upadne co w moim przypadku może się skończyć śmiercią bo mam wycięty kawałek kości czaszki . mój pies dość często daje mi swój grzbiet jako poduszka . tracąc przytomność upadałem na niego a on leży i czeka aż atak się skończy po ataku nie odchodzi od łóżka dopóki się nie obudzę lub nie wstane są to kochane psy mam 3 wyszkolonego pecjalnie tylko 1 ale już szczeniaki potrafią to wszystko co mój alfi bez żadnej wielkiej tresury mimo że suka nie miała takiego szkolenia . mój jack potrafi to samo co jego tata .pozdrawiam wszystkich miłośników tej rasy a całj reszcie … na pohybel . pozdrawiam z uk
To masz naprawdę mądre te swoje psy. Pozdrowienia z Poland!
Skoro chodzi co siedliska ludzkie,
to „ty” możesz spać spokojnie,
u siebie.
To Ciebie i tobie podobnych należałoby tępić.Wasze chore poglądy krzywdzą szlachetne,mądre,uczuciowe i wspaniałe rasy prawdziwych psich przyjaciół.To debile wzbudzają w psach agresję raniąc ich psychikę.Mam od 3 lat wspaniałą,kochana 12 letnia astmę zabrana z interwencji od bydlaka,który zgotował jej piekło.Frejka jest moim skarbem,ukochaną,czułą sunieczka.Wcześniej miałam 15 lat dobermana Kubusia mojego najdroższego dobelka.Wspaniała kochająca rodzinka. Zabójczy to jest jad i żółć jakie wylewacie na te kochane pieski.Takich jak ty należałoby utylizować.
Chyba amstaffkę
Również posiadam takie pieski…tzn.jeden został u rodziców jak wyjechałam za granicę i po powrocie do Polski już mi go nie oddali – to jest ich pupilek, ,,oczko w głowie,, . Co do agresji -fakt – na psy reaguje różnie..ale przeważnie w sytuacji gdy zostanie sprowokowany lub dany pies jest od niego większy..sa to sporadyczne przypadki…Ma kontak z yorkami,świnkami morskimi, królikiem…i tu nie mia żadnych zachowań agresywnych (raczej królik potrafi go ugryść) …Jeśli chodzi o ludzi to nie przejawia żadnej agresji,uwielbia być głaskany,ciągle kogoś chce lizać..nie lubi tylko przytulania heheh…Jest bardzo posłuszny i nie niszczy nic w domu..
Natomiast w sierpniu zakupilam 3 miesieczną suczke tej rasy – i jak narazie miałam z nią wiele przebojów typu wyrwane panele z podłogi,pogryzione posłanie jej czy buty..gdzie przy psie -samcu tego nie było. Następnie jest nie posłuszna- bardzo ciagnie mnie na spacerze,warjuje jak zobaczy psa (skacze,jest podniecona jakas) i jesli cos zbroi dostanie klapsa na pupsko lub krzykne-a ona przeważnie się cieszy i skacze -tak jakby byla to zabawa …może jest jescze młoda i dlatego jest taka…oby..
Co do ludzi jest również miła..ale lubi sobie poszczekac …jesli chodzi o zwierzaki to również nie robi im krzywdy..Swietnie wychodzi jej podlizywanie i udawanie,,cierpietnicy,, jesli chce dostac cos np.do jedzenia..
TAKŻE DWA PSY,DWA ODDMIENNE CHARAKTERY…suczka ogolnie jest bardziej pieszczochowata…ale jakas niesfona..
TAK CZY INACZEJ OBA PSY uwielbiaja dzieci i np.mi na miniej pozwolą jako dosrosłemu niż dziecku…
na pierwszym drugim trzecim i czwartym zdjęciu od dołu był pitbull
Akurat na wszystkich tych zdjęciach są czyste amstaff tylko niektóre mocniej zbudowane albo starsze
czy amstaff był hodowany do walk?
PITBULL MA MNIEJSZY PSYK JEST BARDZIEJ WYSPORTOWANY I WYŻSZY.
Dlaczego uważasz, że pitbul jest bardziej wysportowany od amstaffa?
American Staffordshire terrier, i Pitbull terrier to dwie całkiem inne rasy, o innym pochodzeniu. Podstawową różnicą jest pysk, amstaff ma widocznie większy, szerszy pysk i większą głowę w stosunku do reszty ciała. Amstaff to taka beka, szeroka, mocno umięśniony pies, cała jego sylwetka przypomina czołg 🙂 Pittbul jest delikatniejszej budowy (choć wyższy), ma mniejszy pysk i jest lepszym sportowcem.
CZY AMSTAFFY WALCZYŁY?
W jakim sensie walczyły? O co pytasz?
czy uczestniczyły w walkach psów?
o to pytam
Nie ma żadnych dowodów na to.
Jasne, że uczestniczyły. To rasa wyhodowana do walk i amstaffy biorą udział w walkach psów.
MAM AWERSJE DO AMSTAFFÓW
Wita,niedługo zamieżam zostać opiekunem takiego pieska,dużo czytam na temat tej rasy i zdania są podzielone,ogólnie doszedłem do wniosku że wszystko zależy od opiekuna takiego psa bowiem z jamnika można zrobić agresora oczywiście to będzie tylko pitbull w ciele jamnika alę agresywny.
Piter, nie wszystko jest zależne do właściciela. Rasy mają swoje cechy charakterologiczne i ich nie zmienisz. Wspomniany jamnik zazwyczaj jest wredny i wielkiej inteligencji się po nim nie ma co spodziewać. Border Collie z kolej to pies mądry i łatwy do prowadzenia.
Amstaff to nie jest najłatwiejsza rasa, ale jeśli ci się podoba, to możesz oczywiście wziąć, ale ze świadomością wszystkich za i przeciw 🙂
Owszem nie jest to łatwa rasa alę zamieżam także konsultować się z trenerami psów i jeżeli będzie taka potrzeba napewno skorzystam z ich szkoleń.Te psy zawsze mi się podobały i nie chodzi mi o ich wilcze zapędy.Chcę mieć psa mądrego i o łagodnym usposobieniu i kiedy mi się to uda to możę inni zmienią zdanie o tych psach.Narazie i tak muszę poczekać bo niedawno co się urodziły,widziałem także rodziców szczęniąt i choć byłem dla nich obcy to spokojnie mnie przywitał nawet mogłem wziąść na rękę szczeniaka przezemnie wybranego.