Głuptaki, głuptakowate (Sulidae)

Przedstawiciel rodzaju Papasula

Głuptak czarnoskrzydły / głuptak Abbotta (Papasula abbotti)

Dzisiaj zajmuje tyko jedno miejsce na Ziemi, ale jego dawne siedliska obejmowało wiele wysp na Oceanie Indyjskim i Spokojnym. Rodzi się w wysokich drzewach porastających płaskowyże na centralnych i zachodnich terenach Wyspy Bożego Narodzenia. Na północy przebywają w przybrzeżnych lasach górskich. Rozmieszczenie gatunku nie jest równomierne – większość gniazd budowanych jest na drzewach rosnących na nierównym terenie. Żerują 40 -100 km od wybrzeży wyspy, choć często spotykane są włóczęgi przylatujące do Australii

Głuptak czarnoskrzydły to największy ze wszystkich gatunków głuptaka, świetnie przystosowany do lotów długodystansowych.

Dorosły osobnik osiąga 80 cm długości ciała i 1,46 kg masy. Wyróżnia się nie tylko rozmiarem, ale również biało-czarnym upierzeniem: białe pióra porastają tułów, natomiast czarne występują na skrzydłach, ogonie (skóra wokół oczu również jest czarna). Błoniaste nogi mają niebieski kolor z czarnymi elementami. Dzioby samców są jasnoszare, zakończone czarnym akcentem, natomiast samice posiadają różowe dzioby z czarnym czubkiem.

Ptaki łączą się w pary na całe życie, utrzymują gniazdo w jednym miejscu, które budują w górnej części koron drzew tropikalnych, na wysokości 10 – 40 m nad ziemią. Z reguły gniazdują jednak na ponad 150 metrach. W każdym lęgu pojawia się tylko jedno jajo, natomiast rodzice wydają na świat potomstwo co 2 lata, choć sporo par znosi jajo raz na 3 lata.

Gody odbywają się zwykle w kwietniu, a jaja składane są od kwietnia do lipca. Ptaki wysiadują je między płetwiastymi nogami, które słyną z bogatego unaczynienia generującego duże ilości ciepła potrzebnego inkubowanemu jaju. Pisklęta wykluwają się od czerwca do listopada, po ok. 170 dniach obrastają w pióra, a po kolejnych 200 dniach stają się w pełni niezależne. Większość młodych swój pierwszy lot wykonuje w grudniu lub styczniu. Dojrzałość płciową osiągają w 8 roku życia.

Gatunek zagrożony wyginięciem ze względu na polowania, zanieczyszczenia wód oraz inwazję mrówek Anoplolepis gracilipes, które wyraźnie zmniejszają jakość siedlisk.